Εάν υπήρχε πραγματική βούληση συναίνεσης και σεβασμός στη θεσμική λειτουργία της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός όφειλε να μιλάει με την αντιπολίτευση.
Εάν επεδίωκε συναίνεση όφειλε να αναζητήσει μαζί με την αντιπολίτευση πρόσωπο κοινής αποδοχής ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Εάν ήθελε συναίνεση, λειτουργώντας θεσμικά, θα το αποδείκνυε στην πράξη, στέλνοντας με τον λόγο του, με ψυχραιμία και υπευθυνότητα το μήνυμα προς του πολίτες και προς τους εταίρους. Δεν θα καταλόγιζε στην αντιπολίτευση πρόθεση και πρακτικές ... Grexit !
Εάν αναζητούσε συναίνεση θα αξιοποιούσε το δίμηνο μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου προκειμένου να την πετύχει. Δεν θα επιχειρούσε την αιφνιδιαστική διεξαγωγή των ψηφοφοριών εκλογής Προέδρου, δύο ημέρες μετά την έγκριση του προϋπολογισμού και μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Εάν πίστευε στην συναίνεση θα αναλάμβανε την πρωτοβουλία ειλικρινούς ενημέρωσης του Κοινοβουλίου ή τουλάχιστον των αρχηγών της αντιπολίτευσης γιά το σημείο που βρίσκεται η συζήτηση με την τρόικα σε σχέση με τον προϋπολογισμό της χώρας και τα όποια μέτρα εκκρεμούν.
Εάν πράγματι επιθυμούσε να λειτουργήσει συναινετικά είχε ευθύνη, την ευθύνη του πρωθυπουργού, την πρώτιστη μέσα στα πλαίσια του ισχύοντος Συντάγματος, να αναλάβει τις πρωτοβουλίες που θα αποδείκνυαν ότι αίρεται στο ύψος των περιστάσεων.
Αντ΄ αυτών επιχειρεί να μεταφέρει το θεσμικό έλλειμμα πρωθυπουργικών ενεργειών και προσωπικών του παραλείψεων σε τρίτους. Ιδιαίτερα με την φράση "περί πολιτικού εκβιασμού" φροντίζει να φορτίσει το πολιτικό κλίμα, αποδεικνύοντας ότι ο επιδιωκόμενος σκοπός ήταν και παραμένει η προσωπική διάσωσή του.
Άλλωστε όλοι θυμούνται ότι αντίστοιχο κλίμα έντασης , φόβου, κινδυνολογίας είχε επιδιώξει και την άνοιξη του 2012 , όταν και πάλι οι πολίτες δεν ήθελαν εκλογές, αλλά υποχρεωθήκαμε σε διπλή προσφυγή σε εκλογές, με δική του κυρίως ευθύνη.
Η άρνηση βουλευτών να συναινέσουν στην συνέχιση μιας σκληρής πολιτικής λιτότητας,
η άρνηση βουλευτών να επικυρώσουν και να παρατείνουν το βίο μιας κυβέρνησης που έχει χάσει τη διαπραγματευτική της ικανότητα,
η άρνηση των βουλευτών να επικροτήσουν την αδυναμία του πρωθυπουργού να λειτουργήσει θεσμικά και συναινετικά είναι πράξη ευθύνης.
Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει ρητά την διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η εφαρμογή των προβλεπομένων από το Σύνταγμα διαδικασιών δεν μπορεί να επισείεται ως κίνδυνος καταστροφής της χώρας.
Το προσωπικό αδιέξοδο ενός πολιτικού ή η λήξη της θητείας μιας κυβέρνησης δεν επιτρέπεται να προβάλλεται ως αδιέξοδο της χώρας!
Η χώρα και ο λαός μας έχουν και δυνάμεις και δυνατότητες για να συνεχίσουμε.
Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει ρητά την διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η εφαρμογή των προβλεπομένων από το Σύνταγμα διαδικασιών δεν μπορεί να επισείεται ως κίνδυνος καταστροφής της χώρας.
Το προσωπικό αδιέξοδο ενός πολιτικού ή η λήξη της θητείας μιας κυβέρνησης δεν επιτρέπεται να προβάλλεται ως αδιέξοδο της χώρας!
Η χώρα και ο λαός μας έχουν και δυνάμεις και δυνατότητες για να συνεχίσουμε.
*Δικηγόρος, Ανεξάρτητος Βουλευτής Ν.Σερρών, Επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αυτοδιοικητικής Κίνησης για την Κεντρική Μακεδονία «ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ»
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.