Και ο Κάφκα είναι ΣΥΡΙΖΑ!...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *

Franz Kafka είχε χθες το μάθημα γερμανικής λογοτεχνίας του γιού μου! Αυτός είδε την «ανάρμοστη» σχέση του Κάφκα με τον Νίτσε, την ώρα που εγώ διαπίστωνα πως και ο Κάφκα είναι ΣΥΡΙΖΑ!

«Τα μεγάλα προβλήματα βρίσκονται στους δρόμους», θεώρησε πολύ σωστά ο Νίτσε, ενώ ο Κάφκα αντέτεινε: «Υπάρχει προορισμός, αλλά όχι δρόμος. Αυτό που αποκαλούμε δρόμο είναι δισταγμός». Άρα, τα μεγάλα προβλήματα βρίσκονται στον δισταγμό, αναγνώστη μου!  

Και πώς λύνονται αυτά τα προβλήματα; Με την απελευθέρωση από τον δισταγμό θα σου πει ο επαναστάτης… πράγμα που είναι αδύνατο στη σημερινή κοινωνία, θα αντιτάξει ο πολιτικός, ο οποίος βλέπει την αποξένωση με τα μάτια του Κάφκα και όχι του Μαρξ! Στο ζήτημα αυτό ο Κάφκα ήταν ανένδοτος: Η αποξένωση δεν επιλύεται γραφειοκρατικά, αντιμετωπίζεται μερικώς και συγκυριακά με πολιτικά μέσα, αλλιώς … «μην ξεχνάτε τον Κροπότκιν!», έλεγε, για να παρατηρήσει: «συχνά είναι πιο ασφαλές να είσαι αλυσοδεμένος από το να είσαι ελεύθερος»!

Όταν κάνεις συντηρητική πολιτική παίζεις με την έννοια της ασφάλειας, ενώ όταν κάνεις επανάσταση με το  σιδηροκόπτη! Με τι παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Με τον «χαλαρωτή της αλυσίδας» για να γεφυρώσει τον σεκιουριτισμό - τον οποίο σου ανέλυα την προηγούμενη περίοδο - με την βιοπολιτική, για την οποία σου μιλούσα επίσης, θεωρώντας την ως την μοναδική προοδευτική προσέγγιση του ευρωπαϊσμού.

Υπάρχει τέτοιο μηχάνημα (: χαλαρωτής αλυσίδας) στην ΕΕ; Τώρα, μόλις κατασκευάζεται… με γερμανική τεχνολογία και τεχνογνωσία καί αυτό ασφαλώς! Υπάρχει κάποια φιλοσοφία σε αυτό το μηχάνημα που χαλαρώνει την αλυσίδα, έτσι ώστε η αφήγηση της σεκιουριτοποίησης να γεφυρώνεται με την βιοπολιτική; Ξέρεις εσύ κάποιο μηχάνημα που να μην έχει φιλοσοφία; Γερμανικό είναι αυτό το πράγμα που κατασκευάζεται γα να ικανοποιήσει την πολιτική νομιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και διεθνώς, γύρω από το «sein» κτίζεται,  λοιπόν, φιλοσοφικώς, ασφαλώς! Και το «sein» σημαίνει δυο πράγματα: «υπάρχω» και «δικός του». Αυτά τα δύο σημαινόμενα του «sein» είναι που εκφράζουν ταυτόχρονα και αδιαίρετα την πρόταση για το «πρόγραμμα γέφυρα» της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Να, γιατί και ο Κάφκα είναι ΣΥΡΙΖΑ… εκτός από ολόκληρο σχεδόν το «σύμπαν» των καλών και δίκαιων ανθρώπων, όπως εμφανίζεται σήμερα στον ελληνικό Τύπο!

Ποιο είναι το συμπέρασμα από αυτή την εικόνα «οικουμενικής» υποστήριξης του «χαλαρωτή της αλυσίδας» της νέας ελληνικής κυβέρνησης; Πως αντιπολίτευση δεν μπορείς να κάνεις πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ από δεξιά! Μπορείς μόνον από αριστερά, αρκεί να μην συγχέεις την πολιτική με την επανάσταση. Στο βαθμό που λες «όλες οι κυβερνήσεις στον καπιταλισμό είναι ίδιες και ασκούν αντιλαϊκή πολιτική», παύεις απλώς να κάνεις αντιπολίτευση! Εμφανίζεσαι σαν επαναστάτης και πλέον κρίνεσαι ως επαναστάτης. Άρα, έχεις περάσει σε άλλη διάσταση, με αποτέλεσμα η κοινοβουλευτική σου παρέμβαση να έχει μικρή έως ανύπαρκτη σημασία για την εξέλιξη της Νέας Μεταπολίτευσης, που πραγματοποιείται καφκικά και με την εξής έννοια: Είναι πιο ασφαλές να είσαι αλυσοδεμένος από το να είσαι ελεύθερος, πράγμα που προϋποθέτει την σύνδεση του Υπάρχω με το «Είμαι και εγώ δικός του»! Ποιανού; Μα, του κατασκευαστή του νέου εργαλείου μας στην πολιτική των γεφυρών μας, του κατασκευαστή της νέας ευρωπαϊκής μηχανής, του Χαλαρωτή της Αλυσίδας μας!

Και πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Από εδώ και πέρα και μέχρι τις επόμενες εκλογές, ο μόνος που θα μπορεί να κάνει αυθεντική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ! Και ο Κάφκα τι ρόλο θα έχει; Ρόλο Βαρουφάκη: Στην περισσότερο ή λιγότερο εικονική μάχη ανάμεσα στην Ελλάδα και στους επίσημους δανειστές της και πάτρωνές της, εμείς υποστηρίζουμε τον ευρωπαίο πολίτη! Ποιος είναι αυτός; Αυτός που ζει λιτά και αξιοπρεπώς, χωρίς να υφίσταται πολιτικές λιτότητας!

Αποτελεί αυτό πάντρεμα του σοσιαλισμού με την βαθύτερη πολιτική φιλοσοφία του σιωνισμού; Θα μπορούσε, αν και ως μεταμοντέρνος προτεσταντισμός ταιριάζει καλύτερα στην πραγματικότητα του σύγχρονου ιδεολογήματος στην Ευρώπη: η ισχύς και ασφαλώς το κέρδος είναι το μέτρο της επιτήδευσης στα κοινωνικά μας έργα! Δηλαδή, αν ο εργαζόμενος είναι σωστός και εργατικός και αμείβεται για να ζει λιτά, αλλά σωστά και δίκαια, ο επιχειρηματίας είναι καινοτόμος και συμμορφώνεται με τους κανόνες της μη-πλουτοκρατικής και μη-μονοπωλιακής αγοράς και τις αρχές του κοινωνικού κράτους και όλοι μαζί, σαν καλοί προτεστάντες είμαστε ορθόδοξοι στα καθήκοντα που μας αναθέτει η γερμανική νεοηγεμονία, θα βαδίσουμε σωστά πάνω στην γέφυρα που ενώνει τον καπιταλιστή με τον εργαζόμενο στην Ευρώπη!!!

Είναι αυτή η «γέφυρα» που αναζητεί η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ; Ναι, αλλά μόνον με την έννοια πως καί ο Κάφκα έγινε πλέον ΣΥΡΙΖΑ! Είναι αυτό Κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, μάλλον για κριτική στον Κάφκα-μου πρόκειται!...    

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.