της Νικόλ Λειβαδάρη
Στο ραντεβού της καγκελαρίας, ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε τον… φακό, τις πολιτικές εντυπώσεις και την εθνική αξιοπρέπεια. Είπε, για πρώτη φορά ενώπιον της Μέρκελ, ότι το Μνημόνιο απέτυχε, έθεσε θέμα Siemens και πολεμικών επανορθώσεων και οριοθέτησε επί γερμανικού εδάφους το πλαίσιο του «έντιμου συμβιβασμού».
Η Ανγκελα Μέρκελ κέρδισε έναν εν δυνάμει ειλικρινή συνομιλητή. Και κράτησε, για μια ακόμη φορά, το «κλειδί» για τη λύση του ελληνικού δράματος. Ζητώντας, εξίσου καθαρά και ειλικρινά, άμεσα πολιτικά ανταλλάγματα και δεσμεύσεις.
Η - κατά το Spiegel – «ψυχρή του Βορρά» και ο «ψύχραιμος του Νότου» βρήκαν διόδους επικοινωνίας και κήρυξαν άρση εμπολέμου. Η σχέση όμως θα είναι δύσκολη. Το απέδειξαν οι 5 ώρες του δείπνου – χρόνος ρεκόρ για την καγκελαρία – που ακολούθησε.
Κυβερνητικές πηγές έκαναν λόγο για «γόνιμες» και «έντιμες» διαφωνίες σ’ αυτόν τον πεντάωρο μαραθώνιο, με «αμοιβαία βούληση» όμως να βρεθούν γέφυρες και κοινός τόπος.
Στο δια ταύτα, το βασικό διακύβευμα ήταν η χρηματοδότηση της Ελλάδας – άμεση και μακροπρόθεσμη. Εδώ, από τη μια πλευρά του τραπεζιού βρέθηκε το new deal του Αλέξη Τσίπρα και από την άλλη οι «κανόνες» του γερμανικού δόγματος: Η Ανγκελα Μέρκελ είπε ευθέως ότι οι αποφάσεις ανήκουν στο Eurogroup και παρέπεμψε στην έγκριση των μεταρρυθμίσεων από τους «θεσμούς».
Η ελληνική πλευρά, όμως, διαπιστώνει λόγους να αισιοδοξεί. Αφ’ ενός διότι, όπως τόνιζαν αργά τη νύχτα πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, μετά την πρόσκληση Μέρκελ στον Τσίπρα «η διαπραγμάτευση γίνεται και πολιτική, ξεφεύγοντας από την τεχνοκρατική σκοπιά». Και αφ’ετέρου διότι η γερμανίδα καγκελάριος έκλεισε το μάτι σ’ ένα από τα πλέον καίρια αιτήματα της Αθήνας, εκείνο της μείωσης του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα: Κατά την εισαγωγική της τοποθέτηση στην κοινή συνέντευξη Τύπου είπε ότι στην Ελλάδα «θα πρέπει να υπάρχει ισοσκελισμένος προϋπολογισμός». Μια παραδοχή που, όπως επεσήμαναν οι ίδιες πηγές, αφήνει ανοιχτό το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος και, στην ουσία, τη χαλάρωση της λιτότητας.
Κατά το Μαξίμου, άλλωστε, και η τοποθέτηση Μέρκελ ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν στο Eurogroup, μπορεί να έχει διπλή και θετική ανάγνωση: «Η επιμονή της Ανγκελα Μέρκελ», έλεγαν κυβερνητικές πηγές, «να βρεθεί λύση ασκεί πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις: και προς την κυβέρνηση και προς τους θεσμούς».
Κατά τις ίδιες πηγές, «πολιτική ασπίδα» σ’ αυτή τη δύσκολη διαπραγμάτευση παραμένει πάντα η «ισχυρή λαϊκή στήριξη», ενώ στα κέρδη του διπλωματικού μαραθωνίου των τελευταίων ημερών προσμετράται και «η κινητοποίηση κι άλλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ», που διαμηνύουν σταθερά πως είναι «προς το συμφέρον όλων να επιλυθούν οι διαφορές».
Με αυτά τα δεδομένα, η επόμενη πράξη του νέου, όσο και εύθραυστου, πολιτικού φλερτ του Βερολίνου θα παιχτεί στις Βρυξέλλες και στο Eurogroup. Εκεί, δεν θα βρίσκεται η «ψυχρή, ειλικρινής» Μέρκελ, αλλά ο «αγανακτισμένος» Σόιμπλε. Την γερμανική γραμμή ωστόσο στην Ευρώπη, ανεξαρτήτως ρόλων, εξακολουθεί να την χαράσσει απ’ ευθείας η καγκελαρία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.