Το γαλάζιο βρακί του Ποταμού.

του αιθερόπλωου

Ήταν προαποφασισμένο από την Πέμπτη. 
Μόλις έμαθα τα χαρμόσυνα χαμπέρια για την απόκτηση της γαλάζιας σημαίας στον Ποταμό και υποσχέθηκα στον εαυτό μου μια κυριακάτικη τσάρκα στο μέρος που πληροί 32 δύσκολα και αυστηρά κριτήρια!! για τη μεγάλη τούτη κατάκτηση.
Όλο το παρασκευοσάββατο ξεσήκωσα το ιντερνετ για να μάθω τι διαολο χρειάζεται για να πάρεις μια μπλου φλαγκ και διαπίστωσα ότι τα πράγματα είναι ζόρικα. Μπράβο στο δήμαρχο, σκέφτηκα, που τα κανόνισε έτσι και τα κατάφερε να πάρει όχι μια αλλά τέσσερις σημαίες….
Πουρνό – πουρνό λοιπόν, με το τάπερ τα αρμυρά και το ρακί στην κωλότσεπη (ως είθισται να εξοπλιζόμαστε όταν εκδράμουμε από τας επανομάς) κατηφόρισα για την παραλία που σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις αλλά και κάποια πρόσφατα δελτία τύπου, φέτος ειδικά θα μετατρέπονταν σε …Ελαφονήσι.
Τρέμε Χαλκιδική, σκέφτηκα καθώς γκάζωνα το μοτόρι ως έτερος ίζυ ράιντερ των σονς οφ άναρχυ.
Μ’ αυτά και με τα’ άλλα, έφτασα στον πολυπόθητο προορισμό.
* Εικόνα πρώτη. (σκέφτηκα τα μουγκρητά του τσολιά της ελληνοφρένιας)
Σημαίες πουθενά, πόσο μάλλον …μπλέ. Δεν πειράζει, λέω από μέσα μου, ακόμα θα τις σιδερώνουν και θα τις φέρουν κατά τις 11, που θα πλακώσει ο κόσμος.

Βλέπω το σπιτάκι της ναυαγόσωσης, να έχει μετατραπεί σε μια στίβα από μπάζα. Έ! λέω, κι αυτά δε πρόλαβαν να τα μαζέψουν, τόσο δουλειά είχαν με τα Αργύρια… 
Ψάχνω τον ναυαγοσώστη, πουθενά. Τώρα πώς θα βουτήξω;;; Και δε πήρα και μπρατσάκια μαζί μου γμτ…

* Εικόνα δεύτερη. Εκεί που είχε μια παλιά ξύλινη πινακίδα που έγραφε 2-3 πληροφορίες (π.χ. «Ξεβούλιαγμα, τηλ … Σταύρος») την ξήλωσαν και τώρα έχασκαν οι βάσεις της και κάτι λαμαρίνες. 
* Εικόνα Τρίτη. Τα ντουζ, για πολλοστή χρονιά σπασμένα, οι υποτυπώδεις καμπίνες – αλλακτήρια διαλύθηκαν στα εξ ων συνετέθησαν, δηλαδή σε σανίδες. 
Τ’ αφήνω κι αυτά και αρχίζω να απαριθμώ αναζητώντας ταυτόχρονα τα σημεία που επιβάλλονταν να υπάρχουν για τους τύπους τουλάχιστον.
Ο πίνακας ανακοινώσεων που θα αναρτώνται οι μετρήσεις από την ποιότητα των υδάτων; Ο εξοπλισμός Α’ Βοηθειών;;
Τα σημεία πρόσβασης για τα άτομα με ειδικές ανάγκες;;;
Η οριοθέτηση της ακτής; Το πόσιμο νερό; Το τηλέφωνο ανάγκης; Η ένδειξη «Είστε εδώ»; Οι τουαλέτες (και για ΑΜΕΑ); 
Πού είναι ωέο? :

Ακόμα και το parking πνιγμένο στα χόρτα και η σκουριασμένη στάση του ΟΑΣΘ δίνουν μια βουκολική διάσταση στο ντεκόρ.
Δε μιλάω για τα πάλαι ποτέ αναψυκτήρια γιατί αυτό είναι από μόνο του θέμα με τίτλο «και διηγώντας τα να κλαις».
Μ’ αυτά και με τα’ άλλα, το σκέφτομαι και γράφω μας βγήκε σε δραματούργημα πάλι. Άσε που πέρασε η ώρα και ούτε το ρακί ήπια ουτε τα αρμυρά γύρισα να τα δώ. 
Ας ελπίσουμε, πως η 1 του Ιούνη, που υποτίθεται είναι η έναρξη του καθεαυτού καλοκαιριού, θα βρει την παραλία του Ποταμού μεταμορφωμένη, όπως πρέπει κι όπως της αξίζει να είναι. Ας αφήσουν οι ιθύνοντες τα τερτίπια με τις παραχωρήσεις στην ΤΕΘ και γω δε ξέρω τι άλλο σκαρφίζονται κι ας ρίξουν όλο το βάρος στο παράλιο μέτωπο που έχει το κακό του το χάλι.
Υ.Γ. αύριο έχει πανηγύρι στον αηΝικόλα στο Φανάρι. Όποιοι πάμε ας φροντίσουμε να διατηρήσουμε όσο γίνεται ανέπαφο το περιβάλλον στην περιοχή εκείνη.

πηγή