Το παρασκήνιο της επίθεσης Φλαμπουράρη στην Ζωή

Του Γ. Γ.   

Ο Αλέκος Φλαμπουράρης από τα ποιο δεξιά στοιχεία του πάλαι πότε ΚΚΕ Εσωτερικού, (μετά την διάσπαση του επέλεξε να ακολουθήσει τον πολιτικό φορέα του Μπανιά) –και πάντα με πολύ καλή σχέση με την ντόπια επιχειρηματική ελίτ, ιδιαίτερα του κατασκευαστικού τομέα- βρέθηκε σήμερα να είναι πολιτικός μέντορας του Α. Τσίπρα και σε μεγάλο βαθμό να επηρεάζει τις αποφάσεις του πρωθυπουργού.

Και αυτό θα ήταν ανάξιο αναφοράς –αφού την κυβέρνηση στελεχώνουν άτομα με καραμπινάτη δεξιά προέλευση- αν δεν ακολουθούσε μια άκρως δεξιά, συντηρητική αντίληψη που αγγίζει τα όρια της αισχρότητας όταν επιχειρεί να ασκήσει πολεμική σε άτομα που θεωρεί εσωκομματικούς αντιπάλους και στην προκειμένη περίπτωση στην Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Την τελευταία επίθεση που έκανε στην πρόεδρο της βουλής και την απάντηση που έλαβε την παρακολουθούμε σ’ αυτό το βίντεο.

Και φυσικά αυτή η ενέργεια του υπουργού Επικρατείας δεν γινόταν να μην αξιοποιηθεί από τους μετρ του αυριανισμού, απ’ αυτούς δηλαδή που κατευθύνουν την κατακίτρινη φυλλάδα  «Kontra News».

Αναμενόμενος ο σχετικός σάλος που δημιουργήθηκε με τον Φλαμπουράρη να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στέλνοντας την παρακάτω επιστολή προς τον εκδότη- διευθυντή της φυλλάδας (και ίδρωσε το αυτί του Κουρή):

«Κ. Διευθυντά, η συνεχιζόμενη παραποίηση μιας αναφοράς περί Μαρξ και Φρόυντ σε προφορική συνέντευξη μου, πρέπει να σταματήσει αμέσως. Παρακαλώ να γίνει αποκατάσταση της αλήθειας, διότι θα αναγκαστώ να αξιοποιήσω όλα τα νόμιμα μέσα, για να προστατεύσω την τιμή και αξιοπρέπεια τη δική μου, αλλά και συντρόφων και συντροφισσών μου».

Μικρή σημασία θα είχε αν αυτή η επίθεση του υπουργού Επικρατείας στην πρόεδρο της βουλής ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, που προήλθε από δική του πρωτοβουλία. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι.

Ο Φλαμπουράρης μαζί με ένα στενό πυρήνα ανθρώπων (Νίκος Παππάς,  Νίκος Φίλης, Θανάσης Καρτερός, Πάνος Σκουρλέτης κ.α) αποτελούν τον στενό πυρήνα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και ουσιαστικά καθορίζουν την κυβερνητική γραμμή. Και αυτοί συντονισμένα έχουν βάλει ένα στόχο: «τελειώστε την Ζωή Κωνσταντοπούλου».

Αιχμή του δόρατος,Φλαμπουράρης και Φίλης, ενώ ο Ν. Παππάς μέσω ενός μέχρι χτες δεξιού δημοσιολόγου που σήμερα παριστάνει τον Συριζαίο και είναιδιαχειριστής ιστοσελίδας.

Δεν το λέμε εμείς αυτό. Τα κατάγγειλε η ίδια η πρόεδρος της βουλής, ειδικά όσο αφορά τονκοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.   

Θα αναρωτηθεί καλόπιστα κάποιος; Γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει μέτωπο με την Ζωή Κωνσταντοπούλου όταν μάλιστα ήταν επιλογή του Τσίπρα να της αναθέσει τον ρόλο του «τρίτου πολιτειακού παράγοντα»;

Σ’ αυτό απάντηση υπάρχει. Στο γιατί δηλαδή ο Τσίπρας πρότεινε για πρόεδρο της βουλής την Ζ. Κωνσταντοπούλου. Δεν θεωρούμε όμως σκόπιμο να αναφέρουμε παρασκηνιακές διαδικασίες που γνωρίζουμε γι’ αυτό το γεγονός, αλλά δεν μπορεί να τεκμηριώσουμε.

Προτιμάμε να μείνουμε στα πραγματικά περιστατικά.

Από την στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος της βουλής η Ζ. Κωνσταντοπούλου, έδειξε ότι δεν έχει καμιά διάθεση να παίξει διακοσμητικό ρόλο. Ορμώμενη από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και με τις δυνατότητες που της έδινε το αξίωμα της έφερε αναταραχή στο κόμμα της που την σαμποτάριζε να κάνει πράξη κάθε προεκλογική του εξαγγελία.

Ελεγε η Ζ. Κωνσταντοπούλου σε δηλώσεις της τον Ιούνη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Έχουμε υποβάλει αιτήματα για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής διερεύνησης και της υπόθεσης του μνημονίου, και της υπόθεσης της λίστας Λαγκάρντ και της υπόθεσης της ΕΡΤ και της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αλλά και της υπόθεσης των υποβρυχίων και των εξοπλιστικών προγραμμάτων και έχουμε προσκρούσει στη διαρκή άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, όπως διαμορφώνεται στο κοινοβούλιο».

Οι εξεταστικές επιτροπές αυτές σύμφωνα πάντα με την Ζ. Κωνσταντοπούλου θα έπρεπε να αποδώσουν και ποινικές ευθύνες σε όσους λεηλάτησαν την δημόσια περιουσία, όσους μας έβαλαν στον Γολγοθά των μνημονίων  και σε όσους πήραν μίζες απ την προμήθεια πολεμικών εξοπλισμών, αλλά κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες τις φρενάρουν.

Οι «κάποιοι» αυτοί είχαν όνομα με βασικό αυτό του Α. Φλαμπουράρη, και μέντορα του Τσίπρα για να μην ξεχνιόμαστε, που  όλα αυτά τα θεωρούσαν «επαναστατικά». και από κει ξεκινάει η αντιπαράθεση του με την Ζωή, για να φτάσει σήμερα να ξεφτιλίζεται στην ηλικία του. Γιατί τι άλλο παράαισχρός εξευτελισμός είναι να προσπαθείς με τέτοιο τρόπο να απαξιώσεις αυτούς που θεωρείς εσωκομματικούς πολιτικούς αντιπάλους και να σε χρησιμοποιούν τα ποιο ελεεινά κίτρινα έντυπα για τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια;  

Αναμενόμενη η κατάληξη του Φλαμπουράρη. Υπεράνω όλων γι’ αυτόν η «εθνική ομοψυχία». Είναι και η προϊστορία που έχει από το ΚΚΕ εσωτ το οποίο είχε την άποψη ότι έπρεπε να συμμετάσχει στις εκλογές – παρωδία του Μαρκεζίνη τον Οκτώβρη του 73 όταν το Απριλιανό χουντικό καθεστώς έκανε κινήσεις φιλελευθεροποίησης. Να προσπεράσουμε όμως τα ιστορικά γεγονότα και να σταθούμε στον πυρήνα της ανάρτησής μας.

Ο συγκεκριμένος τύπος έχει στην κυριολεξία μίσος απέναντι στην Ζ. Κωνσταντοπούλου. Πιθανόν γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί, σαν αστός μεγαλωμένος σε «σαλόνια» που είναι, και με ρεφορμιστική κουλτούρα,  ότι η πρόεδρος της βουλής, πέρα από όσα μπορεί να της αποδώσει κανείς-έλλειψη πολιτικού τακτ, επιθετική συμπεριφορά, στέρηση αστικού καθωσπρεπισμού κλπ- είναι ένα αυθεντικό άτομο.

Ασχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί της. Και εκεί της βγάζουμε το καπέλο. Μπορούσε να τουμπεκιαστεί, να απολάμβανε το αξίωμα του «τρίτου πολιτειακού θεσμού», να είχε σίγουρη την επανεκλογή της σας βουλευτής και να ήταν ένα «καταξιωμένο» πολιτικό άτομο. Σαν τον Παυλόπουλο ας πούμε. Άοσμο, άχρωμο, τενεκές. Επέλεξε εν γνώσει της ένα άλλο ρόλο. Και υφίσταται τις συνέπειες.

Επανερχόμαστε στο αρχικό. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση –όχι την κυβερνητική εξουσία που δεν την έχει ούτε σήμερα- είχε αυταπάτες, και αυτές σε ένα μεγάλο βαθμό της, της είχε καλλιεργήσει ο ίδιος ο Τσίπρας. (Ελπίζουμε κάποια στιγμή να γίνει γνωστό το παρασκήνιο για το πώς βρέθηκε αυτή πρόεδρος  της βουλής καθώς και ο Πάκης πρόεδρος της Δημοκρατίας  Δεν είναι ξεκομμένα αυτά τα δυο περιστατικά, όσο κι αν δίνουν αυτή την εντύπωση)

Πάμε τώρα λίγο ποιο συγκεκριμένα. Κατέβαλε η Ζ. Κωνσταντοπούλου τεράστιες προσπάθειες για συγκρότηση Επιτροπής για το λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους του ελληνικού κράτους. Δεκάδες επιστήμονες Έλληνες και ξένοι απέδειξαν τεκμηριωμένα την απάτη του λεγόμενου κρατικού χρέους που καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Σ’ αυτή την περίπτωση επειδή είναι τόσο πολύπλοκες οι διαδικασίες το πιθανότερο είναι  απλώς το πόρισμα της συγκεκριμένης επιτροπής να είναι ένα διαπραγματευτικό όπλο της κυβέρνησης, όσο και αν η ίδια με δηλώσεις στελεχών της –βλ Σταθάκης- προσπάθησε να το απαξιώσει.

Αυτό όμως που είναι προκλητικό και συνάμα εξοργιστικό –παράλληλα όμως εξηγεί πολλά, στα σημερινά δεδομένα- είναι η στάση του Αλέκου Φλαμπουράρη απέναντι στην Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Προσέξτε διάλογο  του δημοσιογράφου Βασίλη Σκουρή, της εφημερίδας Realnews, με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, όταν πριν κάποιους μήνες  έγινε γνωστό ότι η πρόεδρος της βουλής, πιστή στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαγγείλει ότι θα φτιάξει επιτροπή –στην ουσία δεν έγινε τίποτα με κυβερνητική ευθύνη- για να αποδοθούν και ποινικές ευθύνες ας όσους μας οδήγησαν σε μνημόια. .

Β. Σκουρής – Η εξεταστική για το μνημόνιο, που διερευνά και τυχόν ποινικές ευθύνες για τους Αντ. Σαμαρά και Ε. Βενιζέλο, συμβάλει στην εθνική ενότητα;

Α. Φλαμπουράρης – Την Εξεταστική την κάνουμε για να συζητηθούν οι αιτίες και να μάθει ο κόσμος πώς μπήκαμε στο μνημόνιο. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει θέμα ποινικών ευθυνών. Εμένα τουλάχιστον ούτε περνούν απ’ το μυαλό μου ποινικές ευθύνες. Το θέμα είναι να αναδειχτούν οι πολιτικές ευθύνες και για ποιον λόγο μπήκαμε σε πολιτικές που οδήγησαν σε ανθρωπιστική κρίση. Δεν κάνουμε εμείς Εξεταστική για να τιμωρήσουμε τους πολιτικούς μας αντιπάλους ή να «εκδικηθούμε». Είμαστε όμως υποχρεωμένοι, για να μάθει ο ελληνικός λαός τις αιτίες που μπήκαμε στα μνημόνια.

πηγή