Πηγή του άρθρου: Canadian Mining Journal (κυρίως). Ένα σχόλιο για την αγαπητή μας Eldorado στο τέλος.
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι οι καταστροφικές αστοχίες φραγμάτων μεταλλευτικών αποβλήτων αυξάνουν σε συχνότητα, σοβαρότητα και κόστος σε όλο τον κόσμο.
Mount Polley
Η δημοσιοποίηση της μελέτης από το EarthworksAction.org έγινε στις 4 Αυγούστου, την επέτειο ενός χρόνου από τη διάρρηξη του φράγματος τελμάτων του Mount Polleyστη Βρετανική Κολομβία που απελευθέρωσε πάνω από 24 δισεκατομμύρια λίτρα μεταλλευτικών αποβλήτων στα ρέματα της περιοχής – τη μεγαλύτερη καταστροφή αυτού του είδους στην ιστορία του Καναδά.
Οι συγγραφείς υποδεικνύουν σαν βασικούς υπεύθυνους αυτών των καταστροφών τονελλιπή έλεγχο, τις κακές πρακτικές, τα «τζογαδόρικα» οικονομικά της μεταλλευτικής βιομηχανίας και τα όλο και μεγαλύτερα μεταλλεία.
Η μελέτη The Risk, Public Liability & Economics of Tailings Storage Facility Failures, βρήκε ότι σχεδόν οι μισές από όλες τις καταγεγραμμένες «σοβαρές αστοχίες» έχουν συμβεί μεταξύ του 1990 και του 2010. Μέσα σε μόλις μία εικοσαετία. Εκτίμησε ότι το μέσο κόστος των πιο σοβαρών καταστροφών είναι US$543 εκατομμύρια ενώ για ορισμένες από αυτές υπερβαίνει κατά πολύ τα US$1,3 δισεκατομμύρια.
Μια ντουζίνα από αυτά τα «ατυχήματα» μετά το 1990 κόστισαν πάνω από 380 ανθρώπινες ζωές.
Το πιο σημαντικό συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι: «Οι καταστροφικές αστοχίες φραγμάτων μεταλλευτικών αποβλήτων αυξάνονται σε συχνότητα όχι παρά τις σύγχρονες μεταλλευτικές πρακτικές αλλά, αντίθετα, εξ’αιτίας τους».
Εδώ και δεκαετίες, οι μεταλλευτικές εταιρείες βρίσκονται σε ένα καθοδικό σπιράλ ανταγωνισμού για να εξορύξουν όλο και περισσότερα αποθέματα από χαμηλής περιεκτικότητας κοιτάσματα.
Σε αυτή την τρελή κούρσα στον πάτο, το μέγεθος των μεταλλείων και οι οικονομίες κλίμακας γίνονται όλο και πιο κρίσιμα. Τα μεταλλεία γίνονται μεγαλύτερα και παράγουν μεγαλύτερους όγκους αποβλήτων τα οποία εναποτίθενται σε όλο και ψηλότερες εγκαταστάσεις αποβλήτων.
Όπως παρατήρησε η Διεθνής Επιτροπή για τα Μεγάλα Φράγματα: «Οι εγκαταστάσεις μεταλλευτικών αποβλήτων είναι κατά πάσα πιθανότητα οι μεγαλύτερες ανθρώπινες κατασκευές στον πλανήτη«. Επίσης περιέχουν μερικά από τα πιο τοξικά για την ανθρώπινη υγεία μέταλλα και άλλες ουσίες.
Οι προοπτικές είναι δυσοίωνες: «Οι μεταλλευτικές εταιρείες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την κάλυψη του κόστους των καταστροφικών αστοχιών. Οι απώλειες, τόσο οικονομικές όσο και οικολογικές, είναι σε μεγάλο βαθμό είτε μόνιμες και μη-αναστρέψιμες είτε η αποκατάστασή τους – στο βαθμο που είναι εφικτή – χρηματοδοτείται με δημόσιο χρήμα».
Σε άρθρο κριτικής που δημοσιεύτηκε στο straight.com, o συγγραφέας αναρωτιέται:
«Γιατί η μεταλλευτική βιομηχανία είναι ανίκανη να μάθει από τις μεγαλύτερες αστοχίες της και να αλλάξει ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον; Θα δεχόμασταν να μπούμε σε ένα αεροπλάνο γνωρίζοντας ότι υπάρχει σημαντική πιθανότητα να χαλάσει; Θα ανεχόμασταν την κατάρρευση ενός μεγάλου υδροϋλεκτρικού φράγματος; Όχι. Τότε γιατί θα πρέπει να ανεχόμαστε τα φράγματα τελμάτων που αστοχούν, με καταστροφικά αποτελέσματα;«
Σωστά, γιατί;
Ανησυχούν οι Καναδοί επειδή τα φράγματα τελμάτων διαρκώς «ψηλώνουν» – και με το ύψος αυξάνεται και η επικινδυνότητα. Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι το φράγμα τελμάτων του Mount Polley είχε ύψος 35 μέτρα πριν την καταστροφή – όσο μια οικοδομή δέκα ορόφων – ενώ τα αμφιλεγόμενα μεταλλεία KSM και Red Chris που αδειοδοτήθηκαν πρόσφατα στη Βρετανική Κολομβία θα έχουν φράγματα διπλάσιου ύψους από αυτό. Εβδομήντα μέτρα.
Πολύ σωστά ανησυχούν. Όμως τα μεγαλύτερα και πλέον επικίνδυνα φράγματα γίνονται από Καναδικές εταιρείες σε άλλες χώρες, στη Λατινική Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία, μακριά από τα μάτια των ευαίσθητων Καναδών.
150 μέτρα ύψος, δηλαδή σαν ένα ουρανοξύστη 50 ορόφων, θα έχει το κάθε ένα από τα φράγματα τελμάτων που θα φτιάξει η Eldorado στα ορεινά ρέματα Καρατζά και Λοτσάνικο του Κακάβου. Το πρώτο ήδη κατασκευάζεται. Σε σαθρό και κατακερματισμένο έδαφος, σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή περιοχή και σε πολύ μικρή απόσταση από το ανοικτό όρυγμα και το υπόγειο μεταλλείο των Σκουριών όπου θα πραγματοποιούνται καθημερινά επί 30 χρόνια ισχυρότατες σειρές εκρήξεων. Και το καλύτερο: τα τέλματα πίσω από το φράγμα δεν θα αποτεθούν σε επίπεδη επιφάνεια αλλά σε μορφή «πάστας» με κλίση 10,5% και τελική υψομετρική διαφορά 225 μέτρα από την στέψη του φράγματος! (*)
Νιώθετε ναυτία ή ακόμα;
Τα έργα κατασκευής του φράγματος Καρατζά
Ως πότε θα τους ανεχόμαστε; Ως πότε θα ανεχόμαστε καιροσκόπους «επενδυτές» που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον τόπο και ψεύτικες μελέτες φτιαγμένες μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν την έγκριση και μετά να κάνουν ότι γουστάρουν; Ως πότε θα ανεχόμαστε κρατικούς υπαλλήλους που κάνουν τα στραβά μάτια, που εγκρίνουν χωρίς να εξετάσουν και μετά δεν φέρουν καμία ευθύνη για τις συνέπειες της υπογραφής τους;
Το παράλογο αυτό έργο πρέπει να σταματήσει ΤΩΡΑ. Πριν η Χαλκιδική γίνει άλλο ένα νούμερο στις στατιστικές της καταστροφής. Πριν γίνει άλλο ένα όνομα διαλυμένου τόπου στη μακριά λίστα των καταστροφικών αστοχιών ανά τον κόσμο (δείτε τοChronology of major tailings dam failures), Πριν να είναι πολύ αργά.
(*) Η γωνία κλίσης 10,5% είναι άλλο ένα από τα παραμύθια της εταιρείας, που έχει επιπτώσεις στην επάρκεια των αδειοδοτημένων χώρων απόθεσης. Διαφαίνεται ότι οι χώροι απόθεσης Καρατζά και Λοτσάνικου ΔΕΝ ΘΑ ΧΩΡΕΣΟΥΝ τα τέλματα εξόρυξης του μεταλλείου των Σκουριών, όχι τα τέλματα μιας πιθανή επέκτασης της εκμετάλλευσης αλλά ούτε καν της αδειοδοτημένης με την ΚΥΑ 201745/2011. Η εταιρεία θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο με την απόθεση των τελμάτων της, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα την διηγηθούμε εν καιρώ…
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.