Αν ο Αλέξης Τσίπρας ηττηθεί σε αυτές τις εκλογές από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, θα είναι επειδή η απόσταση μεταξύ ανατροπής και προκοπής περιορίστηκε σε ένα τσιγάρο δρόμο!
Με το σύνθημα της ανατροπής ήρθε στην κυβερνητική εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας την γλώσσα της ευρωπαϊκής αριστεράς και της προόδου, ενώ σε αυτές τις εκλογές η «ανατροπή» έδωσε την θέση της στην «προκοπή», σηματοδοτώντας μια μοναδική σε ταχύτητα συντηρητική στροφή. Πρόκειται για την μεταμόρφωση του Αλέξη, με την παρακίνηση και επικοινωνιακή φροντίδα της διαπλοκής, σε νεοσυντηρητικό ηγέτη του ριζοσπαστικού κέντρου, ο οποίος ομιλεί πλέον μια γλώσσα που απευθύνεται στους 50+ , στη θέση μιας γλώσσας που σχημάτιζε ανατρεπτικά σημαινόμενα στη νέα γενιά.
Όχι, δεν γέρασε ξαφνικά ο Αλέξης, αλλά πλέον απευθύνεται στην «μητέρα» του και όχι στην γενιά του, στη γυναίκα του ή στην κοπέλα του! Επιδιώκει να κερδίσει την συμπάθεια των ώριμων γυναικών, που τον συμπονούν σαν να πρόκειται για το δικό τους παιδί που αγωνίζεται όπως το δικό τους παιδί σε έναν άδικο κόσμο και μια άπονη κοινότητα από ευρωπαίους πολιτικούς και αξιωματούχους! Σαν το δικό τους παιδί που δεν βρίσκει δουλειά ή χάνει την δουλειά του, αλλά ποτέ το κουράγιο του! Που δεν πετυχαίνει τον στόχο του, αλλά στα μάτια της μητέρας δεν φταίει η στρατηγική του παιδιού, ούτε η κουλτούρα του και η παιδαγωγική, αλλά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων: οι κακοί Άλλοι εκεί έξω! Που πέφτει κάτω, αλλά σηκώνεται, γιατί είναι μαχητής, όπως οι ήρωες στις σαπουνόπερες με τις οποίες διαπαιδαγωγήθηκε η …μαμά!
Μάλλον το επικοινωνιακό επιτελείο του κυρίου Τσίπρα πίστεψε πως οι νέοι είναι δεδομένοι, ή πως αν κερδίσεις την μαμά έχεις μαζί σου και τον γιό ή την κόρη! Μάλλον ο ισχυρός επικοινωνιακός μηχανισμός της διαπλοκής που έχει ως δικό του αναφερόμενο κοινό κυρίως τις μαμάδες, τους «ξεγέλασε»! Είναι καλό και πολύτιμο κοινό οι μαμάδες για τους διαπλεκόμενους φορείς της επικοινωνίας στην Ελλάδα, αλλά στην παρούσα συγκυρία είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί πως αποτελούν μία πολύ κακή επιλογή για τον Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό επειδή η έννοια της «προκοπής» φαντάζει εκνευριστικά ειρωνική για το μεγαλύτερο μέρος των νέων ανθρώπων που βιώνουν ένα πρωτοφανή αποκλεισμό, σε απόλυτη αντίθεση με τον αναφερόμενο κόσμο των μαμάδων τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που αποτέλεσε τον βασικότερο πολιτικό δίαυλο άρθρωσης της ελπίδας στην Ελλάδα στις προηγούμενες εκλογές, έρχεται σήμερα και με την αφήγηση της «προκοπής» ειρωνεύεται ακριβώς αυτή την ελπίδα. Σε ποια προκοπή αναφέρεται τη στιγμή κατά την οποία η νέα γενιά στερείται των μέσων της προκοπής, καθώς τα μέσα της μαμάς ολοένα και περισσότερο στερεύουν; Ήταν πολύ μακριά η έννοια της «προκοπής» με πραγματιστικούς όρους για την νέα γενιά των ελλήνων και σε κάθε περίπτωση συνδεδεμένη με την «ανατροπή» με την έννοια μιας νέας μεταπολίτευσης. Αν πηδήξουμε από την «ανατροπή» στην «προκοπή», ουσιαστικά πηδάμε την προϋπόθεση της μεταπολίτευσης μαζί με όλους αυτούς, νέους και ώριμους ηλικιακά, που αντιλαμβάνονται πως για να φτάσεις στην «προκοπή» απαιτείται μία καθεστωτική ανατροπή και πολύς δρόμος!
Σημείωση: Το αφήγημα της «προκοπής» είναι αυτό που συνδέει πλέον σημειολογικά τον Αλέξη Τσίπρα με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Και σε αυτό το κοινό αφηγηματικό πλαίσιο θα συγκρουστούν για την πρώτη θέση στις εκλογές. Είναι σαν ο πρώτος να διεκδικεί να κατασκευάσει κοινό στο προνομιακό πεδίο του δεύτερου, με τον κίνδυνο ο δεύτερος να θεωρηθεί αυθεντικότερη λύση: παραδοσιακή επιλογή για «προκοπή» με εξ ίσου παραδοσιακά και δοκιμασμένα μέσα!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.