Κρίσιμο «συγύρισμα του πολιτικού τοπίου» από ψέματα και αλήθειες πριν απ’ τη κάλπη

Του    Μιχαήλ Στυλιανού

Σκοτισμένοι από την καταιγιστική  προεκλογική φλυαρία  που μετέδιδαν ολημερίς τα ΜΜΕ της διαπλοκής, οι ψηφοφόροι δεν έχουν πιθανότατα συνειδητοποιήσει ότι αυτές είναι οι κρισιμότερες εκλογές  του πολιτικού βίου τους.

Αυτό που κρίνεται σ’ αυτές τις εκλογές είναι εάν θα «νομιμοποιηθεί» και προωθηθεί  ανεμπόδιστα, με μια παντομίμα δημοκρατίας, το σχέδιο εδραίωσης αποικιακού καθεστώτος στην Ελλάδα, η διαρπαγή των υπηρεσιών, υποδομών και του φυσικού πλούτου της χώρας, η υπαγωγή των πολιτών της σε κατάσταση δουλοπαροίκων, η ερήμωσή της, η κατακρεούργησή της και ο αφανισμός του έθνους που συντήρησε  επί αιώνες.

Για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου, από μια σταθερή διακομματική κυβέρνηση τετραετούς διάρκειας, έδωσε η κ. Μέρκελ στον κ. Τσίπρα το παράγγελμα των εκλογών. Το όργιο προπαγανδιστικής αερολογίας, στις πλατείες, στα «ντιμπέιτ», στα στρογγυλά τραπέζια και τους μονολόγους της τηλεόρασης  βασικό στόχο είχε να συσκοτίσει αυτή την πραγματικότητα και να σκοτίσει την κρίση του ψηφοφόρου.

Για να βγει ο μεθαυριανός ψηφοφόρος από τη θολούρα της προπαγάνδας και να δει καθαρά το ορίζοντα, θα βοηθούσε κάποιο «σιγύρισμα» της πολιτικής σκηνής, βάζοντας τα δεδομένα σε κάποια τάξη:

Με το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας,  η Ελλάδα απεμπόλησε ότι απέμενε από τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Υπεράνω οποιασδήποτε  εκλεγμένης αρχής διορίζεται Ολλανδός επίτροπος (κομισάριος), επικεφαλής πολυμελούς επιτελείου  που θα εποπτεύει υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες. Το εύρος των εξουσιών του εκτείνεται από την οικονομία, στη διοίκηση και μέχρι τη Δικαιοσύνη. Σε αυτόν αναφέρεται ο πρωθυπουργός και  απαντά στις απ’ ευθείας κλήσεις του. Αυτός ελέγχει τα σχέδια Νόμων και Διαταγμάτων και κατά περίπτωση τα παραπέμπει σε επιτροπή μελέτης και τροποποίησης στις Βρυξέλλες, προτού τα εγκρίνει για να κατατεθούν στη Βουλή. Για να ψηφισθούν μηχανικά, από την ελπιζόμενη σταθερή πλειοψηφία,πειθήνιων βουλευτών, εκλεγμένων με λίστα.

Στην ουσία: από τις εκλογές σχεδιάζεται να προκύψει καθεστώς προτεκτοράτου με δημοκρατική μεταμφίεση, με κυβέρνηση αυτομάτων, εικονική βουλή και εξουσίες πλήρως ελεγχόμενες από το ξένο Διευθυντήριο. Με πρωθυπουργό (για τον κ. Τσίπρα η κ. Μέρκελ έχει δηλώσει πως «δεν είναι πρόβλημα είναι η λύση») και υπουργούς (πολιτικούς ή «εξωκοινοβουλευτικούς»),οι οποίοι, «για να μη ενοχλούν τον Ολλανδό κομισάριο», θα φροντίζουν να μαντεύουν τις επιθυμίες του. Η εθνική περιουσία, δημόσια και ιδιωτική έχει ήδη περάσει υπό ξένο έλεγχο. Η ΣΔΟΕ                - με εξουσίες ελέγχου σε τραπεζικούς λογαριασμούς αλλά και στο εσωτερικό κατοικιών- έχει πλέον ξένη ηγεσία.

                             Οι εν δυνάμει «πρωθυπουργοί»

Ο αρχηγός της Ν.Δ. κ. Μεϊμαράκης είπε ευθέως ότι θα σεβασθεί τη συμφωνία του κ. Τσίπρα και τις δεσμεύσεις του Μνημονίου του, για ένα χρόνο, προκειμένου να ανακτήσει η χώρα την εμπιστοσύνη των εταίρων και να μπορέσει στη συνέχεια να συζητήσει την βελτίωση των επαχθέστερων όρων του. Ετόνισε την ανάγκη κυβερνητικής συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων προκειμένου αυτή η προσπάθεια να είναι αποτελεσματικότερη.

Ο κ. Τσίπρας απέκλεισε αυτή τη συνεργασία, επειδή η Ν.Δ. αντιπροσωπεύει το παλαιό, το καθεστώς μιας 40ετίας σκανδάλων, διαφθοράς, ολιγαρχίας και διαπλοκής (τραπεζών-μονοπωλίων-ΜΜΕ) και ότι με την πρόταση της συνεργασίας η Ν.Δ. επιχειρεί να ενσωματώσει το κόμμα του στο σύστημα, για να αποφύγει την κάθαρση και την παραπομπή των ενόχων στη Δικαιοσύνη. «Αυτό –είπε-ο Σύριζα -και εγώ προσωπικά, δεν θα το επιτρέψω.»

Βροντοφώνησε ότι αυτός και το κόμμα του είναι το «Νέο», είναι η για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση, που δεν θα αποτελέσει παρένθεση, ότι αγωνίσθηκε σκληρά απέναντι σε σκληρούς ισχυρούς αντιπάλους και επέτυχε μια καλύτερη συμφωνία, με δύσκολους όρους, τους οποίους μόνος αυτός –όπως απέδειξε- μπορεί μαχητικά να διαπραγματευθεί. Κοντολογίς κάλεσε τον λαό «να εκλέξει Πρωθυπουργό» (τον ίδιο) σε αυτοδύναμη κυβέρνηση, «για μια τετραετία και –γιατί όχι- οκταετία».

Προς το τέλος της φιέστας, κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ, οι Γιούνκερ, Ντάϊσελμπλουμ, Ρένγκλιν και την Πέμπτη ο Σόϊμπλε, παρενέβησαν με δηλώσεις τους, για να διαλύσουν τα παραμύθια για περαιτέρω «διαπραγμάτευση» των όσων -με άκρα λεπτομέρεια και δεσμευτικές ρήτρες- συμφωνήθηκαν και υπογράφτηκαν στο τρίτο μνημόνιο. Οι δηλώσεις διέψευδαν και τις υποσχέσεις του κ. Τσίπρα και τις ελπίδες του κ. Μεϊμαράκη.

               Ψέματα, ψέματα και κρυμμένες αλήθειες

Στον ρητορικό οίστρο του ο κ. Τσίπρας είπε -και πάλι- πάρα πολλά ψέματα. Και επιπλέον, αυτή τη φορά, παρέλειψε η διαστρέβλωσε πολλές αλήθειες.

Στο κεφάλαιο ψέματα ο κ. Τσίπρας, ποντάρισε αδίστακτα στην άγνοια των ακροατών του για τους όρους του Μνημονίου. Ο κ. Νίκος Μποτόπουλος, δημοσιογράφος με θαυμαστή στοιχειοθέτηση των κειμένων και λόγων του, γέμισε τέσσερεις σελίδες Α4 (1.540 λέξεις) μαστιγώνοντας τα δέκα βαρύτερα και πιο κραυγαλέα ψηφοθηρικά ψέματα Τσίπρα: Αντιπαραθέτοντας σε καθένα τις  ρήτρες του μνημονίου για ομαδικές απολύσεις, νέα σφαγή σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, άγρια φοροληστεία υπό διάφορες μορφές, και νέο τσεκούρωμα των κοινωνικών δικαιωμάτων. Απέναντι στο ψεύδος Πινόκιο: «Πήραμε τη μείωση του χρέους», αντιπαρέθεσε τις φράσεις του Μνημονίου: «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να γίνει» και « οι ελληνικές αρχές επαναβεβαιώνουν την ανεπιφύλακτη δέσμευσή τους να εκπληρώσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους στους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως».

 Το άρθρο Μπογιόπουλου δημοσιεύθηκε στις 4 του μηνός. Η λίστα του ψεύδους έκτοτε θέριεψε σε διαστάσεις βιβλίου.

Ακόμη βαρύτερες και αποκαλυπτικές για τα μελλούμενα είναι η αλήθειες πού κρύφτηκαν από τους δράστες και από το Σύστημα.

                          Οι σημαδιακές αλλά κρυμμένες αλήθειες

Ο κ. Τσίπρας τελειώνει την εκστρατεία του υψώνοντας τη ρομφαία της «κάθαρσης», ως ο μόνος φερέγγυος να εξοντώσει τον Δράκο της ολιγαρχίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Εντούτοις…

1.- Στις 24 Ιουλίου, το επιτελείο του υπέγραφε και καθιστούσε το (χρεωκοπημένο) Ελληνικό Κράτος εγγυητή ομολογιακού δανείου 900 εκατομμυρίων ευρώ της τράπεζας Eurobank του κ. Λάτση, (αγοραστή και του Ελληνικού). Το ειδησάριο, με φωτοαντίγραφο του εγγράφου και υπογραφή του κ. Μάρδα, δημοσιεύθηκε σε μια μόνο εφημερίδα. Και αμέσως το κατάπιε ο δράκοντας της Διαπλοκής…

2.-Στις 21 Αυγούστου, μια μέρα μετά την ανακοίνωση των εκλογών, η κυβέρνησή του ενέκρινε επιχορήγηση 600.000 ευρώ στο Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής, ιδιοκτησίας Στ. Ψυχάρη, ιδιοκτήτη των εφημερίδων Βήμα και Νέα και συνιδιοκτήτη του MEGA. Την επομένη τα Νέα έβγαιναν με ολοσέλιδη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα με τίτλο-λεζάντα «Μόνος του εναντίον όλων».

3) Ο κ. Ν. Παππάς, alter ego του κ. Τσίπρα και υπουργός για τα ΜΜΕ, με εσκεμμένη κωλυσιεργία στην κατάθεση του Νόμου για την δημοπράτηση των αδειών και την τελική κατάθεσή του με νομικά κενά, εξασφάλισε στην Διαπλοκή τη συνέχιση της παράνομης και δωρεάν νομής των συχνοτήτων της ιδιωτικής τηλεόρασης και καρπώνεται της προεκλογικής εύνοιάς της.

4.- Η κυβέρνηση του διώκτη των σκανδάλων και του παραστάτη της Δικαιοσύνης σαμποτάρισε συστηματικά τις προσπάθειες της προέδρου της Βουλής να προωθήσει την έρευνα του οργίου της Ζήμενς και της επιζήμιας συμφωνίας συμβιβασμού που συνήψε ο κ. Στουρνάρας ,ως υπουργός των Οικονομικών, από την αρμόδια  κοινοβουλευτική επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. «Αυτόν μην τον πιέζεις», είχε συστήσει στην Πρόεδρο της Βουλής, ο καθοδηγητής του κ. Τσίπρα, κ. Φλαμπουράρης, επίκεντρο σήμερα σκανδαλολογίας.

4.- Με το κατεσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής από την κυβέρνηση Τσίπρα εξασφάλισαν την παραγραφή των πιθανότατα ποινικών ευθυνών τους για τα μνημόνια οι κ. κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας.

5.- Δημαγωγεί κραυγαλέα και για την λίστα Λαγκάρντ το τελευταίο εικοσιτετράωρο ο κ. Τσίπρας. Όταν στο οκτάμηνο της κυβέρνησής του, από τους 2.062 φακέλους δεν ερευνήθηκαν παρά μόνο 150, κατά δήλωση του αρμόδιου υπουργού κ. Αλεξιάδη. Και οι υποθέσεις της λίστας παραγράφονται στο τέλος του χρόνου…

Στα δείγματα γραφής του Νέου της αριστερής δημοκρατικής αγνότητας που μας επιφυλάσσει ο κ. Τσίπρας, έναντι του παλαιού και φαύλου που αφορίζει, δεν πρέπει να παραλειφθεί – αν και καθημερινά πασιφανές- το φαινόμενο του συστηματικού  φατριασμού της κρατικής ΕΡΤ σε βάρος ειδικά των αποσχισθέντων αντιμνημονιακών στελεχών του Σύριζα. Ενεργώντας περίπου ως ιδιοκτησία του εποπτεύοντος κ. Νίκου Παππά, η «έγκυρη» κρατική ΕΡΤ εφάρμοσε προεκλογικό «απαρτχάιντ» σε βάρος της «Λαϊκής Ενότητας», αποκλείοντάς την συστηματικά από τραπέζια συζητήσεων όπου συμμετείχαν κόμματα με μικρότερη σε βουλευτές δύναμη στη τελευταία Βουλή -και πάντοτε με το ΚΚΕ να της επιτίθεται, εν απουσία της, με «λαφαζανιές».

Αυτό, το τόσο βραχυχρόνιο, μητρώο δράσεως του «Νέου» προαναγγέλλει στον σκεπτόμενο ψηφοφόρο τη φυσιογνωμία του μέλλοντος, σε περίπτωση νίκης του Μνημονιακού Σύριζα. Κινδυνεύει να νοσταλγήσει το Παλιό…

Ο ορυμαγδός της καταιγιστικής κενολογίας είχε και αυτόν τον στόχο: Να μη τους αφήσει την ευκαιρία να σκεφθούν: και για το τι διακυβεύεται σ’ αυτές τις εκλογές και για το ότι σ’ αυτές, περισσότερο από ποτέ, οι ίδιοι είναι και κριτές και κρινόμενοι και υπόλογοι για την επιλογή τους, στην αμείλικτη κρίση των παιδιών τους –και της ιστορίας. ΄Οσοι έχουν δικαίωμα ψήφου.

Η διάγνωση αυτή μπορεί να φαίνεται δραματικοποιημένη σε όσους η εφαρμοζόμενη μέθοδος «του σαλαμιού» δεν τους έχει πλήξει ακόμη μέχρι το κόκκαλο