Την ώρα που τα
μνημόνια σπέρνουν φτώχεια, ανεργία και αυξάνουν τη νοσηρότητα του πληθυσμού, η
δημόσια υγεία απειλείται με κατάρρευση. Η έλλειψη προσωπικού αποτελεί το
σημαντικότερο πρόβλημα στη λειτουργία του δημόσιου συστήματος υγείας καθώς το
πάγωμα των προσλήψεων και οι συνταξιοδοτήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν κάνει
τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και τα ΠΕΔΥ να λειτουργούν οριακά. Ταυτόχρονα η
νέα γενιά των γιατρών οδηγείται στην ανεργία , τη μετανάστευση και τον
εργασιακό μεσαίωνα των ιδιωτικών ομίλων υγείας.
Οι κυβερνήσεις της
πρώτης και δεύτερης φοράς αριστεράς διακηρύττουν ότι χρειάζεται «μαζική αιμοδοσία
από προσωπικό» στη δημόσια υγεία αλλά προς το παρόν επαναλαμβάνουν τις παλιότερες εξαγγελίες προσλήψεων που
εξακολουθούν να παραμένουν στα χαρτιά. Καταρχήν όσον αφορά τις προσλήψεις
μόνιμου ιατρικού προσωπικού το μόνο που έχει γίνει είναι να ξεμπλοκάρει η
διαδικασία διορισμού για τις λίγες θέσεις που είχαν προκηρυχθεί εδώ και πέντε
χρόνια και είχαν παγώσει οι διαδικασίες με εντολή τρόικας, χωρίς να είναι
σίγουρο πότε τελικά να βρεθούν στις θέσεις τους οι συνάδελφοι που περίμεναν
υπομονετικά τόσα χρόνια. Από τις 1000+2500 θέσεις προσωπικού που
«δρομολογούνται» για μία ακόμη φορά έχουν προκηρυχθεί προς το παρόν μόνον 226
θέσεις νοσηλευτών και βοηθητικού προσωπικού. Στην καλύτερη περίπτωση οι
προσλήψεις μόνιμου ιατρικού προσωπικού δεν θα είναι πάνω από 1000, τη στιγμή
που οι κενές θέσεις ξεπερνούν τις 5000 με βάση τα προ του μνημονίου δεδομένα
και χωρίς να υπολογίζονται τα κενά του μονάδων υγείας του ΠΕΔΥ.
Από την άλλη όσον
αφορά τους επικουρικούς ιατρούς, οι διορισμοί που έγιναν από το Γενάρη και μετά
είναι μερικές δεκάδες, ενώ από το νέο έτος λήγει η θητεία των ήδη υπηρετούντων
επικουρικών και η παράταση της θητείας τους «θα εξετασθεί από την πολιτική
ηγεσία σε συνεννόηση με τη νομική υπηρεσία, διότι υπάρχει ενδεχόμενο περαιτέρω
παράταση θητείας να οδηγήσει σε σχέσεις αορίστου χρόνου». Επιπλέον το νέο
σύστημα επιλογής επικουρικών ιατρών που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί
μια ακόμη επίθεση στους νέους γιατρούς, καθώς οι υποψήφιοι δεν έχουν δικαίωμα
επιλογής θέσης, αλλά επιλέγουν δύο Υγειονομικές Περιφέρειες και είναι
υποχρεωμένοι να διορισθούν όπου κρίνουν οι διοικητές των ΥΠΕ (με τιμωρητικές
διατάξεις σε περίπτωση άρνησης), ενώ δεν τους αναγνωρίζεται η προηγούμενη
θητεία.
Οι επικουρικοί
ιατροί καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες και όλα αυτά τα χρόνια έχουν
προσφέρει πολλά στη μάχη να μην καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα υγείας επιλέγοντας
να δουλέψουν σε αυτό, χωρίς να έχουν σταθερή εργασία και ισότιμες εργασιακές
σχέσεις με τους μόνιμους συναδέλφους τους. Η ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ
ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΕΣ Ή ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ Η ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥΣ
είναι ένα ώριμο αίτημα που όχι μόνο δικαιώνει τους ίδιους, αλλά σταματά την ελαστικοποίηση
των εργασιακών σχέσεων και αποτελεί άμεση κάλυψη ενός τμήματος των τεράστιων
κενών. Η κριτική (και εντός του ΣΥΡΙΖΑ) πως με αυτό τον τρόπο δε θα γίνουν
«αξιοκρατικές προσλήψεις» δεν έχει βάση γιατί τα κενά είναι πολύ περισσότερα
και άρα θα χρειαστεί να γίνουν και άλλες προκηρύξεις θέσεων, ενώ ούτως ή άλλως
η προϋπηρεσία των επικουρικών είναι τυπικό προσόν, εμπειρία και απόδειξη της
επάρκειάς τους.
Οι επικουρικοί γιατροί
χρειάζεται να δώσουν με συλλογικό τρόπο τη μάχη για μονιμοποίηση με δυναμικές
κινητοποιήσεις και αγώνα διαρκείας, και σε συντονισμό με όλους τους συναδέλφους
τους (γιατρούς και μη) να παλέψουν για την ανατροπή των μνημονίων και την
υπεράσπιση της δημόσιας υγείας.
* Γιάννης Κούτρας
Επικουρικός Ακτινοδιαγνώστης
ΠΕΔΥ ΜΥ Τούμπας
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.