Όλοι εσείς οι ανθρωπιστές που με άκρατο συναισθηματισμό πλέκετε τα εγκώμια του ηρωισμού των προσφύγων, να ξέρετε ότι εσείς τους οδηγάτε στον θάνατο. Γιατί εκθειάζετε τον τρόπο που βρήκαν για να λύσουν το πρόβλημά τους, ενώ είναι ο τρόπος της μύγας που ψάχνει να φύγει και κοπανάει το κεφάλι της στο ίδιο σημείο πάνω στο τζάμι.
Η λύση στο πρόβλημα δεν είναι αυτή!
Πεθαίνουν οι μισοί στον δρόμο, οι άλλοι μισοί από τις κακουχίες, τους διώχνουν από παντού, για να πάνε πού; Να αρχίσουν να ξαναζούν πού; Ποιος απ’ όλους βρήκε την ευημερία του και φαντάζει η σωτήρια λύση, που την ακολουθούν κι όλοι οι άλλοι;
Εσείς που κλαίτε και τους κάνετε μάρτυρες διαιωνίζετε την γενοκτονία, ενώ θα έπρεπε να τους ανοίξετε τα μάτια, να τους δώσετε την δύναμή τους πίσω!
Λέτε ότι η μόνη λύση είναι να σταματήσει ο πόλεμος! Μάλιστα, σαν να λέμε η μόνη λύση για να μην είμαστε υπόδουλοι είναι να σταματήσει η γερμανία να μας υποδουλώνει! Η μόνη λύση είναι να γίνουν καλοί οι δυνάστες για να πάψει να καταδυναστεύεται ο λαός!!!
Λέτε ότι πρόκειται για έναν εμφύλιο που κανείς δεν είναι ο εχθρός και το να μείνεις να πολεμήσεις είναι μάταιο. Μάλιστα, μα η αμερική κήρυξε τον πόλεμο, τα πετρέλαιά τους δεν θέλουν; Επειδή δεν είναι φανερός ο εχθρός, γι’ αυτό είναι μάταιο να πολεμάς; Επειδή με κοροϊδεύουν μπρος την μούρη μου είναι μάταιο να πολεμήσω για την πατρίδα μου;
Πότε σου κηρύττει ο άλλος πόλεμο; Όταν ξέρει ότι τον παίρνει! Πότε χάνει ο εχθρός; Όταν ο λαός αντιστέκεται σθεναρά, όταν δεν παραδίδει το κάστρο και φεύγει!!!
Πώς θα νικήσει η συρία αυτόν τον άδικο, ακήρυχτο, άνανδρο πόλεμο; Αφήνοντας την ρωσία στο πόδι της; Η ρωσία θα κερδίσει τον πόλεμο προς όφελος των συρίων;
Οι ανθρωπιστές λένε να σπάσουμε τα σύνορα, όλοι αδέλφια είμαστε, όλα τα χώματα ιερά, όλοι οι τόποι πατρίδες! Σύμφωνοι αδελφέ, σύμφωνοι, στους λαούς όμως να ανήκουν τα χώματα τα ιερά!!!!! Όχι στους δυνάστες, όχι για την κονόμα και οι λαοί να ψοφάνε σαν τα σκυλιά!!
Οι λαοί πρέπει να βρουν την δύναμή τους!! Δεν θα την βρουν φεύγοντας, παραδίδοντας το φρούριο, ούτε παρακαλώντας για ένα κομμάτι ψωμί αυτόν που τον έκανε ζητιάνο!!!
Αν θέλεις να βοηθήσεις τους λαούς, μην μυξοκλαίς, δείξε τους την δύναμή τους!
Δεσποινίς ή Κα. Στεφανία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσείς που γράφεται ένα τόσο εκλαϊκευμένο και ρομαντικό άρθρο, θα ήθελα να σας απαντήσω θέτοντας το εξής ερώτημα:
Αν αύριο ξεκινήσει ένοπλος πόλεμος στην δικιά σας πατρίδα θα είστε η πρώτη που θα πάρει το όπλο στα χέρια και θα βγει στον δρόμο πολεμώντας για τα «ιερά» εδάφη που ανήκουν στον λαό, ενάντια στον «αόρατο» εχθρό που φέρει το πρόσωπο μίας υπερδύναμης; Ακόμα κι αν καταδικάζατε με αυτόν τον τρόπο την ζωή των παιδιών σας; Και αυτόν που θα επέλεγε να φύγει θα τον αντιμετωπίζατε ως λιποτάκτη που του αξίζει ο θάνατος;
Αναρωτιέμαι αν έχετε συνειδητοποιήσει το προνόμιο του να ζείτε σε μία, έστω φαινομενικά, ελεύθερη χώρα. Το προνόμια δηλαδή του να κάθεστε στον καναπέ σας και να διατυπώνεται με τέτοια ευκολία αυτά τα μεγαλεπήβολα λόγια. Εσείς δηλαδή συντάξατε αυτό το άρθρο για να προτείνετε στον λαό να κάνει τι? Να κλείσει τα σύνορα και να απαντήσει στα αδιέξοδα των προσφύγων λέγοντάς του να γυρίσει πίσω και να πολεμήσει για την πατρίδα του? Αυτή πρέπει να είναι η δικιά μας στάση? Έτσι ορίζεται εσείς την αλληλεγγύη?
Θεωρείτε λοιπόν ότι όλοι εμείς που ψάχνουμε τρόπο να συστεγάσουμε να προσφέρουμε τροφή, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης, που προσπαθούμε να πιέσουμε, μέσω της κοινωνικής απεύθυνσης , τα κράτη να βοηθήσουν «μυξοκλαίμε» και «οδηγούμε τους πρόσφυγες στον θάνατο»;
Ολοκληρώνοντας, να σας υπενθυμίσω ότι δημοσιεύσατε ένα άρθρο σε μία εφημερίδα που ονομάζεται «ακτιβιστής»! Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ περί της ετυμολογίας αυτού του όρου..
Αγνή
- Πόλεμο έχουμε και στην Ελλάδα, κι έκανα όλα όσα θεωρείς ανυπόστατα, ήτοι πολέμησα (και δεν θα πάψω μέχρι να πεθάνω) για τα ιερά εδάφη της πατρίδας μου, ενάντια στον «αόρατο» εχθρό που φέρει το πρόσωπο μιας υπερδύναμης. Κι έχω δυο παιδιά και δεν φοβήθηκα φυλακή ούτε θάνατο. Κι επειδή ακριβώς πολεμώ παίρνει αξία και νόημα η ζωή μου. Κι είναι οι πράξεις μου αυτές παράδειγμα για τα παιδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταδικασμένα είναι τα παιδιά που διδάχτηκαν την παραίτηση, όχι τα παιδιά που έμαθαν να προασπίζονται καθετί υψηλό, όπως την πατρίδα τους, την ελευθερία και την δημοκρατία.
(Αν ήταν πόλεμος με όπλα ο δικός μας θα ήταν μακράν ευκολότερος ο αγώνας μου. Εδώ οι αγωνιστές πολεμούνται και από τους γύρω τους που, καλή ώρα σαν κι εσένα, πιστεύουν ότι δεν έχουμε πόλεμο.)
- Να σκέφτεσαι τι κάνει καλό στον ίδιο τον άνθρωπο, όχι στην συνείδησή σου, να την έχεις καθαρή. Αν θες να βοηθήσεις τους πληγέντες να πολεμήσεις. Ένας είναι ο εχθρός. Πολέμα για να αντιγυρίσεις την κατάσταση. Δεν θα πείθεις για πάντα την συνείδηση σου ότι ελεημονώντας κάνεις το χρέος σου.
- Το «ηττήθηκα» στον πόλεμο σημαίνει πέθανα. Δεν υπάρχει άλλη ήττα. Το «φεύγω» από τον πόλεμο για να σωθώ σημαίνει λιποταξία. Τους χαρίζουμε τον πόλεμο φεύγοντας.
Για να γλιτώσει δεινά ο άνθρωπος επιτρέπει στην τυραννία να νικήσει.
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο: ή παραδινόμαστε και κερδίζουν οι τύραννοι ή πολεμάμε μέχρι τέλους (το τέλος το δικό μας ή το δικό τους).