Αν τα κόμματα που μιλούν για σοσιαλισμό στην Ελλάδα ήθελαν να απολαμβάνουν τον σεβασμό του ελληνικού λαού, θα αναφέρονταν συγκεκριμένα στη διαπλοκή. Αν τα κόμματα που προπαγανδίζουν τον καπιταλισμό στην Ελλάδα επιδίωκαν να πείσουν τους πολίτες, θα μίλαγαν για τη διαπλοκή και θα εξηγούσαν την πολιτικοοικονομική και κοινωνική παθολογία της χώρας στη βάση των σχέσεων διαπλοκής. Αν φιλοδοξείς να γίνεις ηγέτης, πρέπει να έχεις την αρετή και τα κότσια να συγκρουστείς στο πλαίσιο ενός ανένδοτου αγώνα με τη διαπλοκή. Όχι σε μια αρένα μιας σικέ αντιπαράθεσης, αλλά στο γήπεδο της κάθαρσης.
Εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, μου πρόσφερες αυτό το βήμα για να εκφράζω ελεύθερα τη γνώμη μου. Εσύ με απελευθερώνεις και εγώ ως ελάχιστο φόρο τιμής οφείλω να είμαι έντιμος. Και δεν θα ήμουν έντιμος αν απέκρυβα ή διασκέδαζα την πραγματικότητα που διαμορφώνει την καθημερινότητα στην Ελλάδα και μαζί με αυτήν την εθνική ταυτότητα της χώρας και την εξωτερική της πολιτική. Η Ελλάδα είναι το βασίλειο της διαπλοκής. Οι ηγεσίες των κόμματων είναι φορείς διαπλοκής. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός αγωνίζεται να ισορροπήσει μεταξύ διαπλεκομένων συμφερόντων, εκφράζοντας ουσιωδώς κάποιον, συγκεκριμένο διαπλεκόμενο παράγοντα. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποτελεί εξαίρεση και προφανώς είναι πολύ φρέσκος και αδύναμος στην πολιτική σκηνή για να τολμήσει «τρέλες» σαν κι αυτές που οδήγησαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να χειραφετηθεί από τη διαπλοκή.
Ας μην πάω όμως τόσο πίσω! Ο Κώστας Καραμανλής υπήρξε ένα ακόμη θύμα της διαπλοκής, αλλά ποτέ δεν μίλησε δημοσίως επί του συγκεκριμένου. Οι οπαδοί του νομίζουν πως διάφορες απίθανες συνωμοσίες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό οδήγησαν στην φυγή του από το πρωθυπουργικό αξίωμα, ενώ ο ίδιος δεν μοιάζει να επιθυμεί να τους απογοητεύσει. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Έχει άδικο να υποθέτει πως αν πει τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είναι απλώς πως θα εκτεθεί ο ίδιος ως πολιτικός, αλλά πως αντί να εκτιμηθεί η εντιμότητά του από τον ελληνικό λαό, θα στραφούν εναντίον του ακόμη και οι πλέον θερμοί από τους οπαδούς του; Αυτοί μάλιστα με μεγαλύτερη σφοδρότητα, καθώς θα είναι ο δικός τους κόσμος που θα κατέρρεε, αμέσως!
Το καλό για τον Κώστα Καραμανλή είναι πως δεν μιλά. Και εάν η σιωπή του είναι ένδειξη πολιτικής αρετής και ωριμότητας - καθώς αν μιλούσε θα έπρεπε να εξηγήσει τις πραγματικές σχέσεις στο Ελληνικό Βασίλειο της Διαπλοκής – σύμφωνοι. Αν, ωστόσο, έπασχε από πολιτικώς «αυτοκτονικό σύνδρομο» και είχε μιλήσει ανοιχτά για το «δράμα» του, σήμερα η ΝΔ δεν θα βρισκόταν εδώ που βρίσκεται, προσφέροντας άφθονο γέλιο στο φιλοθεάμον κοινό, το οποίο παρακολουθεί απίθανα καραγκιοζλίκια στην ηγεσία - μοναδικά στην ιστορία του κόμματος! Μόνον αυτό; Αν αποφάσιζε να μιλήσει για τον χαρακτήρα του πραγματικού στην Ελλάδα (: διαπλοκή) θα συνεισέφερε σε μια πραγματιστική προσέγγιση της μακρόχρονης ελληνικής κρίσης, ενώ θα απομυθοποιούσε ταυτόχρονα την κυβερνώσα αριστερά και το ΚΚΕ.
Τί έπαθα και αναφέρομαι στον Καραμανλή, ίσως αναρωτηθείς. Είναι επειδή έχω την αίσθηση πως είναι ο μοναδικός πολιτικός αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε να μιλήσει αναλυτικά για τη διαπλοκή, για να κτίσει έτσι ένα καινούργιο κόμμα πάνω στα ερείπια του παλαιού - που είναι ακριβώς θύμα της διαπλοκής, σήμερα! Ασφαλώς, δεν γνωρίζω αν έχει το κουράγιο να τινάξει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στον αέρα, δείχνοντας παράλληλα την πραγματική φύση της μεγάλης-επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και ευρύτερα του πελατειακού καθεστώτος. Αν το έπραττε θα ήταν … ο «ήρωας» μου!
Μην με ρωτήσεις: «εσύ αν ξέρεις, γιατί δεν μας τα λες»; Είναι σαχλαμάρα το ερώτημα. Γιατί όσα γνωρίζω μόνον ως κουτσομπολιό θα μπορούσαν να εκληφθούν. Επειδή όσοι δοκίμασαν να αναφερθούν σε συγκεκριμένες σχέσεις διαπλοκής, κατηγορήθηκαν είτε ως φαντασιόπληκτοι, είτε αυτοί οι ίδιοι για διαπλοκή και λοιδορήθηκαν από το σύστημα «χορηγών» της διαπλοκής και από άλλους συμπλεγματικούς-αντιδραστικούς ή ιδεολόγους που είναι οι ίδιοι γρανάζια του επικοινωνιακού μηχανισμού της διαπλοκής. Επειδή για να αποδομήσεις το Ελληνικό Βασίλειο της Διαπλοκής δεν αρκεί να διηγηθείς κάποιες σχέσεις διαπλοκής που αφορούν σε άλλους, κάπου-κάποτε! Προφανώς, δεν αρκούν εικασίες ανάμεικτες με περιστατικά και υποθέσεις εργασίας, αλλά να ξεκινήσεις από τον Εαυτό σου, ξετυλίγοντας το κουβάρι της διαπλοκής. Και εγώ δεν έχω, ούτε είχα ποτέ σχέση με τη διαπλοκή.
Λέτε, για παράδειγμα, να μην έχουν/είχαν σχέση με αυτήν ο κ. Αλαβάνος, ο κ. Λαφαζάνης, ή η κυρία Κωνσταντοπούλου και για αυτό δεν λένε τίποτε συγκεκριμένως και αυτοί, πέραν από υπονοούμενα και γενικότητες άνευ σημασίας; Δεν γνωρίζουν τη «γραμμή πατρωνίας» του κυρίου Τσίπρα, ας πούμε; Αν την παρουσίαζαν δεν θα προσέφεραν μέγα έργο στην επαναθεμελίωση της πολιτικής και της δημοκρατίας στην Ελλάδα; Μαζί με τα ξερά θα καίγονταν και τα χλωρά; Ίσως!
Πάντως νέα μεταπολίτευση χωρίς το γκρέμισμα της διαπλοκής δεν γίνεται! Και αυτός που θα μπορούσε να βάλει τα θεμέλια της νέας μεταπολίτευσης, δυναμιτίζοντας με αυθεντικό τρόπο τη διαπλοκή, είναι αντικειμενικώς ο Κώστας Καραμανλής, προκαλώντας παράλληλα να ανοίξουν τα στόματα - και τα χαρτιά - πολλών άλλων πολιτικών από όλο το πολιτικό φάσμα. Ήρθε η ώρα του Καραμανλή, πιστεύω, για να ξεκινήσει από αυτόν ο «χορός του Ζαλόγγου» για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Αυτό θα απελευθέρωνε την ελληνική κοινωνία από σχέσεις και ιδεοληψίες που την κρατούν σε ύπνωση και μακριά από την πραγματικότητα των διαπλεκομένων σχέσεων που ορίζουν πρωταρχικώς την πολιτική φύση της κρίσης στη χώρα μας. Και γιατί ο Καραμανλής και όχι άλλοι πρώην πρωθυπουργοί; Διότι δεν βλέπω οι υπόλοιποι να έχουν σοβαρό πολιτικό λόγο αυτή τη στιγμή για να το πράξουν.
Η χειραφέτηση, λοιπόν, της ελληνικής κοινωνίας ως προς την τρόικα, περνά από την χειραφέτησή της από την διαπλοκή, ως ηγεμονικό μοντέλο άρθρωσης επιμέρους πολιτικών. Χωρίς το τελευταίο η συζήτηση για την αντιμετώπιση των συνεπειών της διαρκούς, συντεταγμένης πτώχευσης του γενικού καθεστώτος της εθνικής μας οικονομίας, όπως και αυτή για την αντιμετώπιση του μείζονος Κοινωνικού Ζητήματος, που παράγεται από την εφαρμογή της εσωτερικής υποτίμησης και απορρύθμισης στην πράξη, είναι καλαμπούρι! Και νομίζω πως τα άνοστα καλαμπούρια περί καπιταλισμού και σοσιαλισμού, την ώρα της αναδιάρθρωσης της διαπλοκής στην Ελλάδα, υπό την μη-λενινιστική αριστερά μάλιστα, δεν προσφέρονται για σοβαρή επικοινωνιακή εκμετάλλευση… πλέον!
Ο Συνασπισμός που θα αποκαθηλώσει το καθεστώς της διαπλοκής στην Ελλάδα, θα είναι Συνασπισμός πολιτικών που γνωρίζουν από μέσα και ολοκληρωμένα το καθεστώς της διαπλοκής - όπως για παράδειγμα ο Καραμανλής που αποτέλεσε κορυφαίο, κεντρικό στοιχείο της - οι οποίοι θα αρθρώσουν ένα νέο πατριωτικό και ταυτόχρονα δημοκρατικό αφήγημα, βασισμένο όχι ασφαλώς στον εκσυγχρονισμό των σχέσεων διαπλοκής, αλλά στην κατάλυσή τους, μέσω μιας νέας θεσμικής οντολογίας περί κράτους (δημοσίου), κοινωνίας και αγοράς. Εδώ θα μπορούσε να υπάρξει συναίνεση μεταξύ δεξιών, κεντρώων και αριστερών. Αν δεν το κάνουν αυτοί, τον θρόνο στο Ελληνικό Βασίλειο της Διαπλοκής θα διεκδικήσουν με αξιώσεις ….τα παιδιά του εκθρονισμένου!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.