Αργότερα και μετά τα επεισόδια της 22ης Αυγούστου η Ειδομένη έγινε ευρέως ''γνωστή''. Και τότε εμφανίστηκε η Ύπατη Αρμοστεία, η Ελληνική Αστυνομία και δειλά δειλά διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Η ανικανότητά τους να χειριστούν την κατάσταση σε συνδυασμό με το ότι η ανταπόκριση του κόσμου είχε οδηγήσει στο να έχουμε πράγματα προς διανομή, μας ανάγκασε να συνεχίσουμε τη δράση μας. Η τακτική της οκτάωρης εργασίας τους, χωρίς βάρδιες βραδινές, μας ανάγκασε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και να πηγαίνουμε στην Ειδομένη μόνο βραδινές ώρες, επιλέγοντας να αφήσουμε τα σπίτια μας, παρά τους ανθρώπους αυτούς χωρίς φαγητό, νερό και κυρίως χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πιστέψτε μας δεν διακατεχόμαστε από κανένα ''σύνδρομο του εθελοντή''. Μακάρι να μην υπήρχε η Ειδομένη, μακάρι να μην ήμασταν απαραίτητοι. Κι όμως ήμασταν..., ήμασταν όταν μία γυναίκα λιποθύμησε και δεν υπήρχε κανένας γιατρός..., ήμασταν όταν έπρεπε 5.000 άνθρωποι να παραμείνουν ήρεμοι, να γίνουν γκρουπ των 50 ατόμων και να μην εισβάλουν στην ουδέτερη ζώνη ομαδικώς, γιατί κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες για αυτούς, αλλά και για εμάς, με την ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης. Ήμασταν απαραίτητοι όταν δεν υπήρχε σταγόνα νερού και έπρεπε να επιστρέψουμε στην αποθήκη μας στο Κιλκίς για να προμηθεύσουμε τις ΜΚΟ με νερό(!). Ήμασταν απαραίτητοι όταν με το κλείσιμο των συνόρων στις 18/11 δεν υπήρχε το αυτονόητο... σκηνές και υπνόσακοι για τους πρόσφυγες που θα παρέμεναν εκτεθειμένοι στο κρύο.
Ως εθελοντές τον Οκτώβριο πήραμε μία απόφαση... να μην στηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο ένα σύστημα διαλογής ανθρώπων. Ένα σύστημα που φωλιάζει τον ρατσισμό στις ψυχές των ανθρώπων, δημιουργώντας ελίτ προσφύγων. Ένα σύστημα που ως συνέπεια έχει την επανεμφάνιση των διακινητών, την εκμετάλλευση των ανθρώπων με την έκδοση πλαστών εγγράφων, την έκθεσή τους σε οποιουσδήποτε κινδύνους κρύβουν τα περάσματα από τα βουνά. Νιώθουμε ξανά την ηθική υποχρέωση να παλέψουμε, ώστε να μην εξευτελίζεται η ανθρώπινη ύπαρξη, να μην χαθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή. Όλοι είμαστε άνθρωποι. Είμαστε το ίδιο. Ανεξαρτήτου εθνικότητας. Για εμάς η παρουσία μας στην Ειδομένη υπό αυτές τις συνθήκες έχει τελειώσει, καθότι αρνούμαστε να συμμετέχουμε στη διαλογή των ανθρώπων. Πέραν τούτου, ήρθε η στιγμή να πάψουμε να λειτουργούμε ως ''κουβαλητές'' των ΜΚΟ, οι οποίες, αν και χρηματοδοτούμενες αδρά, αδυνατούν (!) να φανούν αποτελεσματικές, απευθυνόμενες διαρκώς στους εθελοντές για παροχή προϊόντων. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα τηλέφωνά μας ''χτύπησαν'' κατά τη διάρκεια της νύχτας προκειμένου να ανεβάσουμε τρόφιμα, σκηνές, υπνόσακους.Όλο αυτό το διάστημα γίναμε παρατηρητές της πιο μεγάλης ειρωνίας. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με τεράστια κονδύλια διαρκώς να μην έχουν φαγητό. Διαρκώς να μην έχουν φάρμακα. Πόσες φορές, αλήθεια, δεν τους προμηθεύσαμε ιατρικοφαρμακευτικό υλικό! Και σαν να μην φτάνει αυτό η ειρωνία συνεχίζεται με δηλώσεις τους για την από την πρώτη στιγμή παρουσία τους στην Ειδομένη (ας μας πουν πού τοποθετούν χρονικά την πρώτη στιγμή), για την αποτελεσματικότητά τους και την ανεκτίμητης αξίας βοήθειά τους στους πρόσφυγες!!! Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε εκτενέστερα την τραγωδία που λέγεται ΜΚΟ και με παραδείγματα συγκεκριμένα, αλλά δεν θα το κάνουμε. Βάζουμε τέλος στην οποιαδήποτε καλοπροαίρετη συμμετοχή μας σε αυτήν την τραγωδία.
Πέραν όλων αυτών, δεν επιτρέπεται πλέον η πρόσβαση στην Ειδομένη σε εθελοντές, παρά μόνο σε ΜΚΟ. Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να δημιουργήσουμε έναν σύλλογο για να εξασφαλίσουμε την παρουσία μας στο πεδίο. Ωστόσο, ουδέποτε διεκδικήσαμε ρόλο. Στόχος μας ήταν και παραμένει η ανακούφιση των προσφύγων, χωρίς καμία επιδίωξη οφέλους. Είμαστε απλοί πολίτες που οργανωθήκαμε σε έναν κοινό σκοπό και θεωρούμε ότι αυτός είναι ο λόγος που όλοι εσείς αγκαλιάσατε και στηρίξατε τόσο έντονα την δράση μας. Με την ομάδα των εθελοντών της Θεσσαλονίκης έχουμε διαφορετική προσέγγιση των καταστάσεων και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αποφασίσαμε να διαχωριστούμε, κρατώντας πάντα την εκτίμηση και την αγάπη για όλα αυτά που μαζί πετύχαμε. Ωστόσο, η διεκδίκηση ρόλου όταν δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, η επιμονή παρουσίας στην Ειδομένη όταν υπάρχουν ουκ ολίγες ΜΚΟ, οι οποίες παίρνουν κονδύλια εκατομμυρίων για να βρίσκονται εκεί, μας έφερε σε αναπόφευκτη ρήξη. Επιθυμία μας μέσα από το παρόν έγγραφο είναι να γνωρίζετε ότι η ομάδα μας τίθεται ενάντια σε οποιαδήποτε διεκδίκηση ρόλου, ιδιαίτερα όταν αυτή η διεκδίκηση συνοδεύεται με ίδρυση συλλόγου ή ΜΚΟ. Ως εθελοντές συνεχίζουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι δίπλα σε κάθε έναν ξεχωριστά, χωρίς καμία διάκριση. Για ιδεολογικούς όμως λόγους θεωρούμε ότι το transit center της Ειδομένης μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει χωρίς την παρουσία και την αρωγή μας. Αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και ένα μήνα έχουμε σταματήσει να δεχόμαστε πράγματα. Όσα πράγματα έχουν απομείνει στην αποθήκη μας, στέλνονται σε εθελοντικές ομάδες στήριξης προσφύγων στα νησιά, αλλά και σε αλληλέγγυους που αυτοοργάνωτα στηρίζουν όσους έχουν παραμείνει στην Ελλάδα, μην έχοντας το δικαίωμα να περάσουν τα σύνορα. Κάποια από τα πράγματα διατίθενται ήδη και θα διατεθούν και σε άπορες οικογένειες. Δηλώνουμε παρόντες σε οποιαδήποτε ανάγκη παρουσιαστεί. Φοβόμαστε ότι ο χειμώνας αυτός θα είναι πολύ δύσκολος και θα κληθούμε να βρεθούμε ξανά εκεί που δεν θα υπάρχει καμία κρατική παρουσία, εκεί που καμία ΜΚΟ δεν θα υπάρχει για να ''καλύψει'' τις ανάγκες.
Κλείνοντας είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δεδομένα που συναντάμε καθημερινά μας οδήγησαν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα πως η αλληλεγγύη στους ανθρώπους αυτούς, δεν είναι από μόνη της η λύση αν δεν συνοδεύεται από αγώνα ενάντια σε όλα αυτά που γεννάνε τον πόλεμο και οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπων στην προσφυγιά. Σε ολόκληρο τον πλανήτη τα σύνορα χαράζονται με το αίμα των λαών, τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας αυξάνονται, σφαίρες επιρροής ξαναμοιράζονται, φυσικοί πόροι χωρών λεηλατούνται. Αντιδραστικές πολιτικές προβάλλονται σαν «λύση», τοίχοι υψώνονται, άνθρωποι διαλέγονται…, φόβος… Σπάμε το φόβο, καλούμε και συμμετέχουμε σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο με αρχή το Σάββατο 16-1-16. Να σταματήσουμε τον πόλεμο που παράγει κέρδη για αυτούς και θύματα για εμάς. Ο μόνος «πόλεμος» που μας αφορά είναι αυτός που πρέπει να δοθεί για να μπορέσουν όλοι οι άνθρωποι να ζουν με αξιοπρέπεια εκεί όπου αυτοί επιλέγουν. https://www.facebook.com/stopworldwarmovement/
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για τη στήριξή σας όλους αυτούς τους μήνες. Νιώθουμε υποχρέωσή μας να σας μεταφέρουμε τις σκέψεις και τις αποφάσεις μας, καθώς όλο αυτό δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχατε εσείς να το στηρίξετε. Είστε μέρος ο καθένας ξεχωριστά αυτής της δράσης.
Εθελοντές Κιλκίς Πρόσφυγες Ειδομένη
We, the Volunteers of Kilkis, started our activity in Eidomeni early last June, feeling special moral obligation to stand in solidarity alongside all those people who when faced with the evils of war, were forced to flee their homelands. Our goal initially was to relieve in any way these people as much as possible in the best way we could, because of the total absence of any governmental presence and the Greek legislation at the moment they were forced to walk endless kilometers under the scorching sun to reach the border between Greece and FYROM. Throughout the summer we were beside them when nobody else was except solidarity citizens. We faced horrible situations. State presence was nowhere to be found. Our aim was to put all relevant aware of their responsibilities, even though at times, completely frustrated, we thought that that was not possible. We were trying for the obvious. For a water supply. For litter bins in the borderline when countless trash endangered the health of the refugees, but also the volunteers. Healthcare was given by two of our volunteers that selflessly stood next to anyone who had need. Later and after the events of August 22nd, Eidomeni became widely '' known ''. And then they appeared - UNHCR, the Greek Police and timidly various NGOs. Their inability to handle the situation forced us to continue our action. Their eight-hour work shifts without any evening or night shifts, forced us to adapt to the new situation and go to Eidomeni only in the evenings, choosing to leave our homes rather than to leave those people without food, water and especially without medical care. Believe us we are not possessed by any '' volunteer syndrome. '' We wish that there were no Eidomeni; we wish we were not needed. Yet we were ... we were when a woman fainted and there was no other doctor ... when we had 5,000 people who had to remain calm, to make groups of 50 people each and keep them from invading the neutral zone as a mass, as this would have had disastrous consequences for them, as well as for us, with the throwing of tear gas and stun grenades. We were needed when there was no drop of water and we had to return to our warehouse in Kilkis so we could supply NGOs with water (!). We were needed when they closed the borders on the 18th of November and they didn’t have the most needed items ... tents and sleeping bags for the refugees that would remain exposed to cold.
As volunteers we took a decision in October ... not to support in any way a people screening system. A system that breeds racism in the souls of people, creating refugee elite. A system that has lead the resurgence of traffickers to exploit people with false documents, being exposed to any risks faced by passages from the mountains. Again we feel the moral obligation to fight so as not to humiliate the human being, to not lose human dignity and the right to life. We are all humans. We are all the same. Independent of nationality.
For us, our presence in Eidomeni under these conditions is over, because we refuse to participate in the screening of people. Moreover, it's time to stop act as 'breadwinner' for the NGOs, which, although funded handsomely, fail (!) to be effective, they constantly call for the volunteers to provide products. There have been more than a few times when our phones '' rang '' during the night in order to provide food, tents, sleeping bags ...Hypocrisy. Major NGO's with access to major funds that wouldn't provide for food or medical aid, publicly advertising exactly the opposite........we can support our statement that all those major NGOs were absent with numerous examples but we won't. We are now putting an end to our involvement in this tragedy.
Besides all this, we are no longer allowed access to Eidomeni as volunteers, only NGOs get in. We could very easily create a club to ensure our presence in the field. However, we never claimed a role. Our goal was and remains the relief of refugees, without any beneficial pursuit. We are ordinary people who organized ourselves to a common cause and we think this is the reason that all of you embraced and supported our action so strongly. With the group of Thessaloniki volunteers we had different approaches on the situations and this is one of the reasons we decided to separate, always keeping the esteem and love of all that we have achieved together. However, the role claim when there is no such need, the persistence presence in Eidomeni when there are more than a few NGOs, which receive million funds to be there, brought us to the inevitable rupture.
As volunteers we continue to stand in solidarity alongside each and everyone separately, without any discrimination. For ideological reasons though we think that the transit center of Eidomeni can and should function without our presence and our assistance. That is why for a month now we have stopped accepting things. Things left in stock are being sent to voluntary refugee support groups on the islands, but also to solidarity groups who support those who have remained in Greece, not having the right to cross the borders. Some of the things will go to families in need.
We state present in any need that will occur. We fear that this winter will be very difficult and we will find ourselves there again, where there will be no state presence, where there is no NGO to '' cover '' needs.
Finally it is important to mention that the data we meet daily led us to confidently conclude that solidarity with these people, is not in itself the solution unless it is accompanied by a struggle against all those who give birth to the war and drive millions of people into refugees .In the entire planet borders are marked with the blood of the people, the arms industry profits are rising, natural resources are being plundered in countries. Radical political views are seen as a "solution", walls are being raised, people chosen ... fear ...
Break the fear, we call for and do participate in anti-war protests around the world starting Saturday 16-1-16. Stop the war that generates profits for them and victims for us. The only "war" that should concerns us is the one that should be given to enable all people to live with dignity wherever they choose.
https://www.facebook.com/stopworldwarmovement/
Thank you from the bottom of our hearts for your support throughout these months. We feel it our duty to bring you our thoughts and decisions, all this would not exist without you. Everyone of You is a part of this action.
Kilkis' Volunteers Refugees Idomeni
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.