Να τα λέμε όλα όμως. Η Ευρώπη ήταν ανέτοιμη να αντιμετωπίσει αυτό το κύμα προσφύγων. Βρέθηκε προ εκπλήξεων και αναφέρομαι και στην τρομοκρατία και στην ενεργή δράση της Ρωσίας, αλλά και στους χιλιάδες πρόσφυγες που πρακτικά δεν ξέρει κανείς που να τους βάλει. Βόλεψε στ' αλήθεια τον Βορά που όλο το σκηνικό στήθηκε στην παρακμιακή Ελλάδα, μακριά απ' τα ζεστά τους σαλόνια και τις καλοδιατηρημένες πλατείες και εξ αρχής εκ του ασφαλούς διέταζαν για λύσεις.
Όμως αυτό, δεν ήταν και πολύ λάθος. Η Ελλάδα από μόνη της ποτέ δεν κατάρτισε ένα ρεαλιστικό πλάνο αντιμετώπισης. Περίμενε την βοήθεια της Ευρώπης και όταν αυτή έστελνε την FRONTEX στο Αιγαίο (όπως και παλιότερα στον Έβρο) οι... έλληνες κυβερνήτες αντιδρούσαν φοβόντουσαν εμπλοκή των ξένων στα σύνορά μας, λες κι εμείς τα φυλάμε καλύτερα.
Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται υπό την άτυπη απειλή εξόδου από τη συνθήκη του Σένγκεν όπως και πριν έξι μήνες βρισκόταν υπό την αντίστοιχη απειλή εξόδου από το ευρώ(...) και ενώ αυτό ακούγεται πολύ άσχημο, και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας το καταδικάζει ως άσκοπη απειλή, εγώ θα ήθελα να μην σταθώ στην -πράγματι αδικαιολόγητη- απειλή όσο στην ουσία. Δηλαδή τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη για να οργανωθεί επιτέλους η Ελλάδα; Τι πρέπει να γίνει για να πείσουν τους έλληνες να καταγράφουν τα στοιχεία των προσφύγων και κυρίως να ελέγχουν ικανοποιητικά τα σύνορα; Η όλη ιστορία θυμίζει τον γονιό που απειλή με τιμωρία αν το παιδί δεν φάει το φαγητό του λες και αυτό δεν είναι για το καλό του. Πρέπει να σας πω -και είμαι σε θέση να γνωρίζω προσωπικά- πως τεράστιο από το έργο που γίνεται εκεί στα νησιά, έρχεται από τους εθελοντές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και τους ντόπιους γιατρούς που υπερβάλλουν εαυτό κόντρα στις συνθήκες. Ο κρατικός μηχανισμός είναι υποτυπώδης.
Ο προβληματισμός σήμερα δεν είναι αν πρέπει να οργανώσουμε τα σύνορά μας, αλλά το γιατί δεν
το κάνουμε, γιατί αναμένεται να γίνει αφού απειληθήκαμε. Γιατί πρέπει να πιεζόμαστε για να αποδίδουμε;
Δεν ξέρω αν στην Ευρώπη εννοούν την απειλή τους ή μπλοφάρουν, όμως το βρίσκω φυσιολογικό να απεχθάνονται την Ελλάδα. Για αυτούς είναι η χώρα με το τεράστιο χρέος που ζητάει συνέχεια βοήθεια και η χώρα που αφήνει (και) τρομοκράτες να φτάνουν ανεξέλεγκτα ως τα σπίτια τους. Εγώ, δεν τους αδικώ. Εσείς;
+Yanni Spiridakis
προσωπική σημείωση:
επέλεξα να επιστρέψω στην Κρήτη και να υποστώ την βαναυσότητα της ελληνικής κρίσης που έχει εντελώς διαφορετική μορφή με την κρίση της Αμερικής, της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας, όμως δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ να με αποκλείσουν από την Ευρώπη στην οποία ανήκω. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται και τρίτη ευκαιρία από εμένα κι εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να της την δώσω.
προσωπική σημείωση:
επέλεξα να επιστρέψω στην Κρήτη και να υποστώ την βαναυσότητα της ελληνικής κρίσης που έχει εντελώς διαφορετική μορφή με την κρίση της Αμερικής, της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας, όμως δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ να με αποκλείσουν από την Ευρώπη στην οποία ανήκω. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται και τρίτη ευκαιρία από εμένα κι εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να της την δώσω.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.