Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα της προσφυγιάς

Προσφυγικό «σήμερα», προσφυγικό και «χθες»…

Είναι καιρός τώρα που θέλω να αναφερθώ στο συγκεκριμένο θέμα, ψάχνοντας τον κατάλληλο τρόπο, όντας το ίδιο λίαν λεπτό. Η γιαγιά μου (από την πλευρά του πατέρα μου) ήταν «θύμα» της Μικρασιατικής Καταστροφής και πρόσφυγας, εδώ στην Ελλάδα, από τα Αλάτσατα Σμύρνης. "Αντίστοιχα", οι γονείς της μητέρας μου μετανάστευσαν στο Βέλγιο την περίοδο «τότε» που έφευγε πολύς κόσμος από την χώρα μας αναζητώντας εργασία σε χώρες όπως η Γερμανία ή η Αυστραλία. Πολύ πιθανό είναι και εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο σήμερα, να είσαι ομογενής του εξωτερικού ή να έχεις κάποιον συγγενή ή γνωστό που να κατάγεται από τον Πόντο. Οι περισσότεροι, νομίζω, συνδεόμαστε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με την ιδέα της «προσφυγιάς». Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι αν δεν έχεις περάσει ο ίδιος μια κατάσταση, μπορείς μόνο να μιλάς θεωρητικά για αυτήν, λέγοντας (ίσως) την άποψη σου ή μεταφέροντας εμπειρίες άλλων. Επίσης, άδικο δεν θα είχε κάποιος να μου πει ότι "άλλο προσφυγας και άλλο μετανάστης" και ότι έχει τεράστια διαφορά. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, σήμερα επιλέγω να «δείξω» και όχι να «μιλήσω», κάνοντας ένα φωτογραφικό ταξίδι στο παρελθόν, με σκοπό να μεταφέρω εμπειρίες άλλων χρησιμοποιώντας εικόνες. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις δεν λένε άλλωστε;

Ας δούμε όμως μερικές από τις μορφές που μπορεί να πάρει και τις πτυχές που μπορεί να έχει αυτό το φαινόμενο του "ξεριζωμού".

Πρόσφυγας: "..κάθε άνθρωπος που βρίσκεται έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου.."

Πρόσφυγες λόγω.. πίστης.

Η σφαγή των Γάλλων προτεσταντών την "νύχτα του Αγού Βαρθολομαίου" από τους Καθολικούς. Παρίσι 1572. Η μεταξύ τους διαμάχη είχε πάρει, πλέον, αιματηρές διαστάσεις

Στις αρχές του 18ου αιώνα, το 1/4 των Γάλλων προτεσταντών που έχουν επιζήσει (οι υπόλοιποι σφαγιάστηκαν), καταφεύγουν σε διάφορες Ευρωπαικές χώρες αλλά και σε Αμερική, Αφρική και Ασία.

"Θύματα" της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ασσύριων και των Ελλήνων του Πόντου

Πέρυσι πέρασαν 100 χρόνια από τον (παραλίγο) ξεκληρισμό ενός ολόκληρου έθνους.


Όσοι επέζησαν από τις "ενέργειες εξόντωσης" από πλευράς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το κίνημα των Νεοτούρκων, διέφυγαν σε άλλες χώρες. "Ενέργειες εξόντωσης" άμεσες όπως...

Ή και έμμεσες...

Αναγκαστικός διωγμός στην έρημο ή σε στρατόπαιδα εξόντωσης.

Τούρκος υπέυθυνος επιδυκνείει ψωμί σε υποσιτισμένα παιδιά.

Χρονικά αφιερώματα των γεγονότων.

Γεγονότα-εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία δεν έχουν αναγνωρισθεί πλήρως ακόμα.

Επιζήσαντες μιας Καταστροφής.

Στιγμιότυπο από την μεγάλη καταστροφή της Σμύρμης και της πυρκαγιάς που κατακαίει την πόλη.

Οι κάτοικοι προσπαθούν να σωθούν καταφεύγοντας στο λιμάνι. Βάρκες βουλιάζουν από υπερβολικό αριθμό επιβατών, ενώ πολλοί πνίγονται στην προσπάθεια τους να κολυμπήσουν όσο πιο μακρυά γίνεται. Όταν ζητούν καταφύγιο σε πλοία των "συμμαχικών" δυνάμεων, λαμβάνουν αρνητική απάντηση...

Η πόλη πριν την καταστροφή...

..αλλά και μετά.

Μαρτυρίες προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής

Το επίκαιρο ζήτημα του προσφυγικού/μεταναστευτικού σε λίγο χρονίζει (αν δεν έχει ήδη) και ακόμα λύση δεν έχει βρεθεί. Ο λόγος δημιουργίας των "προβλημάτων" και "επιπλοκών" που το.. επιβραδύνουν τόσο πολύ είναι ο γνωστός άγνωστος. Σαφώς και μη όντας πραγματικός πρόσφυγας αδυνατώ να πλησιάσω στην ψυχολογία ενός τέτοιου ανθρώπου, προσπαθώ, πάραυτα, να την φανταστώ. Κατανοώ ότι όλο αυτό το διάστημα που επικρατεί αυτή η κατάσταση στην χώρα μας, έχει ευαισθητοποιηθεί αρκετός κόσμος (για δικούς του λόγους) κάποιοι περισσότερο, κάποιοι λιγότερο. Ευελπιστώ μέσα από το σημερινό άρθρο,θυμίζοντας και υπενθυμίζοντας πως δεν είμαστε σαν λαός μακρυά από τέτοιες περιπτώσεις, να βοήθησα ελάχιστα να κινητοποιηθούν περισσότεροι (και αν είναι δυνατόν αυτοί που πρέπει.)