Έχω βρει κάποια πράγματα, πρώτη φορά με δυσκολία με πείθω να τα γράψω.
Η ικανότητά μου στο γράψιμο προέκυψε από την μεγάλη μου εμπειρία στη μετάφραση των της ψυχής. (Δεν θα χρησιμοποιώ πλέον την ικανότητά μου στην μετάφραση. Δεν είναι υποχρέωσή μου να γίνουν κατανοητά ΚΑΙ από αυτόν που ΑΠΟ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ βλέπει μόνο αυτό που τα μάτια του βλέπουν.)
Από όταν άρχισα να παίρνω αποφάσεις επέλεγα πάντα αυτό που το μέσα μου υποδείκνυε (πες το διαίσθηση, πες το ψυχή, πες το συνείδηση, όπως το ονομάζει ο καθένας). Καθετί λοιπόν, που με πρόσταζε το μέσα μου να κάνω, ήταν αντισυμβατικό. Με την έννοια «το αντίθετο από την επικρατούσα ρότα». Τι επέλεγαν οι πολλοί; ε, πάντα το αντίθετο μού όριζε.
Παρένθεση: Όταν καλείσαι να πάρεις μία απόφαση δεν ξέρεις (κι αυτό είναι ένα κρυφό χαρτί ζωής). Όταν φτάσεις 40, τότε που θα ξέρεις, θα κοιτάξεις πίσω σου, τις αποφάσεις σου και θα πεις «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Η πράξη όμως θα έχει γίνει ή δεν θα έχει γίνει (όχι προσωρινά, αμετάκλητα). Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Όταν καλείσαι λοιπόν να πάρεις μία σημαντική απόφαση στα 20, που δεν έχεις τις γνώσεις, ακούς τη φωνή μέσα σου να σου λέει κάτι που δεν το θεωρείς λογικό, που δεν θέλεις, ούτε μπορείς να το πράξεις και που στην τελική δεν έχεις κανέναν λόγο.
Άλλη παρένθεση: Η ψυχή ξέρει τα πάντα. Γιατί απλώνεται. Βλέπει μπροστά στον χρόνο, βλέπει πίσω, βλέπει τι συμβαίνει παράλληλα (δεξιά κι αριστερά), εντέλει ξέρει τι εξυπηρετεί καθετί και για ποιον λόγο γίνεται. (Όσο πιο σίγουρος είσαι τόσο μεγαλύτερη η δύναμή* σου). Αλλά ούτε αυτό είναι το ζητούμενο.
Αν επιλέξεις, παρόλο που απόλυτα διαφωνείς, να πράξεις αυτό που το μέσα σου ορίζει θα ζήσεις μια εντελώς παράλογη και απόλυτα κουραστική ζωή -προσωρινά. (Και με την επίμονη υποχρέωση να επεξηγείς. Από την χρόνια επεξήγηση έγινα ειδική στο γράψιμο.)
Ο λόγος που δυσκολεύομαι τόσο πολύ να γράψω σήμερα είναι γιατί ανακάλυψα ότι δεν είναι δική μου υποχρέωση η επεξήγηση/τεκμηρίωση/απόδειξη!
(Αλλά επειδή το φεγγάρι δεν βγαίνει άσκοπα κάθε μέρα, υπάρχουν κι αυτοί που το κοιτούν, με έπεισα να γράψω.)
Τίμημα, Επιλογή. Έχω επιλέξει να πράξω αντισυμβατικά/αντισυστημικά. Αν η πράξη μου δικαιώνονταν, ή μπορούσε να εφαρμοστεί, ή αν έφερνε αποτέλεσμα, δεν θα ήμουν αντισυμβατικό/αντισυστημικό άτομο ή η κοινωνία/το σύστημα δεν θα ήταν σαθρή/ό.
(Η αμφισβήτηση, που προκαλείται κυρίως από το εμφανές -ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ- αποτέλεσμα, είναι υπεύθυνη για την κατανάλωση της μεγαλύτερης ποσότητας ανθρώπινης ενέργειας*.)
Ευθύνη και Πράξη. Αυτός που ΔΕΝ ακολουθεί τους κανόνες/νόρμες της κοινωνίας/συστήματος, κουβαλάει ολόκληρη την ευθύνη των πράξεών του.
Αυτός που τους ακολουθεί δεν κουράζεται!! Δεν τον τρώει το χτικιό του ρίσκου, δεν πολεμάται από τους πολλούς, δεν καταναλώνεται στο να επεξηγεί/δικαιολογεί/αποδεικνύει την σωστότητα της επιλογή του και τέλος δεν θα την πληρώσει αν η επιλογή του δεν του βγει. Ποτέ ο ίδιος δεν φταίει, ευθύνεται η πολιτεία/το σχολείο/ο παπάς/η κοινωνία που του το επέβαλλαν. Μα επιλογή είναι να αρνηθείς, να πεις διαφωνώ!! Κι αυτή την έχεις, την είχες και θα την έχεις εσαεί!!
(Αυτός που ακολουθεί τις νόρμες δεν κουβαλά τίποτα, είναι ο ακούραστος, και είναι αυτός που γονατίζει αυτόν που κουράζεται*. Υπάρχει τρόπος να γυρίσει ο τροχός, είναι στο χέρι του φτωχού.)
Κάνεις αγώνα κι έχεις τους ΑΠΡΑΓΟΥΣ να τον κρίνουν (είναι λάθος αυτό, αν κάνεις αυτό θα γίνει εκείνο, αν κάνεις το άλλο θα γίνει το παράλλο κλπ). ΑΦΟΥ τον κάνεις, έχεις τους ΑΠΡΑΓΟΥΣ να κρίνουν το αποτέλεσμά του!!! Οι ΑΠΡΑΓΟΙ το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ στους ΑΛΛΟΥΣ πώς να πράξουν και κατόπιν να σου κουνάν το δάχτυλο «στα ‘λεγα ότι δεν θα καταφέρεις τίποτα, δεν είναι αγώνας αυτό που έκανες». Η ακούραστη* απάντηση είναι απλή: ΠΡΑΞΕ ΕΣΥ!!!!!
(Ο άπραγος δεν μπορεί να έχει θέση. Οι πράξεις μπορούν να συγκριθούν ΜΟΝΟ με πράξεις. Ανόμοια πράγματα, που δεν μπορούν να συγκριθούν, είναι η πράξη με την θεωρία.)
Γιατί δεν χρειάζεται ΕΓΩ να επεξηγώ/δικαιολογώ/αποδεικνύω την κάθε φορά αντίθετη με τις νόρμες επιλογή μου: Μα τα αποτελέσματα των κανόνων του υπάρχοντος συστήματος έχουν διαφανεί!! Η κοινωνία, ακολουθώντας τις συγκεκριμένες νόρμες, είναι αυτή που είναι σήμερα!! Το πιο εξαίρετο επιχείρημα. Αν ΔΕΝ ακολουθήσεις τους επικρατούντες κανόνες δεν χρειάζεται να αποδείξεις την ορθότητα της όποιας διαφορετικής επιλογή σου!! Ούτε το αποτέλεσμα που θα φέρει η επιλογή σου παίζει κανέναν ρόλο, ακόμα κι αν είναι ΕΜΦΑΝΩΣ αρνητικό (ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ!!!) Και μόνο που πας αντίθετα από αυτό που έχει ήδη ΚΑΡΑΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ λάθος, κάνεις το σωστό. Τελεία.
*Το κλειδί είναι η ενέργεια και η κούραση για την δύναμη. Ενέργεια όλη την ώρα αναβλύζει από μέσα μας (αστείρευτο πηγάδι), η κατασπατάλησή της ευθύνεται για το ότι καταντάμε ρημάδι και δεν μας φτάνει ούτε για να αναπνεύσουμε.
Όσο γλιτώνεις κούραση, όσο δεν σπαταλάς ενέργεια, θα σώνεις δύναμη. Όσο σώνεις δύναμη τόσο θα γίνεσαι θεριό. Θεριό που ο κάθε άνθρωπος, αν δεν σπαταλιέται, και από τη φύση του, απλά είναι.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.