Θυμάμαι να γράφω για τον απογαλακτισμό στο yannidakis κάπου στο 2007, όμως θα συμφωνήσετε πως έκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Τελικά όταν το τέκνο μιας οικογένειας ενηλικιώνεται, πρέπει ή όχι να φεύγει από το σπίτι των γονιών του;Ο προβληματισμός πάνω σε αυτό το θέμα θα αποδείξει πως η απάντηση δεν παράγεται από μία επιδερμική προσέγγιση του θέματος. Δεν είναι τόσο η φυγή του νέου από το σπίτι, όσο η μεταμόρφωση και η εξέλιξη του κατά την παραμονή του σ' αυτό.
Σκεφτείτε ένα μωρό μέσα στο σπίτι. Δεν θα το δείρεις όταν ζωγραφίζει τον καναπέ, γιατί δεν καταλαβαίνει. Σκεφτείτε το στην ηλικία των πέντε που έχει μάθει πλέον να σέβεται και να τηρεί ορισμένους κανόνες και υποχρεώσεις. Δείτε το ίδιο παιδί στην εφηβεία όπου πλέον (οφείλει να) συμβάλλει στο νοικοκυριό συμμετέχοντας στην συντήρηση του (όχι οικονομική προφανώς) κλπ. Όταν το ίδιο παιδί ενηλικιωθεί και ολοκληρώσει τις υποχρεωτικές του σπουδές, αποτελεί έναν ενήλικα με νέους στόχους και νέες υποχρεώσεις. Απογαλακτισμός δεν είναι το να φύγει το παιδί απ' το σπίτι, όσο το να περάσει στο επόμενο επίπεδο υποχρεώσεων και κανόνων. Το αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να συμβάλει και οικονομικά πια ή πρέπει να φύγει απ' το σπίτι εξαρτάται απ' τους στόχους, τους πόρους και τις προοπτικές βιωσιμότητας.
Νέα Αμερικανική έρευνα (που δεν μαστίζεται απ' την ελληνική κρίση) έδειξε πως οι νέοι από 18-34 σε ποσοστό περίπου 40% μένουν με τους γονείς τους. Αυτό δεν τους κάνει μαμμόθρεφτα γιατί δε σημαίνει αυτομάτως πως συντηρούνται και από τους γονείς τους εφόσον έχουν την δική τους συμβολή στην συντήρηση του σπιτιού. Από εξαρτώμενα μέλη γίνονται ισότιμοι συγκάτοικοι και αν αυτό εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς, τότε γιατί όχι.
Το μυστικό σε όλο αυτό, είναι η συνέχιση αυτής της διαμονής να γίνεται υπό νέους όρους. Γιατί αν το μόνο που αλλάζει είναι τα χρόνια, τότε ναι, δεν μιλάμε για απογαλακτισμό. Επίσης -όπως αναφέρθηκε και πριν- μιλάμε για μία συγκατοίκηση, με όλα τα θετικά και αρνητικά της. Καταλήγω λοιπόν πως, αν ένας νέος μένει στο σπίτι του για παράδειγμα στην Ελλάδα της κρίσης, δεν είναι ντροπή, δεν είναι πισωγύρισμα, είναι μία οικονομική και αναπτυξιακή ευκαιρία. Διπλό εισόδημα με μισά έξοδα είναι πάντα καλύτερα απ' ότι το αντίστροφο. Σωστά;
+Yanni Spiridakis
Αναδημοσίευση από yannidakis.net
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.