Πήρε ο Λάζαρος λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Απρόβλεπτος όπως πάντα .... ευχάριστα απρόβλεπτος.
Συμμαθητής παιδιόθεν και φίλος ανεκτίμητος.
Μου είπε τι κάνουν τα παλιόπαιδα στα Μουδανιά. Παλιόπαιδα (συνομήλικοι ....δεν λέμε χρόνια σε αναρτήσεις .... χωρίς να τα κρύβουμε όμως) που τα βλέπαμε αραιά (εδώ μιλάω για μένα αν και χρησιμοποιώ πληθυντικό για να δικαιολογήσω τα πράγματα) αλλά πόσο αλήθεια ευχάριστες είναι αυτές οι συναντήσεις, που όλο και πιο πυκνές επιδιώκουμε να γίνονται τα τελευταία χρόνια.
Συμφωνήσαμε .... συνάντηση στα Μουδανιά στου Άγιου Μάμα το πανηγύρι ή το πολύ στης Παναγίας Κορυφινής.
1-4 Σεπτέμβρη το γειτονικό πρώτο, λίγες μέρες αργότερα το καθαρό ντόπιο.
1-4 Σεπτέμβρη το γειτονικό πρώτο, λίγες μέρες αργότερα το καθαρό ντόπιο.
Εμποροπανήγυρις (Ζωοπανήγυρις παλαιότερα) το πρώτο, θρησκευτική γιορτή το δεύτερο.
Γεμάτα μνήμες και τα δυο, και μυρωδιές και σκόνη, και εφηβικούς έρωτες.
Ορόσημο και τα δύο για το αμέσως μετά ξεκίνημα των μαθημάτων.
Και βέβαια η μεγάλη αγορά στα τσαντιράκια που έστηναν οι έμποροι και αποτελούσε το must των τοτινών χρόνων. Κάτι με το σημερινό "shopping therapy".
Μπορεί κάποιοι να το θεωρούσαν (από τότε ) παρακμιακό, εκτιμώντας πως δεν προσέφερε με τις πραμάτειες του κάτι περισσότερο από την ανεπτυγμένη αγορά των Μουδανιών. Αλλά και πάλι εκτός από την τσάρκα στη σκόνη (τώρα άλλαξε κάπως η κατάσταση με τις ασφαλτοστρώσεις) και τα "βρώμικα" σουβλάκια, και τις κούνιες, και το γύρο του θανάτου και τις διάφορες "ατραξιόνς" δεν μπορούσε να πάει κανείς χωρίς να αγοράσει το κατιτίς του. Θυμάμαι τη μάνα μου που ήθελε πάντα να καμαρώνει για ένα "απόκτημά" της από το πανηγύρι ....
Αργά το απόγευμα, γυμνασιόπαιδες, βάζαμε θυμάμαι τα "καλά" μας ... και με κάθε μέσο (άλλες φορές και με τα πόδια) διασχίζαμε τα περίπου τρία χιλιόμετρα για να συναντήσουμε τη φασαρία, την κοσμοπλημμύρα, το σαματά και τη διασκέδαση του πανηγυριού, που καυχιόμασταν ότι ήταν το μεγαλύτερο στη Μακεδονία. Κάποιοι μάλιστα (τηρουμένων των αναλογιών) το συνέκριναν με την Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης....
Γυρίζαμε αργά το βράδυ, μαύροι από τη σκόνη αλλά με πολλές παραστάσεις και νέες εμπειρίες που είχαμε αποκτήσει εκεί.
Αυτό το πανηγύρι ξεκινά την Πέμπτη και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 4 Σεπτέμβρη.
Ελπίζω να πιούμε τις μπύρες μας με την παλιοπαρέα.
Αγιε Μάμα σου ερχόμαστε !!!
ακτιβιστής
Και βέβαια η μεγάλη αγορά στα τσαντιράκια που έστηναν οι έμποροι και αποτελούσε το must των τοτινών χρόνων. Κάτι με το σημερινό "shopping therapy".
Μπορεί κάποιοι να το θεωρούσαν (από τότε ) παρακμιακό, εκτιμώντας πως δεν προσέφερε με τις πραμάτειες του κάτι περισσότερο από την ανεπτυγμένη αγορά των Μουδανιών. Αλλά και πάλι εκτός από την τσάρκα στη σκόνη (τώρα άλλαξε κάπως η κατάσταση με τις ασφαλτοστρώσεις) και τα "βρώμικα" σουβλάκια, και τις κούνιες, και το γύρο του θανάτου και τις διάφορες "ατραξιόνς" δεν μπορούσε να πάει κανείς χωρίς να αγοράσει το κατιτίς του. Θυμάμαι τη μάνα μου που ήθελε πάντα να καμαρώνει για ένα "απόκτημά" της από το πανηγύρι ....Αργά το απόγευμα, γυμνασιόπαιδες, βάζαμε θυμάμαι τα "καλά" μας ... και με κάθε μέσο (άλλες φορές και με τα πόδια) διασχίζαμε τα περίπου τρία χιλιόμετρα για να συναντήσουμε τη φασαρία, την κοσμοπλημμύρα, το σαματά και τη διασκέδαση του πανηγυριού, που καυχιόμασταν ότι ήταν το μεγαλύτερο στη Μακεδονία. Κάποιοι μάλιστα (τηρουμένων των αναλογιών) το συνέκριναν με την Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης....
Γυρίζαμε αργά το βράδυ, μαύροι από τη σκόνη αλλά με πολλές παραστάσεις και νέες εμπειρίες που είχαμε αποκτήσει εκεί.
Αυτό το πανηγύρι ξεκινά την Πέμπτη και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 4 Σεπτέμβρη.
Ελπίζω να πιούμε τις μπύρες μας με την παλιοπαρέα.
Αγιε Μάμα σου ερχόμαστε !!!
ακτιβιστής
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.