Βαριά πρόστιμα επιβάλλονται μέσω της δικαιοσύνης σε όσους κάνουν αυθαίρετη κατάληψη και χρήση τμημάτων του αιγιαλού, είτε πρόκειται για φυσικά πρόσωπα (ιδιώτες) είτε για επιχειρήσεις (μονάδες ξενοδοχειακές, εκμετάλλευσης θαλάσσιων σπορ, κ.λπ.).
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ξενοδοχειακής μονάδας στη Χαλκιδική, όπου σε βάρος της επικυρώθηκε πρόστιμο 155.000 ευρώ για αυθαίρετη χρήση 1.280 τ.μ. του αιγιαλού, όπου φτιάχτηκε μάλιστα και τοιχίο (με πέτρες, τσιμέντο και επενδυμένο με βλάστηση), ώστε να εμποδίζει την πρόσβαση μη πελατών στον κοινόχρηστο χώρο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Έθνος», οι «καμπάνες» αφορούν την κατάληψη επιπλέον χώρων από εκείνους που έχουν συμφωνηθεί για να τοποθετηθούν τραπεζοκαθίσματα, ξαπλώστρες, ομπρέλες κ.λπ., αυθαίρετες επεκτάσεις ξενοδοχείων σε τμήματα παραλιών που δεν τους ανήκουν, κατασκευή προβλήτας και θαλασσίων εξεδρών, τοποθέτηση μόνιμης κατασκευής μεγαλύτερης από την επιτρεπόμενη για καντίνες, κλπ.
Οι δικαστικές αποφάσεις επικυρώνουν την επιβολή προστίμων, αξιοποιώντας ακόμα και τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού ή ξεπερνώντας ακόμα και τις μισθωτικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί με τους κατά τόπους δήμους, αλλά και εξαντλώντας την αυστηρότητα, όταν διαπιστώνουν ότι οι σταθερές κατασκευές (κτίσματα, παραπήγματα, τοιχία, περιφράξεις κ.λπ.) αλλοιώνουν το περιβάλλον και τον κοινόχρηστο προορισμό της παραλίας και του αιγιαλού.
Η παγιωμένη πλέον νομολογία του Αρείου Πάγου σε θέματα αυθαίρετης κατάληψης αιγιαλού και άλλων παραλιακών ζωνών καταδεικνύει, όμως, έμμεσα και την απίστευτη αδράνεια και αβελτηρία του Ελληνικού Δημοσίου να προχωρήσει σε είσπραξη τεράστιου ύψους προστίμων που θα μπορούσε να επιβάλει σε χιλιάδες αυθαίρετους καταληψίες τμημάτων σε παραλίες όλης της χώρας, καθώς οι σχετικές κατασκευές, (από απλές κατοικίες μέχρι πολυτελείς βίλες) θα έπρεπε κατά τον νόμο να επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες τους με «τσουχτερά» πρόστιμα.
Μάλιστα, αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, παρά τις κατά καιρούς υποδείξεις από αρμόδιους φορείς και παράγοντες για τη δυνατότητα της πολιτείας να αντλήσει και με το «γράμμα του νόμου» μεγάλα έσοδα απολύτως απαραίτητα σε περίοδο οξείας οικονομικής κρίσης, επιβαρύνοντας τους μεγαλύτερους (και κατά τεκμήριο ισχυρότερους οικονομικά) αυθαίρετους καταληψίες κοινόχρηστων εκτάσεων, το επίσημο κράτος «κωφεύει».
Οι αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις αφορούν συνήθως αρκετά παλιότερα πρόστιμα, που οι διαδικασίες επιβολής τους ξεκινούν από την περασμένη δεκαετία (ή ακόμα και από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90), αλλά τα οποία τώρα καθίστανται αμετάκλητα (με την παροιμιώδη ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας), για διάφορες, κυρίως τουριστικές περιοχές της χώρας (Μύκονο, Κέρκυρα, Ρόδο, Χαλκιδική, Κρήτη κ.λπ.), με την απόρριψη των σχετικών ενδίκων μέσων κατά των πρωτοκόλλων επιβολής προστίμου ή με τον εξορθολογισμό του ύψους τους, «κατά την κρίση δικαίου ανδρός» -όπως επισημαίνεται στις αποφάσεις- και με γνώμονα τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.
Στη σχετική νομολογία εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη ότι τον τελευταίο λόγο έχει σε όλες τις περιπτώσεις το Ελληνικό Δημόσιο, ασχέτως αν έχει παραχωρηθεί η εκμετάλλευση της επίμαχης έκτασης σε δήμο, καθώς και ότι δεν είναι ανεκτές οι απολύτως σταθερές κατασκευές (π.χ. καντίνες που δεν μπορούν να μετακινηθούν στη λήξη της περιόδου, όπως μπορούν οι τροχήλατες ή οι λυόμενες), γιατί οδηγούν σε αλλοίωση του περιβάλλοντος.
Ορισμένες ποινές και αυθαιρεσίες ανά τη χώρα και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης:
ΚΡΗΤΗ
Ξαπλώστρες σε αρχαιολογική ζώνη
Η επικύρωση προστίμου 85.000 ευρώ σε επιχειρηματία που νοίκιασε παραλιακή ζώνη από δήμο σε τουριστική περιοχή της Κρήτης, κηρυγμένη ως αρχαιολογική και ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, καταλαμβάνοντας όμως επιπλέον έκταση 655 τ.μ., για να επεκτείνει τις ομπρέλες, τις ξαπλώστρες κ.λπ. Ο ισχυρισμός του ότι η υπόθεση αφορά μόνο το δήμο και όχι το κεντρικό κράτος (την τότε Κτηματική Υπηρεσία) έπεσε στο κενό, και το μόνο που πέτυχε ήταν να μειωθεί το πρόστιμο από 130.000 ευρώ που ήταν αρχικά, αφού υπολογίστηκε τελικά με βάση τη μικρότερη διάρκεια της 3μηνης τουριστικής περιόδου, αντί με το συνολικό χρόνο της μίσθωσης, που λήφθηκε αρχικά υπόψη.
ΡΟΔΟΣ
Το ξενοδοχείο «κατέλαβε» το κύμα
Σε άλλες περιπτώσεις στη Ρόδο έπεσαν «καμπάνες» σε δύο ξενοδοχειακές μονάδες, στη μία περίπτωση για αυθαίρετη κατάληψη επιπλέον τμήματος της παραλίας με τραπεζοκαθίσματα για να μεγαλώσει τουλάχιστον κατά 70 τ.μ. το ειδυλλιακό ρεστοράν (το πρόστιμο μειώθηκε στα 35.000 ευρώ, λόγω μειωμένης τουριστικής κίνησης εκείνη την περίοδο), και στην άλλη γιατί καταλήφθηκε αυθαίρετα από τον κοινόχρηστο αιγιαλό και παραλία, έκταση περίπου 1.150 τ.μ., για να επεκταθούν ξαπλώστρες και ομπρέλες για τους πελάτες του ξενοδοχείου, τραπεζοκαθίσματα της ταβέρνας του και να εξυπηρετηθούν αθλοπαιδιές (mini golf, γήπεδο τένις κ.λπ.). Το αρχικό πρόστιμο των 175.000 ευρώ μειώθηκε από το Εφετείο σε 55.000 ευρώ, αλλά ο ΑΠ έκρινε μη νόμιμη τη μείωση αυτή, γιατί δεν λήφθηκαν υπόψη η μεγάλη τουριστική κίνηση της επίμαχης περιόδου ούτε οι αυξημένες μισθωτικές αξίες στην περιοχή, με συνέπεια να επανεξετάζεται η «λυπητερή».
ΜΥΚΟΝΟΣ
Ο επιχειρηματίας έκανε μόνος του επέκταση
Σε πολύ τουριστική παραλία της Μυκόνου ο επιχειρηματίας νοίκιασε από τον δήμο προ 8ετίας, με απευθείας παραχώρηση, τμήμα αιγιαλού 500 τ.μ. μπροστά από τις εγκαταστάσεις εστιατορίου του, αλλά ο έλεγχος έδειξε ότι κατέλαβε αυθαίρετα επιπλέον 227 τ.μ. για περισσότερες ομπρέλες, ξαπλώστρες, για ενοικίαση θαλασσίων μέσων αναψυχής, για ξύλινα σκέπαστρα, ξύλινο πάτωμα, καλαμοσκεπή πέργκολα κ.λπ.
Το πρόστιμο που έκρινε εύλογο και δίκαιο το Εφετείο υπολογίστηκε στο μισό της μισθωτικής αξίας του ακινήτου, δηλαδή σε 45.000 ευρώ, που μπορεί να μειωθεί ακόμα περισσότερο, επειδή η αυθαίρετη κατάληψη έγινε για 2 μόνο μήνες, μέχρι τον εντοπισμό της.
ΚΕΡΚΥΡΑ
Εξέδρα με βάσεις μέσα στη θάλασσα
Στην Κέρκυρα μπήκε πρόστιμο 55.000 ευρώ σε μεγάλη τουριστική επιχείρηση που τοποθέτησε σταθερή εξέδρα τουλάχιστον 520 τ.μ., στηριγμένη σε μεταλλικούς πασσάλους «μπηγμένους» στον πυθμένα της θάλασσας.
ΡΟΔΟΣ
Εριξαν «θεμέλια» για την καντίνα
Στη Ρόδο επιβλήθηκε πρόστιμο 58.000 ευρώ σε επιχειρηματία για αντίστοιχες καταλήψεις και επεκτάσεις στην παραλία (ξαπλώστρες, κλπ.), ενώ κρίθηκε ότι η εγκατάσταση σταθερής καντίνας από πολυεστέρα με χρήση και τσιμεντόλιθων (και όχι μετακινούμενης, πχ. τροχήλατης, λυόμενης) παραβιάζει τον προορισμό της παραχωρηθείσας από το Δημόσιο προς τον δήμο παραλίας ως κοινόχρηστου χώρου, επιφέρει αλλοίωση στη φυσική της μορφολογία και, υπερβαίνοντας την έννοια της απλής χρήσης, καθιστά άκυρη τη συναφθείσα μισθωτική σύμβαση ανάμεσα στον δήμο και τον επιχειρηματία και συνεπώς αυθαίρετη τη χρήση της καντίνας.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.