του ακτιβιστή
Όλοι οι Μουδανιώτες ήμασταν περήφανοι για τα γκιργκίρια του τόπου μας. Έτσι λέγαμε τα μεγάλα αλιευτικά ψαροκάικα που κάθε σούρουπο ξεκινούσαν από τη σκάλα των Μουδανιών ακολουθούμενα (τότε) από το σία - καΐκι και τις βαρκούλες με τις διπλές λάμπες.
Ήταν μια μαγική εικόνα και ένας υπέροχος ήχος που θαρρείς τον ακούω ακόμα έχοντας την οσμή της μπουκαδούρας.
Πολλές φορές καθισμένοι στο μουράγιο, χαζεύαμε τον "στόλο μας" να φεύγει για την καλάδα.
Το πρωί γύριζαν νωρίς (χαράματα μερικά) τις περισσότερες φορές φορτωμένα με φρέσκο ψάρι και στη σκάλα οι έμποροι ήταν έτοιμοι για τις αγοραπωλησίες που θα οδηγούσαν τις ξύλινες ψαροκασέλες γεμάτες σαρδέλα ή γάβρο Χαλκιδικής σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας.
Πιτσιρικάς τα παλιά χρόνια, μαθητούδι τότε, πήγαινα με το καρότσι - ιδιοκατασκευή (κλειστό για την αποφυγή των μηνύσεων που ήταν ο κανόνας στα χρόνια της χούντας) ψωμί φρεσκοψημένο από τον φούρνο του πατέρα, εφοδιάζοντας το καΐκι για το μεσημεριανό αλλά και για το βραδινό φαγητό κατά το επόμενο ψάρεμα πάνω στο σκαρί.
Όλα αυτά όμως θεωρητικά ...
Να όμως που ο παλιός συμμαθητής μου, και φίλος Αντώνης Καμμάς, συνόδευσε το καΐκι "ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΥΦΙΝΗ" του Μουδανιώτη καπετάνιου Δημήτρη Πανανού και τράβηξε ένα εκπληκτικό βίντεο που δείχνει όσα (για πραγματικά άγνωστο λόγο) δεν κατάφερα τόσα χρόνια να ζήσω από κοντά. Το βίντεο αυτό μαζί με φανταστικές φωτογραφίες επεξεργάστηκε η φίλη Νάνσυ Τορτομάνη -Μπιγίτη και ιδού το αποτέλεσμα.
Χαρείτε το !!!!
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.