Είχα πολύ καιρό να "κατέβω" στη Θεσσαλονίκη χαλαρός. Πάντα για κάποια δουλειά, για μια υποχρέωση, για μια διαδήλωση, για μια εκδήλωση, για μια ομιλία.
Το περασμένο Σάββατο έκανα το οδηγό και σαν καλός ταξιτζής είχα δύο ώρες ελεύθερες μέχρι να παραλάβω τους επιβάτες μου.
Έτσι είχα ένα δίωρο για ξόδεμα. Θέλοντας να αποφύγω τα καφέ (που έχουν κατακυριεύσει τα πάντα, όλοι έχουν πλέον γίνει ειδικοί στον καφέ - εγώ πάλι δεν μπορώ ούτε να μάθω τις πολυπληθείς ονομασίες των καφεδοφημάτων) που μου φέρνει ταραχή κι αϋπνία κατηφόρισα προς τη νέα παραλία στο ύψος της Μπότσαρη. Εκεί που τα παλιά χρόνια τη λέγαμε Σαλαμίνα και ήταν το λούνα παρκ.
Και πραγματικά χάρηκα έναν υπέροχο περίπατο στη νέα παραλία από τους "ομίλους" έως το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου.
Ίσως να είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης. Με παρουσία όλων των ηλικιών. Με μυρωδιές από σνακ πλανόδιων πωλητών, με υπαίθρια καφέ, με ποδήλατα, με νέους που κάνουν τζόκινγκ, με χαλαρούς περιπάτους, με πολλούς τετράποδους φίλους συνοδευόμενους αλλά και με διάφορα event (προσωπικά, κοινωνικά ή και δράσεων ομάδων πολιτών).
Το καταευχαριστήθηκα και σκέφτηκα ότι πράγματι είναι ευλογία για μια πόλη να διαθέτει μια τέτοια μοναδική παραλία, όπως η Θεσσαλονίκη μας.
Και πραγματικά χάρηκα έναν υπέροχο περίπατο στη νέα παραλία από τους "ομίλους" έως το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου.
Ίσως να είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης. Με παρουσία όλων των ηλικιών. Με μυρωδιές από σνακ πλανόδιων πωλητών, με υπαίθρια καφέ, με ποδήλατα, με νέους που κάνουν τζόκινγκ, με χαλαρούς περιπάτους, με πολλούς τετράποδους φίλους συνοδευόμενους αλλά και με διάφορα event (προσωπικά, κοινωνικά ή και δράσεων ομάδων πολιτών).
Το καταευχαριστήθηκα και σκέφτηκα ότι πράγματι είναι ευλογία για μια πόλη να διαθέτει μια τέτοια μοναδική παραλία, όπως η Θεσσαλονίκη μας.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.