Σήμερα αποδείχθηκε ξεδιάντροπα πως δεν υπάρχει ελληνικός Τύπος που να κινείται έξω από το καθεστώς συναλλαγής με το πολιτικό σύστημα και τη κυβέρνηση, όπως και με τα υπόλοιπα όργανα της πολιτείας – δεν αναφέρομαι φυσικά στις εφημερίδες επίσημα όργανα κομμάτων ή περιθωριακών ομάδων.
Η «περιπέτεια» Μαρινάκη και ο τρόπος που αυτή αντιμετωπίζεται (και αναπαρίσταται) σήμερα από τον (στον) Τύπο αρθρώνει τη σύγχρονη διάσταση της διαπλοκής ως μορφή συναλλαγής, κατά την οποία ένα αντικείμενο ή αντικειμενοποιημένο υποκείμενο ή μια κατάσταση δεν χρησιμοποιείται για τον άμεσο σκοπό που προορίζεται, αλλά για κάποιον άλλον.
Δεν αναφέρομαι στον επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη αυτόν καθ’ εαυτόν. Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο, ούτε έχω ασχοληθεί με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ή/και τις «ποδοσφαιρικές» του. Στο δημοσιογραφικό σημείο «Μαρινάκης» αναφέρομαι και στη συμβολική αναπαράσταση της αναφερόμενης ταυτότητας του ανδρός στον σημερινό Τύπο.
Η υπόθεση Μαρινάκη σε συνδυασμό με την ιδιότητά του ως «προσωρινός υπερθεματιστής» τηλεοπτικής άδειας διαμορφώνει έναν πολιτικοοικονομικό συμβολισμό που καθιστά το πρόσωπό του υλικό στοιχείο κοινωνικοπολιτικής σημασίας και όχημα άρθρωσης ανταγωνιστικών ή ψευδο-ανταγωνιστικών συμφερόντων.
Αν ρίξεις μια ματιά στον σημερινό Τύπο θα δεις πώς διαμορφώνονται πλέον τα στρατόπεδα της διαπλοκής. Αν διαβάσεις προσεκτικά θα καταλάβεις πώς με «master point» το όνομα «Μαρινάκης» αρθρώνονται αντίπαλα συμφέροντα διαπλοκής, τα οποία κάνουν κυριολεκτικώς σάντουιτς τη κυβέρνηση. Την απειλούν με σύνθλιψη, ενώ αυτή συνεχίζει να παίζει αμήχανα πλέον το «εδώ παπάς, εκεί παπάς…», ή το αντίστοιχο «εδώ εισαγγελέας, εκεί εισαγγελέας… »!
Δεν πρόκειται για νεοδιαπλοκή, αναγνώστη μου, αλλά για σαφή έκφραση της παραδοσιακής διαπλοκής ως κουλτούρα και πρακτική των ελληνικών ΜΜΕ. Μην καρφώνεστε στα πρωτοσέλιδα! Μην είστε τόσο άγαρμποι ή ηλιθιωδώς πονηρούληδες εκεί στις διευθύνσεις των εφημερίδων! Θα μπορούσατε να είστε περισσότερο «κομψοί» για να μην κάψετε στο τέλος τον συμβολικό μηχανισμό και τα σημεία της διαπλεκόμενης κουλτούρας και πρακτικής σας!
Ξέρετε πότε θα έχει υποχωρήσει η διαπλοκή στην Ελλάδα; Όταν μελετώντας στα ΜΜΕ τον συμβολικό μηχανισμό της διαπλοκής δεν θα μπορούμε να καταλάβουμε σε βάθος τα υλικά και αμιγώς πολιτικά γεγονότα της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, αποκαλύπτοντας τη τάση ενδυνάμωσης της διαπλοκής. Αυτή η τάση πιέζει ασφυκτικά τη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να καταφύγει σε εκλογές. Όχι για να τις κερδίσει, αλλά για να ξεφύγει από την ασφυκτική κατάσταση που προκαλεί σε αυτήν η αναδιάρθρωση της διαπλοκής (και όχι νεοδιαπλοκής), με δική της μάλιστα κρίσιμη συμμετοχή και μόχλευση.
Η αμετροέπεια της κυβέρνησης Τσίπρα στον χειρισμό της διαπλοκής δεν θα συμβάλει απλώς στην αποχώρηση / έμμεση κατάρρευσή της, αλλά θα επιταχύνει δραματικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Και αυτό παράλληλα με μια νέα «πιο ελεύθερη» προσέγγιση στην ελληνική κρίση από ευρωπαϊκής και αμερικανικής πλευράς. Αυτό θα μπορούσε να είναι καλό ή μεγαλύτερο κακό, ανάλογα πώς θα ορίσεις σήμερα την απειλή (και την ευκαιρία) για την ελληνική κοινωνία. * Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.