Μία είναι η είδηση των ημερών: Δεν υπάρχει πολιτική είδηση στην Ελλάδα, ενώ οι πολιτικές ειδήσεις που παράγονται στο επίπεδο της ΕΕ και διεθνώς απομονώνονται από το Habitus [: σύστημα σχημάτων αντίληψης, σκέψης και δράσης, τα οποία είναι το αποτέλεσμα της ενεργούς παρουσίας των εμπειριών του παρελθόντος και διαμορφώνουν ατομικές και συλλογικές πρακτικές (Bourdieu)] που τις παράγει και εκείνο που τις προσαρμόζει στο ελληνικό περιβάλλον και τις αναμεταδίδει – ως ιδεολογικοποιημένες ασφαλώς αναπαραστάσεις της πραγματικότητας που αφορούν στη ζωή της ελληνίδας και του έλληνα.
Δες, αναγνώστη μου, τα σημερινά πρωτοσέλιδα για να καταλάβεις τι εννοώ! Μια απέραντη «ΕΡΤ» κατάντησε ο ελληνικός Τύπος, ο οποίος συμπληρώνεται ως γενική εικόνα από ρυπαρές φυλλάδες, κατασκευασμένες από σοβαρά διαταραγμένους ψυχικά ασθενείς, οι οποίοι αναζητούν απεγνωσμένα κοινό μεταξύ άλλων, επίσης σοβαρά διαταραγμένων υπάρξεων. Πρόκειται για έναν ανταγωνισμό στο πεδίο των εκχυδαϊσμένων σχέσεων, προσώπων και καταστάσεων, από τον οποίο παράγεται ο σαχλαμάρας, «ματάκιας», βαθιά συμπλεγματικός, μνησίκακος, μισογύνης, «ουάου», ακαλλιέργητος, ρατσιστής και μαλάκας άνθρωπος, ο οποίος θεωρεί πως ζωή είναι η παράσταση (των άλλων ή/και η δική του). Όλα για τη στιγμιαία εντύπωση! Όλα τα μέσα για να κερδίσουν μια ματιά, η οποία τελικώς κατασκευάζει την ίδια την «όρασή» μας. Τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν.
Ο Τύπος δεν αντικατοπτρίζει τη κοινωνία, την κατασκευάζει. Τα αρρωστημένα αυτά πλάσμα που δημιουργούν αυτές τις λαϊκιστικές φυλλάδες δεν αντιπροσωπεύουν τη σημερινή ελληνική κοινωνία, είναι κοινωνικοπολιτικοί θεσμοί που την παράγουν, που τη δομούν για να αναπαραχθεί πλέον αυτόματα σαν αγορά μέσα στον βούρκο, όπου τα πλέον βρώμικα και ευτελή φύκια «πωλούνται» /πλασάρονται σαν μεταξωτές κορδέλες. Και ποιο είναι το κύριο ερμηνευτικό εργαλείο αυτών των ασθενών που υποδύονται τον δημοσιογράφο; Η γλοιώδης υποκρισία και το απύθμενο θράσος, το οποίο ορίζει τον Άλλον σαν ηλίθιο. Και πράγματι γίνεσαι ηλίθιος στον βαθμό που εγκλωβιστείς στον κόσμο τους. Στο μέτρο που τους προσέξεις, που τους παρακολουθήσεις, που τους δώσεις σημασία.
Δυστυχώς, σήμερα, αυτό που θεωρούσαμε τα προηγούμενα χρόνια «κανονική δημοσιογραφία» έχει αλλοιωθεί σημαντικά από την έξη και τις ροπές που σχηματίζονται κοινωνικά από τα λαϊκιστικά έντυπα και ασφαλώς τις σιχαμερές ως ύφος και μήνυμα τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Αυτά δίνουν τον τόνο και οι «σοβαροί» ακολουθούν, ανταγωνιζόμενοι στη διαμόρφωση διαστροφικών ή υπερβατικών της πραγματικότητας ειδήσεων, ως παθολογικά σχήματα για να σκέπτεται, να αισθάνεται, να αντιλαμβάνεται, να αξιολογεί και να ενεργεί ο σημερινός έλληνας. Όπως είναι ντροπή να εκδίδονται σήμερα νέες «πολιτικές εφημερίδες» με το concept εκείνο προ τριάντα ή σαράντα ετών!
Εμφανίζεται σαν να είναι πλέον αδύνατον οι ειδήσεις να μπορούν να υπηρετήσουν ένα μη-παθολογικό γνωστικό μοντέλο! Όλα γράφονται και απευθύνονται σε πάσχοντες με τη γλώσσα του πάσχοντος – η οποία δεν είναι ακριβώς η γλώσσα του πάσχοντος, αλλά η γλώσσα του δημοσιογράφου, η οποία κατασκευάζεται συνειδητά σαν παθολογικό αφήγημα, αντιπροσωπεύοντας δήθεν τις επιθυμίες, τις ανάγκες, το δίκιο και το φρόνημα του απλού λαού, των εξουσιαζόμενων.
Και πού είναι η είδηση σήμερα; Στην σε κρίσιμο βαθμό «ΕΡΤοποίηση» του πρωτοσέλιδου. Στην εθνικοποίηση, δηλαδή, του πολιτικού περιεχόμενου συμβάντων που αναπαρίστανται ως γεγονότα, με την ισοπέδωση του (ανταγωνιστικού) πολιτικού τους μηνύματος. Έτσι ουδετεροποιείται το μήνυμα και αποκτά υπερεθνικό χαρακτήρα, μετατρέποντας σημειολογικά την κυβέρνηση σε υπερεθνική, από αμιγώς πολιτική δομή. Μοιάζει σαν η κυβέρνηση να είναι το χωνευτήρι όλων των ιδιαίτερων ανταγωνιστικών πολιτικών, τις οποίες εναρμονίζει στη μάχη εναντίον του κοινού εχθρού (μια το ΔΝΤ, μια ο Σόιμπλε και την άλλη ο Ερντογάν). Ο Μητσοτάκης δεν είναι εχθρός, είναι το χθες, που δεν έχει αύριο, διότι απλώς εκφράζει το παθολογικό χθες!
Η ελληνική κοινωνία αναρρώνει, αναπτύσσεται, προοδεύει, ισχυρίζεται η κυβέρνηση κόντρα στην πραγματικότητα, η οποία με τη σειρά της ρευστοποιείται για να παραμορφώνεται εύκολα και να κατασταλάζει δια του Τύπου στο μυαλό των ελλήνων ως αγώνας εναντίον των ξένων καταπατητών, κατακτητών, επικυρίαρχων, δανειστών, εισβολέων, σφετεριστών, γεράκων και κοράκων! Σαν πολιτική της κυβέρνησης εμφανίζεται ο εθνικός αγώνας εναντίον όλων αυτών και … άντε μετά να παρουσιάσεις ειδήσεις πολιτικού χαρακτήρα! Πάνε, πέθαναν οι ειδήσεις, ας προβάλλουμε προσλήψεις ή επαναλήψεις που εστιάζουν ασφαλώς στην ψυχούλα ή στα ψίχουλα του συνανθρώπου μας. «Ειδήσεις» αγαπησιάρικες, «ειδήσεις» πονεσιάρικες, «ειδήσεις» ανωμαλιάρικες, «ειδήσεις» κουτσομπολιό, γεμάτες μυστήριο, πάθη και μοιραία λάθη! Ανθρώπινα, πράγματα, δηλαδή! Ξανά στην ελληνική ιστορία ο «εθνικός άνθρωπος», αντικατέστησε τον πολίτη και τον πολιτικό άνθρωπο στο πρωτοσέλιδο και αυτό είναι διαστροφή καί του εθνικού καί του πολιτικού.
Εξαφανίζεται ο κοινωνικός και πολιτικός ανταγωνισμός στα σημερινά πρωτοσέλιδα και αυτό γκριζάρει τον χαρακτήρα της πολιτικής κοινότητας των ελλήνων, ακόμη και τη «φαντασία», την υπέρβαση και τον μύθο που μας ορίζουν σαν εθνική οντότητα. Αυτό εκφράζει την ουσία του ολοκληρωτισμού. Και τα σημερινά πρωτοσέλιδα αποπνέουν την διάσταση του ολοκληρωτισμού. Ισοπεδώνουν την πολιτική και τον κοινωνικό ανταγωνισμό στην Ελλάδα. Ας το προσέξουν, όσοι τουλάχιστον συνεχίζουν να διατηρούν αντι-ολοκληρωτικά αισθήματα και αντανακλαστικά!
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.