Είκοσι Αλήθειες για την Μαρίν Λεπέν

του James Petras, Unz Review, May I,2017

[ O  αρθρογράφος είναι Ελληνο-Αμερικανός, τέως διπλωμάτης, διεθνώς σεβαστός δημοσιολόγος ευρείας παιδείας και φιλοσοφικής θεώρησης. Στο προκείμενο εκθέτει το επιμελώς αποκρυπτόμενο πρόγραμμα της υποψήφιας για την Προεδρία της Γαλλίας Μαρίν Λε Πεν, προς γνώσιν και κρίσιν -παντός ανθρώπου καλής πίστεως- της ίδιας και της πολυσύνθετης χορωδίας των υβριστών της. ΄Εχει ακόμη πρακτική χρησιμότητα για τους παρεπιδημούντες Γάλλους ψηφοφόρους, αλλά διαρκή και διαφωτιστική(;) για πολλούς παρ ημίν Σόρο-αριστερούς]

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Εισαγωγή: Κάθε μέρα, με απίθανους τρόπους, ηγετικές μορφές από τη δεξιά και την αριστερά, από τον τραπεζικό κόσμο και παριζιάνους διανοουμένους, κατασκευάζουν ιστορίες και προωθούν συνθήματα κατασυκοφάντησης της προεδρικής υποψήφιας Μαρίν Λε Πεν.

Διαστρέφουν το πρόγραμμά της, κολλώντας την ετικέτα «εξτρεμιστική» στη δέσμευσή της υπέρ της τάξης των εργαζομένων και εναντίον του ιμπεριαλισμού. Φόβος και φθόνος για το γεγονός ότι η νέα γυναίκα ηγείται ενός λαϊκού κινήματος έχει εισρεύσει στα αφρίζοντα από σαμπάνια δείπνα των καλεσμένων του Εμμάνουελ «Μάννυ» Μακρόν. Και έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί. Η Λε Πεν απευθύνεται στα στοιχειώδη συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των Γάλλων εργατών, αγροτών, δημοσίων υπαλλήλων, ανέργων και υπο-απασχολούμενων νέων και εργατών σε ηλικία που πλησιάζουν τη συνταξιοδότηση.

Τα ΜΜΕ, η πολιτική τάξη,  δικαστικοί αλλά και προβοκάτορες ταραχών επιτίθενται άγρια κατά της Λε Πεν, διαστρέφοντας την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της. Τους εξαγριώνει ότι η Λε Πεν υπόσχεται να αποσύρει τη Γαλλία από την ενιαία διοίκηση του ΝΑΤΟ –τερματίζοντας ουσιαστικά την δέσμευσή της στους αμερικανικούς πολέμους ανά τον κόσμο. Η Λε Πεν απορρίπτει την ολιγαρχική δυναστεία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και τα προγράμματα λιτότητας που επιβάλλει, από τα οποία θησαύρισαν Ολιγάρχες και Πολυεθνικές επιχειρήσεις. Υπόσχεται να υποβάλει την γαλλική υποταγή στην ΕΕ σε λαϊκό δημοψήφισμα. Η Λε Πεν υπόσχεται να τερματίσει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και αντίθετα να αυξήσει τις εμπορικές συναλλαγές. Θα θέσει τέρμα στην γαλλική εμπλοκή στη Συρία και θα καθιερώσει σχέσεις με το Ιράν και την Παλαιστίνη.

Η Λε Πεν έχει ταχθεί υπέρ μιας Κεϋνσιανής αναζωογόνησης της βιομηχανίας, με έμφαση στη ζήτηση, αντίθετα με το ακραία νεοφιλελεύθερο  πρόγραμμα –οικονομία της προσφοράς- του Εμμανουέλ Μακρόν.

Το πρόγραμμα της Λε Πεν αυξάνει τους φόρους στις τράπεζες και στις τραπεζικές συναλλαγές, ενώ επιβάλλει πρόστιμα στη φυγή κεφαλαίων, για να συνεχίσει την χρηματοδότηση συνταξιοδότησης των γυναικών στα 62 χρόνια και των ανδρών στα 65, να διατηρήσει την εβδομαδιαία απασχόληση στις 35 ώρες και να απαλλάξει φορολογίας τις υπερωρίες. Υπόσχεται άμεση κρατική παρέμβαση για την παρεμπόδιση μετανάστευσης βιομηχανιών σε χώρες της Ε.Ε. με χαμηλά ημερομίσθια  και την απόλυση Γάλλων εργατών.

Η Λε Πεν έχει δεσμευτεί για την αύξηση των δημοσίων δαπανών για την προστασία των παιδιών, των απόρων και των αναπήρων. ΄Εχει υποσχεθεί να προστατεύσει τους Γάλλους αγρότες από τις επιδοτούμενες φτηνές εισαγωγές. Υπόσχεται περικοπή φόρων κατά 10% για εργαζόμενους με χαμηλές αποδοχές. ΄Εχει δεσμευθεί να αγωνισθεί κατά του σεξισμού και για μισθολογική εξίσωση των γυναικών. Υποστηρίζει το δικαίωμα στην έκτρωση και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.

Η Μαρίν Λε Πεν θα μειώσει την εισδοχή μεταναστών σε 10.000 τον χρόνο και θα πλήξει τους σχετιζόμενους με τρομοκράτες.

Εμμανουέλ Μακρόν: Μακρο-Δισεκατομμυριούχος και Μικρό-νοιαζόμενος για τον εργαζόμενο.

Ο Μακρόν ήταν ένας τραπεζίτης επενδύσεων στη Τράπεζα Ρότσιλντ & Σια, τράπεζα ολιγαρχία, που πλουτίζει από κερδοσκοπία και από την λεηλασία του Δημοσίου Ταμείου.                           Ο Μακρόν   υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομίας του Φρανσουά Ολάντ από το 2014 ως το 2016. ΄Ηταν τότε που ο Πρόεδρος Ολάντ επέβαλε ένα πρόγραμμα εύνοιας στις επιχειρήσεις, το οποίο περιλάμβανε μια περικοπή φόρων 40 δις. ευρώ για τους πλουσίους.

Ο Μακρόν έχει δεσμούς με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και τις συνδεόμενες με αυτό συνομοσπονδίες Τραπεζών και επιχειρήσεων, των οποίων οι αξιώσεις περιλαμβάνουν: Αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπή των κοινωνικών δαπανών, απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και διευκόλυνση της εξόδου του κεφαλαίου και της εισόδου φθηνών εισαγωγών.

 O Mακρόν είναι  θερμός υποστηρικτής του ΝΑΤΟ και του Πενταγώνου και ανεπιφύλακτος υποστηρικτής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Από την πλευρά τους οι Ολιγάρχες είναι ενθουσιώδεις με τον εναγκαλισμό του Μακρόν στην μεγαλύτερη λιτότητα για τους Γάλλους εργαζομένους, ενώ οι στρατηγοί μπορούν να αναμένουν πλήρη οικονομική υποστήριξη για τους διεξαγόμενους και τους μέλλοντες αμερικανό-Νατοϊκούς πολέμους σε τρεις ηπείρους.

Προπαγάνδα-ρετσινιές και ψέματα

Η φιλοπολεμική, αντιεργατική και οικονομίας-προσφοράς πολιτικές του Μακρόν μας επιτρέπουν ένα μόνο συμπέρασμα: Η Μαρίν Λε Πεν είναι η μόνη υποψήφια της αριστεράς.  Το πρόγραμμα και οι δεσμεύσεις της είναι υπέρ των εργαζομένων -όχι της «σκληρής» ή «άκρας» δεξιάς και ασφαλώς όχι «φασιστικές».

Ο Μακρόν από την άλλη πλευρά είναι κηρυγμένος δεξιός εξτρεμιστής –ασφαλώς όχι «κεντρώος», όπως ισχυρίζονται τα μίντια και η πολιτική «ελίτ». Δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς το τραπεζικό ιστορικό του, τους σημερινούς υποστηρικτές του στον κύκλο των ολιγαρχών και τις πολιτικές της υπουργίας του στην κυβέρνηση Ολάντ.

Οι Μακρονιστές κατηγόρησαν την Μαρίν Λε Πεν για ακραίο «εθνικισμό», «φασισμό», «αντισημιτισμό» και «αντιμεταναστευτικό ρατσισμό». Η «γαλλική αριστερά», ή ότι έμεινε από αυτή, έχαψε τυφλά την προπαγάνδα των ολιγαρχών εναντίον της Λε Πεν, παρά την δύσοσμη προέλευση αυτών των συκοφαντιών.

Η Λε Πεν είναι προπάντων η σημαιοφόρος της εθνικής κυριαρχίας: «Πρώτα η Γαλλία! Ο  αγώνας της είναι εναντίον των Βρυξελλών και για την κυριαρχία του γαλλικού λαού. Υπάρχει μια ουρανομήκης ειρωνεία στο να στιγματίζεται ως «άκρα δεξιά» ο αγώνας κατά της αυτοκρατορικής πολιτικής εξουσίας. Είναι ύβρις να ευτελίζονται λαϊκά αιτήματα για εθνική δημοκρατική εξουσία επί της βασικής οικονομικής πολιτικής, επί των δημοσίων δαπανών, της πολιτικής εισοδήματος και τιμών, του προϋπολογισμού και των ελλειμμάτων, ως «εξτρεμιστικά και ακροδεξιά».

Η Μαρίν Λε Πεν μεταμόρφωσε συστηματικά την ηγεσία, το κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμα και την κατεύθυνση του κόμματος Εθνικό Μέτωπο. Απέβαλε τους αντισημίτες, περιλαμβανομένου του πατέρα της! Μεταμόρφωσε την πολιτική του για τα δικαιώματα της γυναίκας, την έκτρωση, τους ομοφυλόφιλους και τη φυλή. Κέρδισε την υποστήριξη των νέων ανέργων και των βιομηχανικών εργατών, των δημοσίων υπαλλήλων και των αγροτών.

Τρείς φορές περισσότεροι νέοι εργάτες  υποστηρίζουν το πρόγραμμά της για την αναζωογόνηση της εθνικής βιομηχανίας, από το δόγμα «Ελεύθερη Αγορά» του Μακρόν. Η Λε Πεν άντλησε υποστήριξη από τους Γάλλους αγρότες όσο και από την πληττόμενη ρευστή επαρχιακή μεσαία τάξη, καταστηματάρχες, υπαλλήλους και εργαζομένους στον τουρισμό και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων.

Παρά τα ρεύματα μεταξύ των γαλλικών μαζών εναντίον των ολιγαρχών, διανοούμενοι και πολιτικοί δημοσιογράφοι πιθηκίζουν την συκοφαντική δυσφήμηση της Λε Πεν επειδή δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τα περιώνυμα μίντια και τις διοικήσεις των πανεπιστημίων. Δεν θα αναγνωρίσουν τις βαθειές αλλαγές που επισυνέβησαν στο εσωτερικό του Εθνικού Μετώπου υπό την ηγεσία της Μαρίν Λεπέν. Είναι οι προφέσορες της αμφιλογίας –μιλούν αριστερά, ενώ πράττουν δεξιά.*

Εάν ο Μακρόν κερδίσει αυτή την εκλογή (και τίποτα δεν είναι εγγυημένο), θα εφαρμόσει βεβαίως το «σκληρό» και ακραία νέο-φιλελεύθερο πρόγραμμά του. Όταν οι Γάλλοι εργάτες κατέβουν σε απεργία και οι διαδηλωτές στήσουν οδοφράγματα κατά της λιτότητας του Μακρόν, η πλαστογραφημένη «αριστερά» θα κλαψουρίζει την άσφαιρη κριτική της περί «νόθου λογικής». Θα ισχυρίζονται ότι αυτοί είχαν δίκιο εξ αρχής.

Εάν η Λε Πεν δεν εκλεγεί, ο Μακρόν θα επιβάλει το πρόγραμμά του και θα πυροδοτήσει τη λαϊκή μανία. Η Μαρίν Λε Πεν θα είναι ισχυρότερη υποψήφια στις επόμενες εκλογές… εάν οι δικαστές της Ολιγαρχίας δεν την φυλακίσουν για το έγκλημα υποστήριξης της εθνικής κυριαρχίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

*Ομολογία: Στη φράση μιλούν αριστερά και πράττουν δεξιά, ο μεταφραστής ομολογεί ότι  βρέθηκε σε μεγάλο πειρασμό να προσθέσει στο πράττουν την πρόθεση εισ-, έτσι για λόγους κυριολεξίας. Επικράτησε όμως τελικά η υποχρέωση σεβασμού του κειμένου