Άλλο μίσος, άλλο τρομοκρατική τρέλα και άλλο αγώνας εναντίον των μνημονίων και της νεοαποικιοκρατίας!

Άρθρο του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου *

Σάντουιτς μας έκαναν πάλι, αναγνώστη μου, οι τσουβαλιαστές! Με αφορμή την άθλια τρομοκρατική πράξη εναντίον του Λουκά Παπαδήμου αποφάσισαν μαζικά και συντονισμένα να κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλά.

Αν ξέρεις αυτό, δεν χρειάζεται να μάθεις τίποτε άλλο. Σου αρκεί, για να είσαι σήμερα τηλεοπτική ή επαναστατική περσόνα, αρχισυντάκτης ή διευθυντής σοβαρής εφημερίδας κύρους ή σιχαμερής φυλλάδας, αδιακρίτως.

Είναι ένδειξη βαρβαρότητας και ολοκληρωτικού τύπου χυδαιότητας το τσουβάλιασμα: η παιδιάστικη, εξωφρενικά ισοπεδωτική και αντιεπιστημονική εξομοίωση περιστατικών, συμπεριφορών, αντιδράσεων, ιδεολογιών, πολιτικών στρατηγικών, μεθοδολογιών και μεθοδεύσεων. Είναι ολοκληρωτισμός ... σταλινισμός και φασισμός μαζί, αν προτιμάς. Είναι αυτό που σιχαίνομαι και ακριβώς αυτό που αντιμάχομαι όπου και αν βρίσκομαι, ό, τι κι αν κάνω. Δεν αντέχω και δεν μπορώ ούτε στιγμή να ανεχτώ ή να αναπαράγω το τσουβάλιασμα, αδιαφορώντας απολύτως αν αυτό προέρχεται από δεξιά ή αριστερά. Είναι πρόστυχη παιδεία, φτηνιάρικη επικοινωνία ανίκανων προπαγανδιστών. Είναι παιδισμός του χειρίστου είδους που προϋποθέτει απολίτιστη και ανιστόρητη ερμηνευτική βία.

Τι συμβαίνει σήμερα; Με αφορμή το κατάπτυστο περιστατικό της τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του Λουκά Παπαδήμου, θεώρησαν οι αυτοπαρουσιαζόμενοι ως μετριοπαθείς, ρεαλιστές και νουνεχείς - χουλιγκάνοι υπέρ των μνημονίων και της μετανεωτερικής αποικιοκρατίας, στην πραγματικότητα - να επιρρίψουν την ευθύνη στους πολιτικούς τους αντιπάλους, που δεν είναι αντικειμενικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά όσοι δικαιωθήκαμε απολύτως ιστορικά για τη στάση μας απέναντι στη δική τους σε ό, τι αφορά την προσέγγιση της ελληνικής κρίσης, της διαλεκτικής της, της πολιτικής σημασίας της και ουσίας της και του οικονομικού και κοινωνικού αποτελέσματός της, στο πλαίσιο κριτικής ή/και πολεμικής στον ατομικό μηχανισμό εσωτερικής υποτίμησης και κατάλυσης του πολιτεύματος, που επιλέχθηκε από το πολιτικό σύστημα και υποστηρίχθηκε από τους σημερινούς τσουβαλιαστές.

Η αλήθεια που επιχειρείται να διασκεδαστεί από το σημερινό τσουβάλιασμα όλων όσων αντιτάχτηκαν και αγωνίστηκαν με συνέπεια εναντίον της πολιτικής φιλοσοφίας των μνημονίων και της νεοαποικιοκρατίας που αφορά στην Ελλάδα ως πολιτική, ευρωπαϊκή κοινότητα, είναι πως στο "στρατόπεδο" των "αντιμνημονιακών" υπήρξαμε (διεθνώς) και κάμποσοι σοβαροί και έντιμοι πραγματιστές, που οι ίδιοι ορίζαμε τον εαυτό μας ως μάλλον μετριοπαθή στο ζήτημα, ενώ στο "στρατόπεδο" των "μνημονιακών" επικράτησε με έναν μάλλον καθολικό τρόπο μια μορφή χουλιγκανισμού που αποσκοπούσε στην απόλυτη παραπληροφόρηση, χειραγώγηση και κατατρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνον.

Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία το πολιτικό κέντρο παρήγαγε τόσους πολλούς χουλιγκάνους που ταύτισαν την αριστερή / προοδευτική με την δεξιά / συντηρητική κριτική στο καθεστώς των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και της μακράς συντεταγμένης χρεοκοπίας με εσωτερική υποτίμηση και κατάλυση του ελληνικού πολιτεύματος και της ευρωπαϊκής νομιμότητας. Αυτοί οι χουλιγκάνοι των μνημονίων, τσουβαλιαστές, πέτυχαν μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν να κατασκευάσουν ένα δίπολο με τους αγανακτισμένους αυριανιστές, μόνιμα επαναστατημένους φραξιονιστές και φασίστες κάθε μορφής για να εξαφανίσουν, συκοφαντήσουν και απαξιώσουν αυτούς που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν στο πεδίο της έντιμης μεθοδολογικά αντιπαράθεσης για το ελληνικό ζήτημα και τις κοινωνικές, πολιτειακές και εθνικές του συνέπειες.

Εμείς ποτέ δεν θα βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι αυτούς που επί περισσότερο από επτά χρόνια κατατρομοκρατούν και εξοντώνουν την ελληνική κοινωνία με τους τρομοκράτες που χτύπησαν τον Λουκά Παπαδήμο - ούτε παραλληλισμός υπάρχει, ούτε αναλογίες, ούτε δικαιολογίες - αυτοί γιατί το κάνουν; Πώς είναι δυνατόν να τσουβαλιάζονται όσοι αντιστάθηκαν στην μετανεωτερική αποικιοκρατία και στον αντιευρωπαϊσμό που υποδύεται άκομψα και παραπλανητικά τον ευρωπαϊσμό με τους μισάνθρωπους, τους ψυχικά ασθενείς ή επιτήδειους της "επανάστασης" και τους θρασύδειλους τρομοκράτες;

Άλλο μίσος, άλλο τρομοκρατική τρέλα και άλλο αγώνας εναντίον των μνημονίων και της νεοαποικιοκρατίας, αγαπητοί. Όσοι είναι ανίκανοι να διακρίνουν τις διαφορές, ας σκεφτούν για μια στιγμή μήπως είναι αυτοί που νομιμοποιούν πολιτικώς την τρομοκρατία ακόμη καλύτερα από τους εχθρούς τους στον απέναντι πόλο. Όσοι αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε εναντίον του καθεστώτος (νεο)ηγεμονίας στην Ελλάδα με όρους ιστορικούς και ανθρώπινους, επιστημονικά συνεπείς και με στόχο την ριζοσπαστικοποίηση της δημοκρατίας, ποτέ δεν εγκλωβισθήκαμε σε έννοιες που παραπέμπουν σε μίσος, εχθρότητα, εθνικό διχασμό και τα παρόμοια. Άλλοι τα κάνανε και το διαπράττουν με αλήτικη σοβαροφάνεια και υποκριτική συστολή και μετριοπάθεια σήμερα. Πρόκειται για τους μνημονιακούς τσουβαλιαστές που αν και διαφέρουν οντολογικώς από τους τσουβαλιαστές του άλλου "στρατοπέδου", μοιάζει να μην διαφέρουν στα γενικά χαρακτηριστικά της κουλτούρας τους. Είναι και οι δυο πόλοι χυδαίες και αποκρουστικές περιπτώσεις. Και δυστυχώς αποτελούν το 90% του Τύπου και των ΜΜΕ!

Χωρίς υφολογική επανάσταση δεν πρόκειται να απεγκλωβιστούμε από τη βαρβαρότητα αυτού του άθλιου δίπολου που ταλαιπωρεί το μυαλό και την ψυχή των σύγχρονων Ελλήνων!

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.