Η Σιμόν Βέιλ υπήρξε μια σπουδαία γυναίκα που τίμησε την έννοια του πολίτη και αγωνίστηκε με πάθος για τα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ακαδημαϊκός, πρώην υπουργός και πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον Μάρτιο του 1980, τιμήθηκε με το πρώτο Διεθνές Βραβείο Ωνάση. Συνεπές ως προς τη διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση, το 1978 το Ίδρυμα Ωνάση θέσπισε τα Διεθνή Βραβεία τιμώντας προσωπικότητες μεγάλης εμβέλειας και σπουδαίας κοινωνικής προσφοράς. Το αγωνιστικό πνεύμα της Σιμόν Βέιλ και η ιστορική της διαδρομή αποτέλεσαν για τα Διεθνή Βραβεία Ωνάση την ιδανική «αφετηρία» στην προσπάθεια, όχι μόνο να τιμήσουν εκείνους που προσέφεραν, αλλά και να εμπνεύσουν εκείνους που θα μπορούσαν να προσφέρουν στο μέλλον.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Βέιλ είχε εκδιωχθεί από τη Γαλλία και οδηγηθεί στο ναζιστικό στρατόπεδο του Άουσβιτς, από όπου κατάφερε να επιζήσει έχοντας χαραγμένο τον αριθμό 78651 στο μπράτσο της. Εκείνο που θα παρέμενε ανεξίτηλο όμως στην Ιστορία, ήταν το θάρρος και η αγωνιστικότητα της Σιμόν Βέιλ, η οποία αφήνει πίσω της μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.