Δήμος Θερμαϊκού: Σπατάλες στην εποχή της λιτότητας

Σε μελέτη που εκπόνησε ομάδα στελεχών του Συντονιστικού Συμβουλίου της «Συμπολιτείας Θερμαϊκού» παρατίθενται  σειρά στοιχείων για σπατάλες που γίνονται στο δήμο Θερμαϊκού σε μία εποχή άγριας λιτότητας και τη στιγμή που για να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου, οι πολίτες αναγκάζονται να πληρώνουν τα υψηλότερα δημοτικά τέλη σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και ενδεχομένως στη χώρα.

Η μελέτη του Συντονιστικού της «Συμπολιτείας» έχει ως εξής:

«Όλοι γνωρίζουν τη δραματική περικοπή στην επιχορήγηση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ίσως λιγότεροι γνωρίζουν την κραυγαλέα σπατάλη που εξακολουθεί να παρατηρείται στους Δήμους. Η σπατάλη αυτή, απολύτως παράλογη, οφείλεται σε δυο βασικούς παράγοντες: Πρώτον, στο θεσμικό πλαίσιο και, δεύτερον, στις ίδιες τις δημοτικές διοικήσεις.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα, από το Δήμο Θερμαϊκού.

1. Αποκατάσταση Σκάλας Νέων Επιβατών με απευθείας ανάθεση. Σύμβαση 300.000 ευρώ. Πέραν του ότι η υπόθεση ατύχησε (λόγω κακής προετοιμασίας, από τη πλευρά του Δήμου) προξενεί εντύπωση το «απευθείας ανάθεση» για μια παρέμβαση η οποία εκκρεμεί ολόκληρες δεκαετίες και δεν είναι επείγουσα. Τουλάχιστον όχι τόσο επείγουσα ώστε να μην γίνεται μειοδοτικός διαγωνισμός, μέσω του οποίου πιθανότατα θα μειωνόταν σημαντικά το κόστος για τον Δήμο, καθώς το κόστος της παρέμβασης υπολογίζεται στο μισό.
2. Διαπλάτυνση και φωτισμός στα ΚΑΑΥ Αγίας Τριάδας: 280.000 ευρώ. Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να δίνεται ένα τέτοιο ποσόν για μερικά μέτρα πεζόδρομου… Το κόστος φαίνεται υπερβολικό και η παρέμβαση ήταν άνευ ουσίας.
3. Για το Ηρώο στο Δημαρχείο (διαμόρφωση χώρου): 180.000 ευρώ. Ένα έργο το οποίο θα μπορούσε να κοστίσει πολύ λιγότερα στους δημότες, αν το έκανε η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου – στην περίπτωση που αυτή ήταν σωστά στελεχωμένη.
4. Υπερβολικά ποσά δαπανώνται επίσης για ένα πλήθος μικρές εργολαβίες (μικροέργα). Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι στην ευθύνη του Δήμου βρίσκονται δημοτικά σχολεία, δημοτικά κτήρια, ιατρεία, δημοτική οδοποιία κλπ. Υπολογίζεται ότι το κόστος (σε σύγκριση με εκείνο που θα προέκυπτε αν υπήρχε σωστή Τεχνική Υπηρεσία) είναι περίπου τριπλάσιο, για τους δημότες.
5. Αλλαγή λαμπτήρων φωτισμού με νέους τύπου LED. Κόστος: 3.500.000 ευρώ (Ολογράφως: Τρία εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ) Γι’ αυτό το έργο λαμβάνεται δάνειο (το οποίο θα αποπληρώσουν οι δημότες) και το οποίο σχεδόν εξαντλεί τις δυνατότητες δανειοδότησης του Δήμου Θερμαϊκού για τα επόμενα χρόνια, καθώς οι Δήμοι μπορούν να συνάπτουν δάνεια μέχρι ένα ύψος, ανάλογα με τον προϋπολογισμό τους και αυτά που ήδη χρωστάνε. Υποτίθεται ότι αυτό το τεράστιο φέσι θα αποπληρωθεί σε βάθος χρόνου μέσω της εξοικονόμησης που θα γίνει από τη μείωση του κόστους στο δημοτικό φωτισμό. Θεωρούμε αυτή την πιθανότητα από ισχνή έως ανύπαρκτη. Πόσο πιο συμφέρον θα ήταν για τους δημότες αν η επένδυση του Δήμου αφορούσε πάγια στοιχεία ενεργειακής αυτονομίας (πχ αυτόνομη παραγωγή ενέργειας σε σχολεία και δημοτικά κτήρια) και μόνιμη απαλλαγή των δημοτών από τον βραχνά του τεράστιου κόστους για την ενέργεια – και όχι μόνο για το ρεύμα που ξοδεύεται για φωτισμό!
6. Σπατάλη γίνεται λόγω κακής διαχείρισης του θέματος και στο ζήτημα των καυσίμων. Σημειωτέον ότι τα ποσά που δαπανώνται για τα καύσιμα είναι μεγάλα και κάθε δυνατότητα μείωσή τους πρέπει να εξετάζεται με προσοχή.
7. Ο δρόμος Μηχανιώνας -Πλαγιαρίου είναι στη δικαιοδοσία της Περιφέρειας. Χρηματοδοτήθηκε ο Δήμος απ΄ αυτήν για την κατασκευή του και ευθύνη ήταν αποκλειστικά του Δήμου. Η  κατασκευή του δρόμου κράτησε 2,5 χρόνια και από την πρώτη στρώση ασφαλτικού μέχρι την δεύτερη μεσολάβησαν 2 χρόνια. Έτσι, ποτέ δεν κόλλησε η μια στρώση με την άλλη. Οι επισκευές του άλλοτε βαρύνουν τον Δήμο και άλλοτε την Περιφέρεια, σπατάλη και στις δυο περιπτώσεις. Παρόμοια περίπτωση σπατάλης λόγω κακοδιαχείρισης υπάρχει στην ασφαλτόστρωση πολύ κακής ποιότητας στην οδό Ερυθραίας, στη Μηχανιώνα.
8. Στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης – Αποχέτευσης (ΔΕΥΑΘ)  η οποία διαθέτει λιγοστούς τεχνικούς, επιλέχτηκε από τη διοίκηση η μισθοδοσία αιρετών και φίλων, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με το αντικείμενο της επιχείρησης, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται υπερβολικά η μισθοδοσία από ανθρώπους  που δεν προσφέρουν ανάλογα, εις βάρος των πραγματικών αναγκών.
9. Μεγάλη σπατάλη γίνεται στο Δήμο Θερμαϊκού στο θέμα των απορριμμάτων. Σε παλαιότερη μελέτη της «Συμπολιτείας» αποδείχτηκε ότι η ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής κοστίζει στους δημότες πρόσθετα εκατομμύρια ευρώ, σε σύγκριση με το αν η αποκομιδή γινόταν από την Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου. Πρόσθετη σπατάλη, την οποία πληρώνουν οι δημότες, γίνεται τώρα με τον τρόπο που εκτελείται η σύμβαση με τον ιδιώτη, πχ  για  τα σημεία που πρέπει να καλύπτονται με βάση τη σύμβαση και τα οποία καθαρίζει η Δημοτική Υπηρεσία, και που, με απλά λόγια, σημαίνουν επιπρόσθετα χιλιόμετρα για τα αυτοκίνητα του Δήμου, άρα επιπλέον κόστος σε καύσιμα. Να σημειωθεί επίσης ότι  πολλά εκατομμύρια θα κέρδιζαν οι δημότες αν ο Δήμος είχε επεξεργαστεί ένα πλήρες πρόγραμμα διαχείρισης των απορριμμάτων που θα περιλάμβανε διαχωρισμό στην πηγή, ανακύκλωση, χρήση ορισμένων ειδών (πχ τηγανόλαδα) για παραγωγή ενέργειας κλπ. Θεωρούμε κολοσσιαία όσο και αδικαιολόγητη σπατάλη να περνούν τα χρόνια και να μη γίνονται αυτά τα στοιχειώδη, όπως συμβαίνει σε πλήθος πόλεων και δήμων στην Ευρώπη.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα παραδείγματα σπατάλης, τα οποία επιβαρύνουν οικονομικά τους δημότες: ο κατάλογος είναι πραγματικά ατελείωτος και πανάκριβος!  Η σπατάλη αυτή, η οποία σε σημαντικό βαθμό, αν και όχι αποκλειστικά, οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο διοικείται ο Δήμος Θερμαϊκού, έχει δύο αποτελέσματα:

1. Τα δημοτικά τέλη στο Δήμο μας είναι εξωφρενικά υψηλά, και
2. Ματαιώνεται η δυνατότητα πραγματοποίησης ζωτικών παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να έχουν άμεσο και χειροπιαστό αποτέλεσμα στην καθημερινότητα των δημοτών.

Με απλά λόγια, οι δημότες πληρώνουν περισσότερα για να έχουν λιγότερα. Προφανώς η σπατάλη συμφέρει (και βολεύει) κάποιους. Όχι όμως τους δημότες. Η προοπτική μας πρέπει να είναι νοικοκύρεμα στη διοίκηση, με διαφάνεια και σεβασμό και του τελευταίου ευρώ, σύγχρονη διοίκηση με αξιοποίηση κάθε χρηματοδοτικής πηγής (εγχώριας ή ευρωπαϊκής) και μέσου (πχ ΚΟΙΝΣΕΠ), πολιτικά δυναμική διοίκηση η οποία θα αναδεικνύει σε όλα τα επίπεδα τις απαιτούμενες αλλαγές στο ξεπερασμένο προ πολλού θεσμικό πλαίσιο, το οποίο ευνοεί τη σπατάλη και αποτρέπει την εξοικονόμηση πόρων για έργα ουσίας, δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, αθλητισμού, πολιτισμού κλπ.