Διαβάζω πως υπάρχουν σκέψεις και γίνονται κινήσεις για να λειτουργήσει κανονικά το MEGA, για να "ξανανοίξει" το MEGA.
Δεν γνωρίζω τι πραγματικά συμβαίνει. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως αν είναι να συμβεί η ανάσταση αυτού του καναλιού, θα είχε νόημα στο βαθμό που αναθεωρηθεί απολύτως η αντίληψη του τηλεοπτικού φαινομένου στην Ελλάδα. Αν δεν συμβεί αυτό δεν θα έχει νόημα η "επιστροφή" του MEGA.
Τι νόημα θα μπορούσε να έχει η επιστροφή στο χώρο ενός εγκλήματος αισθητικής και δημοσιογραφίας στον οποίο πρωτοστάτησε επί πολλά χρόνια, ανταγωνιζόμενο τα πλέον ευτελή τηλεοπτικά προϊόντα της Ελλάδας και κάποιων άλλων χωρών που ζημιώθηκαν αφάνταστα ως κοινωνίες από την αποστέωση της τηλεοπτικής γλώσσας, η οποία στη συνέχεια εκχυδαΐστηκε απολύτως, καταλήγοντας στον απόλυτο ξεπεσμό στην παραγωγή νοήματος;
Δεν θα είχε νόημα η ανάσταση του MEGA χωρίς τον αγώνα για την ανάσταση του νοήματος στην ελληνική κοινωνία, στο πλαίσιο μιας υψηλής αισθητικής και αναλόγου ύφους δημοσιογραφίας. Με την μίμηση του ευτελούς και λαϊκιστικού ή παρηκμασμένα μαρκετίστικου, δεν θα είχε νόημα η "επιστροφή". Θα ήταν απλώς η επιβεβαίωση ενός θανάτου και η απόδειξη πως τίποτε δεν μπορεί να πτωχεύσει, αν προηγουμένως δεν έχει εκφυλιστεί ως μηχανισμός παραγωγής νοήματος.
Έτσι συμβαίνει, αναγνώστη μου, σε όλες τις σχέσεις, τις δομές. Δεν συμβαίνει τίποτε σημαντικό, αν δεν σημαίνει κάτι πραγματικά δημιουργικό. Κάτι που να σου λέει κάτι για να υπάρξεις διαφορετικά, ποιοτικά, λιγότερο φοβικά και περισσότερο ενσυνείδητα, απροκατάληπτα και δημοκρατικά.
Και αυτό θέλει αφοσίωση και βαθιά κοινωνική συνείδηση, γνώση, ταλέντο και ακομπλεξάριστες συνεργασίες πάθους για ποιότητα, δημοκρατικό και προοδευτικό φρόνιμα και όχι συνωμοτικό αυτισμό παρεών, πατρώνων και πελατών. Όχι μίμηση, μίμηση, μίμηση, κακή συνήθως, άκριτη αντιγραφή! Όχι εκπτώσεις στον Λόγο για να είμαστε δήθεν κατανοητοί από όλους, εμπορικοί και για να μην προκαλούμε τον κομπλεξικό. Όχι επίσης στην σοβαροφάνεια και την υποκριτική μετριοπάθεια ή την επιτηδευμένη αυθάδεια, μαγκιά, προστυχιά και αγαπησιάρικη αποκοτιά. Όχι στο κομματισμό, στον «αυνανισμό», στο μπανιστήρι και στην κλειδαρότρυπα.
Όχι σε αυτό και αυτά, που διά της σοβαρής έκπτωσης στα ελληνικά ΜΜΕ, ενίσχυσαν τον μηχανισμό κρίσιμης αποδυνάμωσης του νοήματος της δημοκρατίας και της ποιότητας στη ζωή στην πατρίδα μας.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.