ΚΑΠΠΑ και Ακρωτήρι : Σκέψεις και φωτογραφικό ρεπορτάζ

του ακτιβιστή

Είμαι γκρινιάρης; μπορεί αν έτσι νομίζετε.... είμαι δύσθυμος; μάλλον όχι .... είμαι απαισιόδοξος; σίγουρα όχι.
Μερικές φορές όμως μου θυμίζω έναν από τους χαρακτήρες των παππούδων του muppet show 😁. Ξέρετε αυτές τις παππουδίστικες κούκλες που ότι κι αν έβλεπαν είχαν μια γκρίνια και μόνιμη την  κριτική στο στόμα.
Γιατί αυτή η αυτοκριτική  έτσι στα ξαφνικά και χωρίς εμφανή όχληση;
Βγήκα σήμερα για φωτογράφηση, πες το ρεπορτάζ ( με την καλή όμως έννοια). Να δοκιμάσω την κάμερα, να ανιχνεύσω τις δυνατότητές της και να βγάλω φωτο ώστε να κάνω ένα αφιέρωμα προβολής των ομορφιών του τόπου μας .... ίσως νάφταιξε το κογιονάρισμα από φίλο καταστηματάρχη, όταν με είδε με την κάμερα στο χέρι, που  φοβήθηκε πως θα έδειχνα τα φύκια που είχε βγάλει ο χθεσινός βαρδάρης στην ακρογιαλιά και έτσι θα "δυσφημούσα " τον τόπο και το μαγαζάκι του ( ο καθένας έχει την άποψή του και κατέχει την αλήθεια του 😉).  Ίσως .... Και γω ο ίδιος δεν κατάλαβα πως έφτασα να φτιάξω δυο φακέλους με θέματα που παράγουν θλίψη και γεννούν δύσκολα ερωτηματικά.
Και οι δύο φάκελοι φέρνουν στο νου τις λέξεις εγκατάλειψη, ερήμωση,  αποανάπτυξη, μιζέρια ....

ΑΚΡΩΤΗΡΙ

Γλάρους πήγα να φωτογραφίσω  ..... στο Ακρωτήρι έπεσε το μάτι μου.
Ένα από τα ακμάζοντα καλοκαιρινά μαγαζιά της Περαίας. Δεν ήξερα πραγματικά πως είχε κλείσει. Ούτε πότε μπήκε το "λουκέτο". Το είχα επισκεφθεί για τελευταία φορά πριν πολλά χρόνια, σε προεκλογική συγκέντρωση υποψηφίου δημάρχου. Ήξερα πως χρωστούσε αρκετά χρήματα στο δήμο, από τον οποίο το νοίκιαζε ο ιδιοκτήτης του. Τελευταία είχα μείνει με την εντύπωση πως είχε γίνει διακανονισμός και πλήρωνε τις οφειλές του (ή μέρος από αυτές). Πολλοί μιλούσαν για πολεοδομικές παρανομίες που είχε κάνει ο ιδιοκτήτης του καθώς και για σφράγισμά του σε παρελθόντα χρόνο από τον Δήμο. Πίστευα ότι ήταν προσωρινό.
Δεν γνώριζα όμως τη σημερινή του κατάσταση αν και πολλές φορές πέρασα πηγαίνοντας σε εκδηλώσεις στο ΚΑΠΠΑ (ο δεύτερος φάκελος που θα δούμε παρακάτω).

Πραγματικό κουφάρι  κατάντησε. Ανοιχτές πόρτες, χωρίς φύλαξη, μόνο η επιγραφή θυμίζει κάτι από την περασμένη ύπαρξή του. Οι πισίνες άδειες και βρώμικες, τα εξαρτήματα καθαρισμού τους σπασμένα ή κλεμμένα, ένας απέραντος σκουπιδότοπος μόλις πέντε μέτρα από τη θάλασσα. Καμμένοι από τον περσινό φονικό χειμώνα οι φοίνικες στέκουν κιτρινισμένοι και ξεροί επιτείνοντας την εικόνα εγκατάλειψης. Σπασμένα γυαλιά παντού. Γραμμένα συνθήματα στους λίγους τοίχους που απέμειναν και άπειρες ακαθαρσίες σε ότι κλειστό χώρο παραμένει. Σκουριά και κατεστραμμένα πλακάκια.
Σύριγγες, άδεια μπουκάλια μπύρας και άπειρη θλίψη.

Ήταν ένας χώρος διασκέδασης και ένα καλοκαιρινό beach bar με κίνηση και αξιόλογες δραστηριότητες.  Μπορεί να μην ήταν του γούστου πολλών από μας, τουλάχιστον όσον αφορά τις μουσικές live επιλογές του. Αλλά δεν έπαυε να είχε ζωή και να αποδίδει (όσα) έσοδα στον δήμο.
Δεν γνωρίζω αν συνεχίζει να έχει πολεοδομικές παραβάσεις. Αλλά ακόμα και έτσι, δεν θα έπρεπε να
γίνει τακτοποίηση και να αποδοθεί σε κάποιον έντιμο επιχειρηματία (προφανώς μετά από διαγωνισμό) ; Δεν είναι αμαρτία να μην εκμεταλλευόμαστε χώρους που διαθέτουμε και που μπορούν να αξιοποιηθούν και να μην κραυγάζουν  λεηλατημένοι και μιαροί;
Μήπως θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρότερα η δημοτική αρχή;

ΚΑΠΠΑ

Μια πονεμένη ιστορία. Δεν θα ξανααναφέρω λεπτομέρειες της κατασκευής του, της λαμογιάς που κρύβει η ίδρυσή του σε εκείνα τα χρόνια της εικονικής ευμάρειας, τότε που πέσανε τα άπειρα δις για μια Ολυμπιάδα του κ@λου, γεγονός που συνετέλεσε - σε κάποιο βαθμό - στη σημερινή εξαθλίωση και υποταγή της χώρας μας. (Μπορείτε να ανατρέξετε σε δεκάδες παλαιότερες αναρτήσεις μου, θέτοντας τη λέξη ΚΑΠΠΑ στη μηχανή αναζήτησης του ακτιβιστή - δεξιά πάνω στην αρχική σελίδα).

Αν σήμερα επανέρχομαι σ' αυτό το θέμα είναι πρώτον γιατί η εικόνα της εγκατάλειψης που αναδίδει σε όποιον το επισκεφθεί είναι μια γροθιά στο στομάχι και δεύτερον και κυριότερο είναι ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε κουβέντες για να γινόμαστε αρεστοί αλλά να παίρνουμε θέση με το χέρι στην καρδιά και να ΛΕΜΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.  Όχι τσιτάτα ....αλλά αλήθειες χρήσιμες. Όχι σπέκουλα .... αλλά ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.

Πάμε παρακάτω ...
Την πολιτική μου θέση την εξέφρασα με την ανάρτησή μου τον περασμένο Φεβρουάριο (Τα του καίσαρος τω καίσαρι ή αλλιώς τι μέλλει γενέσθαι με το ΚΑΠΠΑ) και στην οποία φυσικά εμμένω, αποστασιοποιούμενος από φίλους και συναγωνιστές.
Πιστεύω πως σωστά λήφθηκε η απόφαση για παραχώρηση, μέσω διεθνούς διαγωνισμού, των κτιριακών εγκαταστάσεων του ΚΑΠΠΑ συν τα 130 στρέμματα του περιβάλλοντος χώρου. Κι αυτό γιατί μ' αυτό τον τρόπο 

• ο δήμος θα γλιτώσει από πάγια έξοδα συντήρησης που μέχρι σήμερα τον επιβαρύνουν, και έσοδα θα αποκτήσει,  
• οι εγκαταστάσεις θα παραμείνουν στην κυριότητά του μετά τη λήξη της μίσθωσης (άρα δεν πρόκειται για εκποίηση περιουσίας)  
• θα απασχοληθούν αρκετοί νέοι από την περιοχή μας που πλήττεται από την ανεργία και
• θα πάψει η μετατροπή του ΚΑΠΠΑ σε ένα νέο κουφάρι της περιοχής μας.

Αυτό το τελευταίο αποτελεί τη σημερινή διαπίστωσή μας, όπως θα διαπιστώσετε από το πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ που καταθέτουμε.

Για την ιστορία να πούμε πως είχε κατατεθεί προσφυγή  από τον επικεφαλής της Συμπολιτείας Θερμαϊκού, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ενάντια στην απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου της ενοικίασης του ΚΑΠΠΑ για τα επόμενα 25 χρόνια η οποία έχει απορριφθεί. Άρα εικάζουμε πως η διαδικασία της δημοπρασίας θα επισπευσθεί, γεγονός που θα αποτρέψει την  πρόσθετη κατάντια και ενός νέου ερειπιώνα στον Δήμο Θερμαϊκού.

Και ο περιβάλλων χώρος ...