Νέα στοιχεία δείχνουν ότι μπορούμε να μαθαίνουμε ενώ κοιμόμαστε ...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος  διαρκώς μας καταπλήσσει με τις μέχρι πρόσφατα ανεξερεύνητες λειτουργίες του. Πρόσφατα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, αντίθετα από την κοινή πεποίθηση, το ξεχνά κανείς σημαίνει πραγματικά ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σωστά. Τώρα, τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι επίσης δυνατό να αποκτούμε νέες πληροφορίες ενώ κοιμόμαστε.
Η μελέτη που ονομάζεται "Σχηματισμός και καταστολή ακουστικών αναμνήσεων κατά τον ύπνο του ανθρώπου", δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, καθοδηγείται από τον Thomas Andrillon, φοιτητή στο Ecole Normale Supérieure στο Παρίσι. Η μελέτη διασαφηνίζει τη σχέση μεταξύ ύπνου και μνήμης και δηλώνει ότι "τα ίχνη μνήμης μπορούν να σχηματιστούν ή να κατασταλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, ανάλογα με τη φάση ύπνου".

Για να επιδείξουν αυτά τα αποτελέσματα, οι ερευνητές μελέτησαν 20 άτομα ηλικίας 20-31 ετών, χωρίς προηγούμενο ιστορικό διαταραχών ύπνου. Οι ερευνητές έπαιξαν λευκό θόρυβο κατά τη διάρκεια μιας αρχικής φάσης προ-ύπνου, διάσπαρτης με άλλους ήχους. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να προσδιορίσουν τυχόν ηχητικά μοτίβα. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες κοιμούνται ενώ τα ίδια ερεθίσματα επαναλαμβάνονται καθ 'όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Όταν οι συμμετέχοντες ξυπνούσαν, έπαιζαν για άλλη μια φορά τα ηχητικά μοτίβα. Μετά από αυτό, υπεβλήθησαν σε ένα τεστ μνήμης. "Υπολογίσαμε χωριστά τον δείκτη της αντιληπτικής μάθησης για τα τέσσερα διαφορετικά σύνολα RefRN (δηλαδή, pre-sleep, NREM και REM σύνολα, συν τη νέα λίστα μετά τον ύπνο)".
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες ήταν σε καλύτερη θέση να προσδιορίσουν τα ηχητικά μοτίβα που έπαιξαν κατά τη διάρκεια της φάσης REM του ύπνου. Αντίστροφα, τα σχέδια που είχαν παιχτεί στο ελαφρύτερο στάδιο δεν ανακλήθηκαν από τους συμμετέχοντες. Αυτό αποδεικνύει ότι "τα ίχνη μνήμης μπορούν να σχηματιστούν ή να κατασταλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, ανάλογα με τη φάση ύπνου".

Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση, καθώς οι συγγραφείς της μελέτης δεν μπορούν ακόμη να δώσουν ακριβή εξήγηση γι 'αυτό το φαινόμενο. Τέλος, το ερώτημα για το πώς γενικεύονται τα αποτελέσματά μας σε άλλες μορφές μάθησης ή συνοπτική πλαστικότητα (synaptic plasticity* ) παραμένει προς περαιτέρω διερεύνηση. Πράγματι, οι μηχανισμοί στους οποίους βασίζεται η αντιληπτική εκμάθηση του ακουστικού θορύβου είναι ακόμη ασαφείς ".


* Στη νευροεπιστήμη, η συναπτική πλαστικότητα (synaptic plasticity) είναι η ικανότητα των συνάψεων να ενισχύουν ή να εξασθενίζουν με την πάροδο του χρόνου, ανταποκρινόμενοι σε αυξήσεις ή μειώσεις της δραστηριότητάς τους.

Ποιες είναι οι σκέψεις σου;  Σχολίασε παρακάτω και μοιράδου τα νέα!

πηγή Nature
το είδαμε εδώ