του ακτιβιστή
Με ένα λαμπρό φθινοπωρινό ήλιο να μας ακολουθεί περπατήσαμε στις παλιές γειτονιές.
Αποτυπώσαμε ψηφιακά σκηνές χαλαρές στο πάρκο του Αγίου Θεράποντα, με ηλικιωμένους να απολαμβάνουν τις καλές μέρες του Σεπτέμβρη, παιδιά να παίζουν και τα περιστέρια να είναι απλωμένα στα πόδια τους.
Όμως πολλά μαγαζιά της γειτονιάς αυτής, που παλαιότερα έσφυζε από ζωή, διαπιστώσαμε πως έκλεισαν, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της πόλης και της χώρας. Η κρίση έχει τις συνέπειές της παρά τους εξορκισμούς από τους διάφορους κυβερνώντες.
Και ξαφνικά εκεί που περπατούσαμε σκεπτικοί μια όμορφα ερεθιστική μυρωδιά μας"έσπασε" κυριολεκτικά τη μύτη.
Ερχόταν από ένα μικρό μαγαζί λίγο παρακάτω, πάνω στην Ανατολικής Θράκης. Καφεκοπτείο ΟΥΖΟΥΝΟΓΛΟΥ. Ένα από τα καταστήματα μιας σαλονικιώτικης επιχείρησης που λειτουργεί από το 1928. Αυτόν τον καφέ αγόραζα χρόνια πριν από την κυρά - Παρθένα, που πάντα μου έλεγε ότι ήταν ο καλύτερος.
Δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε (η αλήθεια είναι πως δεν θέλαμε) στο υπέροχο άρωμα και μπήκαμε να πάρουμε λίγο φρεσκοκομμένο ελληνικό. Ο συμπαθέστατος και πάντα εγκάρδιος και χαμογελαστός κύριος που μας εξυπηρέτησε απάντησε στο ερώτημά μας πως δεν ήταν κάποιος Ουζούνογλου (έμοιαζε με την φώτο που ήταν αναρτημένη στο κατάστημα, γι'αυτό και η ερώτηση).
Η μυρωδιά και ο γλυκύτατος ηλικιωμένος υπάλληλος στάθηκαν η αφορμή γι'αυτή τη μικρή μας ανάρτηση.
Μας αρέσουν τα μικρά, τα συνοικιακά, τα παραδοσιακά μαγαζιά. Ειδικά όταν έχουν τέσσερις εργαζόμενους, όπως το παραδοσιακό καφεκοπτείο Ουζούνογλου, στον Άγιο Θεράποντα.
Αποτυπώσαμε ψηφιακά σκηνές χαλαρές στο πάρκο του Αγίου Θεράποντα, με ηλικιωμένους να απολαμβάνουν τις καλές μέρες του Σεπτέμβρη, παιδιά να παίζουν και τα περιστέρια να είναι απλωμένα στα πόδια τους.
Όμως πολλά μαγαζιά της γειτονιάς αυτής, που παλαιότερα έσφυζε από ζωή, διαπιστώσαμε πως έκλεισαν, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της πόλης και της χώρας. Η κρίση έχει τις συνέπειές της παρά τους εξορκισμούς από τους διάφορους κυβερνώντες.
Και ξαφνικά εκεί που περπατούσαμε σκεπτικοί μια όμορφα ερεθιστική μυρωδιά μας"έσπασε" κυριολεκτικά τη μύτη.
Ερχόταν από ένα μικρό μαγαζί λίγο παρακάτω, πάνω στην Ανατολικής Θράκης. Καφεκοπτείο ΟΥΖΟΥΝΟΓΛΟΥ. Ένα από τα καταστήματα μιας σαλονικιώτικης επιχείρησης που λειτουργεί από το 1928. Αυτόν τον καφέ αγόραζα χρόνια πριν από την κυρά - Παρθένα, που πάντα μου έλεγε ότι ήταν ο καλύτερος.
Δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε (η αλήθεια είναι πως δεν θέλαμε) στο υπέροχο άρωμα και μπήκαμε να πάρουμε λίγο φρεσκοκομμένο ελληνικό. Ο συμπαθέστατος και πάντα εγκάρδιος και χαμογελαστός κύριος που μας εξυπηρέτησε απάντησε στο ερώτημά μας πως δεν ήταν κάποιος Ουζούνογλου (έμοιαζε με την φώτο που ήταν αναρτημένη στο κατάστημα, γι'αυτό και η ερώτηση).
Η μυρωδιά και ο γλυκύτατος ηλικιωμένος υπάλληλος στάθηκαν η αφορμή γι'αυτή τη μικρή μας ανάρτηση.
Μας αρέσουν τα μικρά, τα συνοικιακά, τα παραδοσιακά μαγαζιά. Ειδικά όταν έχουν τέσσερις εργαζόμενους, όπως το παραδοσιακό καφεκοπτείο Ουζούνογλου, στον Άγιο Θεράποντα.
...και στον καιρό της κρίσης κάποιοι έχουν τη λύση ...
....και sales στην Κ.Τούμπαμε καλές τιμές ...
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.