2017 σε λίγο μας αφήνεις με τις καλές σου στιγμές αλλά και με τις δύσκολες σου στιγμές...
Σκέφτομαι όμως να κρατήσω για άλλη μια χρονιά τις όμορφες στιγμές
Φεύγεις όμορφα, μου χάρισες απλόχερα στιγμές μοναδικές τις τελευταίες τρεις ημέρες.
Ήρθα να βρω μια οικογένεια που συνάντησα τυχαία πριν λίγο καιρό στο Kαμπ του Ελληνικού εδώ στην Οστάνδη
Η φιλοξενία και η αγκαλιές τους μοναδικές, μας υποδέχθηκαν σαν μέλη της οικογένεια τους που ήρθαν από μακριά.
Ο μικρός μου φίλος ο Μπακτάς με τα μεγάλα του αυτάκια τώρα μαθαίνει γαλλικά και γερμανικά , ο μικρός του αδερφός Σαχέλ τώρα ξεκινάει να μαθαίνει να μετράει και το νέο μέλος της οικογένειας ένα πανέμορφο κορίτσι που ήρθε πριν είκοσι ημέρες
Ο μπαμπάς Ζαμαράϊ, και ο αδερφό του ο Ταούζ άνθρωποι με μια ανοικτή αγκαλιά
Τελευταία άφησα την μαμά Φρείμπα μια γυναίκα που η φιλοξενία της και το φαγητό της σε σκλαβώνει, άκουγες εκείνες τις δύσκολες ημέρες στο Ελληνικό από όλες τις γυναίκες όταν θα έρθεις στο δικό μας σπίτι θα μπορέσεις να καταλάβεις τι σημαίνει για εμάς φιλοξενία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ...
Μια οικογένεια που άνοιξε τα φτερά της όπως ο γλάρος της φωτογραφίας για να μπορέσουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν με ασφάλεια.
Αφιερωμένο σ όσους αγαπούν τον άνθρωπο όπως λέμε και στους Γιατρούς του Κόσμου ...όπου υπάρχουν άνθρωποι.
Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.