Πλήθος συμμαθητών με ένα άσπρο τριαντάφυλλο στο χέρι ανηφόρισαν λίγο μετά το σχολείο για να παρασταθούν στην εξόδιο ακολουθία του φίλου τους Γιώργου, που τόσο πρόωρα και αιφνιδιαστικά παραιτήθηκε από τη ζωή που ανοιγόταν μπροστά του.
Συντετριμμένοι οι γονείς του αδικοχαμένου παιδιού από την τρομακτική απώλεια, θλιμμένοι όλοι οι γονείς που δέχτηκαν έντονο το σοκ του θανάτου αλλά και του προβληματισμού από τον ξαφνικό χαμό ενός λεβεντόπαιδου.
Να προσέχετε τα παιδιά σας η συμβουλή του χαροκαμένου πατέρα σε όποιον τον συλλυπόταν νωρίτερα έξω από το σπίτι, δίπλα στην πλατεία του Άνω Μπαξέ.
Τί να προσέχουμε άραγε; Από πού να φυλαχτούν τα παιδιά; Πώς να σταθούμε κοντύτερά τους και κυρίως αποτελεσματικότερα δίπλα τους; Πόσο καλοί γονείς είμαστε;
Αλλά πώς μπορείς να γνωρίζεις σκέψεις που κάνει ένα άλλο μυαλό και κυρίως τις αποφάσεις που αυτό λαμβάνει; Και μπορείς (και σε ποιό βαθμό; ) άραγε να παρέμβεις ;
Βρέθηκα έξω από το σπίτι που ζούσε ο μικρός Γιώργος. Μαζεμένοι γνωστοί και φίλοι για να συμπαρασταθούν στη δυστυχία των συγγενών για την τεράστια απώλεια.
Χαμηλόφωνες συζητήσεις, θλιμμένα πρόσωπα, δάκρυα .... Μια παρέα συμμαθητών, αγόρια και κορίτσια, με έκφραση απορίας για την τελευταία πράξη του Γιώργου. Κανείς δεν ξέρει .... Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο μεγάλο και τρομακτικό γιατί ....
Ο καθένας μας κρίνει αυθαίρετα.... με το δικό του μέτρο, με την δική του οπτική.
Καλό ταξίδι Γιώργο ... Καλό παράδεισο αγόρι μου !!!
Καλό καί ευλογιμένο Παράδεισο νά έχει όλα τα άλλα είναι περιττά
ΑπάντησηΔιαγραφή