Παρά την ταραχώδη ζωή του, ο Χεμινγουέι έμεινε μέχρι τέλους συνεπής σε ένα και μόνο ένα πράγμα: δεν έμεινε ποτέ χωρίς σύντροφο ή και δύο συγχρόνως. Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο. Ασυνήθιστο είναι ότι ήθελε να τις παντρευτεί όλες!
Το νέο βιβλίο της Ναόμι Γούντ στέκεται σε αυτές τις σχέσεις και με νέες αποκαλύψεις φωτίζει την πολύπλοκη προσωπικότητα του μεγάλου λογοτέχνη. Πάνω από μισό αιώνα οι τέσσερις σύζυγοί του έμειναν στη σκιά. Σήμερα, έρχονται στο προσκήνιο με αυτό το βιβλίο που εξετάζει την «κυρία Χεμινγουέι».
Η συγγραφέας αφιέρωσε τρία ολόκληρα χρόνια μελετώντας τα ερωτικά γράμματα, τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και τις ξεθωριασμένες φωτογραφίες που μπορεί να εξηγήσουν τέσσερις αξιομνημόνευτους και προβληματικούς έρωτες. «Ο Χεμινγουέι ερωτευόταν πραγματικά τις συζύγους του. Χώριζε επειδή παντρευόταν όποια γυναίκα έριχνε στο κρεβάτι».
Διακοπές στην Κυανή Ακτή
Ο εκκεντρικός λογοτέχνης αγαπούσε τη σταθερότητα του γάμου. Ως συγγραφέας ανακάλυψε ότι η διάθεσή του ήταν πολύ καλύτερη, όταν γνώριζε πως υπήρχε κάποιος εκεί για να τον προστατεύσει από τον υπόλοιπο κόσμο. Δυστυχώς, δεν ήταν σε θέση να συγκρατήσει τον εαυτό του. Ως αποτέλεσμα ερωτευόταν και τέλος παντρευόταν άλλες γυναίκες.
Ένα από τα ευρήματα της Γούντ ήταν μια επιστολή που εστάλη από την Χάντλι Ρίτσαρντσον, την πρώτη σύζυγο του Χεμινγουέι, στον ίδιο, τον Μάιο του 1926. Σε αυτήν τον ρωτάει πώς θα του φαινόταν να καλέσει την ερωμένη του και καλύτερή της φίλη Πωλίν Φάιφερ στις οικογενειακές τους διακοπές στην Κυανή Ακτή, στη νότια Γαλλία. «Θα ήταν εξαιρετικά αστεία η συνύπαρξη μας αυτή, δεν νομίζεις;»
Με την παράταιρη αυτή τριάδα και την καλοκαιρινή της συνύπαρξη ανοίγει και το βιβλίο. «Κάνουμε τα πάντα ως τρίγωνο. Το πρωινό, το κολύμπι μας, τον απογευματινό μας καφέ και τέλος το βραδινό. Μετά, όμως, χωρίζουν οι δρόμοι μας και εγώ μένω μόνη…» Αυτή είναι μόνο η αρχή μίας συναρπαστικής μυθιστορηματικής αφήγησης της ζωής του Χεμινγουέι, όπως τουλάχιστον τη βιώνουν τέσσερις γυναίκες των οποίων η ζωή κατέστη αλληλένδετη.
«Η πολυαγαπημένη Φίφη»
Η ίδια τύχη, ωστόσο, περίμενε και την «πολυαγαπημένη του Φίφη» μια δεκαετία αργότερα. Την καρδιά του Χεμινγουέι είχε κερδίσει μία νεαρή συγγραφέας ονόματι Μάρθα Γκέλχορ.
Τον Μάρτιο του 1937 ο Χεμινγουέι ταξίδεψε στην Ισπανία προκειμένου να καλύψει δημοσιογραφικά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Την περίοδο εκείνη ανέπτυξε παράλληλη σχέση με το νέο έρωτά του. Σε τυπικό στυλ Χεμινγουέι, η Γκέλχορν φιλοξενήθηκε από την προηγούμενη.
Η Φίφη την περιποιήθηκε για δυο εβδομάδες και η αντίζηλος έστειλε μία ζεστή επιστολή στην κυρία Χεμινγουέι, με το οποίο την ευχαριστούσε για τη γενναιοδωρία και ευγένειά της. Στην επιστολή αυτή δεν δόθηκε ποτέ απάντηση.
Δεν είναι και δύσκολο να φανταστεί κανείς τι πέρναγε από το μυαλό της. Όσο ο Χεμινγουέι και η Γκέλχορν βρίσκονταν στην Ευρώπη για να καλύψουν το ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, η Φίφη έβραζε στη Φλόριντα, έχοντας πλήρη επίγνωση της επικείμενης διαδοχής της.
Η συγγραφέας εντυπωσιάστηκε από την αλληλογραφία των συζύγων. Παρά το κυνικό και αυστηρό στυλ γραψίματός του, ο Χεμινγουέι έλουζε και τις τέσσερις συντρόφους του με αγαπησιάρικα επίθετα. Εξέφραζε την αγάπη του με φράσεις όπως «μικρό γατάκι», «μυρωδιαστή πεταλουδίτσα» και «μωρουλίνι».
Βίαιες εναλλαγές
Κοινό πρόβλημα και στους τέσσερις γάμους ήταν οι βίαιες εναλλαγές στη συμπεριφορά του συγγραφέα. Όταν ήταν τρυφερός ήταν ο καλύτερος σύζυγος. Όταν, όμως, μεθούσε ήταν βίαιος και απρόβλεπτος.
Τότε ήταν που γνώρισε τη δημοσιογράφο του περιοδικού Time Μαίρη Γουέλς, την οποία παντρεύτηκε (τέταρτος γάμος) το 1946. Η Γουέλς βίωσε τη χειρότερη φάση του συγγραφέα. Μετά από ένα ξέσπασμά του, η σύζυγος του άφησε το παρακάτω ποίημα: «Όταν είσαι μεθυσμένος είσαι βαρετός. Σ’ αγαπώ πολύ. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να σταματήσεις».
Παρά τους δαίμονές του, ήταν εντυπωσιακό το πόσο ο Χεμινγουέι απολάμβανε τις χαρές της ζωής. «Αισθανόταν το ίδιο άνετα στη βάρκα ενός Κουβανού ψαρά όσο και στο πολυτελές Ritz Hotel του Παρισιού», δήλωσε μετά την αυτοκτονία του η Γουέλς.
Κάθε νέα σύζυγος πίστευε ότι μπορεί από μόνη της να παρέχει τον απαιτούμενο συνδυασμό της άνεσης και του ενθουσιασμού που χρειαζόταν για να εξαγοράσει την αγάπη του Χεμινγουέι. Και οι τέσσερις ατύχησαν, καθώς ο συγγραφέας ήταν συχνά μεθυσμένος, καταθλιπτικός και οξύθυμος. Ιδιότητες που τελικώς τον οδήγησαν στην αυτοκτονία το 1961.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.