Πολεμική Κυβέρνηση Σχηματίζει ο Τραμπ;

Του  Patrick J. Buchanan, 27-3-2018

 [Στο πιο κάτω άρθρο του ο «παλαιό-συντηρητικός» πολιτικός συγγραφέας,  δημοσιολόγος, πρώην σύμβουλος και λογογράφος δύο Αμερικανών προέδρων, μια φορά προεδρικός υποψήφιος ως ανεξάρτητος και θερμός υποστηρικτής του εκλογικού προγράμματος Τραμπ, καταβάλλει μιαν απέλπιδα προσπάθεια να μεταπείσει και αποσοβήσει την «φυγή στον πόλεμο», που φαίνεται να επέλεξε ο Τραμπ, υπο την ασφυκτική πίεση ενός  αμείλικτου βαθέως κράτους, απειλούμενου από την επιταχυνόμενη ροπή ανατροπής  του  συσχετισμού δυνάμεων στον πλανήτη –την οποίαν αναγνωρίζουν και κορυφαίοι Αμερικανοί Επιτελικοί. ]

Παρουσίαση Μιχαήλ Στυλιανού

Ο τελευταίος άνδρας που στέκεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και στον πόλεμο με το Ιράν μπορεί να είναι ένας στρατηγός τεσσάρων αστέρων, γνωστός χαϊδευτικά στους πεζοναύτες ως «Λυσσασμένος Σκύλος».

Ο στρατηγός Τζέιμς Μάτις, υπουργός Αμύνης, φαίνεται να είναι ο τελευταίος άνθρωπος στην Αίθουσα Κρίσεων (λευκός Οίκος) που πιστεύει ότι η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν μπορεί να αξίζει να διαφυλαχθεί και ότι ο πόλεμος με το Ιράν είναι μια απαίσια ιδέα.

Εντούτοις, εκτός του Μάτις, ο Πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να συγκροτεί μια κυβέρνηση πολέμου.

Ο ίδιος ο Τραμπ υποσχέθηκε να εγκαταλείψει την συμφωνία με το Ιράν –«την χειρότερη συμφωνία που έγινε ποτέ»- και να ξαναεπιβάλει κυρώσεις τον Μάιο.

Ο νέος σύμβουλός του Εθνικής Ασφάλειας, Τζων Μπόλτον -που έγραψε ένα άρθρο με τίτλο :«Για να σταματήσεις την βόμβα του Ιράν, Βομβάρδισε το Ιράν»- έχει συστήσει προληπτικούς βομβαρδισμούς και «αλλαγή καθεστώτος».

Ο επιλεγμένος Υπουργός των Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο αποκαλεί το Ιράν « κτηνώδες αστυνομικό κράτος», « δεσποτική θεοκρατία» και «εμπροσθοφυλακή μιας ολέθριας αυτοκρατορίας,που επεκτείνει την ισχύ και επιρροή της στην Μέση Ανατολή».

Ο ευνοούμενος του Τραμπ ΄Αραβας ηγέτης, ο 32 χρόνων πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας, αποκαλεί τον θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν Αγιατολαχ Χαμενέϊ «Χίτλερ της Μέσης Ανατολής».

Ο Μπίμπι Νετανιάχου (πρωθυπουργός του Ισραήλ) πάσχει από μονομανία με το Ιράν, χαρακτηρίζει την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν απειλή για την επιβίωση του Ισραήλ και αποκαλεί το Ιράν «μεγαλύτερη απειλή για τον κόσμο μας».

Η πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα ΄Εθνη λειτουργεί ως ηχείο όλων αυτών.

Παρά ταύτα το Ιράν φαίνεται να μην θέλει ένα πόλεμο. Επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών κάθε τόσο επιβεβαιώνουν ότι το Ιράν τηρεί αυστηρά τους όρους της πυρηνικής συμφωνίας.

Ενώ τα αμερικανικά πολεμικά στον Περσικό Κόλπο από τον Ιανουάριο 2016 μέχρι τον Αύγουστο 2017 συχνά βρίσκονταν απέναντι σε ιρανικά σκάφη ταχείας επίθεσης και αεροπλάνα-ρομπότ, αυτό σταμάτησε. Σκάφη και των δύο εθνών κινούνται ουσιαστικά χωρίς επεισόδιο.

Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της αχρήστευσης της πυρηνικής συμφωνίας από τον Τραμπ;

Πρώτο θα ήταν η απομόνωση των ΗΠΑ.

Η Κίνα και η Ρωσία δεν θα ακύρωναν την συμφωνία, αλλά θα υποδέχονταν το Ιράν στο στρατόπεδό τους. Η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία θα είχαν να διαλέξουν ανάμεσα στην συμφωνία και στις ΗΠΑ. Και εάν η Airbus βρισκόταν στην ανάγκη να περιφρονήσει τις παραγγελίες του Ιράν για εκατοντάδες νέα αεροπλάνα, πως θα το δέχονταν αυτό οι Ευρωπαίοι;

Ποια θα ήταν η αντίδραση της Βόρειας Κορέας εάν οι ΗΠΑ ακύρωναν μια συμφωνία, έτσι που το Ιράν, αφού δέχτηκε αυστηρούς περιορισμούς στο πυρηνικό πρόγραμμά του και επέτρεψε αδιάκριτες έρευνες, εξαπατήθηκε για τα οφέλη που του είχαν υποσχεθεί οι Αμερικανοί;

΄Οταν μας έχει δει να πραγματοποιούμε επίθεση στο Ιράκ, που δεν είχε Όπλα Μαζικής Καταστροφής, και στην Λιβύη, που εγκατέλειψε τα δικά της για να μας εξευμενίσει,  γιατί η Πιονγκγιάνγκ και να διανοηθεί έστω να εγκαταλείψει  τα πυρηνικά της όπλα –ιδιαίτερα έχοντας δει τους ηγέτες των πάρα πάνω χωρών να εκτελούνται;

Και σε περίπτωση που οι άλλοι πέντε συμβαλλόμενοι στην πυρηνική συμφωνία εξακολουθήσουν να την τηρούν, χωρίς εμάς, τι κάνουμε τότε;

Θα ψάξουμε για αιτία πολέμου με το Ιράν; Πως μας απειλεί το Ιράν;

΄Ενας πόλεμος, που περιλαμβάνει αμερικανικά πολεμικά απέναντι σε σμήνη ιρανικών τορπιλακάτων θα έκλεινε τον Περσικό Κόλπο στην διακίνηση πετρελαίου και θα προκαλούσε παγκόσμια οικονομική κρίση. Αντιαμερικανοί Σιίτες Τζιχαντιστές στην Βυρηττό, στην Βαγδάτη, στο Μπαχρέϊν θα επιτίθεντο  σε Αμερικανούς πολίτες και στρατιωτικούς.

Καθώς το πεζικό και οι πεζοναύτες δεν διαθέτουν τους αριθμούς ενόπλων για την εισβολή και κατοχή του Ιράν, θα πρέπει να επαναφέρουμε την υποχρεωτική στρατολογία;

Και αν αποφασίζαμε να αποκλείσουμε και να βομβαρδίσουμε το Ιράν, θα πρέπει να εξουδετερώσουμε όλους τους πυραύλους του εναντίον πλοίων, τα υποβρύχια, τα πολεμικά επιφάνειας, την αεροπορία, τους βαλλιστικούς πυραύλους και το αντι-αεροπορικό σύστημά του.

Και ένα προληπτικό πλήγμα εναντίον του Ιράν δεν θα ένωνε όλον τον λαό του σε  συμπαγές μίσος εναντίον μας, ακριβώς όπως το προληπτικό πλήγμα της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ ένωσε όλους εμάς σε κοινή αποφασιστικότητα να συντρίψουμε την Αυτοκρατορία της;

Τι θα έμοιαζε ο χρηματιστηριακός δείκτης Dow Jones, μετά μιαν επίθεση στο Ιράν;

Ο Τραμπ εκλέχθηκε επειδή υποσχέθηκε να μας κρατήσει έξω από ηλίθιους πολέμους σαν αυτούς στους οποίους μας βύθισαν τύποι σαν τον Τζων Μπόλτον και τους ρεπουμπλικανούς του Μπους.

Μετά 17 χρόνια είμαστε ακόμη βαλτωμένοι στο Αφγανιστάν, προσπαθώντας να εμποδίσουμε τους Ταλιμπάν, που ανατρέψαμε το 2001, να επιστρέψουν στην Καμπούλ. Μετά την εισβολή μας, το 2003, το Ιράκ, άλλοτε προστατευτικό τείχος κατά του Ιράν, έγινε Σιϊτικός σύμμαχος του Ιράν.

Οι αντάρτες που υποστηρίζαμε στην Συρία έχουν κατατροπωθεί. Και ο Μπάσαρ Αλ Άσαντ –χάρις στην υποστήριξη από την Ρωσία, το Ιράν, το Εσμπολά, και τις Σιϊτικές πολιτοφυλακές από την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία- έχει στερεωθεί στην εξουσία.

Οι Κούρδοι, που μας εμπιστεύονταν, σφυροκοπούνται από την, σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκία στη Συρία και από τον ιρακινό στρατό που εκπαιδεύσαμε, στο Ιράκ.

Ο Τραμπ, που μας διαβεβαίωνε ότι δεν θα υπάρξουν άλλοι βλακώδεις πόλεμοι, τι σκέφτεται; Ο Τρούμαν και ο Λύντον Τζόνσον, μας έβαλαν σε πολέμους που δεν μπορούσαν να τελειώσουν, και έχασαν και οι δύο την προεδρία.  Οι Αϊζενχάουερ και Νίξον τερμάτισαν αυτούς τους πολέμους και ανταμείφθηκαν με εκλογικούς θριάμβους.

Μετά την συντριπτική νίκη του στην Θύελλα της Ερήμου, ο Μπους Ι  σκόνταψε σε άρνηση για δεύτερη θητεία. Μετά την εισβολή στο Ιράκ, ο Μπους ΙΙ έχασε και τα δύο σώματα του Κογκρέσου το 2006 και το κόμμα του έχασε την προεδρία το 2008, υπέρ του αντιπάλου του πολέμου, Μπαράκ Ομπάμα.

Κάποτε ο Τραμπ έδειχνε να καταλαβαίνει αυτήν την ιστορία.