του ακτιβιστή
Εισαγωγικά: Έχω μια σκύλα, με λεϊσμανίαση σε ανάρρωση και εννιά γατούλες (εννοείται όλα τα ζωντανά μου κατοικοεδρεύουν στην αυλή του σπιτιού μου). Δεν ξέρω αν μπορώ να έχω πιστοποιητικό ζωοφιλίας ή φιλοζωίας (όπως θέλετε πέστε το) - και αλήθεια από ποιούς;; - αλλά θεωρώ ότι βρίσκομαι στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που νοιάζομαι για οποιαδήποτε ζωή. Με πονάει και με θλίβει όταν διαπιστώνω κακοποίηση ζωής, είτε ανθρώπου είτε ζώου (και μ' αυτή τη σειρά).
Πολλές φορές ομολογώ πως νευριάζω όταν η σειρά από κάποιους φίλους μου αντιστρέφεται και ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις προκλητικά.
Σήμερα το πρωί, κατά το συνηθισμένο μου "ξεφύλισμα" του fb, αντιλήφθηκα πως γίνεται ο κακός χαμός κυριολεκτικά για ένα θέμα που σχετίζεται με την ζωοφιλία, με τα αδέσποτα, με τον Θερμαϊκό, με την υγεία, με τα δημοτικά και με έναν φίλο από παλιά.
Και στενοχωρήθηκα επειδή αισθάνθηκα από τους γραφόμενους σχολιασμούς αλλά κυρίως από ένα άρθρο σε φιλοζωική ιστοσελίδα (που ανασύρθηκε από το 2012), ότι επιχειρείται να καταστεί αποδιοπομπαίος τράγος αυτός που έχει "καταστρέψει τη ζωή του", όπως ο ίδιος λέει, στο βωμό του πολύχρονου και κοπιαστικού αγώνα που δίνει για την προστασία των αδέσποτων στην περιοχή του δήμου Θερμαϊκού.
Δεν θα αναφερθώ σε σχολιασμούς ούτε στην ιστοσελίδα. Μπορεί όποιος θέλει να τα αναζητήσει στην ομάδα "Θερμαϊκού Δρώμενα", και να διαμορφώσει άποψη, ενδεχόμενα και τελείως αντίθετη από τη δική μου.
Ποιος είναι ο Τζίμης Σαμαράς
Τον Τζίμη τον Σαμαρά τον γνώρισα για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 70. Ήταν ο πιο glamorous φυσικοθεραπευτής στη Θεσσαλονίκη. Άρτι αφιχθείς από Αμερική με περγαμηνές και από διάφορες σταρ του Χόλυγουντ και με επαγγελματικό χώρο (το Sangri La) ίσως το καλύτερο για την εποχή σε όλα τα Βαλκάνια (με πισίνες, ριβιέρες, σάουνες, πλήρες φυσικοθεραπευτήριο, γυμναστήρια, μπαρ κλπ). Ένας καλός επαγγελματίας που με της εκτίμησης που έχαιρε από προσωπικότητες και άτομα υψηλών εισοδημάτων θα μπορούσε να βρίσκεται σε μια πολύ καλή οικονομική κατάσταση και πριν αλλά και τώρα στα γεράματά του. Ένας καλός οικογενειάρχης, που δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη προσήλωση στο χρήμα αλλά είχε κάποιες ενδιαφέρουσες καλές εμμονές. Την γυμναστική (έχει ακόμα και τώρα, στην ηλικία των 87 ετών, ένα καλογυμνασμένο κορμί), την διατροφή ( δεν απέφευγε να πηγαίνει προσκεκλημένος σε δείπνα συντροφιά με το πυτιρούχο ψωμί και τα σκόρδα του) και την υπερβολική αγάπη για τα ζώα. Δούλεψα κοντά του για ένα χρόνο. Ένα χρόνο πολύ παραγωγικό για μένα αφού κοντά του μαθήτευσα μετά το πέρας των σπουδών μου.
Τον έχασα μετέπειτα και - μέτοικοι και οι δυο στον Δήμο Θερμαϊκού - τον συνάντησα τυχαία, αφού είχε φτάσει στ' αυτιά μου η πληροφορία για το καταφύγιο ζώων που διατηρούσε στην περιοχή του Θερμαϊκού και περιέθαλπε τα αδέσποτα. Μου περιέγραψε για τον αγώνα που δίνει, για τις δυσκολίες που συναντά (αφού όπως από τότε μου εξομολογήθηκε είχε χρεωκοπήσει) και ότι όλο αυτό είναι ένα "one man's game", όπως σε άπταιστα Ελληνικά μου περιέγραψε, θέλοντας να μου δώσει να καταλάβω πως παλεύει την αγάπη του για τα αδέσποτα μόνος του.
Αυτό πάνω από μια δεκαετία πριν. Κανένας τότε δεν καταφερότανε εναντίον του. Γιατί;
Γιατί:
Εισαγωγικά: Έχω μια σκύλα, με λεϊσμανίαση σε ανάρρωση και εννιά γατούλες (εννοείται όλα τα ζωντανά μου κατοικοεδρεύουν στην αυλή του σπιτιού μου). Δεν ξέρω αν μπορώ να έχω πιστοποιητικό ζωοφιλίας ή φιλοζωίας (όπως θέλετε πέστε το) - και αλήθεια από ποιούς;; - αλλά θεωρώ ότι βρίσκομαι στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που νοιάζομαι για οποιαδήποτε ζωή. Με πονάει και με θλίβει όταν διαπιστώνω κακοποίηση ζωής, είτε ανθρώπου είτε ζώου (και μ' αυτή τη σειρά).
Πολλές φορές ομολογώ πως νευριάζω όταν η σειρά από κάποιους φίλους μου αντιστρέφεται και ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις προκλητικά.
Σήμερα το πρωί, κατά το συνηθισμένο μου "ξεφύλισμα" του fb, αντιλήφθηκα πως γίνεται ο κακός χαμός κυριολεκτικά για ένα θέμα που σχετίζεται με την ζωοφιλία, με τα αδέσποτα, με τον Θερμαϊκό, με την υγεία, με τα δημοτικά και με έναν φίλο από παλιά.
Και στενοχωρήθηκα επειδή αισθάνθηκα από τους γραφόμενους σχολιασμούς αλλά κυρίως από ένα άρθρο σε φιλοζωική ιστοσελίδα (που ανασύρθηκε από το 2012), ότι επιχειρείται να καταστεί αποδιοπομπαίος τράγος αυτός που έχει "καταστρέψει τη ζωή του", όπως ο ίδιος λέει, στο βωμό του πολύχρονου και κοπιαστικού αγώνα που δίνει για την προστασία των αδέσποτων στην περιοχή του δήμου Θερμαϊκού.
Δεν θα αναφερθώ σε σχολιασμούς ούτε στην ιστοσελίδα. Μπορεί όποιος θέλει να τα αναζητήσει στην ομάδα "Θερμαϊκού Δρώμενα", και να διαμορφώσει άποψη, ενδεχόμενα και τελείως αντίθετη από τη δική μου.
Ποιος είναι ο Τζίμης Σαμαράς
Τον Τζίμη τον Σαμαρά τον γνώρισα για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 70. Ήταν ο πιο glamorous φυσικοθεραπευτής στη Θεσσαλονίκη. Άρτι αφιχθείς από Αμερική με περγαμηνές και από διάφορες σταρ του Χόλυγουντ και με επαγγελματικό χώρο (το Sangri La) ίσως το καλύτερο για την εποχή σε όλα τα Βαλκάνια (με πισίνες, ριβιέρες, σάουνες, πλήρες φυσικοθεραπευτήριο, γυμναστήρια, μπαρ κλπ). Ένας καλός επαγγελματίας που με της εκτίμησης που έχαιρε από προσωπικότητες και άτομα υψηλών εισοδημάτων θα μπορούσε να βρίσκεται σε μια πολύ καλή οικονομική κατάσταση και πριν αλλά και τώρα στα γεράματά του. Ένας καλός οικογενειάρχης, που δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη προσήλωση στο χρήμα αλλά είχε κάποιες ενδιαφέρουσες καλές εμμονές. Την γυμναστική (έχει ακόμα και τώρα, στην ηλικία των 87 ετών, ένα καλογυμνασμένο κορμί), την διατροφή ( δεν απέφευγε να πηγαίνει προσκεκλημένος σε δείπνα συντροφιά με το πυτιρούχο ψωμί και τα σκόρδα του) και την υπερβολική αγάπη για τα ζώα. Δούλεψα κοντά του για ένα χρόνο. Ένα χρόνο πολύ παραγωγικό για μένα αφού κοντά του μαθήτευσα μετά το πέρας των σπουδών μου.
Τον έχασα μετέπειτα και - μέτοικοι και οι δυο στον Δήμο Θερμαϊκού - τον συνάντησα τυχαία, αφού είχε φτάσει στ' αυτιά μου η πληροφορία για το καταφύγιο ζώων που διατηρούσε στην περιοχή του Θερμαϊκού και περιέθαλπε τα αδέσποτα. Μου περιέγραψε για τον αγώνα που δίνει, για τις δυσκολίες που συναντά (αφού όπως από τότε μου εξομολογήθηκε είχε χρεωκοπήσει) και ότι όλο αυτό είναι ένα "one man's game", όπως σε άπταιστα Ελληνικά μου περιέγραψε, θέλοντας να μου δώσει να καταλάβω πως παλεύει την αγάπη του για τα αδέσποτα μόνος του.
Αυτό πάνω από μια δεκαετία πριν. Κανένας τότε δεν καταφερότανε εναντίον του. Γιατί;
Γιατί:
- Διευκόλυνε διάφορους ζωόφιλους ή μη που εγκατέλειπαν τα κουτάβια ή τα ενήλικα σκυλιά τους και που γνώριζαν ότι ο Τζίμης θα τα μαζέψει
- Διευκόλυνε τις υπηρεσίες περίθαλψης αδέσποτων (βλέπε ΣΥΠΠΑΖΑΘ) που ήξεραν ότι είχαν έναν άμισθο βοηθό, για εργασία που οι ίδιες πληρωνόταν για να την κάνουν
- Βόλευε τις εκάστοτε διοικήσεις του Δήμου, γιατί μειωνόταν μαγικά ο αριθμός των αδέσποτων που περιφερόταν στις παραλίες, δίπλα στα καφέ ή ακολουθούσαν τους τουρίστες και χαλούσε την εικόνα του όμορφου δήμου μας.
- Ο Τζίμης ήταν 10 - 15 χρόνια νεώτερος και, με το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο, διεκδικούσε ζωοτροφές και από τον δήμο αλλά και από σούπερ μάρκετ και καταστήματα εστίασης
Και βέβαια όλα αυτά αλλάξανε. Ο Τζίμης έγινε από ζωόφιλος "συλλέκτης ζώων", το Νοσοκομείο Ζώων, όπως το επιγράφει ο ίδιος, έχει μετατραπεί σε χώρο κακοποίησης (έτσι λένε....) και ο ίδιος μεταμορφώθηκε (τώρα ξαφνικά;) σε χρήζοντα ιατρικής βοήθειας.
Επισκεφθήκαμε το καταφύγιο, είδαμε υγιή και δραστήρια σκυλάκια να είναι ελεύθερα γύρω του και μιλήσαμε με τον Τζίμη Σαμαρά. Έδειξε τελείως ανενημέρωτος (άλλωστε δεν έχει προσωπική σελίδα facebook) για όσα γράφονται τον τελευταίο καιρό. Μας διαβεβαίωσε πως διαθέτει άδεια (όπως είπε) για το καταφύγιο που διατηρεί. Αισθάνεται απογοητευμένος με τις δήθεν ευαισθησίες αυτών που ουδέποτε βοήθησαν πραγματικά τον αγώνα που δίνει. Είναι θυμωμένος για όσα του αποδίδονται και κάνει έκκληση για βοήθεια σε όσους καλοπροαίρετους συνδημότες θέλουν να συνδράμουν το έργο του. Φυσικά "κόψαμε" τις λέξεις που χρησιμοποίησε αστρογγύλευτες, άλλωστε αυτές ήταν ανέκαθεν το σήμα κατατεθέν του Τζίμη.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.