Το Επεισόδιο Στην Αζοφική Φέρει τα Αποτυπώματα Πρόκλησης με Δυτική Υποκίνηση Για Στιγματισμό της Ρωσίας

του ROBERT BRIDGE, Strategic Culture, 30-11-2018

Από την ουκρανική εξέγερση της Πλατείας Μεϊντάν το 2014, που οδήγησε σε σφετερισμό της εξουσίας υπό την λεπτομερειακή διαχείριση της Ουάσιγκτον, τίποτα δεν συμβαίνει στο Κίεβο ερήμην των Δυτικών Δυνάμεων. Και η καθολική αυτή εποπτεία ασφαλώς περιλαμβάνει την επίδοση στο ριψοκίνδυνο παιχνίδι να προκαλείς την Μόσχα.

Την περασμένη Κυριακή, το Κίεβο επιχείρησε έναν άθλο εναντίον της Μόσχας που ήταν τόσο χονδροειδώς βλακώδης και ριψοκίνδυνος που δεν μπορεί παρά να ήταν προσεκτικά σχεδιασμένος.

Τρία ουκρανικά πολεμικά σκάφη μπήκαν εσκεμμένα στα ρωσικά χωρικά ύδατα στην Μαύρη Θάλασσα χωρίς πρώτα να πάρουν την άδεια από τις ρωσικές αρχές. Αγνόησαν τις κλήσεις της Ρωσικής Ακτοφυλακής να σταματήσουν και συνέχισαν να πλέουν προς τα ρωσικά Στενά του Κέρτς, όπου η Μόσχα πρόσφατα ολοκλήρωσε την ανέγερση της γέφυρας 11 μιλίων, που συνδέει την ηπειρωτική Ρωσία με την Κριμαία. Μέσα στο πρόσφατο κλίμα των αυξημένων εντάσεων, οι Ρώσοι είχαν κάθε λόγο να πιστέψουν ότι μπορεί να αντιμετώπιζαν μιαν τρομοκρατική επιχείρηση ανοικτής θαλάσσης. Στην σύγκρουση που ακολούθησε τραυματίστηκαν έξη Ουκρανοί ναύτες.

Εάν στο Κίεβο -για να μη μνημονεύσουμε τις Δυτικές Δυνάμεις- έψαχναν για κάποιο δείγμα της λεγόμενης «ρωσικής επιθετικότητας», την οποία κραυγαλέα επικαλούνται από την ημέρα που η Κριμαία ψήφισε την ένταξή της (επανένταξη) στην Ρωσική Ομοσπονδία, τελικά είχαν αυτό που τους έλλειπε. Ποιος νοιάζεται εάν το Κίεβο φαίνεται πως εσκεμμένα σκηνοθέτησε αυτήν την πρόκληση;

Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) έδωσε στην δημοσιότητα βίντεο με τις ομολογίες τριών Ουκρανών ναυτών ότι «υπάκουαν σε διαταγές» όταν έμπαιναν στα ρωσικά χωρικά ύδατα, χωρίς την άδεια των ρωσικών αρχών. Επιπλέον στα τρία ουκρανικά πολεμικά σκάφη οι Ρώσοι ανακάλυψαν και συνέλαβαν δύο μέλη της ουκρανικής μυστικής υπηρεσίας SBU. Η ρωσική υπηρεσία ασφαλείας συμπέρανε ότι το συμβάν ήταν «μια προκλητική ενέργεια του  Ουκρανικού Ναυτικού, που εκτελέστηκε υπό τις άμεσες διαταγές της κυβέρνησης του Κιέβου».

Η αντίδραση της ουκρανικής κυβέρνησης στο συνοριακό επεισόδιο ήταν τουλάχιστο περίεργη. Μολονότι επρόκειτο για ένα μεμονωμένο ναυτικό επεισόδιο, χωρίς την παραμικρή ένδειξη ότι η Ρωσία θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία αντιποίνων, με χρήση στρατιωτικής βίας, ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο κήρυξε στρατιωτικό νόμο για τριάντα μέρες  σε 10 ουκρανικές επαρχίες, οι πέντε από τις οποίες είναι αυτές που αυτό-ανακηρύχτηκαν ανεξάρτητες, στο Ντόνμπας. Ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του τετραετούς εμφυλίου πολέμου  το Κίεβο δεν είχε προσφύγει στην κήρυξη στρατιωτικού νόμου. ( Λόγω του χρονικού πλαισίου η κήρυξη στρατιωτικού νόμου δεν φαίνεται να είναι –όπως υπέθεσαν πολλοί- μια απόπειρα ματαίωσης των προεδρικών εκλογών του Μαρτίου, επειδή η δημοτικότητα του Ποροσένκο μετράται στα δάκτυλα.) Το μέτρο δεν πλήττει απλώς τις τελευταίες ελπίδες για την ειρηνευτική καρποφορία του Πρωτοκόλλου του Μινσκ, απειλεί να πυροδοτήσει την ανάφλεξη των εχθροπραξιών μεταξύ Κιέβου και Ντόνμπας. Αυτό τουλάχιστον επισήμανε ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν.

Ο εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου, Ντιμίτρι Πεσκώφ, προειδοποίησε ότι η διαταγή του Ποροσένκο για στρατιωτικό νόμο «δημιουργεί το ενδεχόμενο» πρόκλησης νέων εχθροπραξιών στα ανατολικά της χώρας.

Ο Ρώσος υφυπουργός των Εξωτερικών Γκρηγόρι Καράσιν σημείωσε ότι ο χώρος που επέλεξε το Κίεβο για την πρόκληση κατά της Ρωσίας δεν ήταν τυχαίος, δοθέντος ότι η Αζοφική Θάλασσα έχει στρατηγική σπουδαιότητα και «προκλητικές ενέργειες από μέρους της Ουκρανίας μπορούν να επιφέρουν γρήγορα τα επιζητούμενα αποτελέσματα για ένα διεθνές σκάνδαλο».

«Δυστυχώς οι χειρότεροι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν», είπε ο Κάρασιν στο πρακτορείο Ρία-Νόβοστι

Στο μεταξύ, τα Δυτικά ΜΜΕ και τα γνωστά Θινκ Τάνξ όρμησαν στην ευκαιρία να διεκτραγωδήσουν την ουκρανική πρόκληση ως μιαν ακόμη «ρωσική επίθεση».

Ο Ιαν Μπρζενζίνσκυ, για παράδειγμα, στέλεχος του Κέντρου Διεθνούς Ασφάλειας του Ατλαντικού Συμβουλίου, αποφάνθηκε στο Τουίτερ, την πομπώδη ανοησία: «Αυτό δεν είναι πρόκληση, αλλά στρατιωτική επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Ο Πούτιν δοκιμάζει την αποφασιστικότητα της Δύσης. Η απάντηση της Δύσης πρέπει να περιλαμβάνει ειδικευμένες οικονομικές κυρώσεις και μεταφορά ισχυρότερων όπλων στην Ουκρανία, μεταξύ των οποίων και πυραύλους εναντίον πλοίων.»

Η παρουσίαση των αποδείξεων της πρόκλησης δεν είχε το παραμικρό ηρεμιστικό αποτέλεσμα.

Οπωσδήποτε, η Ουκρανία φαίνεται κουρδισμένη να «επαναλάβει την ιστορία», με το γύρισμα ενός «νέου σεναρίου Σαακασβίλι», στο οποίο το Κίεβο κινείται, όπως το καθεστώς της Γεωργίας τον Αύγουστο του 2008, που ανόητα επετέθη στην Νότια Οσετία, σκοτώνοντας Ρώσους της ειρηνευτικής φρουράς, με ψευδή αίσθηση υπεροχής και πιστεύοντας ότι θα επιβάλει την θέλησή του στην Ρωσία.

Στον απολογισμό, ενδιαφέρει να καταγραφεί ότι ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Μάικ Πομπέο συναντήθηκε με τον Ουκρανό ομόλογό του Παύλο Κλίμκιν στις 16 Νοεμβρίου στην Ουάσιγκτον, σε πλήρη σύνοδο της Επιτροπής Στρατηγικού Συνεταιρισμού ΗΠΑ-Ουκρανίας. Στο σύντομο, μονοσέλιδο, ανακοινωθέν που εκδόθηκε, η φράση «ρωσική επίθεση» αναφέρεται έξη φορές.

Ειδικότερα, διακηρύσσεται ότι «Οι Ηνωμένες Πολιτείες καταγγέλλουν τις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας εναντίον διεθνούς ναυτιλίας  στην Μαύρη θάλασσα, την Αζοφική Θάλασσα και τα Στενά του Κερτς προς τους ουκρανικούς λιμένες. Και οι δυο πλευρές υπογράμμισαν ότι οι επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας στην Αζοφική Θάλασσα έχουν δημιουργήσει νέες απειλές ασφαλείας, οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές, στην όλη περιοχή της Μαύρης Θάλασσα και της Αζοφικής.»

Ενώ είναι δύσκολο να αποφανθεί κανείς με βεβαιότητα για τα κίνητρα της ουκρανικής σχεδιασμένης πρόκλησης, αποδεδειγμένο είναι πέραν αμφισβήτησης ότι η αμερικανική επιρροή στην Ουκρανία πυροδότησε την εξέγερση κατά της κυβέρνησης του πρώην προέδρου Γιανούκοβιτς. Και είναι επίσης πασίγνωστο ότι αμερικανικές ΜΚΟ δούλευαν για πολύ καιρό στο εσωτερικό της χώρας, καλλιεργώντας μιαν «ειδική σχέση» με ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Δυτικής Ουκρανίας .

Ο πρώην αξιωματούχος της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας           Scott Rickard μιλώντας για την βία που ξέσπασε στο Κίεβο ( στις αρχές του 2014) έδειξε ως υποκινήτριες τις αμερικανικές ΜΚΟ. Δήλωσε στην Σοφία Σεβερνάτζε, του τηλεδικτύου Ρ.Τ. ότι:                                           

« Υπάρχουν άτομα εξαιρετικά εκπαιδευμένα. Οι ΜΚΟ δρουν σε όλα τα επίπεδα. Δρουν στο επίπεδο της ήρεμης διαδήλωσης διαμαρτυρίας και επίσης δρουν στο επίπεδο των βίαιων ταραχών. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Αμερικανοί σημείωσαν εξαιρετική επιτυχία στην στρατικοποίηση της ισλαμικής Τζιχάντ, των βίαιων διαδηλώσεων και κάθε είδους κινητοποιήσεων.»

Από την άλλη πλευρά ποιος ξεχνά τις φωτογραφίες του πεθαμένου πλέον γερουσιαστή Τζων Μακέϊν να ποζάρει δίπλα στο αρχηγό της εξτρεμιστικής δεξιάς οργάνωσης Σβόμποντα ( Σημ. ναζιστική πολιτοφυλακή- νυχτερινές παρελάσεις με πυρσούς- χιτλερικοί ύμνοι, σβάστικες και χαιρετισμοί) ενθαρρύνοντας συγκέντρωσή τους στο Κίεβο με το «η Αμερική είναι μαζί σας». Και αυτά συνέβαιναν την ίδια περίπου εποχή που η υφυπουργός των Εξωτερικών Βικτώρια Νούλαντ και ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Κίεβο Τζέφρι Πάϊατ συζητούσαν ποιοι θα συμμετείχαν στην νέα κυβέρνηση.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΗΠΑ ξόδεψαν 5,1 δισεκατομμύρια δολάρια από το 1992 στην Ουκρανία «σε ενίσχυση της δημοκρατίας», φαντάζομαι πως θα πίστευαν ότι δικαιούνται τουλάχιστον να διαλέγουν ποιος θα κυβερνήσει την χώρα…

Αλλά επιδιώκει πράγματι ο Ποροσένκο έναν πόλεμο με την Ρωσία; Τα κίνητρα της κυβέρνησης του Κιέβου να προκαλέσει την Ρωσία αυτήν ακριβώς την στιγμή ποικίλουν από την προσπάθεια επιτάχυνσης της διαδικασίας για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, μέχρι την ματαίωση της συνάντησης Τραμπ-Πούτιν στο Μπουένος Άιρες –την οποία και πέτυχε.

Αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο ότι ο Ποροσένκο, ο βασιλιάς-ανδρείκελο, επιζητεί να προβάλει τον εαυτό του ως τον δικαιούχο υπερασπιστή της χώρας του απέναντι στην «ρωσική επίθεση».

Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρόκειται εδώ για ένα τρομερά επικίνδυνο παιχνίδι, που σπρώχνει την υπομονή της Ρωσίας στα έσχατα άκρα.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Προσθήκη μεταφραστή: Την περασμένη Τετάρτη, την ίδια μέρα που ο Πρόεδρος Ποροσένκο κήρυξε τον στρατιωτικό νόμο, δέχτηκε τηλεφώνημα της προέδρου του ΔΝΤ κ. Κριστίν Λαγκάρντ, που του ανήγγελλε χαρμοσύνως  ότι τα βασικά στοιχεία του προϋπολογισμού της χώρας του ανταποκρίνονται στο νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας 3,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που συμφωνήθηκε τον περασμένο μήνα και προορίζεται να εξασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα της χώρας και την εμπιστοσύνη των επενδυτών, κατά την προσεχή εκλογική περίοδο.

Όπως αναφέρεται, η κ. Λαγκάρντ επίσης επιβεβαίωσε την πρόθεση του ΔΝΤ να συνεχίσει την καλή συνεργασία με την Ουκρανία και την υποστήριξη της χώρας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.

Την Παρασκευή, δυο μέρες μετά το τηλεφώνημα της κ. Λαγκάρντ -όπως σημειώνει το δελτίο Zero Hedge- o πρόεδρος Ποροσένκο ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται η είσοδος στην Ουκρανία όλων των Ρώσων ηλικίας 16 ως 60 χρόνων, σε εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου που επιβλήθηκε σε 10 επαρχίες της χώρας.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου