H Παγκοσμιοποίηση σε Φονικό Κυκλώνα - Πένθιμες Προβλέψεις Συμβούλων «Ελίτ» για το 2019

Ambrose Evans-Pritchard,Sydney Morning Herald, Zero Hedge, 8-1-19

Aυτόν τον χρόνο το σύστημα της Δυτικής Συμμαχίας δέχεται ενισχυόμενο σφυροκόπημα και το οικοδόμημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης απειλεί να επιφέρει την κατάρρευση του παλαιού διεθνούς καθεστώτος.

«Το γεωπολιτικό περιβάλλον είναι πιο επικίνδυνο από όσο ποτέ επί δεκαετίες», προειδοποιεί η Ευρασιατική Ομάδα συμβούλων πολιτικού κινδύνου των διεθνών «ελίτ» και φερέφωνο της ιδεολογίας τη παγκοσμιοποίησης.

 Η Pax Americana διαλύεται. Η διατλαντική συμφωνία που υποστύλωνε την Δύση από την δεκαετία του 1950 πνέει τα λοίσθια. Το ΝΑΤΟ, οι G7, οι G20, ο Οργανισμός Διεθνούς Εμπορίου και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση,  βρίσκονται σε διάφορων βαθμών κρίση, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν έχει απροσδιόριστους στόχους. «Κάθε ένα από αυτά τα πεδία έχει αρνητική πορεία εξέλιξης». Και τα πλείστα, κατά τρόπο πρωτοφανή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.», αναφέρει.

Αυταρχικοί  αντιφιλελεύθεροι ηγέτες τραβούν προς τα έξω από τις άκρες,  στην Τουρκία, στην Βραζιλία, στην Ουγγαρία. Ορισμένοι, στις ζώνες του λυκόφωτος του δημοκρατικού κόσμου, συμπαρασύρονται –προς το στρατόπεδο Πούτιν-Ξι Ζι Πινγκ.

«Οι συμμαχίες των ΗΠΑ εξασθενίζουν παντού. Η περιορισμένη εμπιστοσύνη που έμοιαζε να στηρίζει την σχέση ΗΠΑ-Κίνας έχει εξατμιστεί», λέει η Eurasia στην ετήσια πρόγνωσή της.

Η χαώδης  εικόνα είναι αρκετά σκοτεινή σε αυτό το  καταληκτικό στάδιο της διεθνούς οικονομικής ανάπτυξης, γεγονός που εγείρει το ερώτημα: τι θα μπορούσε να συμβεί σε μιαν βαθιά ύφεση, με μαζική ανεργία;

Η Eurasia Group προειδοποίησε ότι το 2019 μπορεί  « να αποδειχτεί ο χρόνος όπου ο κόσμος κομματιάζεται», αν και δεν είναι αυτή η κεντρική της πρόγνωση. Η κατάληξη μπορεί να πάρει λίγο περισσότερο χρόνο. Υπάρχουν πολλά ερείπια σε μια μεγάλης έκτασης γεωπολιτική τάξη, για να παραφράσουμε τον ΄Ανταμ Σμιθ.

Όταν ένα σύστημα αξιών και θεσμών  έχει εξελιχθεί επί δεκαετίες είναι κολλώδες.

«Εάν δεν συμβεί κακοτυχία (όπως στο Σαράγεβο το 1914), παίρνει χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, η κατεδάφιση μιας γεωπολιτικής τάξης. Αυτή η διαδικασία διάβρωσης είναι σε ανάπτυξη γύρω στον κόσμο σήμερα», επισημαίνει η έκθεση.

Είναι ένας κόσμος όπου τα γάντια πετιούνται στον κυβερνοπόλεμο,  κινώντας ένα κύκλο « δράσης- αντίδρασης», που θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει του ελέγχου.

Η διοίκηση ηλεκτρονικού πολέμου του Πενταγώνου ετοιμάζεται για  «προληπτικά πλήγματα». Υπάρχουν διερευνητικά σχέδια να επιτρέψουν σε ιδιωτικές εταιρείες τα ηλεκτρονικά αντίποινα σε περίπτωση που υφίστανται εισβολές  χάκινκ (υποκλοπής στοιχείων).

Οι παγκόσμιες αγορές μετοχών τελούν σε νευρική αναμονή καθώς αρχίζει ο νέος χρόνος. Παράλληλα, πλησιάζει ένας   « παγκόσμιος τεχνολογικός ψυχρός πόλεμος». Τα κράτη περικόπτουν την εξάρτησή τους από ξένες εισαγωγές,  όπου διακυβεύεται η εθνική ασφάλεια. Η Δύση κλείνει την πόρτα σε Κινέζους παραγωγούς ηλεκτρονικού εξοπλισμού μεγάλης ταχύτητας 5G. Η ψηφιακή παγκοσμιοποίηση υποχωρεί.

Κατά την  γνώμη της  Eurasia, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο κεντρικός καταλύτης των όσων πηγαίνουν στραβά  σήμερα στον κόσμο.  Αφετηρία όλων είναι η Ουάσιγκτον.

«Προκαλείται ζημιά στην νομιμότητα των δημοκρατικών θεσμών στην μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου», αναφέρει.

Η Ευρασία προβλέπει ότι οι Δημοκρατικοί θα υποβάλουν προτάσεις παραπομπής του προέδρου για παρακώλυση λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Αυτό δεν θα λύσει τίποτα. Η Γερουσία  θα αντισταθεί. Η μάχη δεν θα λήξει όπως στο Γουώτεργκέϊτ, με μιαν υπάκουη παραίτηση προς το συμφέρον του έθνους. Ο κ. Τραμπ δεν είναι Ρίτσαρντ Νίξον.  Θα πολεμήσει με τα νύχια και με τα δόντια, και θα προκαλέσει μια συνταγματική κρίση.

Η Ευρώπη δεν είναι σε θέση να καταλάβει το κενό ηγεσίας, καθώς η Αμερική στρέφει την ράχη της προς το σύστημα της φιλελεύθερης συμμαχίας και στον δεσμό των κοινών αξιών.

Οι μωρές ελπίδες ότι ο Εμμανουέλ Μακρόν θα μπορούσε να διαλύσει τις ορδές του εξεγερμένου λαϊκισμού στην Ευρώπη, μετά τον θρίαμβό του (!) το 2017, έχουν εξανεμιστεί. Το ποσοστό δημοτικότητάς του έχει πέσει στο 23 % ( λάθος :στο 18%). Αντιμετωπίζει μια κατάσταση εθνικής ανάγκης με τα κίτρινα γιλέκα. Οι μεταρρυθμίσεις που σχεδίαζε στο εσωτερικό και στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι νεκρό γράμμα.

Η « Ευρασία» προβλέπει ότι οι ευρωσκεπτικιστικές/λαϊκιστικές δυνάμεις θα συγκεντρώσουν 37% των εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο, έναντι του 28% το 2014.

Το νέο σώμα, που θα συγκροτηθεί αργότερα το 2019, θα βρεθεί σε κρίση, πριν ακόμη αρχίσει την λειτουργία του. Εφέτος θα είναι ο χρόνος  στον οποίο οι λαϊκιστές θα αποκτήσουν πραγματική εξουσία στην μεγαλύτερη  ευρωπαϊκή σκηνή, αναφέρει. Και αυτό προτού χτυπήσει η αναπόφευκτη νέα ύφεση. Όταν έρθει, οι πολιτικοί μηχανισμοί απορρόφησης του  συγκλονισμού θα είναι επικίνδυνα εξασθενημένοι. Η λιτότητα θα αποχαλινώσει  πολλούς αντιπληθωριστικούς δαίμονες.

Η «Ευρασία» λέει ότι η συνεχιζόμενη έριδα  ΗΠΑ-Κίνας 

είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος της διεθνούς οικονομίας.

« Ο λόγος για τον οποίο πολλοί στην Βρετανία ψήφισαν την αποχώρηση από την ΕΕ ήταν γιατί αναγνώρισαν πως δεν ήταν κατάλληλη για μακροπρόθεσμα σχέδια. Από αυτή την άποψη φαίνεται να έχουν δίκιο», αποφαίνεται η ομάδα συμβούλων.

Ο μεγαλύτερος τελικά κίνδυνος είναι μια σινο-αμερικανική ρήξη να απολήξει σε παγκόσμια οικονομική στασιμότητα, οξεία διαμάχη και έναν κύκλο κλιμάκωσης «στο πεδίο δράσης». Κατά την «Ευρασία», οι σχέσεις έχουν ήδη επιδεινωθεί σε σημείο μη επανόδου. Ούτε υφίσταται ένα λειτουργικό κοινό έδαφος για συμβιβασμό.. Αυτό που κρίνεται είναι η τεχνολογική κυριαρχία στον 21^ο Αιώνα –όχι το εμπόριο. «Το ενισχυόμενο εθνικιστικό συναίσθημα καθιστά απίθανο ότι το Πεκίνο θα αγνοήσει τις αμερικανικές προκλήσεις.», προσθέτει.

Το ισοζύγιο των πιθανοτήτων είναι ότι ο κόσμος θα διασχίσει, τσάτρα-πάτρα το 2019, χωρίς να εκραγεί κάποια από αυτές τις νάρκες. Αλλά  η ροή των γεγονότων  είναι φανερή. Η Δυτική φιλελεύθερη τάξη, την οποία θεωρούσαμε δεδομένη στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή.

«Πηγαίνουμε σε τρικυμίες, πιο κάτω στον δρόμο. Μεγάλες τρικυμίες», γράφει η έκθεση των προγνώσεων των συμβούλων της Διεθνούς του Κεφαλαίου.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου