Γιατί τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά.
Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού, η οποία έχει πια διττή σημασία για τον Ελληνισμό, καθώς συμπίπτει από το 1838 με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821, είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία της γνωστής σκορδαλιάς.
Η εξήγηση για τη γευστική αυτή συνήθεια είναι αρκετά απλή κι έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι.
Παρά το ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι ένα «ελληνικό» ψάρι, καθώς απαντάται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό κι εύκολο στη συντήρηση.
Ο μπακαλιάρος σκορδαλιά έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.Η άποψή μου όμως, που αν δεν κάνω λάθος, προέρχεται από τον μέγα για μένα αιρετικό ιστορικό, συγγραφέα, κριτικό κλπ Βασίλη Ραφαηλίδη (αν κάνω λάθος - οι διορθώσεις κι οι αντιρρήσεις δεκτές) είναι πως έχει να κάνει με κάτι καραβιές μπακαλιάρου που έπρεπε να ξεπουλήσουν οι Εγγλέζοι, στα χρόνια μετά την ανεξαρτησία που επέβαλαν, αλλά μπρατσέτα με Γάλλους και Ρώσους, (Ναυμαχία Ναυαρίνου).
Έμποροι από την φύση τους οι Άγγλοι λοιπόν (παντοκράτορες τότε) δεν είχαν πρόβλημα να βρίσκουν αγορές για ότι θέλανε ... να σπρώξουν.
Τώρα πως υιοθετήθηκε εκ των υστέρων από την εκκλησία και ντύθηκε με την εξήγηση να έχουν πρόσβαση σε ψάρι οι ηπειρώτες Έλληνες μάλλον χρειάζεται μεγαλύτερη διερεύνηση 😀
Μπακαλιάρος με κουρκούτι
Ας πάμε όμως στο σημαντικότερο, στην υπέροχη συνταγή του φίλου σεφ Χάρη Καρακεχαγιά (που εκτίθεται ως υποψήφιος σύμβουλος στην Δημοτική Κοινότητα του Σταυρού - να τον ψηφίσετε !!!)
Μπορείτε να ακολουθήσετε και άλλες καταπληκτικές συνταγές του από την σελίδα του HARIS COOK
Μπορείτε να ακολουθήσετε και άλλες καταπληκτικές συνταγές του από την σελίδα του HARIS COOK
Υλικά
1 φύλλo ξαρμυρισμένο μπακαλιάρο
σπορελαιο για το τηγάνισμα
κουρκούτι:
250 gr. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
μπύρα
αλάτι – πιπέρι
Εκτέλεση
Κόβουμε το ψάρι σε κομμάτια όχι πολύ μεγάλα και το στραγγίζουμε καλά σε απορροφητικό χαρτί. Ξεκινάμε το κουρκούτι σε μια λεκανίτσα προσθέτουμε την μπύρα το αλάτι και το πιπέρι, ανακατεύουμε με σύρμα και προσθέτουμε σιγά – σιγά το αλεύρι ανακατεύουμε πολύ καλά έως ότου γίνει ένας χυλός. Αφήνουμε για 15΄ λεπτά το κουρκούτι να ξεκουραστεί. Προσθέτουμε σπορέλαιο στο τηγάνι μας και σε καυτό λάδι θα αρχίσουμε να τηγανίζουμε τον Μπακαλιάρο, ανακατεύουμε καλά ξανά το κουρκούτι , βουτάμε ένα κομμάτι ψάρι σε λίγο αλεύρι και το τινάζουμε. Το βουτάμε στο κουρκούτι και το τοποθετούμε προσεκτικά στο καυτό λάδι. Χαμηλώνουμε την φωτιά μας και αφήνουμε να ροδίσει σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, γυρίζουμε να τηγανιστεί και από την άλλη μεριά και να πάρει ένα ωραίο χρυσό χρώμα. Αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίσει. Σερβίρουμε τον μπακαλιάρο με σκορδαλιά και τηγανιτές πατάτες.
Για τη σκορδαλιά:
1/2 κ. ψωμί της προηγούμενης μέρας, χωρίς την κόρα
6-8 σκελίδες σκόρδο (αυξομειώστε ανάλογα με τις προτιμήσεις σας)
1 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
3-4 κ.σ. ξύδι
αλάτι πιπέρι.
1/2 κ. ψωμί της προηγούμενης μέρας, χωρίς την κόρα
6-8 σκελίδες σκόρδο (αυξομειώστε ανάλογα με τις προτιμήσεις σας)
1 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
3-4 κ.σ. ξύδι
αλάτι πιπέρι.
Χρησιμοποιείστε κανονικό, σταρένιο ψωμί και όχι μαύρο. Μουλιάζετε για λίγη ώρα το ψωμί σε νερό
Αφαιρείτε από τα σκόρδα το πράσινο φύτρο. Βάζετε στο μπλέντερ τα σκόρδα μαζί με το ψωμί καλά στυμμένο, αλάτι και πιπέρι και τα πολτοποιείτε. Προσθέτετε σιγά σιγά το ελαιόλαδο συνεχίζοντας το χτύπημα, εναλλάξ με το ξίδι. Δοκιμάζετε ενδιαμέσως τη γεύση. Σταματάτε το χτύπημα μόλις γίνει μια ομοιογενής αλοιφή.
Αφαιρείτε από τα σκόρδα το πράσινο φύτρο. Βάζετε στο μπλέντερ τα σκόρδα μαζί με το ψωμί καλά στυμμένο, αλάτι και πιπέρι και τα πολτοποιείτε. Προσθέτετε σιγά σιγά το ελαιόλαδο συνεχίζοντας το χτύπημα, εναλλάξ με το ξίδι. Δοκιμάζετε ενδιαμέσως τη γεύση. Σταματάτε το χτύπημα μόλις γίνει μια ομοιογενής αλοιφή.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.