Τα όσα γίνονται στη Βενεζουέλα θα έπρεπε να συγκινούν πολύ περισσότερο ένα λαό και μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει περάσει και χούντες αλλά και που διακηρύσσει την υποστήριξή της στο διεθνές δίκαιο. Η Βενεζουέλα μετά τον Τσαβισμό είναι μια χώρα που βελτίωσε εντυπωσιακά όλους τους κοινωνικούς δείκτες της, όπως τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας– ενός διόλου «σοσιαλιστικού θεσμού»- αποδεικνύουν. Τα στοιχεία από τον ΟΗΕ είναι επίσης ενδεικτικά των επιτυχιών του Τσαβισμού, για όσους θέλουν πράγματι να διαβάζουν τα στοιχεία.
Η Βενεζουέλα επί Τσαβισμού επίσης είναι μια χώρα τόσο «δικτατορική» ώστε κάθε χρόνο διεξάγονται κάποιου είδους εθνικές εκλογές και στην οποία η εθνοσυνέλευση ελέγχεται από την αντιπολίτευση. Η Βενεζουέλα επί Τσαβισμού είναι μια χώρα στην οποία η αντιπολίτευση ήδη έχει οργανώσει ένα πραξικόπημα- κατά του Τσάβες- με την υποστήριξη των ΗΠΑ και αφότου αυτό απέτυχε, οι ηγέτες της συνέχισαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Η Βενεζουέλα βεβαίως είναι και μια χώρα που, δεδομένης της από δεκαετίες εξάρτησής της από το πετρέλαιο επλήγη από την «ολλανδική ασθένεια»- φυσικά με ορισμένες αναλογίες και διαφοροποιήσεις- και ακόμα περισσότερο από τις εκδικητικές κυρώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν διακηρύξει πως θέλουν να επιβάλλουν άλλη κυβέρνηση, προκειμένου να βάλουν χέρι στα πετρέλαια.
Η Βενεζουέλα μέσα σε όλα αυτά έχει επιπλέον την ατυχία να έχει μια αντιπολίτευση της οποίας οι ηγέτες είναι πράκτορες των ΗΠΑ. Αυτό πλέον έχει πια αποκαλυφθεί και για τον Γκουαϊδό και για τον μέντορά του. Επίσης σημειώνεται ότι η ίδια αντιπολίτευση έχει προχωρήσει σε δολοφονικές ενέργειες κατά πολιτών αλλά και σε απόπειρα δολοφονίας κατά του Μαδούρο, όπως μέχρι και το CNN αναγκάστηκε να παραδεχτεί.
Η Βενεζουέλα λοιπόν αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση -συνθήκη όχι άγνωστη και στα καθ’ ημάς- η οποία όμως ακόμα χειρότερα έχει απέναντί μιας απολύτως παράνομη βάσει του διεθνούς δικαίου, πολύπλευρη εκστρατεία ανατροπής της κυβέρνησής της από τις ΗΠΑ, στην οποία συνηγορούν τα περισσότερα από τα κράτη-μέλη της ΕΕ με την υποστήριξη ελεγχομένων ΜΜΕ. Από την άλλη βέβαια, στέκεται η πλειοψηφία των κρατών της διεθνούς κοινότητας, τα οποία εξακολουθούν να αναγνωρίζουν τη νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Σε αυτό το πλαίσιο, στη Βενεζουέλα, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Γκουαϊδό και εκλεκτός των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ καλεί σε νέες παράνομες κυρώσεις κατά της χώρας του και του λαού του, υπόσχεται τον πλούτο της χώρας του σε ξένες δυνάμεις και ζητά από το στρατό να στασιάσει κατά της νόμιμης ηγεσίας της χώρας. Η πλέον πρόσφατη προσπάθειά του ευτυχώς απέτυχε, ωστόσο, αν πετύχαινε θα είχε προκαλέσει μια πρωτοφανή αιματοχυσία ή και θα είχε οδηγήσει σε καταστάσεις τύπου Συρίας.
Τα ελληνικά κόμματα
Αυτά συμβαίνουν στη Βενεζουέλα και είναι πολύ σοβαρά γιατί αφορούν όχι μόνο την εν λόγω χώρα αλλά και το σεβασμό του διεθνούς δικαίου, θέμα απολύτως κρίσιμο για κάθε άλλη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Επίσης όμως πολύ σοβαρό είναι ότι στην Ελλάδα, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα τάσσονται έμμεσα ή άμεσα υπέρ της κατάλυσης του διεθνούς δικαίου και της απόπειρας πραξικοπήματος. Η ελληνική κυβέρνηση σιωπά ένοχα από εχθές. Το υπουργείο Εξωτερικών θυμίζει κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και διόλου Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε μια απίθανη ανακοίνωση όπου καταδικάζει μεν την απόπειρα πραξικοπήματος του Γκουαϊδό αλλά ζητά νέες προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα, παρότι η θητεία του Μαδούρο δεν έχει λήξει ακόμα, αποδεχόμενος επί της αρχής τη συλλογιστική όσων επιδιώκουν την πραξικοπηματική ανατροπή του τελευταίου. Από πού κι ως πού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέση για το πότε πρέπει να διεξάγονται εκλογές, σε άλλες χώρες;
Η ΝΔ, προσπαθώντας να πείσει την πρεσβεία των ΗΠΑ ότι είναι καλύτερος υποτακτικός και από το ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και εμάς τους υπολοίπους ότι δεν έχει ξεχάσει το παρελθόν της δεξιάς στην Ελλάδα, τάσσεται αναφανδόν υπέρ του πραξικοπήματος και υπέρ της βίαιης αλλαγής καθεστώτος όπου και όταν το θέλουν τα αφεντικά στην Ουάσινγκτον. Παρεμπιπτόντως, οι «δημοκράτες» του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ γιατί δε ζητούν όχι νέες αλλά εκλογές εν γένει στην όχι και τόσο μακρινή Σαουδική Αραβία;
Πρόκειται για μείζον εσωτερικό, ελληνικό ζήτημα πια. Η ύπαρξη δυνάμεων –και μάλιστα του κυβερνητικού κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευσης- που είναι τόσο «εύκαμπτες» στα ζητήματα δημοκρατίας και διεθνούς δικαίου προκειμένου να ευχαριστήσουν τον υπερατλαντικό πάτρωνα υποδηλώνει μια βαθιά πολιτική παρακμή της χώρας και επικίνδυνες εξελίξεις ενόψει. Δεν εκθέτουν διεθνώς μόνο τη χώρα και το λαό μας αλλά καταδεικνύουν εμφατικά την από χρόνια συσσωρευμένη κρίση αξιών που μοιραία τροφοδοτεί την κρίση δημοκρατίας όχι στη Βενεζουέλα αλλά στην Ελλάδα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.