Ο Βάλτος της Ουκρανίας

του ERIC MARGOLIS • SEPTEMBER 28, 2019

Το ελληνικό ενδιαφέρον του πιο κάτω άρθρου, εγκυρότατου Αμερικανού δημοσιογράφου και συγγραφέα διεθνούς φήμης, εκτός του ότι πολύ συνοπτικά εξηγεί την τελευταία ανατρεπτική επιχείρηση του άγγλο-αμερικανικού κατεστημένου εναντίον του Προέδρου Τραμπ, παρέχει μιαν παγερής αντικειμενικότητας παρουσίαση του ιστορικού και του σημερινού προβλήματος της Ουκρανίας, όσο και των μεθόδων χειρισμού των διακρατικών υποθέσεων της αυτοκρατορίας και με σύμμαχες χώρες.

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

΄Εγκλημα συνεπαγόμενο την καθαίρεση Προέδρου;

Όχι βέβαια. Απλώς μια ακόμη ανοίκεια, χοντροκοπιά του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Πολλοί Δημοκρατικοί είναι ασυγκράτητοι στην ιδέα να καθίσουν τον Τραμπ στο εδώλιο. Θα κοιμόντουσαν και με τον διάβολο προκειμένου να ξεφορτωθούν τον άξεστο από τον Λευκό Οίκο. Αλλά εάν δεν ανακαλυφθούν πραγματικά ενοχοποιητικά στοιχεία σχετικά με τις προσπάθειες του Τραμπ να ξεθάψει βρωμιές του πιθανολογούμενου ανταγωνιστή του για την Προεδρία, του Τζο Μπάιντεν, φαίνεται ότι ο Τραμπ θα επιζήσει και από αυτό το σκάνδαλο. Εκτός φυσικά, αν η αυξανόμενη πίεση που υφίσταται επιδράσει σοβαρά στην υγεία του. ΄Ηδη δείχνει σαφή δείγματα άγχους.

Σε ένα ηχογραφημένο τηλεφώνημα της 25 Ιουλίου, ο Τραμπ, ένας άλλοτε αστέρας τηλεοπτικού προγράμματος, ζήτησε από τον νέο πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκυ, έναν πρώην κωμικό αστέρα της τηλεόρασης, να ψάξει για σκάνδαλα του Χάντερ Μπάϊντεν, γιού του υποψηφίου αντιπάλου του και πρώην αντιπροέδρου. Το αίτημα του Τραμπ διατυπώθηκε αφού ο Ουκρανός πρόεδρος νεοσσός, που αποκαλούσε τον Τραμπ «δάσκαλο», του ζήτησε περισσότερους αντιαρματικούς πυραύλους.

Ο Τραμπ και ο Ζελένσκυ αρνούνται ότι υπήρξε οποιαδήποτε συναλλαγή. Αλλά φυσικά υπήρξε. Απλά ήταν σιωπηρή. ΄Ετσι ασκείται η κρατική πολιτική. Η Ουάσιγκτον κυβερνά την αυτοκρατορία της, όπως οι Βρετανοί κάποτε την Ινδία, χρησιμοποιώντας έναν πολύ-δοκιμασμένο συνδυασμό από εμπορικές παραχωρήσεις, απειλές με το γάντι, ειδικές εύνοιες και τα παλιά γνωστά πάρε-δώσε.

Όταν αυτή η δύσοσμη ιστορία διέρρευσε στην δημοσιότητα χάρις σε ένα ψιθυριστή της CIA, ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι διέταξε τους υποτακτικούς του να αναστείλουν την χορήγηση σχεδόν 400 εκατομμυρίων δολαρίων αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία, λόγω της «διαφθοράς» που επικρατεί σε αυτή την χώρα.

Τι αστείο. Η κυβέρνηση Τραμπ χορήγησε δισεκατομμύρια στρατιωτικών δανείων ή δωρεών στις διεφθαρμένες μέχρι το κόκκαλο Νιγηρία, Κένυα, Μεξικό, Ινδία και Ιράκ, για να αναφέρουμε μόνο τους πιο ανήθικους αποδέκτες. Με όπλα κατακλύζονται οι αποκεφαλιστές φίλοι του Τραμπ της Σαουδικής Αραβίας. Το Ισραήλ έχει το ελευθέρας για ό,τι και αν διαπράττει.

Η Ουκρανία είναι ο πρωταθλητής στον πιο διεφθαρμένο μαραθώνιο του κόσμου. Θυμάμαι Σοβιετικούς αξιωματούχους να τραβάνε τα μαλλιά τους με την απίστευτη κατεργαριά, την παραβατικότητα και τον γκαγκστερισμό που οργίαζε στην Ουκρανία. ΄Ενας από αυτούς την αποκαλούσε «η Σοβιετική Σικελία».

Είμαι από πολύ παλιά θαυμαστής και φίλος της Ουκρανίας και των ζωηρών και συμπαθητικών κατοίκων της. Αλλά είναι τόσο καταθλιπτικό να παρατηρείς τον ουκρανικό πολιτικό πόλεμο λάσπης, την πανταχού παρούσα διαφθορά, τους ολιγάρχες να αλωνίζουν και τούς μοχθηρούς καυγάδες των νέο-ναζιστικών συμμοριών με την ρωσόφωνη μειονότητα. Οι Ουκρανοί άξιζαν πολύ καλύτερη τύχη.

Η Ουκρανία είναι ένας λαβύρινθος διαφθοράς. Έτσι, τι δουλειά είχε εκεί ο Χάντερ, γιος του Τζο Μπάιντεν, σαν μέλος τους Διοικητικού Συμβουλίου μιας εταιρείας πετρελαίου και φυσικού αερίου;

Η πρώην πρωθυπουργός Τζούλια Τιμοσένκο κλείστηκε στην φυλακή για τις δοσοληψίες της με αυτήν την σκοτεινή και διαβρωμένη από το έγκλημα επιχείρηση. Ο γιος ενός αντιπροέδρου των ΗΠΑ δεν είχε καμιά δουλειά να αναμιχθεί σε αυτή την ενεργειακή φιδοφωλιά. Ο μπαμπάς Τζο όφειλε να τον είχε διατάξει να γυρίσει στο σπίτι.

Η απόσπαση της Ουκρανίας από την Ρωσία ήταν κεντρικός αμερικανικός στρατηγικός στόχος μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ΄Ενωσης το 1991. Η Ουκρανία ήταν κρίσιμο συστατικό τμήμα του σοβιετικού βιομηχανικού και εμπορικού συστήματος, για να μην αναφέρουμε και γεωπολιτική αχίλλειο πτέρνα της Μόσχας. Η απόσπαση της Ουκρανίας από την Ρωσία θα ήταν σαν την αποκοπή του Τέξας και της Καλιφόρνιας από τις ΗΠΑ.

Πολλοί Ουκρανοί ήταν ευτυχείς να βγουν από τον έλεγχο της Μόσχας και να οδεύσουν προς την ένωση με την Ευρώπη. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση χρηματοδότησαν την Ουκρανία με 16 δισεκατομμύρια δολάρια βοήθειας, που δεν θα εξοφληθούν ποτέ. Μέγα μέρος των χρημάτων εξαφανίστηκαν μέσα σε ελβετικές τράπεζες.

Αλλά οι Ρωσόφωνοι πολίτες της βιομηχανικής καρδιάς της Ουκρανίας ήσαν βίαια αντίθετοι στην εξουσία του Κιέβου. Έτσι ένας χαμηλής έντασης πόλεμος σιγόβραζε μεταξύ των δύο, στον οποίο αναμείχθηκαν οι ΗΠΑ και ο Καναδάς (με τον μεγάλον όγκο Ουκρανών μεταναστών),αυξάνοντας τον κίνδυνο ενός από ατύχημα πολέμου του ΝΑΤΟ με την Ρωσία.

Μάστορας χειριστής των εθνικοτήτων, ο Τραμπ προσπάθησε να κερδίσει τις ψήφους του ουκρανικού στοιχείου στις Μεσοδυτικές Πολιτείες, όπως το κατόρθωσε με ψηφοφόρους Εβραϊκής και Πολωνικής καταγωγής. Το ίδιο έκανε με τους Ευαγγελιστές (υποστηρικτές του Ισραήλ), τασσόμενος υπέρ ενός μεγαλύτερου Ισραήλ και προβάλλοντας τον εαυτό του στον ρόλο ενός σύγχρονου βιβλικού προφήτη.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος – οι άνθρωποι που νόθευσαν την προκριματική εκλογή προεδρικού υποψηφίου σε βάρος του δημοφιλούς Μπέρνι Σάντερς (και υπέρ της Κλίντον)- πιστεύουν πως μπορούν να ανατρέψουν τον Τραμπ. Οι αριθμοί είναι εντελώς εναντίον τους.

Μπορεί όμως να υποθέσει κανείς πως αυτό που ελπίζουν είναι να ξεσηκώσουν ένα πολιτικό χάος εναντίον του Τραμπ μέχρι την ημέρα των προσεχών εκλογών. Αυτή είναι μια ανήμπορη στρατηγική και μπορεί να τον βοηθήσει μάλλον, παρά να τον βλάψει.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου