Και φυσικά θα βγω από το mainstream που θεωρεί οποιαδήποτε αντίδραση ή πράξη που προκαλεί τον "εθνικό κορμό", α πριόρι πολίτικαλ κορεκτ, στη λίστα του "αριστερού" σαβουάρ βιβρ.
Γιατί βρίσκω μάλλον ανόητη την αντιγραφή της σκηνικής παρουσίας γελοιοποίησης του μιλιταριστικού τρόπου των παρελάσεων από τους Μόντυ Πάιθον (που αίφνης τους ανακάλυψαν οι πάντες).
Πόσο δε μάλλον όταν οι αντιγραφείς προφανώς αδυνατούν να αντιληφθούν ή ξεχνούν την χρονική συγκυρία κατά την οποία επέδειξαν τις ικανότητές τους.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχνά πως η πατρίδα μας βρίσκεται υπό νέα κατοχή, με ηγέτες διαχρονικά πολιτικές μαριονέττες, μέσα σε μια αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα συντελούμενη σε μια πολύ επικίνδυνη και ασταθή γεωπολιτική περιοχή.
Δεν μπορεί να ξεχνά ότι η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε αποικία χρέους και χώρα υποδοχής μεταναστών από όπου γης, με ένα λαό που δείχνει να βρίσκεται στο ναδίρ από πλευράς ψυχικών αποθεμάτων αντίστασης στο καθεστώς. Και είναι απαραίτητη η εθνική ανάταση και λαϊκή ενότητα για να γίνει αξιόμαχος και διεκδικητικός αλλά κυρίως αξιοπρεπής.
Επιπλέον δεν πρέπει να παραγνωρίζεται πως εορταζόταν η επέτειος ενός νικηφόρου πολέμου του λαού μας απέναντι σε έναν φασίστα εισβολέα. Και φυσικά οι τέτοιοι είδους άκαιρες τουλάχιστον πρωτοβουλίες που προκαλούν και διχάζουν πιστεύουμε πως δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα καλό.
Και βέβαια υπήρξε συνέχεια στην πρόκληση ,,,,, ήρθε με την επεξήγηση της "δράσης"των "επαναστατριών" την οποία έδωσαν προκειμένου να "εκλαϊκεύσουν" το κίνητρο, τον συμβολισμό και την κίνησή τους. Την οποία παραθέτουμε, μετά το σχετικό βίντεο της "παρέλασης" και ακολουθεί ένα βίντεο σχετικά με τον εορτασμό του ΟΧΙ στην Ουγκάντα.
Το κείμενο-μανιφέστο:
Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;
Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;
Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;
Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.
Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε, αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας.
Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.
Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.
Τι κοινό μπορεί να'χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να'χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.
Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.
Γι' αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι... Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό.
Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για "προβληματικά παιδιά". Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.
Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.
Υ.Γ.
Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα.
Ο γιορτασμός του ΟΧΙ στην Ουγκάντα
Ο πατέρας Αντώνιος Mutyaba στο βίντεο που ακολουθεί μας εξηγεί πως γιορτάζεται η μέρα του ΟΧΙ στην Ουγκάντα και πως σηματοδοτείται έτσι ο αιώνιος αγώνας για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.