«Κυνηγούσα τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη που δεν σήκωνε τα τηλέφωνα»
Από την στάση του λεωφορείου επί της Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι το εσωτερικό του Πάρκου Ελευθερίας, δεν υπάρχει υπόστεγο. Όσο περπατήσεις, τόσο θα μουσκέψεις- τρέξεις δεν τρέξεις. Το αντιλαμβάνομαι παπί εντός πια του εστιατορίου- μετά την ξαφνική και δυνατή μπόρα (επονείδιστη και απεχθής). Η απελπισία μου μεγάλη. Η προσκεκλημένη για γεύμα όμως έχει την λύση. Σε είκοσι λεπτά ο βοηθός της μου φέρνει ένα φρεσκοαγορασμένο μπλουζάκι. Μπαίνω στο μπάνιο του εστιατορίου My Park μουσκεμένος με σακάκι ταλαίπωρος μεσήλικας και βγαίνω σαν τον Κοβάλσκι από το Λεωφορείον ο Πόθος. Αστειεύομαι. Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου χαμογελά κι έχει το ύφος του ανθρώπου που εκείνο που για τους άλλους φαντάζει παράλογο για εκείνη απλώς έχει την λύση του.
Αγαπημένο στέκι της το εν λόγω εστιατόριο, εκείνη το πρότεινε, σε φορτισμένο μέρος για την ίδια και την νεότερη Ιστορία. Εδώ, στο σημερινό Πάρκο Ελευθερίας – τότε ΕΑΤ ΕΣΑ- εν μέσω Δικτατορίας, βασανίστηκε ο πατέρας της Νίκος Κωνσταντόπουλος και η μητέρα της Λίνα Αλεξίου. Η δεύτερη μόλις πρόσφατα ξαναήλθε εδώ, μετά την τραυματική μα περήφανη εμπειρία. Τώρα τα πράγματα είναι πιο ήρεμα, η βροχή έχει κοπάσει και η συζήτηση ανοίγει, καθώς παραγγέλνουμε- κι εγώ είμαι πια στεγνός.
Προφανώς ξεκινώ με Κώστα Γαβρά. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει ήδη στείλει μια επιστολή στον διεθνή σκηνοθέτη. Και μου λέει πως θα δει την ταινία κάποια στιγμή. «Περιμένω απάντηση απ’ τον κ. Γαβρά που ακόμη δεν έχει έλθει. Δεν θεωρώ πώς τόσο ιστορικά γεγονότα για την χώρα μας, που βιώσαμε όλοι, μπορούν να προσαρμόζονται στην αυτοηρωοποίηση κανενός. Ειδικά ενός προσώπου που έχει διαδραματίσει συγκεκριμένο ρόλο και έχει τεράστια ευθύνη για όσα συνέβησαν. Και κυρίως γιατί δεν διαπραγματεύτηκε συντεταγμένα και με εκείνα τα εργαλεία που όφειλε να ενεργοποιήσει. Το ερώτημα είναι γιατί ο Γαβράς, δημιουργός τέτοιας εμβέλειας και εγνωσμένης πολιτικής στράτευσης επέλεξε να παρουσιάσει με τέτοια μονομέρεια τόσο σοβαρά γεγονότα», μου λέει. Και μου θυμίζει πως ο Γαβράς ήταν από τους πρώτους που υπέγραψαν το πόρισμα αλήθειας για το δημόσιο χρέος. «Εκείνο το εργαλείο, με το οποίο εμπεριστατωμένα η χώρα μπορούσε να διεκδικήσει την μη αποπληρωμή του χρέους».
Έχουμε ήδη παραγγείλει. Η Ζωή μιλάει χαμηλόφωνα αλλά με σιγουριά. Όπως με σιγουριά παραγγέλνει. Το γεγονός πως μεσολαβεί η ανάγνωση του μενού δεν την επηρεάζει στο σκεπτικό της- και στις βολές της. «Το να εμφανίζεται σαν ήρωας που εξάντλησε τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης ένας υπουργός οικονομικών που δεν χρησιμοποίησε καν ένα τέτοιο εργαλείο, είναι ένα πολύ μεγάλο φάουλ, ιστορικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό», καταλήγει. Έχουμε πάρει σαλάτα, από την οποία τσιμπάει ενώ το μαγαζί μας κερνάει ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον ιταλοελληνικό πιάτο: Αραντσίνι, δηλαδή τηγανητό ρύζι με γέμιση από τα ελληνικά γεμιστά και ξυνομιζήθρα. «Μα ο Γαβράς κάνει τέχνη, δεν κάνει ντοκιμαντέρ», ανταπαντώ. «Το δικαίωμα του καλλιτέχνη να δημιουργήσει είναι αναφαίρετο. Το δικαίωμα όμως να μειώσει την ευθύνη συγκεκριμένων προσώπων, δεν το χει κανείς. Από λάθη και παραλείψεις του Τσίπρα και του Βαρουφάκη, ζημιώθηκε η χώρα μας, προδόθηκε ένας ολόκληρος λαός», μου λέει καθώς έρχονται και τα κυρίως πιάτα μας- βασικά πήραμε το ίδιο πιάτο.
Και το ερώτημα νομίζω είναι εύλογο. Η συνεντευξιαζόμενη ήταν τότε Πρόεδρος της Βουλής. Δεν είχε εικόνα για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης; Δεν ενημερωνόταν; «Όχι κι αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα απ’ την αρχή. Το πρώτο χαστούκι ήλθε με την υπογραφή της συμφωνίας στην 20η Φεβρουαρίου, ένα μίνι μνημόνιο. Αντέδρασα και στον Τσίπρα και στην ΚΟ, καταψήφισα την συμφωνία. Είπα μάλιστα στον Τσίπρα να μην διανοηθεί να το φέρει σε Βουλή και δεν το φέρανε. Τους επόμενους μήνες, το μίνι μνημόνιο ισχυροποιήθηκε, περιείχε την αποδοχή του χρέους, ενώ επεστράφησαν στο ΤΧΣ 11, 5 δις ευρώ. Αναλήφθησαν κοινώς υποχρεώσεις που ήταν μνημονιακού τύπου. Η αντίδρασή μου ήταν αμέσως- ζήτησα εξηγήσεις από τον Τσίπρα. Ζήτησα ενημέρωση. Στις 22 Φεβρουαρίου, κυνηγούσα τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη που δεν σήκωνε τα τηλέφωνα. Μόνον όταν πήρα στα χέρια μου την πρόταση και έμαθα από τον Τζανακόπουλο το περιεχόμενο της έφριξα».
Σαν φλας μπακ τα γεγονότα αλλά και παρασκήνια μου αποκαλύπτονται. Η βροχή έξω έχει όντως κοπάσει, το εστιατόριο έχει γεμίσει- κλεφτές ματιές στην Πρόεδρο. Απ’ τα νεότερα πρόσωπα της Πολιτικής που εισήλθε με πληθωρικότητα στο αποδομημένο τοπίο- στην φαρέτρα της η υψηλή νομική υπόσταση, η μαχητικότητα, ο πατέρας πάντα τραβάει τα βλέμματα. Τα μείον της για τους αντιπάλους, ο συγκεντρωτισμός της. Στο χαλαρό γεύμα, μια χαρά παρέα με χιούμορ και ευαισθησία- λέω εγώ.
Η Ζωή μετά την Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στόχευσε να ανοίξει από την Βουλή μια σειρά θεμάτων που θα όπλιζαν όπως λέει την τότε κυβέρνηση: «Είπα στον Τσίπρα πως θα ανοίξουμε τον λογιστικό έλεγχο του χρέους στην Βουλή, το ζήτημα των γερμανικών οφειλών, το σκάνδαλο της Siemens, την λίστα Λαγκάρντ επίσης. Ως πρωτοβουλίες που χρησίμευαν σε μια κυβέρνηση που ήθελε να ανατρέψει τα μνημόνια, όχι να τα εξωραΐσει και να τα χρυσώσει», σημειώνει. Και συνεχίζει, καταθέτοντας ένα ακόμη άγνωστο παρασκήνιο από το πρώτο επτάμηνο του 2015: «Θυμάσαι που είχαν φτιάξει το Brussel Groups για την διαπραγμάτευση; Αρχές Μαΐου του 2015, ταξίδεψα σε Βρυξέλλες για την επιτροπή δικαιωμάτων του ΕΚ με θέμα το προσφυγικό. Τότε συνάντησα την γραμματέα του Τσίπρα στο αεροπλάνο, την Κωνσταντίνα Κιντώνη. Συνειδητοποίησα με φρίκη, ότι το ΒG ήταν διοικητικοί υπάλληλοι και παρατρεχάμενοι του Τσίπρα και άρα καμία σοβαρή ομάδα διαπραγμάτευσης. Απ’ την αρχή φώναζα πως ο Βαρουφάκης είναι ανεπίτρεπτο πως έκανε διαπραγμάτευση χωρίς νομικό επιτελείο. Η επιλογή του ήταν σαν του Τσιπρα που μιλάει αγγλικά χωρίς να ξέρει. Σαν να μιλάς μια ξένη γλώσσα που δεν γνωρίζεις».
Της παρατηρώ, πως μιλάει πάντα σαν δικηγόρος. Σαν σε παράσταση σε Ευελπίδων. Και η ίδια η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν εγκατέλειψε την μεγάλη της αγάπη. Την μαχόμενη δικηγορία. Τώρα έχει και την Πλεύση. Στην ερώτησή μου όμως για την αποτυχία εκλογής στην νέα Βουλή, απαντά πολιτικά: «Πετύχαμε να δώσουμε τον αγώνα με τους δικούς μας όρους και χωρίς να νερώσουμε το κρασί μας. Είμαστε το μεγαλύτερο εξωκοινοβουλευτικό δημοκρατικό κόμμα σήμερα», Για την ίδια εξάλλου η Πολιτική δεν περιορίζεται στα έδρανα της Βουλής. «Πιστεύω σε αυτό που απέδειξα, η Πολιτική παίρνει την μορφή ενεργειών και πρωτοβουλιών. Η Πολιτική δεν εξαντλείται σε Βουλή. Θεωρώ πολύ σημαντικό να εκπροσωπήσω εκείνους που σήμερα δεν εκπροσωπούνται στην Βουλή, μια πλειοψηφική κατηγορία πολιτών που απείχαν από την εκλογική διαδικασία. Κάνουμε και επανακαταμέτρηση, όπως ίσως ξέρεις, κι έχουμε κάνει σήμερα σε αρκετές περιφέρειες. Δεν είναι αξιόπιστα τα αποτελέσματα», μου αποκαλύπτει η Ζωή.
Και ζητώ περισσότερα, καθώς πείθομαι από το ευγενές γκαρσόνι να πιω λευκό κρασί (ποτήρι). «Με τα μέλη της Πλεύσης την κάνουμε. Για τις Εθνικές μόνον και δεν έχουμε ολοκληρώσει- θα ακολουθήσει η διαδικασία και για τις Ευρωεκλογές. Έχουμε αρκετά στοιχεία, συνεχίζουμε διαδικασία διασταύρωσης, θα περάσουμε και σε 2η φάση επανακαταμέτρησης. Θεωρώ πως ανεξάρτητα του αν μπήκες ή δεν μπήκες στην Βουλή, το να είναι αξιόπιστη η εκλογική καταμέτρηση είναι σοβαρή παράμετρος της Δημοκρατίας». Το πόρισμα του κόμματος θα ανακοινωθεί επίσημα και δημόσια. Σκέφτομαι πως η Ζωή, πρόσωπο με γωνίες και αιχμές, δεν μπήκε για πλάκα στην Πολιτική, ανεξάρτητα αν διαφωνείς με τις θέσεις της. Μου δίνει ένα ακόμη άγνωστο παρασκήνιο που θα συζητηθεί.
«Όλο αυτό ξεκίνησε με αφορμή τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που βρήκαμε ύποπτα. Όπως ξέρεις, ίσως, το Γενάρη του 2015 είχα υποβάλει μήνυση σε προϊστάμενο εισαγγελίας πρωτοδικών εκ μέρους του Τσίπρα γιατί τότε υπήρξε πληροφορία από στέλεχος του ΥΠΕΣ πως υπάρχει λογισμικό που μπορεί να παρέμβει σε αποτελέσματα. Η πηγή ήταν επαφή του Δραγασάκη. Υπήρχε αυτή η αξιόπιστη πληροφορία, έγινε μηνυτήρια αναφορά, δέκα μέρες μετά τις εκλογές. Τον Σεπτέμβρη του 2015, είμαι πεπεισμένη πως ενεργοποιήθηκε αυτό το σύστημα, υπέρ του Τσιπρα πια. Στις εκλογές του 2019 οι ενδείξεις ήταν πολύ σοβαρές, ζητήσαμε τηλεγραφήματα αντιπροσώπων, δεν μας τα έδωσε το υπουργείο, και μετά τις εθνικές επίσης. Από την διαδικασία που έγινε και συνεχίζει να γίνεται, επιβεβαιώνεται η υποψία». Κάπου εδώ η Ζωή, μου περιγράφει μια βασική της θέση. Υπάρχει πρόβλημα κατάλυσης της Δημοκρατίας. «Στην Ελλάδα εφαρμόζονται πολιτικές που έχουν επιβληθεί έξωθεν, στο όνομα ενός χρέους που δεν έχει δημιουργήσει ο λαός και όταν κλήθηκε να απαντήσει αν θέλει να το πληρώσει, είπε όχι. Μια εντολή που παραβιάστηκε, με το δημοψήφισμα. Επιβλήθηκαν στον κόσμο, όλα τα μέτρα που είχε απορρίψει εδώ και εννιά και χρόνια. Αυτό το οποίο τις προάλλες ειπώθηκε ως άλλη μια συγγνώμη, είναι μια παραδοχή. Εννοώ το συγγνώμη λάθος που είπε, πάλι η πλευρά των δανειστών, δεν είναι τόσο απλό σε ένα επίπεδο διεθνούς δικαίου. Από αυτό το λάθος καταστράφηκε μια χώρα. Το συγγνώμη λάθος είναι αναισχυντία. Και ο Τσίπρας είπε συγγνώμη λάθος για τους νεκρούς στο Μάτι. Ούτε παραιτήθηκε, ούτε έφερε προ των ευθυνών του κανέναν. Η Πολιτική όμως έχει λογοδοσία και ανάληψη ευθύνης - και συνέπειες».
Μπαίνω σε πειρασμό να της θυμίσω την πρόσφατη ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ΟΗΕ για την σύνδεση του Ματιού με την κλιματική αλλαγή. «Οι θάνατοι στο Μάτι, σαφώς είναι αποτέλεσμα εγκληματικής ολιγωρίας, εγκληματικών παραλείψεων με ενδεχόμενο δόλο. Υπέβαλα μήνυση γι αυτό, τον Αύγουστο του 2018, λίγες μέρες μετά την τραγωδία με τον Διαμαντή Καραναστάση. Τον Οκτώβριο επίσης καταθέσαμε στοιχεία. Μιλάμε για τραγωδία αλλά και έγκλημα που πρέπει να έχει τιμωρία, δεν μπορεί να μείνει έτσι».
Και συμπληρώνει: «Το ζήτημα εκείνη την μέρα ήταν το ταξίδι του Τσίπρα σε Βοσνία και τα τριαντάφυλλα που πέταγε από γέφυρες για την Συμφωνία των Πρεσπών. Και στην ουσία εγκαταλείφθηκε ένας πληθυσμός στο έλεος μιας πυρκαγιάς, μικρότερη από άλλες. Αν είχαν προειδοποιηθεί οι άνθρωποι να εκκενώσουν τον οικισμό, δεν θα θρηνούσαμε θύματα. Η κλιματική αλλαγή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό». Την ρωτώ όμως γιατί το είπε ο Μητσοτάκης.
«Αυτό που σήμερα παρακολουθούμε είναι η κωλοτούμπα για Συμφωνία Πρεσπών. Και για Novartis. Και για το Μάτι. Κάποια πράγματα ειπώθηκαν μόνον ψηφοθηρικά και δεν υπήρχε διάθεση να υπηρετηθούν σε επίπεδο πολιτικής. Η Novartis ας πούμε είναι ανεπίτρεπτο να συρρικνώνεται μόνον στον Παπαγγελόπουλο που είναι γνωστός ο βρώμικος ρόλος του. Προφανώς δεν δρούσε μόνος του».
Η κουβέντα πάει στην Novartis. Λογικό. Η Ζωή δέχεται πως υπάρχει σκάνδαλο. Διεθνές. Αλλά έχει ένσταση για το πώς εξελίσσεται αυτό στην χώρα μας: «Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις να φανεί. Η εργαλειοποίηση από την προηγούμενη κυβέρνηση έχει άρει τις εγγυήσεις για δίκαιη διερεύνηση. Τους περισσότερους από αυτούς που στοχοποιήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση, τους έχω αντιπαλέψει και αντιπολιτευθεί με σκληρούς τόνους. Δεν θα δεχθώ ποτέ όμως πως για να τιμωρήσεις έναν πολιτικό αντίπαλο να επιτρέπεται να κάμψεις τις αρχές του κράτους δικαίου, να κατασκευάζεις καταθέσεις, να κανοναρχίσεις εισαγγελείς. Είναι κραυγαλέα μεθόδευση και είναι ανεπίτρεπτο κανείς να την ανέχεται. Η συζήτηση στην συνέχεια, περίπου δίωρη, έχει Χρέος, Μνημόνια, αλλά και Γκρέτα. «Εγώ είμαι με τους ινδιάνους!», μου λέει η Ζωή γελώντας και περιγράφει την δική της θέση για την κλιματική αλλαγή. «Να προστατέψουμε τον πλανήτη σαν το σπίτι μας. Οτιδήποτε άλλο πονηρό που βλέπουμε σε επίπεδο, μιας ψευδεπίγραφης πράσινης ανάπτυξης , είναι ατζέντες που κάποιοι δεν τις πιστεύουν, στοχεύοντας σε τεράστια κονδύλια που προορίζονται σε αυτά τα πεδία. Δεν είναι υπέρμαχοι κάποιες ΜΚΟ που θησαυρίζουν- πχ στα δικαιώματα. Δεν με ενδιαφέρουν αυτοί που οσμίζονται πράσινο χρήμα. Ο πλανήτης έχει τεράστιο θέμα, είναι και ζήτημα ενημέρωσης, η ρύπανση που προκαλούν πολυεθνικές ή κράτη που αγοράζουν το δικαίωμα ρύπανσης. Είναι μεγάλη στρέβλωση που αφήνει τις επόμενες γενιές ανυπεράσπιστες». Της κάνω και 3 ερωτήσεις πιο λοξές. Για την ακρίβεια της λέω τρία ονόματα και ζητώ ένα σχόλιο: Τσίπρας; «Ένας έκπτωτος πολιτικά και ηθικά πρώην Πρωθυπουργός που η τιμωρία του είναι πως πρέπει να ζήσει με τις πράξεις του για όλο το υπόλοιπο». Μητσοτάκης; «Έχει το προνόμιο να κυβερνά μετά από μία περίοδο μεγάλης ασυδοσίας, έχει αξιοποιήσει την δυνατότητα με αυτονόητες πρωτοβουλίες να δώσει αίσθηση ετοιμότητας. Από την άλλη πλευρά οι εντυπωσιακές κυβιστήσεις σε κεντρικά θέματα προϊδεάζουν και για την εξέλιξη». Κωνσταντόπουλος; «Δεν είμαι αντικειμενική, ένας άνθρωπος που θαυμάζω και αγαπώ πολύ». Για την Ιστορία το μπλουζάκι το κράτησα.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.