του Pepe Escobar. Comité Valmy, 4 janvier 2020
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Δεν μπορούσε να γίνει πρόκληση πιο απρόοπτη εναντίον του Ιράν από αυτό που έγινε το Σάββατο στην Βαγδάτη. Μικρή σημασία έχει ποιος έδωσε το πράσινο φως για την δολοφονία από τις ΗΠΑ του συγκεκριμένου στόχου, του Διοικητή των δυνάμεων Al-Qods (Ιερουσαλήμ), Στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί και του Υποδιοικητή της Σιιτικής Πολιτοφυλακής του Ιράκ, Αμπού Μαχντί αλ Μουχαντίς.
Πρόκειται για μια πράξη πολέμου. Μονόπλευρη, απρόκλητη, και παράνομη.
Ίσως την διαταγή να έδωσε ο Πρόεδρος Τραμπ. ΄Η μπορεί το αμερικανικό βαθύ κράτος να τον διέταξε να δώσει την εντολή.
Κατά τις καλύτερες πηγές μου πληροφοριών στην Νότιο- Ανατολική Ασία , «οι Ισραηλινοί έδωσαν στις ΗΠΑ τις συντεταγμένες για την δολοφονία του Κασέμ Σολεϊμανί, επειδή ήθελαν να αποφύγουν να υποστούν αυτοί τις συνέπειες».
Δεν έχει σημασία ότι ο Τραμπ και το βαθύ κράτος είναι σε πόλεμο. Μια από τις ελάχιστες μονομανίες που τους ενώνουν είναι η μόνιμη σύγκρουση με το Ιράν –που το Πεντάγωνο χαρακτηρίζει ως μιαν από τις πέντε κύριες απειλές κατά των ΗΠΑ, σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με την Ρωσία και την Κίνα.
Αλλά δεν μπορούσε να υπάρξει πρόκληση πιο απροσδόκητη κατά του Ιράν -μέσα στον μακρύ κατάλογο των κυρώσεων και των προκλήσεων- από αυτό που συνέβη στην Βαγδάτη. Το Ιράκ είναι τώρα πεδίο μάχης ενός πολέμου πληρεξουσίων εναντίον του Ιράν, που μπορεί να εξελιχθεί σε θερμό πόλεμο, με συντριπτικές συνέπειες.
Το ξέραμε πως αυτό επρόκειτο να συμβεί. Υπήρχαν πολλοί βρυχηθμοί στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης από παλαιούς υπεύθυνους της άμυνας και της Μοσάντ. Υπήρχαν και απερίφραστες απειλές του Πενταγώνου. Το είχα συζητήσει λεπτομερειακά την περασμένη εβδομάδα με τον Βρετανό αναλυτή και πρώην διπλωμάτη Alastair Crooke, που ήταν εξαιρετικά ανήσυχος. Είχα λάβει ανησυχητικά μηνύματα από το Ιράν. Η αναπόφευκτη κλιμάκωση της Ουάσιγκτον συζητιόταν ως και το βράδυ της Πέμπτης εδώ στο Παλέρμο. Η Σικελία (έδρα αμερικανικών βάσεων )είναι -ας σημειωθεί παρενθετικά- AMGOT , στην γλώσσα των Αμερικανών στρατηγών: Περιοχή Κατεχόμενη από την Αμερικανική Κυβέρνηση.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πόσο είναι προβλέψιμα τα έργα του ασύγκριτου και αναντικατάστατου κράτους. Ο Τραμπ είναι στριμωγμένος με απειλή για καθαίρεση. Ο Νετανιάχου κατηγορούμενος και υπόδικος. Τίποτα πιο σωτήριο από μιαν εξωτερική «απειλή» για να συσπειρώσει τις εσωτερικές δυνάμεις. Ο Ανώτατος Ηγέτης (του Ιράν), Αγιατολαχ Χαμενέϊ, έχει γνώση τέτοιων περίπλοκων καταστάσεων. Δεν είναι περίεργο πως αμέσως ανήγγειλε πως θα υπάρξει επιστροφή της φωτιάς: «Μια σκληρή εκδίκηση περιμένει τους εγκληματίες που έχουν στα χέρια τους το αίμα του και το αίμα των άλλων μαρτύρων». Περιμένετε να είναι πολύ οδυνηρό.
Επιστροφή της φωτιάς με χίλια χτυπήματα
Είχα συναντήσει τον Μουχαντίς στην Βαγδάτη πριν δύο χρόνια –όπως και πολλά άλλα μέλη της Σιιτικής Πολιτοφυλακής Hashd al-Shaabi. Το Βαθύ Κράτος(των ΗΠΑ) είναι κυριολεκτικά τρομοκρατημένο, επειδή πρόκειται εδώ για μιαν οργάνωση της βάσης, που εξελίσσεται σε ένα νέο Εσμπολά, εξ ίσου ισχυρό. Και έχει την πλήρη υποστήριξη του Μεγάλου Αγιατολάχ Σιστανί, ανώτατης θρησκευτικής αρχής στο Ιράκ, που απολαμβάνει τον γενικό σεβασμό.
Η αμερικανική επίθεση στόχευε λοιπόν και τον Σιστανί –αν και η πολιτοφυλακή δρα υπό τις εντολές του πρωθυπουργού του Ιράκ Αμπντέλ Χαμπντί. Πρόκειται για ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος που δεν μπορεί να έγινε παρά από ερασιτέχνες.
Ο Στρατηγός Σολεϊμανί ασφαλώς ταπείνωσε ολόκληρο το Βαθύ Κράτος, πολλές φορές και θα μπορούσε να τους φάει για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό γεύμα στην στρατηγική. Ο Σολεϊμανί ήταν αυτός που νίκησε το «Ισλαμικό Κράτος» στο Ιράκ και όχι οι ΗΠΑ με τους βομβαρδισμούς ισοπέδωσης πόλεων. Ο Σολεϊμανί είναι ένας υπέρ-ήρωας, μυθικού σχεδόν αναστήματος για λεγεώνες νέων παρτιζάνων του Εσμπολά, των Χούτις της Υεμένης, όλων των ρευμάτων αντίστασης στο Ιράκ και στην Συρία, της Ισλαμικής Τζιχάντ στην Παλαιστίνη και σε όλα τα πλάτη της Νότιας Αφρικής, τη Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
Δεν υπάρχει πραγματικά κανένας τρόπος για να διατηρήσουν οι ΗΠΑ στρατό στο Ιράκ, εκτός εάν το έθνος ανακαταληφθεί μετά από ένα λουτρό αίματος. Και ξεχάστε την «ασφάλεια»: Καμιά επίσημη αυτοκρατορική υπηρεσία, η αυτοκρατορική στρατιωτική παρουσία δεν είναι τώρα ασφαλής, πουθενά, στην Μέση Ανατολή, στην Μεσοποταμία, και στον Περσικό Κόλπο.
Το μόνο αγαθό αποτέλεσμα αυτού του μείζονος στρατηγικού λάθους κήρυξης πολέμου θα μπορούσε να είναι ότι θα αποδειχτεί το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του κεφαλαίου Αυτοκρατορία Αμερικανικών Βάσεων Νότιο-Δυτικής Ασίας.
Βραχυπρόθεσμα, η Τεχεράνη θα είναι εξαιρετικά προσεκτική στην ανταπόδοσή της. Μια ένδειξη των –οδυνηρών- γεγονότων που θα έρθουν: Θα είναι η επιστροφή της φωτιάς με χίλια χτυπήματα. Όπως χτυπήματα στο πλαίσιο –και στην νοοτροπία- της μοναδικής υπεροχής, εκεί που πράγματι πονάει περισσότερο. ΄Ετσι είναι που αρχίζουν τα χρόνια τα τρελά και λυσσασμένα: Με την εξαπόλυση των αλαφιασμένων σκύλων του πολέμου.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.