Του Alberto Mingione *
Μην αφήσεις κανέναν να σε αποκαλέσει ήρωα. Γιατί αυτοί που το κάνουν έχουν το πάθος για "slogan"... υστερικά και μειωτικά. Και το "malpractice" είναι ένα σλόγκαν, ένα από τα πιo επιτυχημένα τους.
Μην αφήσεις κανέναν να σε αποκαλέσει ήρωα. Γιατί δεν μετατρέπεται μια κατηγορία επαγγελματιών, με τα δικαιώματα και τα καθήκοντά τους, με τις οικογένειές τους, με ανάγκες όπως οποιουδήποτε άλλου εργαζόμενου, σε έναν απίθανο στρατό μαρτύρων ή ιεραποστόλων.
Μην αφήσεις κανέναν να σε αποκαλέσει ήρωα. Επειδή σε χρησιμοποιούν. Χωρίς αξιοπρεπή συμπεριφορά και χωρίς σεμνότητα. Το κάνουν για να απλώσουν ένα κομψό αποτελεσματικό προπέτασμα στις τεράστιες ευθύνες τους: να σου έχουν αφαιρέσει τα μέσα να εργασθείς χθες, και να σε στείλουν στον πόλεμο σήμερα χωρίς όπλα.
Μην αφήσεις κανέναν να σε πει ήρωα. Γιατί από την εξύμνηση, εγκωμιασμό των ΜΜΕ μέχρι την κατηγορία της δειλίας, η απόσταση είναι πολύ μικρή. Και όταν, με καθολική αποδοχή, γίνεσαι ήρωας, δεν μπορείς να παραπονιέσαι πια αν σου λείπει η μάσκα.
Μην αφήσεις κανέναν να σε αποκαλέσει ήρωα. Γιατί κάποιοι συναδέλφους σου χρησιμοποιούν και εσένα... Οι "ειδικοί". Δεν έχουν χρόνο να είναι στο διάδρομο των θαλάμων του νοσοκομείου όπως εσύ: είναι πάντα στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, στα social media, για να λένε τα πάντα και το αντίθετο των πάντων, για να προωθήσουν την εικόνα τους, το όνομά τους ή το τελευταίο βιβλίο που εκδόθηκε σε χρόνο ρεκόρ για το θέμα... Το κάνουν στο όνομα της τάξης, αυτό- ανακηρυσσόμενοι ως αντιπροσώπευση εκείνου του ηρωισμού που, ακόμα και αν υπήρχε, δεν θα τους αφορούσε.
Μην αφήσεις κανέναν να σε πει ήρωα. Επειδή ζεις σε μια χώρα που τρέφεται με τη συγκίνηση και στη κρίσιμη κατάσταση, έρχεται να θεωρήσει υποχρεωτικό τον ηρωισμό. Και στη συνέχεια επιβάλλει την επιλογή: μαρτύριο στη μάχη ή διαπόμπευση τηλεοπτικό-δικαστική
Μην το κάνεις. Μην πέσεις στην παγίδα...
Δεν είναι υποχρεωτικό να είστε ήρωες. Και δεν είναι καν απαραίτητο. Θα αρκούσε ο καθένας - γιατρός, ασθενής, πολιτικός, δημοσιογράφος, δικαστής, δικηγόρος - έχοντας επίγνωση ότι είναι άνθρωπος (φτιαγμένος από δεξιότητες, αλλά και από αδυναμίες, φόβους, όρια και θυσίες), να προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους και να μην απομακρύνονται από το προορισμό τους και τις ευθύνες τους.
Είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε εμείς οι ΓΙΑΤΡΟΙ καθημερινά, σιωπηλά, πολύ πριν την πανδημία. Από πάντα.
Η πανδημία, για εμάς, είναι απλά η ευκαιρία να το διδάξουμε σε όλους τους άλλους.
Ας μην την χάσουμε.
* Γενικού Χειρουργού - Νοσοκομείο San Carlo Potenza
(Επιστολή γιατρού προς συναδέλφους του την ώρα πανδημίας)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.