Φαίνεται oι περιλάλητες (ηθικές) «Αρχές» δεν έχουν τόση σημασία αν είναι να χαθούνε κέρδη…
Finian Cunningham, «Information Clearing House»- R.Τ.9-12-20
Μετάφραση/Εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού
[To κατωτέρω άρθρο παλαιού και έγκυρου Ιρλανδού δημοσιογράφου παρέχει χρήσιμο μέτρο κρίσεως της σοβαρότητας και αξιοπιστίας των κυβερνητικών ανακοινώσεων και της καθώς-πρέπει «δημοσιογραφικής» εκδοχής για το αποτέλεσμα της τελευταίας ελλαδικής εκστρατείας ικεσιών, στο προχθεσινό ευρωπαϊκό συμβούλιο στις Βρυξέλλες - για κάποια χειρονομία αλληλεγγύης έναντι του τουρκικού γκαγκστερισμού. Την εικόνα της εξευτελιστικής μεταχείρισης δραματοποιεί η αντίθεση της αλαζονικής αντιμετώπισης του ελεγχόμενου ελλαδικού πολιτικού συστήματος με την επίκυψη του ιερατείου των Βρυξελλών μπροστά στο Βέτο Πολωνίας και Ουγγαρίας, που ο Τζωρτζ Σόρος σε άρθρο του χαρακτηρίζει αποκαλυπτικά «συνθηκολόγηση της Μέρκελ».
Εξ άλλου για το διεθνές γόητρο της Ε.Ε., (εκτός της περιοχής Κολωνακίου και βορείων προαστίων),χαρακτηριστικό είναι πρόσφατο άρθρο του Ούγγρου Επιτρόπου Πολιτισμού Σζίλαρντ Ντεμέτερ που χαρακτηρίζει την Ε.Ε. «Θάλαμο Αερίων» (στο Άουσβιτς) του Τζωρτζ Σόρος.]
Θα φαινόταν μια ξεκάθαρη υπόθεση: Δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης –η Ελλάδα και η Κύπρος- διαμαρτύρονται για παραβιάσεις των χωρικών υδάτων τους από την Τουρκία. Τι λέτε λοιπόν για κάποια αλληλεγγύη της ΕΕ;
Μια ιδέα που προτείνει η Ελλάδα είναι το μπλοκ των 27 μελών να επιβάλει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία. Ωστόσο, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ συγκεντρώνονταν για μια σύνοδο αυτή την εβδομάδα, ο επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων Τζόζεφ Μπορέλ υποβάθμιζε αυτή την κίνηση για συλλογικές κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας.
Η Ελλάδα έχει επικρίνει τη Γερμανία – η οποία κατέχει αυτή την περίοδο την εκ περιτροπής έδρα της προεδρίας της ΕΕ – για την αποτυχία της να επιδείξει ηγεσία. Η Αθήνα διαμαρτύρεται ότι το μπλοκ έχει κοινή αμυντική δέσμευση και ότι τα ευρωπαϊκά έθνη δεν πρέπει να προμηθεύουν όπλα σε μια χώρα που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον των μελών της ΕΕ.
Οι εντάσεις σιγοβράζουν στην ανατολική Μεσόγειο, όπου οι προσπάθειες της Τουρκίας αναζήτησης φυσικού αερίου την έχουν φέρει σε σύγκρουση με την Ελλάδα και την Κύπρο για αμφισβητούμενα θαλάσσια σύνορα. Η Άγκυρα έχει μιλήσει ακόμη και για "αιτία πολέμου" και οι ναυτικές δυνάμεις των δύο πλευρών έχουν φτάσει, νωρίτερα αυτό το έτος, στο χείλος της αντιπαράθεσης.
Η ΕΕ έχει καταγγείλει την Τουρκία για προκλήσεις και επιθετικούς ελιγμούς στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλά εκτός από τα οργισμένα λόγια φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα στο πεδίο της πρακτικής αντίδρασης. Οι σχέσεις έχουν επίσης ξινίσει με τη στρατιωτική εμπλοκή της Άγκυρας στη σύγκρουση στη Λιβύη και στον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Οι περιφρονητικές φραστικές επιθέσεις του Τούρκου ηγέτη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν για την υποτιθέμενη εχθρότητά του προς το Ισλάμ έχουν επίσης προκαλέσει εντάσεις.
Αλλά και πάλι, πού είναι η ευρωπαϊκή ενότητα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μελών της; Ελλάδα και Κύπρος φαίνεται να μένουν έξω για να κρεμαστούν και να στεγνώσουν όταν καλείται η ΕΕ να δείξει κάποιο σθένος προς την Τουρκία.
Προφανώς, το πράγμα εξηγείται από το απλό και βρώμικο γεγονός ότι ορισμένα κράτη της ΕΕ έχουν να χάσουν πάρα πολλά κέρδη εάν επιβληθεί εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.
Η Ιταλία και η Ισπανία είναι ο δεύτερος και τρίτος εξαγωγέας όπλων στην Τουρκία, μετά τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη.
Της Γερμανίας, επίσης, οι πωλήσεις όπλων στην Τουρκία αυξάνονται θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Οι πωλήσεις στην Τουρκία αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του συνόλου των γερμανικών εξαγωγών όπλων.
Ορισμένα κράτη της ΕΕ πιέζουν για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία προς στήριξη της Ελλάδας και της Κύπρου. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η Γαλλία, η Αυστρία, η Σλοβενία και η Σλοβακία. Ωστόσο, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία εμποδίζουν την ομόφωνη στάση του μπλοκ, γεγονός που σημαίνει ότι τα όπλα θα συνεχίσουν να ρέουν προς την Τουρκία.
Κατά ειρωνική συγκυρία, ο μεγαλύτερος τομέας των ευρωπαϊκών πωλήσεων εξοπλισμών στην Άγκυρα είναι του ναυτικού. Η Γερμανία πρόκειται τώρα να της πουλήσει έξι υποβρύχια τύπου 214.
Η Ελλάδα έχει εκφράσει ανησυχία ότι τέτοια όπλα θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ισορροπία της ναυτικής δύναμης στην ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Τουρκίας, ενθαρρύνοντας έτσι μια πιο εχθρική πολιτική από την Άγκυρα στις θαλάσσιες αξιώσεις της.
Όπως ανέφερε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας: «Κατανοώ το οικονομικό ζήτημα, αλλά είμαι βέβαιος ότι η Γερμανία κατανοεί επίσης την τεράστια αντίφαση της παροχής επιθετικών όπλων σε μια χώρα που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα δύο χωρών της ΕΕ. Αυτός είναι ο ορισμός της λέξης αντίφαση.»
Η αξιοθρήνητη εικόνα που δείχνει αυτό είναι η πλήρης έλλειψη ενότητας και ηγεσίας στην ΕΕ. Πολιτικοί όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχουν επανειλημμένα καλέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει μεγαλύτερο γεωπολιτικό ανάστημα και ανεξαρτησία. Δεν μοιάζει να ανταποκρίνεται σε τέτοιες μεγαλειώδεις φιλοδοξίες όταν το μπλοκ δεν μπορεί καν να βρει μια κοινή θέση για να υπερασπιστεί τα ζωτικά συμφέροντα των ίδιων των μελών του.
Η επιδίωξη στενών κρατικών συμφερόντων με τη μορφή της ενίσχυσης των κερδών για τις εθνικές βιομηχανίες όπλων αποκαλύπτει την κενολογία και την υποκρισία των μεγαλόστομων προτροπών για «ενότητα» και «αλληλεγγύη».
Το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι βιαστικές και ομόθυμες όταν πρόκειται για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, τη Λευκορωσία, τη Βενεζουέλα και άλλα έθνη για υποτιθέμενες «αρχές». Ωστόσο, όταν πρόκειται για την προστασία των κερδών για τις βιομηχανίες όπλων απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου στην αντιπαράθεση τους με την Τουρκία, τότε η ΕΕ ζαρώνει σαν χάρτινη τίγρη.
Πόσο απερίσκεπτη και ανεύθυνη μπορεί να γίνει; Τα ευρωπαϊκά έθνη τροφοδοτούν συγκρούσεις στη νότια περιφέρεια τους, οι οποίες μπορεί να καταλήξουν σε πόλεμο με μέλη της ΕΕ, που ενδέχεται να υποστούν επίθεση με όπλα που πωλούνται από άλλα μέλη της ΕΕ. Είναι ένα σουρεαλιστικό ενδεχόμενο, αντάξιο του παρανοϊκού μυθιστορήματος του Τζόζεφ Χέλερ Catch-22.
Η απόλυτη παραφροσύνη είναι ότι όλοι οι πρωταγωνιστές είναι μέλη της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, η οποία υποτίθεται ότι υποστηρίζει την ασφάλεια και την ειρήνη στον Ατλαντικό και την Ευρώπη. Η Ελλάδα απευθύνει έκκληση ακόμη και τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες να την εφοδιάσουν με πολεμικά αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke στην αντιπαράθεσή της με την Τουρκία, για να αντισταθμίσει τις πωλήσεις όπλων από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία. Πώς τελειώνει αυτό; Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ανατινάσσονται έξω από το νερό;
===============================================
Ο Finian Cunningham έχει γράψει εκτενώς για τις διεθνείς υποθέσεις, με άρθρα που δημοσιεύονται σε διάφορες γλώσσες. Για σχεδόν 20 χρόνια, εργάστηκε ως συντάκτης και συγγραφέας σε μεγάλους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των The Mirror, Irish Times και Independent.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Finian Cunningham, «Information Clearing House»- R.Τ.9-12-20
Μετάφραση/Εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού
[To κατωτέρω άρθρο παλαιού και έγκυρου Ιρλανδού δημοσιογράφου παρέχει χρήσιμο μέτρο κρίσεως της σοβαρότητας και αξιοπιστίας των κυβερνητικών ανακοινώσεων και της καθώς-πρέπει «δημοσιογραφικής» εκδοχής για το αποτέλεσμα της τελευταίας ελλαδικής εκστρατείας ικεσιών, στο προχθεσινό ευρωπαϊκό συμβούλιο στις Βρυξέλλες - για κάποια χειρονομία αλληλεγγύης έναντι του τουρκικού γκαγκστερισμού. Την εικόνα της εξευτελιστικής μεταχείρισης δραματοποιεί η αντίθεση της αλαζονικής αντιμετώπισης του ελεγχόμενου ελλαδικού πολιτικού συστήματος με την επίκυψη του ιερατείου των Βρυξελλών μπροστά στο Βέτο Πολωνίας και Ουγγαρίας, που ο Τζωρτζ Σόρος σε άρθρο του χαρακτηρίζει αποκαλυπτικά «συνθηκολόγηση της Μέρκελ».
Εξ άλλου για το διεθνές γόητρο της Ε.Ε., (εκτός της περιοχής Κολωνακίου και βορείων προαστίων),χαρακτηριστικό είναι πρόσφατο άρθρο του Ούγγρου Επιτρόπου Πολιτισμού Σζίλαρντ Ντεμέτερ που χαρακτηρίζει την Ε.Ε. «Θάλαμο Αερίων» (στο Άουσβιτς) του Τζωρτζ Σόρος.]
Θα φαινόταν μια ξεκάθαρη υπόθεση: Δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης –η Ελλάδα και η Κύπρος- διαμαρτύρονται για παραβιάσεις των χωρικών υδάτων τους από την Τουρκία. Τι λέτε λοιπόν για κάποια αλληλεγγύη της ΕΕ;
Μια ιδέα που προτείνει η Ελλάδα είναι το μπλοκ των 27 μελών να επιβάλει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία. Ωστόσο, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ συγκεντρώνονταν για μια σύνοδο αυτή την εβδομάδα, ο επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων Τζόζεφ Μπορέλ υποβάθμιζε αυτή την κίνηση για συλλογικές κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας.
Η Ελλάδα έχει επικρίνει τη Γερμανία – η οποία κατέχει αυτή την περίοδο την εκ περιτροπής έδρα της προεδρίας της ΕΕ – για την αποτυχία της να επιδείξει ηγεσία. Η Αθήνα διαμαρτύρεται ότι το μπλοκ έχει κοινή αμυντική δέσμευση και ότι τα ευρωπαϊκά έθνη δεν πρέπει να προμηθεύουν όπλα σε μια χώρα που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον των μελών της ΕΕ.
Οι εντάσεις σιγοβράζουν στην ανατολική Μεσόγειο, όπου οι προσπάθειες της Τουρκίας αναζήτησης φυσικού αερίου την έχουν φέρει σε σύγκρουση με την Ελλάδα και την Κύπρο για αμφισβητούμενα θαλάσσια σύνορα. Η Άγκυρα έχει μιλήσει ακόμη και για "αιτία πολέμου" και οι ναυτικές δυνάμεις των δύο πλευρών έχουν φτάσει, νωρίτερα αυτό το έτος, στο χείλος της αντιπαράθεσης.
Η ΕΕ έχει καταγγείλει την Τουρκία για προκλήσεις και επιθετικούς ελιγμούς στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλά εκτός από τα οργισμένα λόγια φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα στο πεδίο της πρακτικής αντίδρασης. Οι σχέσεις έχουν επίσης ξινίσει με τη στρατιωτική εμπλοκή της Άγκυρας στη σύγκρουση στη Λιβύη και στον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Οι περιφρονητικές φραστικές επιθέσεις του Τούρκου ηγέτη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν για την υποτιθέμενη εχθρότητά του προς το Ισλάμ έχουν επίσης προκαλέσει εντάσεις.
Αλλά και πάλι, πού είναι η ευρωπαϊκή ενότητα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μελών της; Ελλάδα και Κύπρος φαίνεται να μένουν έξω για να κρεμαστούν και να στεγνώσουν όταν καλείται η ΕΕ να δείξει κάποιο σθένος προς την Τουρκία.
Προφανώς, το πράγμα εξηγείται από το απλό και βρώμικο γεγονός ότι ορισμένα κράτη της ΕΕ έχουν να χάσουν πάρα πολλά κέρδη εάν επιβληθεί εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.
Η Ιταλία και η Ισπανία είναι ο δεύτερος και τρίτος εξαγωγέας όπλων στην Τουρκία, μετά τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών της Στοκχόλμης για την Ειρήνη.
Της Γερμανίας, επίσης, οι πωλήσεις όπλων στην Τουρκία αυξάνονται θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Οι πωλήσεις στην Τουρκία αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του συνόλου των γερμανικών εξαγωγών όπλων.
Ορισμένα κράτη της ΕΕ πιέζουν για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία προς στήριξη της Ελλάδας και της Κύπρου. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η Γαλλία, η Αυστρία, η Σλοβενία και η Σλοβακία. Ωστόσο, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία εμποδίζουν την ομόφωνη στάση του μπλοκ, γεγονός που σημαίνει ότι τα όπλα θα συνεχίσουν να ρέουν προς την Τουρκία.
Κατά ειρωνική συγκυρία, ο μεγαλύτερος τομέας των ευρωπαϊκών πωλήσεων εξοπλισμών στην Άγκυρα είναι του ναυτικού. Η Γερμανία πρόκειται τώρα να της πουλήσει έξι υποβρύχια τύπου 214.
Η Ελλάδα έχει εκφράσει ανησυχία ότι τέτοια όπλα θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ισορροπία της ναυτικής δύναμης στην ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Τουρκίας, ενθαρρύνοντας έτσι μια πιο εχθρική πολιτική από την Άγκυρα στις θαλάσσιες αξιώσεις της.
Όπως ανέφερε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας: «Κατανοώ το οικονομικό ζήτημα, αλλά είμαι βέβαιος ότι η Γερμανία κατανοεί επίσης την τεράστια αντίφαση της παροχής επιθετικών όπλων σε μια χώρα που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα δύο χωρών της ΕΕ. Αυτός είναι ο ορισμός της λέξης αντίφαση.»
Η αξιοθρήνητη εικόνα που δείχνει αυτό είναι η πλήρης έλλειψη ενότητας και ηγεσίας στην ΕΕ. Πολιτικοί όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχουν επανειλημμένα καλέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει μεγαλύτερο γεωπολιτικό ανάστημα και ανεξαρτησία. Δεν μοιάζει να ανταποκρίνεται σε τέτοιες μεγαλειώδεις φιλοδοξίες όταν το μπλοκ δεν μπορεί καν να βρει μια κοινή θέση για να υπερασπιστεί τα ζωτικά συμφέροντα των ίδιων των μελών του.
Η επιδίωξη στενών κρατικών συμφερόντων με τη μορφή της ενίσχυσης των κερδών για τις εθνικές βιομηχανίες όπλων αποκαλύπτει την κενολογία και την υποκρισία των μεγαλόστομων προτροπών για «ενότητα» και «αλληλεγγύη».
Το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι βιαστικές και ομόθυμες όταν πρόκειται για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, τη Λευκορωσία, τη Βενεζουέλα και άλλα έθνη για υποτιθέμενες «αρχές». Ωστόσο, όταν πρόκειται για την προστασία των κερδών για τις βιομηχανίες όπλων απέναντι στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου στην αντιπαράθεση τους με την Τουρκία, τότε η ΕΕ ζαρώνει σαν χάρτινη τίγρη.
Πόσο απερίσκεπτη και ανεύθυνη μπορεί να γίνει; Τα ευρωπαϊκά έθνη τροφοδοτούν συγκρούσεις στη νότια περιφέρεια τους, οι οποίες μπορεί να καταλήξουν σε πόλεμο με μέλη της ΕΕ, που ενδέχεται να υποστούν επίθεση με όπλα που πωλούνται από άλλα μέλη της ΕΕ. Είναι ένα σουρεαλιστικό ενδεχόμενο, αντάξιο του παρανοϊκού μυθιστορήματος του Τζόζεφ Χέλερ Catch-22.
Η απόλυτη παραφροσύνη είναι ότι όλοι οι πρωταγωνιστές είναι μέλη της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, η οποία υποτίθεται ότι υποστηρίζει την ασφάλεια και την ειρήνη στον Ατλαντικό και την Ευρώπη. Η Ελλάδα απευθύνει έκκληση ακόμη και τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες να την εφοδιάσουν με πολεμικά αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke στην αντιπαράθεσή της με την Τουρκία, για να αντισταθμίσει τις πωλήσεις όπλων από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία. Πώς τελειώνει αυτό; Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ανατινάσσονται έξω από το νερό;
===============================================
Ο Finian Cunningham έχει γράψει εκτενώς για τις διεθνείς υποθέσεις, με άρθρα που δημοσιεύονται σε διάφορες γλώσσες. Για σχεδόν 20 χρόνια, εργάστηκε ως συντάκτης και συγγραφέας σε μεγάλους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των The Mirror, Irish Times και Independent.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.