Zero Hedge, 2-1-21
Authored by Michael Rectenwald via The Mises Institute
Η Μεγάλη Eπανεκκίνηση είναι στο μυαλό όλων, είτε το γνωρίζουν όλοι είτε όχι. Προδιαγράφεται από τα μέτρα που έχουν λάβει κράτη σε όλο τον κόσμο για την αντιμετώπιση της κρίσης covid-19. (Με το"κρίση" εννοώ όχι την ίδια την "πανδημία", αλλά τις αντιδράσεις σε έναν νέο ιό που ονομάζεται SARS-2 και τον αντίκτυπο των απαντήσεων στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.)
Στο βιβλίο του, «COVID-19: Η Μεγάλη Επανεκκίνηση», ο ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab γράφει ότι η κρίση covid-19 θα πρέπει να θεωρηθεί ως μια "ευκαιρία [που μπορεί να αξιοποιηθεί για να πραγματοποιηθεί το είδος των θεσμικών αλλαγών και των επιλογών πολιτικής] που θα θέσει τις οικονομίες στο δρόμο προς ένα πιο δίκαιο και πιο πράσινο μέλλον."
Μολονότι ο Schwab, προπαγανδίζει επί χρόνια την «Επανεκκίνηση», η κρίση του covid πρόσφερε ένα πρόσχημα για την τελική πραγματοποίησή της. Κατά τον Σβάμπ και τους πολύ-δισεκατομμυριούχους συνεργούς του στην επιβολή της παγκοσμιοποίησης δεν πρέπει να περιμένουμε ότι ο μετά-κορωναϊό κόσμος θα επιστρέψει στις προηγούμενες μορφές λειτουργίας του.
Αντίθετα, κάπου μεταξύ περιγραφής και υπόδειξης, ο Σβαμπ προτείνει ότι οι αλλαγές θα είναι, ή θα πρέπει να θεσπισθούν σε όλους τους αλληλένδετους και αλληλεξαρτώμενους τομείς του κοινωνικού βίου για την δημιουργία μιας νέας κανονικότητας.
Έτσι, τι είναι ακριβώς η Μεγάλη Επανεκκίνηση
και ποια είναι η νέα κανονικότητα που θα καθιερωθεί;
Η Μεγάλη Επανεκκίνηση ( RESET) σημαίνει μειωμένα εισοδήματα και χρήσης άνθρακα. Αλλά ο Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (του Νταβός) βλέπουν επίσης την μεγάλη επανεκκίνηση στην σύγκλιση των οικονομικών, νομισματικών, τεχνολογικών, ιατρικών, γενετικών, περιβαλλοντικών, στρατιωτικών συστημάτων και των συστημάτων διακυβέρνησης.
Η Μεγάλη Επανεκκίνηση περιλαμβάνει τεράστιες μεταμορφώσεις σε κάθε έναν από αυτούς τους τομείς, αλλαγές οι οποίες, σύμφωνα με τον Σβαμπ, δεν θα αλλάξουν μόνο τον κόσμο μας, αλλά και θα μας οδηγήσουν στο ερώτημα τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος."
Όσον αφορά την οικονομία και τη νομισματική πολιτική, η Μεγάλη Επανεκκίνηση θα περιλαμβάνει αφ’ ενός την σταθεροποίηση του πλούτου και αφ’ ετέρου την πιθανή καθιέρωση καθολικού βασικού εισοδήματος (UBI). Θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια στροφή προς ένα ψηφιακό νόμισμα, συμπεριλαμβανομένης της ενοποιημένης συγκέντρωσης των τραπεζών και τραπεζικών λογαριασμών, άμεση φορολογία σε πραγματικό χρόνο, αρνητικά επιτόκια, και την κεντρική εποπτεία και τον έλεγχο των δαπανών και του χρέους.
Ενώ κάθε πτυχή της Μεγάλης Επανεκκίνησης αφορά την τεχνολογία, ειδικώτερα συνεπάγεται την «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση», ή τον Υπερανθρωπισμό, που περιλαμβάνει την επέκταση της γενετικής, της νανοτεχνολογίας, και της ρομποτικής και τη διείσδυσή τους σε ανθρώπινα σώματα και εγκεφάλους. Φυσικά, η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση περιλαμβάνει την αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας, σε αυξανόμενους τομείς, από την αυτοματοποίηση. Αλλά επιπλέον, ο Σβάμπ χαιρετίζει την χρήση της νανοτεχνολογίας και του εγκεφαλικού σαρώματος (Scanning), για την πρόβλεψη της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Η Μεγάλη Επανεκκίνηση περιλαμβάνει την έκδοση ιατρικών διαβατηρίων, που θα ψηφιοποιηθούν σύντομα, όπως και την διαφάνεια στα ιατρικά δεδομένα, το ιατρικό ιστορικό, την γενετική συγκρότηση και την κατάσταση ασθενείας. Αλλά θα περιλαμβάνει και την εμφύτευση μικροτσίπς που θα διαβάζουν και θα αναφέρουν την γενετική συγκρότηση και την κατάσταση του εγκεφάλου, ούτως ώστε και η διάβαση των συνόρων μπορεί μια μέρα να υποχρεώνει σε λεπτομερειακό ηλεκτρονικό σάρωμα του εγκεφάλου για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος ασφαλείας.
Στο γενετικό πεδίο, η Μεγάλη Επανεκκίνηση περιλαμβάνει προόδους στη γενετική μηχανική και τη συγχώνευση της γενετικής, της νανοτεχνολογίας και της ρομποτικής.
Στο στρατιωτικό πεδίο, η Μεγάλη Επανεκκίνηση συνεπάγεται τη δημιουργία νέων πεδίων μάχης, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνοχώρου και του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Από την άποψη της διακυβέρνησης, η Μεγάλη Επαναφορά σημαίνει όλο και πιο συγκεντρωτική, συντονισμένη, και διευρυμένη κυβέρνηση και «κυβερνητικές αντιλήψεις», την σύγκλιση των εταιρειών και των κρατών, και την ψηφιοποίηση των κυβερνητικών λειτουργιών και με τη χρήση του 5G και την προγνωστική αλγορίθμων, σε πραγματικό χρόνο παρακολούθησης και επιτήρησης των φορέων στο διάστημα ή την «προληπτική διακυβέρνηση» ανθρώπων και συστημάτων.
Τούτων λεχθέντων, "η Μεγάλη Επανεκκίνηση" δεν είναι παρά μια συντονισμένη εκστρατεία προπαγάνδας, περιβεβλημένης τον μανδύα του αναπόφευκτου. Αντί για μια απλή θεωρία συνωμοσίας, όπως είχαν ισχυρισθεί οι New York Times , η Μεγάλη Επανεκκίνηση (Βig Reset) είναι μια συνωμοτική απόπειρα, η ένας "ευσεβής πόθος" των κοινωνικό-οικονομικών σχεδιαστών του «Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ» να επιβάλλουν σε μεγάλα εταιρικά συμφέροντα και σε κυβερνήσεις την υιοθέτηση των επιθυμιών τους.
Προκειμένου να πωληθεί αυτό το πακέτο, το WEF κινητοποιεί τη ρητορική της «οικονομικής ισότητας», της «δικαιοσύνης», της «ένταξης» και της «κοινής μοίρας», μεταξύ άλλων ευφημισμών. Μαζί, τέτοιες φράσεις προβάλλουν ως είδωλο τη κολεκτιβιστική, σοσιαλιστική πολιτική και ιδεολογική συνιστώσα του προτεινόμενου «εταιρικού σοσιαλισμού»…
Τις προοπτικές της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» θα εξετάσω σε μελλοντικά άρθρα. Προς το παρόν αρκεί να λεχθεί ότι το WEF οραματίζεται μια βίο-τεκνό-φεουδαρχική παγκόσμια τάξη, με κοινωνικό-οικονομικούς σχεδιαστές και μεγάλα εταιρικά συμφέροντα στο κυβερνείο και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας υποταγμένο στις επιθυμίες τους. Οι σχεδιαστές θα έχουν την μάζα της ανθρωπότητας να ζει κάτω από μια οικονομική θέση μειωμένων προσδοκιών, με την ατομική αυτονομία περιορισμένη ασφυκτικά αν δεν εξαλειφθεί εντελώς. Όπως επισήμανε ο Mises*, τέτοιοι σχεδιαστές είναι χαρακτήρες αυταρχικοί που εννοούν να αντικαταστήσουν τα σχέδια μεμονωμένων παραγόντων με τα δικά τους, επιτελικά σχέδια.
Εάν θεσπιστούν, τα σχέδια αυτά θα αποτύχουν, αλλά και η έγκρισή τους θα κοστίσει ωστόσο πολύ ακριβά.
* Ο Λούντβιχ Χάινριχ φον Μίζες (Ludwig Heinrich Edler von Mises, 29 Σεπτεμβρίου 1881 – 10 Οκτωβρίου 1973) ήταν Αυστριακός οικονομολόγος με μεγάλη επιρροή στο σύγχρονο ελευθεριακό κίνημα και στην αναβίωση του κλασικού φιλελευθερισμού. Έχει ονομαστεί ο αδιαφιλονίκητος πρύτανης της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης. Οι θεωρίες του επηρέασαν πολλούς μεταγενεστέρους οικονομολόγους όπως ο Φρίντριχ φον Χάγεκ, ο Μάρεϊ Ρόθμπαρντ και ο Χεσούς Ουέρτα ντε Σότο.
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.