Ο Danish Siddiqui, ο φωτορεπόρτερ και βραβευμένος με Πούλιτζερ για την περίφημη φωτογραφία της κατάκοπης γυναίκας της φυλής των Rohingya, σκοτώθηκε στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν από σφαίρες Αφγανών Ταλιμπάν.
Ο Siddiqui ήταν επικεφαλής της ομάδας φωτορεπόρτερ του Reuters στην Ινδία και χρησιμοποιούσε ως βάση εξόρμησης την Βομβάη. Κάλυπτε τις συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν και των Tαλιμπάν και τις τελευταίες ημέρες τη μεγάλη επαρχία του Κανταχάρ.
Σε μια από αυτές τις συγκρούσεις, το πρωί της Παρασκευής, τραυματίστηκε ελαφρά στο χέρι από εξοστρακισμένο βλήμα, για να δεχθεί λίγο αργότερα και ενώ συνομιλούσε με κατοίκους της περιοχής, νέα πυρά από τους Ταλιμπάν, που ήταν και τα μοιραία. Δίπλα του σκοτώθηκε κι ένας αξιωματικός των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν.
Ο διοικητής της μονάδας την οποία ακολουθούσε ο φωτορεπόρτερ, περιέγραψε τη σκηνή λέγοντας πως «όλα συνέβησαν κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης όπου οι Αφγανοί κυβερνητικοί προσπάθησαν να ανακαταλάβουν την κεντρική αγορά πάνω σε ένα σημαντικό συνοριακό πέρασμα προς το Πακιστάν».
Το πρακτορείο Reuters ανακοίνωσε πως δεν είναι σε θέση προς στιγμήν να δώσει περισσότερες πληροφορίες για τον τραγικό θάνατο του βραβευμένου φωτορεπόρτερ.
Οι συνάδελφοί του με ανακοίνωσή τους περιγράφουν τον Danish Siddiqui ως έναν «εξαιρετικό δημοσιογράφο, έναν αφοσιωμένο σύζυγο και πατέρα αλλά και έναν πολύ αγαπητό συνάδελφο». «Οι σκέψεις μας είναι αυτή τη στιγμή με την οικογένειά του, σε αυτούς τους τρομακτικούς καιρούς...».
Ο Siddiqui εργαζόταν στο Reuters από το 2010, καλύπτοντας τα πολεμικά μέτωπα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και τα βίαια επεισόδια στο Χονγκ Κονγκ.
Το 2018 κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ με τη δουλειά του κατά τη διάρκεια του κύματος προσφύγων Rohingya, από τη Μιανμάρ προς το Μπαγκλαντές.
Οι κριτές της επιτροπής βραβείων Πούλιτζερ, περιέγραψαν τη δουλειά του ως «φωτογραφίες- σοκ που εκθέτουν στον κόσμο τη βία που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες».
«Αν και μ’ αρέσει να καλύπτω ιστορίες όλων των ειδών, από bussiness μέχρι πολιτική, ακόμη και αθλητικά γεγονότα, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο και με κάνει να χαίρομαι είναι όταν καταφέρνω να συλλάβω το ανθρώπινο πρόσωπο ως επίκεντρο σε μια ιστορία breaking news. Φωτογραφίζω για τον κοινό άνθρωπο, ο οποίος θέλει να δει αλλά και να αισθανθεί μια ιστορία από μια περιοχή ή χώρα που δεν θα μπορούσε ποτέ να βρίσκεται». Με αυτά τα λόγια ο Siddiqui περιέγραφε τη δουλειά του.
Ακολουθεί παρακάτω η περίφημη φωτογραφία με την οποία κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ.
Στιγμές σαν κι αυτήν μπορούν να περιγραφούν κάθε μέρα. Στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία ή μεταξύ των χαραγμένων συνόρων που δεν σημαίνουν τίποτα στην Αφρικανική Ήπειρο. Όπου δηλαδή κυβερνά η ανεξέλεγκτη και άσκοπη βία.
Ο Henry Foy των Financial Times περιγράφει τον Siddiqui σαν έναν «λαμπερό και ταλαντούχο φωτογράφο, αλλά και ως έναν θαυμάσιο συνάδελφο. Το χιούμορ του και η γοητεία του πάντα φώτιζαν τον χώρο που βρισκόταν, αλλά και τη δουλειά του, που είχε να κάνει με την κριτική ματιά απέναντι στις ανθρώπινες ιστορίες. Ήταν ένας απόλυτος επαγγελματίας. Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη δημοσιογραφία».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρουΟ Siddiqui ήταν επικεφαλής της ομάδας φωτορεπόρτερ του Reuters στην Ινδία και χρησιμοποιούσε ως βάση εξόρμησης την Βομβάη. Κάλυπτε τις συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν και των Tαλιμπάν και τις τελευταίες ημέρες τη μεγάλη επαρχία του Κανταχάρ.
Σε μια από αυτές τις συγκρούσεις, το πρωί της Παρασκευής, τραυματίστηκε ελαφρά στο χέρι από εξοστρακισμένο βλήμα, για να δεχθεί λίγο αργότερα και ενώ συνομιλούσε με κατοίκους της περιοχής, νέα πυρά από τους Ταλιμπάν, που ήταν και τα μοιραία. Δίπλα του σκοτώθηκε κι ένας αξιωματικός των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν.
Ο διοικητής της μονάδας την οποία ακολουθούσε ο φωτορεπόρτερ, περιέγραψε τη σκηνή λέγοντας πως «όλα συνέβησαν κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης όπου οι Αφγανοί κυβερνητικοί προσπάθησαν να ανακαταλάβουν την κεντρική αγορά πάνω σε ένα σημαντικό συνοριακό πέρασμα προς το Πακιστάν».
Το πρακτορείο Reuters ανακοίνωσε πως δεν είναι σε θέση προς στιγμήν να δώσει περισσότερες πληροφορίες για τον τραγικό θάνατο του βραβευμένου φωτορεπόρτερ.
Οι συνάδελφοί του με ανακοίνωσή τους περιγράφουν τον Danish Siddiqui ως έναν «εξαιρετικό δημοσιογράφο, έναν αφοσιωμένο σύζυγο και πατέρα αλλά και έναν πολύ αγαπητό συνάδελφο». «Οι σκέψεις μας είναι αυτή τη στιγμή με την οικογένειά του, σε αυτούς τους τρομακτικούς καιρούς...».
Ο Siddiqui εργαζόταν στο Reuters από το 2010, καλύπτοντας τα πολεμικά μέτωπα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και τα βίαια επεισόδια στο Χονγκ Κονγκ.
Το 2018 κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ με τη δουλειά του κατά τη διάρκεια του κύματος προσφύγων Rohingya, από τη Μιανμάρ προς το Μπαγκλαντές.
Οι κριτές της επιτροπής βραβείων Πούλιτζερ, περιέγραψαν τη δουλειά του ως «φωτογραφίες- σοκ που εκθέτουν στον κόσμο τη βία που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες».
«Αν και μ’ αρέσει να καλύπτω ιστορίες όλων των ειδών, από bussiness μέχρι πολιτική, ακόμη και αθλητικά γεγονότα, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο και με κάνει να χαίρομαι είναι όταν καταφέρνω να συλλάβω το ανθρώπινο πρόσωπο ως επίκεντρο σε μια ιστορία breaking news. Φωτογραφίζω για τον κοινό άνθρωπο, ο οποίος θέλει να δει αλλά και να αισθανθεί μια ιστορία από μια περιοχή ή χώρα που δεν θα μπορούσε ποτέ να βρίσκεται». Με αυτά τα λόγια ο Siddiqui περιέγραφε τη δουλειά του.
Ακολουθεί παρακάτω η περίφημη φωτογραφία με την οποία κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ.
Σε μια φωτογραφική στιγμή αποκρυσταλλώνεται όλο το δράμα ενός λαού, μιας γενιάς ανθρώπων που τους έλαχε από τη μοίρα να είναι μια θρησκευτική μειονότητα σε μια χώρα που κυβερνά ο στρατός και που η θρησκευτική πλειοψηφία δεν ανεχόταν τη διαφορετικότητα.
Στα σύνορα Μπαγκλαντές - Μιανμάρ μια γυναίκα δεν αντέχει άλλο και καταρρέει από την κούραση, την απόγνωση και την απελπισία, αλλά εκείνη τη στιγμή βρίσκεται μπροστά της το βλέμμα του φωτορεπόρτερ ο οποίος με ένα κλικ καταφέρνει να απαθανατίσει μια ολόκληρη περίοδο ιστορίας, αλλά και την απίστευτη βαναυσότητα που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Στιγμές σαν κι αυτήν μπορούν να περιγραφούν κάθε μέρα. Στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία ή μεταξύ των χαραγμένων συνόρων που δεν σημαίνουν τίποτα στην Αφρικανική Ήπειρο. Όπου δηλαδή κυβερνά η ανεξέλεγκτη και άσκοπη βία.
Ο Henry Foy των Financial Times περιγράφει τον Siddiqui σαν έναν «λαμπερό και ταλαντούχο φωτογράφο, αλλά και ως έναν θαυμάσιο συνάδελφο. Το χιούμορ του και η γοητεία του πάντα φώτιζαν τον χώρο που βρισκόταν, αλλά και τη δουλειά του, που είχε να κάνει με την κριτική ματιά απέναντι στις ανθρώπινες ιστορίες. Ήταν ένας απόλυτος επαγγελματίας. Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη δημοσιογραφία».
πηγή
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.