Αποσπάσματα της συνέντευξης της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στη ‘’Βεργίνα Τηλεόραση’’ και στον Ανδρέα Σταματόπουλο
Στην εφ’ όλης της ύλης Συνέντευξη που παραχώρησε η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας κα Ζωή Κωνσταντοπούλου στην Βεργίνα Τηλεόραση, μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη και την παρακαταθήκη που αφήνει. Για τον πρόσφατο Ανασχηματισμό και τις παλινωδίες Κυβέρνησης, Αντιπολίτευσης και Αποστολάκη. Για την ανάγκη (και την διαχρονική έλλειψη) Αξιοκρατίας στην χώρα και στις θέσεις ευθύνης. Για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, την Πανδημία, την ΔΕΘ και τα επόμενα βήματα της Πλεύσης Ελευθερίας.
Ακολουθούν αποσπάσματα:
Για τον Μίκη Θεοδωράκη: Είναι μία μεγάλη απώλεια για τον Ελληνισμό και για την ανθρωπότητα ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη, την ίδια ώρα όμως ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος μένει αθάνατος στις καρδιές μας και στο νου μας και ο σπόρος τον οποίο φύτεψε για τον αγώνα της ανθρωπότητας για να αλλάξει ο κόσμος, πιστεύω ότι ανθίζει και θα συνεχίσει να ανθίζει καθημερινά στις ψυχές των ανθρώπων που συνεχίζουν να αγωνίζονται και να δημιουργούν. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν πραγματικά ένας μεγάλος δημιουργός, ένας πολύ σημαντικός πολιτικός άνθρωπος, επίσης, κάτι που ξεχνιέται πολλές φορές, ένας άνθρωπος ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, με αγωνία για τον τόπο και με αγάπη για τη δημοκρατία και την ελευθερία, συνέχισε να αγωνίζεται, να παλεύει και να παρεμβαίνει, ένας άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε και που ενέπνευσε και θα συνεχίσει να εμπνέει. Μας αφήνει μια παρακαταθήκη πραγματικά ανεκτίμητη, που αποτελεί εθνική και πανανθρώπινη κληρονομιά και εγώ αυτό που αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω αποχαιρετώντας τον, είναι να τον ευχαριστήσω για όλα αυτά που μας έδωσε. Και κυρίως, για αυτό που κατόρθωσε. Είναι κάτι που λίγοι άνθρωποι το έχουν κατορθώσει. Να βάλει ένα σημαντικό, όχι απλώς λιθαράκι, ένα σημαντικό αγκωνάρι στην πορεία του να χτίσουμε ένα διαφορετικό κόσμο. Να αλλάξουμε τον κόσμο..
Για τον πρόσφατο ανασχηματισμό: Έδειξαν στον ελληνικό λαό ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούν, ποιοι είναι αυτοί που παριστάνουν την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και ποια είναι και τα πρόσωπα που επιλέγονται ως δήθεν εκλεκτά και συμβολικά και σημαντικά για μια δήθεν διακομματική συναίνεση. Τι είδαμε λοιπόν; Είδαμε, την Κυβέρνηση να θεοποιεί ένα πρόσωπο, να το εμφανίζει ως σύμβολο και ως το μόνο άξιο να αναλάβει το πάρα πολύ σοβαρό πεδίο της πολιτικής προστασίας, στα αποκαΐδια της εθνικής καταστροφής που υπέστη η χώρα μας. Είδαμε να το μυθολογεί αυτό το πρόσωπο και να το αναβιβάζει σε κάτι τόσο σπουδαίο. Είδαμε στη συνέχεια την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που ξέχασε πώς έκανε Υπουργό τον κύριο Αποστολάκη. Τον έκανε την επαύριο της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών και χάριν της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και είδαμε λοιπόν την Αξιωματική Αντιπολίτευση να τον κατηγορεί για αποστασία και ξεπούλημα: ότι πουλήθηκε του είπε. Είδαμε στη συνέχεια το πρόσωπο αυτό, που μας εμφανιζόταν ότι συμβόλιζε τη συναίνεση και που διατεινόταν ότι ενδιαφερόταν για την συνεννόηση, να χειρίζεται την υπόθεση σαν προσωπική και ατομική του, να λέει και να ξε-λέει. Και στο τέλος είδαμε την Κυβέρνηση να ονομάζει δειλό και κατώτερο των περιστάσεων εκείνον που πριν από λίγη ώρα τον θεοποιούσε και την Αξιωματική Αντιπολίτευση να ξεχνάει αυτά που του καταμαρτυρούσε και να τον υπερασπίζεται. Αυτά είναι σημεία μεγάλης παρακμής και γελοιότητας. Είναι σημεία έλλειψης σοβαρότητας και αποθέωσης της μικρότητας. Κυρίως, είναι ενδείξεις σοβαρής ιδιοτέλειας του πολιτικού προσωπικού. Και, τέλος, και το κυριότερο και το χειρότερο, θα σας έλεγα, είναι αποδείξεις ότι όλοι αυτοί δεν νοιάζονται για αυτό τον τόπο. Δεν νοιάζονται για το γεγονός ότι υπέστημεν εθνική καταστροφή. Το λέω και το εννοώ. Καταστράφηκε πραγματικά η χώρα από αυτές τις φοβερές πυρκαγιές που αφέθηκαν ανεξέλεγκτες να κατακαίουν το σύμπαν. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να εμφανίσουν επικοινωνιακά, οι μεν μία νίκη, οι δε μία ήττα της Κυβέρνησης.
Για τις τριβές στο εσωτερικό της ΝΔ μετά τον ανασχηματισμό και το έλλειμμα ικανών προσώπων σε θέσεις ευθύνης: Για το ότι το πολιτικό προσωπικό και το κομματικό προσωπικό βλέπει την παρουσία του στην πολιτική σαν εφαλτήριο για θέσεις και θώκους και σαν εισιτήριο όχι μόνον για πολιτική, αλλά και για οικονομική αποκατάσταση είναι ένα δυστύχημα. Το ότι γκρινιάζουν, δηλαδή, οι νεοδημοκράτες «Γιατί κάνεις τους άλλους κι όχι εμάς» είναι ένα από τα πολλά σημεία της έκπτωσης των πολιτικών ηθών. Για μένα και για την Πλεύση Ελευθερίας το μείζον θα έπρεπε να είναι μία πραγματικά αξιοκρατική ενεργοποίηση ανθρώπινου δυναμικού που υπάρχει στη χώρα και που μπορεί να προσφέρει. Εγώ δεν πιστεύω στο κομματικό κράτος. Δεν πιστεύω, δηλαδή, ότι κατ’ ανάγκη θα έπρεπε οι Υπουργοί μιας Κυβέρνησης να ανήκουν στο κόμμα το οποίο στηρίζει την Κυβέρνηση, αλλά πιστεύω πάρα πολύ ότι, θα πρέπει σε κάθε θέση ευθύνης να επιλέγονται άνθρωποι οι οποίοι έχουν τα προσόντα, τη γνώση, την ικανότητα και την αποφασιστικότητα και το φρόνημα, να προσφέρουν από τη θέση ευθύνης αυτή..Αυτό δυστυχώς δεν πληρούται ούτε όταν επιλέγονται κομματικά πρόσωπα ούτε όταν επιλέγονται μη κομματικά-του κυβερνητικού μπλοκ. Δυστυχώς, διαχρονικά, βλέπουμε πρόσωπα ως επί το πλείστον άχρηστα και ανάξια, να τοποθετούνται σε θέσεις που θα έπρεπε να τις αναλάβουν πρόσωπα άξια και καθαρά. Και αυτό είναι, δυστυχώς, ένας σοβαρός λόγος για τα δεινά που περνάει αυτή η χώρα.
Για Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και Σίμο Κεδίκογλου:. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι ο άνθρωπος που έχει εφαρμόσει από τη θέση αυτή και επί Σημίτη και επί Σαμαρά και επί Μητσοτάκη, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, κυρίως όμως είναι ένας άνθρωπος πειθήνιος στις εξωτερικές δυνάμεις που υπαγορεύουν στη χώρα το ένα ή το άλλο. Είναι ο άνθρωπος που θυμίζω ότι υπέγραψε το Μνημόνιο και το ψήφισε, χωρίς να το διαβάσει. Λοιπόν, ο κύριος Χρυσοχοΐδης ήταν ένας άνθρωπος άξιος και ικανός για τη θέση αυτή; Όχι βέβαια. Γιατί αξιοποιήθηκε; Αξιοποιήθηκε για λόγους πολιτικού τζόγου και πολιτικής σκοπιμότητας Αντίστοιχα, επιλέχθηκε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας η κυρία Σακελλαροπούλου, που θεωρείται ότι ανήκει, αν και είναι εκλεκτή όλων των εκπροσώπων του συστήματος, θεωρείται ότι ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, στο χώρο αυτό. Είναι για την αξιοσύνη της; Έχει δώσει δείγματα ως δικαστής και ως Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας αξιοσύνης; Όχι. Το αντίθετο. Έχει διαδράμει μία πορεία στην θέση της δικαστή που δεν είναι καθόλου συμβατή με τις αρχές και τις αξίες της Δικαιοσύνης. Δεν είναι, δυστυχώς, το κριτήριο η αξιοκρατία. Ακούμε τις φανφάρες περί «αριστείας», η οποία είναι άλλη έννοια, αλλά αξιοκρατία, αυτό δηλαδή που πραγματικά έχει ανάγκη ο τόπος, δυστυχώς δεν βλέπουμε. Είναι δυνατόν να επιλέγεται και να Υπουργοποιείται ο βουλευτής Ευβοίας, ο εξαφανισμένος κ. Κεδίκογλου, που καιγόταν η Βόρεια Εύβοια, η πατρίδα του, και δεν εμφανίστηκε πουθενά, τον ψάχνανε με τα κυάλια, δεν υπήρχε πουθενά και προβιβάζεται ο άνθρωπος αυτός, ανταμείβεται με Υπουργικό θώκο; Για ποιο λόγο; Για να ανταμειφθεί για την απραξία του;
Για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού: Είμαι κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Πιστεύω πολύ ότι ο εμβολιασμός είναι η λύση που διαθέτουμε, από τις λύσεις που διαθέτουμε είναι η καλύτερη, άρα θα ενθάρρυνα τον κόσμο να εμβολιαστεί και πιστεύω ότι η Πολιτεία πρέπει να εξαντλήσει την προσπάθεια να πείσει τον κόσμο να εμβολιαστεί οικειοθελώς. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι εντελώς λανθασμένη πρωτοβουλία, είναι συνταγματικά προβληματική, νομικά και νομοθετικά έωλη, πολιτικά λάθος, γιατί προκαλεί τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, και κοινωνικά μη δικαιολογημένη στο στάδιο αυτό. Δεν μπορεί δηλαδή μία Κυβέρνηση που έχει υποπέσει σε πλείστα σφάλματα στο χειρισμό της Πανδημίας, που έχει πει και ξε-πει, έχει υποπέσει και σε αντιφάσεις (έκανε στην αρχή μία καλή αρχή πέρσι τον Μάρτιο, την οποία στη συνέχεια την ανέτρεψε με επάλληλα λάθη και κυρίως με διγλωσσία φοβερή, διότι την ίδια ώρα που επιβάλλονταν μέτρα στον κοσμάκη, την ίδια ώρα βλέπαμε απροκάλυπτα να παραβιάζονται τα μέτρα από ισχυρότερους παράγοντες). Με βάση αυτά δεν υπάρχει ούτε ηθική δικαιολογία, αλλά ούτε και κοινωνική δικαιολογία στην Κυβέρνηση, να υιοθετήσει αυτήν την ακραία μέθοδο, που είναι η μέθοδος των υποχρεωτικών εμβολιασμών και η οποία ξεκάθαρα δεν αποδίδει. Βλέπουμε ότι αυτή τη στιγμή οδηγούμαστε σε μία τρομακτική κλιμάκωση και ένταση, σε αδιέξοδο σε πάρα πολλά νοσοκομεία όπου πια αποψιλώνεται το δυναμικό και σε πρόβλημα που προκαλείται ακριβώς από αυτή την πρωτοβουλία. Αυτή τη στιγμή βλέπω με λύπη μου ότι υπάρχει μια διάθεση αντιμετάθεσης της ευθύνης και του βάρους των συνεπειών από την Πανδημία αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνία, υπάρχει μια διάθεση στοχοποίησης και ενοχοποίησης των ανθρώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί, εκ των οποίων κάποιοι μπορεί ακόμη να το σκέφτονται, μπορεί να έχουν ενδοιασμούς, αλλά να το επεξεργάζονται, δεν είναι καθόλου σωστό να γίνεται αυτή η διαδικασία διαχωρισμού, διχασμού και στοχοποίησης, που θα οδηγήσει τελικά σε εκρηκτικά αποτελέσματα.
Για την Πλεύση Ελευθερίας και την συμμετοχή του κόμματος στις ερχόμενες εκλογές: Μπαίνουμε ήδη σε μία φάση ανασυγκρότησης και νέας παρουσίας της «Πλεύσης Ελευθερίας». Το καλό με την «Πλεύση Ελευθερίας» είναι ότι οι άνθρωποι που την συγκροτούν δεν είναι επαγγελματίες των κομμάτων, ούτε εξαρτημένοι από κομματικούς θώκους, είναι άνθρωποι της καθημερινότητας και της κοινωνίας, που επιθυμούν να αλλάξουμε τα πράγματα για την πατρίδα μας και να φέρουμε πραγματική ελευθερία και δημοκρατία στον τόπο. Είναι άνθρωποι με όρεξη, λοιπόν, με πολλά αποθέματα δυνάμεων και δημιουργικότητας και θα μας δείτε σε πολλά επίπεδα, όχι μόνο διαδικτυακά ή μιντιακά, αλλά και στην καθημερινότητα.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Στην εφ’ όλης της ύλης Συνέντευξη που παραχώρησε η Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας κα Ζωή Κωνσταντοπούλου στην Βεργίνα Τηλεόραση, μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη και την παρακαταθήκη που αφήνει. Για τον πρόσφατο Ανασχηματισμό και τις παλινωδίες Κυβέρνησης, Αντιπολίτευσης και Αποστολάκη. Για την ανάγκη (και την διαχρονική έλλειψη) Αξιοκρατίας στην χώρα και στις θέσεις ευθύνης. Για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, την Πανδημία, την ΔΕΘ και τα επόμενα βήματα της Πλεύσης Ελευθερίας.
Ακολουθούν αποσπάσματα:
Για τον Μίκη Θεοδωράκη: Είναι μία μεγάλη απώλεια για τον Ελληνισμό και για την ανθρωπότητα ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη, την ίδια ώρα όμως ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος μένει αθάνατος στις καρδιές μας και στο νου μας και ο σπόρος τον οποίο φύτεψε για τον αγώνα της ανθρωπότητας για να αλλάξει ο κόσμος, πιστεύω ότι ανθίζει και θα συνεχίσει να ανθίζει καθημερινά στις ψυχές των ανθρώπων που συνεχίζουν να αγωνίζονται και να δημιουργούν. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν πραγματικά ένας μεγάλος δημιουργός, ένας πολύ σημαντικός πολιτικός άνθρωπος, επίσης, κάτι που ξεχνιέται πολλές φορές, ένας άνθρωπος ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, με αγωνία για τον τόπο και με αγάπη για τη δημοκρατία και την ελευθερία, συνέχισε να αγωνίζεται, να παλεύει και να παρεμβαίνει, ένας άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε και που ενέπνευσε και θα συνεχίσει να εμπνέει. Μας αφήνει μια παρακαταθήκη πραγματικά ανεκτίμητη, που αποτελεί εθνική και πανανθρώπινη κληρονομιά και εγώ αυτό που αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω αποχαιρετώντας τον, είναι να τον ευχαριστήσω για όλα αυτά που μας έδωσε. Και κυρίως, για αυτό που κατόρθωσε. Είναι κάτι που λίγοι άνθρωποι το έχουν κατορθώσει. Να βάλει ένα σημαντικό, όχι απλώς λιθαράκι, ένα σημαντικό αγκωνάρι στην πορεία του να χτίσουμε ένα διαφορετικό κόσμο. Να αλλάξουμε τον κόσμο..
Για τον πρόσφατο ανασχηματισμό: Έδειξαν στον ελληνικό λαό ποιοι είναι αυτοί που μας κυβερνούν, ποιοι είναι αυτοί που παριστάνουν την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και ποια είναι και τα πρόσωπα που επιλέγονται ως δήθεν εκλεκτά και συμβολικά και σημαντικά για μια δήθεν διακομματική συναίνεση. Τι είδαμε λοιπόν; Είδαμε, την Κυβέρνηση να θεοποιεί ένα πρόσωπο, να το εμφανίζει ως σύμβολο και ως το μόνο άξιο να αναλάβει το πάρα πολύ σοβαρό πεδίο της πολιτικής προστασίας, στα αποκαΐδια της εθνικής καταστροφής που υπέστη η χώρα μας. Είδαμε να το μυθολογεί αυτό το πρόσωπο και να το αναβιβάζει σε κάτι τόσο σπουδαίο. Είδαμε στη συνέχεια την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που ξέχασε πώς έκανε Υπουργό τον κύριο Αποστολάκη. Τον έκανε την επαύριο της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών και χάριν της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και είδαμε λοιπόν την Αξιωματική Αντιπολίτευση να τον κατηγορεί για αποστασία και ξεπούλημα: ότι πουλήθηκε του είπε. Είδαμε στη συνέχεια το πρόσωπο αυτό, που μας εμφανιζόταν ότι συμβόλιζε τη συναίνεση και που διατεινόταν ότι ενδιαφερόταν για την συνεννόηση, να χειρίζεται την υπόθεση σαν προσωπική και ατομική του, να λέει και να ξε-λέει. Και στο τέλος είδαμε την Κυβέρνηση να ονομάζει δειλό και κατώτερο των περιστάσεων εκείνον που πριν από λίγη ώρα τον θεοποιούσε και την Αξιωματική Αντιπολίτευση να ξεχνάει αυτά που του καταμαρτυρούσε και να τον υπερασπίζεται. Αυτά είναι σημεία μεγάλης παρακμής και γελοιότητας. Είναι σημεία έλλειψης σοβαρότητας και αποθέωσης της μικρότητας. Κυρίως, είναι ενδείξεις σοβαρής ιδιοτέλειας του πολιτικού προσωπικού. Και, τέλος, και το κυριότερο και το χειρότερο, θα σας έλεγα, είναι αποδείξεις ότι όλοι αυτοί δεν νοιάζονται για αυτό τον τόπο. Δεν νοιάζονται για το γεγονός ότι υπέστημεν εθνική καταστροφή. Το λέω και το εννοώ. Καταστράφηκε πραγματικά η χώρα από αυτές τις φοβερές πυρκαγιές που αφέθηκαν ανεξέλεγκτες να κατακαίουν το σύμπαν. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να εμφανίσουν επικοινωνιακά, οι μεν μία νίκη, οι δε μία ήττα της Κυβέρνησης.
Για τις τριβές στο εσωτερικό της ΝΔ μετά τον ανασχηματισμό και το έλλειμμα ικανών προσώπων σε θέσεις ευθύνης: Για το ότι το πολιτικό προσωπικό και το κομματικό προσωπικό βλέπει την παρουσία του στην πολιτική σαν εφαλτήριο για θέσεις και θώκους και σαν εισιτήριο όχι μόνον για πολιτική, αλλά και για οικονομική αποκατάσταση είναι ένα δυστύχημα. Το ότι γκρινιάζουν, δηλαδή, οι νεοδημοκράτες «Γιατί κάνεις τους άλλους κι όχι εμάς» είναι ένα από τα πολλά σημεία της έκπτωσης των πολιτικών ηθών. Για μένα και για την Πλεύση Ελευθερίας το μείζον θα έπρεπε να είναι μία πραγματικά αξιοκρατική ενεργοποίηση ανθρώπινου δυναμικού που υπάρχει στη χώρα και που μπορεί να προσφέρει. Εγώ δεν πιστεύω στο κομματικό κράτος. Δεν πιστεύω, δηλαδή, ότι κατ’ ανάγκη θα έπρεπε οι Υπουργοί μιας Κυβέρνησης να ανήκουν στο κόμμα το οποίο στηρίζει την Κυβέρνηση, αλλά πιστεύω πάρα πολύ ότι, θα πρέπει σε κάθε θέση ευθύνης να επιλέγονται άνθρωποι οι οποίοι έχουν τα προσόντα, τη γνώση, την ικανότητα και την αποφασιστικότητα και το φρόνημα, να προσφέρουν από τη θέση ευθύνης αυτή..Αυτό δυστυχώς δεν πληρούται ούτε όταν επιλέγονται κομματικά πρόσωπα ούτε όταν επιλέγονται μη κομματικά-του κυβερνητικού μπλοκ. Δυστυχώς, διαχρονικά, βλέπουμε πρόσωπα ως επί το πλείστον άχρηστα και ανάξια, να τοποθετούνται σε θέσεις που θα έπρεπε να τις αναλάβουν πρόσωπα άξια και καθαρά. Και αυτό είναι, δυστυχώς, ένας σοβαρός λόγος για τα δεινά που περνάει αυτή η χώρα.
Για Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και Σίμο Κεδίκογλου:. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι ο άνθρωπος που έχει εφαρμόσει από τη θέση αυτή και επί Σημίτη και επί Σαμαρά και επί Μητσοτάκη, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, κυρίως όμως είναι ένας άνθρωπος πειθήνιος στις εξωτερικές δυνάμεις που υπαγορεύουν στη χώρα το ένα ή το άλλο. Είναι ο άνθρωπος που θυμίζω ότι υπέγραψε το Μνημόνιο και το ψήφισε, χωρίς να το διαβάσει. Λοιπόν, ο κύριος Χρυσοχοΐδης ήταν ένας άνθρωπος άξιος και ικανός για τη θέση αυτή; Όχι βέβαια. Γιατί αξιοποιήθηκε; Αξιοποιήθηκε για λόγους πολιτικού τζόγου και πολιτικής σκοπιμότητας Αντίστοιχα, επιλέχθηκε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας η κυρία Σακελλαροπούλου, που θεωρείται ότι ανήκει, αν και είναι εκλεκτή όλων των εκπροσώπων του συστήματος, θεωρείται ότι ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, στο χώρο αυτό. Είναι για την αξιοσύνη της; Έχει δώσει δείγματα ως δικαστής και ως Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας αξιοσύνης; Όχι. Το αντίθετο. Έχει διαδράμει μία πορεία στην θέση της δικαστή που δεν είναι καθόλου συμβατή με τις αρχές και τις αξίες της Δικαιοσύνης. Δεν είναι, δυστυχώς, το κριτήριο η αξιοκρατία. Ακούμε τις φανφάρες περί «αριστείας», η οποία είναι άλλη έννοια, αλλά αξιοκρατία, αυτό δηλαδή που πραγματικά έχει ανάγκη ο τόπος, δυστυχώς δεν βλέπουμε. Είναι δυνατόν να επιλέγεται και να Υπουργοποιείται ο βουλευτής Ευβοίας, ο εξαφανισμένος κ. Κεδίκογλου, που καιγόταν η Βόρεια Εύβοια, η πατρίδα του, και δεν εμφανίστηκε πουθενά, τον ψάχνανε με τα κυάλια, δεν υπήρχε πουθενά και προβιβάζεται ο άνθρωπος αυτός, ανταμείβεται με Υπουργικό θώκο; Για ποιο λόγο; Για να ανταμειφθεί για την απραξία του;
Για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού: Είμαι κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Πιστεύω πολύ ότι ο εμβολιασμός είναι η λύση που διαθέτουμε, από τις λύσεις που διαθέτουμε είναι η καλύτερη, άρα θα ενθάρρυνα τον κόσμο να εμβολιαστεί και πιστεύω ότι η Πολιτεία πρέπει να εξαντλήσει την προσπάθεια να πείσει τον κόσμο να εμβολιαστεί οικειοθελώς. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι εντελώς λανθασμένη πρωτοβουλία, είναι συνταγματικά προβληματική, νομικά και νομοθετικά έωλη, πολιτικά λάθος, γιατί προκαλεί τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, και κοινωνικά μη δικαιολογημένη στο στάδιο αυτό. Δεν μπορεί δηλαδή μία Κυβέρνηση που έχει υποπέσει σε πλείστα σφάλματα στο χειρισμό της Πανδημίας, που έχει πει και ξε-πει, έχει υποπέσει και σε αντιφάσεις (έκανε στην αρχή μία καλή αρχή πέρσι τον Μάρτιο, την οποία στη συνέχεια την ανέτρεψε με επάλληλα λάθη και κυρίως με διγλωσσία φοβερή, διότι την ίδια ώρα που επιβάλλονταν μέτρα στον κοσμάκη, την ίδια ώρα βλέπαμε απροκάλυπτα να παραβιάζονται τα μέτρα από ισχυρότερους παράγοντες). Με βάση αυτά δεν υπάρχει ούτε ηθική δικαιολογία, αλλά ούτε και κοινωνική δικαιολογία στην Κυβέρνηση, να υιοθετήσει αυτήν την ακραία μέθοδο, που είναι η μέθοδος των υποχρεωτικών εμβολιασμών και η οποία ξεκάθαρα δεν αποδίδει. Βλέπουμε ότι αυτή τη στιγμή οδηγούμαστε σε μία τρομακτική κλιμάκωση και ένταση, σε αδιέξοδο σε πάρα πολλά νοσοκομεία όπου πια αποψιλώνεται το δυναμικό και σε πρόβλημα που προκαλείται ακριβώς από αυτή την πρωτοβουλία. Αυτή τη στιγμή βλέπω με λύπη μου ότι υπάρχει μια διάθεση αντιμετάθεσης της ευθύνης και του βάρους των συνεπειών από την Πανδημία αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνία, υπάρχει μια διάθεση στοχοποίησης και ενοχοποίησης των ανθρώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί, εκ των οποίων κάποιοι μπορεί ακόμη να το σκέφτονται, μπορεί να έχουν ενδοιασμούς, αλλά να το επεξεργάζονται, δεν είναι καθόλου σωστό να γίνεται αυτή η διαδικασία διαχωρισμού, διχασμού και στοχοποίησης, που θα οδηγήσει τελικά σε εκρηκτικά αποτελέσματα.
Για την Πλεύση Ελευθερίας και την συμμετοχή του κόμματος στις ερχόμενες εκλογές: Μπαίνουμε ήδη σε μία φάση ανασυγκρότησης και νέας παρουσίας της «Πλεύσης Ελευθερίας». Το καλό με την «Πλεύση Ελευθερίας» είναι ότι οι άνθρωποι που την συγκροτούν δεν είναι επαγγελματίες των κομμάτων, ούτε εξαρτημένοι από κομματικούς θώκους, είναι άνθρωποι της καθημερινότητας και της κοινωνίας, που επιθυμούν να αλλάξουμε τα πράγματα για την πατρίδα μας και να φέρουμε πραγματική ελευθερία και δημοκρατία στον τόπο. Είναι άνθρωποι με όρεξη, λοιπόν, με πολλά αποθέματα δυνάμεων και δημιουργικότητας και θα μας δείτε σε πολλά επίπεδα, όχι μόνο διαδικτυακά ή μιντιακά, αλλά και στην καθημερινότητα.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.