Pepe Escobar.Reseau International.1-10-21
Mετάφραση: Μ. Στυλιανού
Λίγα διέρρευσαν από την τρίωρη συνάντηση μεταξύ Ρώσων και Τούρκων ηγετών, αλλά η Συρία, η ενεργειακή συνεργασία και οι S-400 ήταν όλα στο τραπέζι.
Όλοι στο τραπέζι το παρατήρησαν, και όλοι σε όλη την Ευρασία το παρατήρησαν επίσης.
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στο Ντουσάνμπε – όπου το Ιράν έγινε δεκτό ως πλήρες μέλος και το κύριο θέμα συζήτησης ήταν το Αφγανιστάν – η Τουρκία ήταν ουσιαστικά απούσα. Σαν να ήταν μόνο ένας μικρός και επαρχιακός ηθοποιός της Ευρασίας.
Ωστόσο, η Τουρκία είναι παρατηρητής της SCO, στο ίδιο επίπεδο με το Αφγανιστάν.
Δεν ήταν ακριβώς μια θριαμβευτική εισαγωγή σε αυτό που την Τετάρτη στο Σότσι ήταν η πρώτη πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση μεταξύ των Προέδρων Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Βλαντιμίρ Πούτιν από τη συνάντησή τους τον Μάρτιο του 2020 στο Κρεμλίνο.
Κουβέντιαζαν για λιγότερο από τρεις ώρες. Κανένα δελτίο τύπου. Δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαρροές, με εξαίρεση μια άτυπη συζήτηση για τον Covid που αναμεταδόθηκε από την ομάδα του Κρεμλίνου.
Ερντογάν: «Ποιο είναι το επίπεδο αντισωμάτων σας; »
Πούτιν: "15-16 ».
Ερντογάν: "Είναι πολύ χαμηλά ».
Πούτιν: «Οι υπολογισμοί μας είναι διαφορετικοί. Θα πρέπει να σας χορηγηθεί το Sputnik V για να ενισχύσετε την ανοσία σας ».
Ερντογάν: "Έκανα την τρίτη ένεση ».
Τουλάχιστον φαίνεται να είναι καλά προστατευμένοι. ΄Ενας άλλος διάλογος – απόκρυφος – θα μπορούσε να πήγαινε ως εξής:
Ερντογάν: «Χρειάζομαι περισσότερους S-400».
Πούτιν: «Τώρα, σχετικά με αυτούς τους μετριοπαθείς αντάρτες που οπλίζετε στο Ιντλίμπ... ».
Εξάλλου, αυτές ήταν οι δύο ερωτήσεις στο επίκεντρο της συζήτησης:
Το περιβόητο ζιγκ-ζαγκ του Ερντογάν μεταξύ του ΝΑΤΟ και η πλήρους προσήλωσης σε αυτό που η Ρωσία ορίζει ως Μεγάλη Ευρασιατική Εταιρική Σχέση, και...
Τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει στη Συρία.
Όλα για το Ιντλίμπ
Στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Ερντογάν ανέφερε ότι η Κριμαία αποτελεί μέρος της Ουκρανίας, μια «προσάρτηση που δεν αναγνωρίζουμε». Πολύ περισσότερο από το να εκφράσει την επιθυμία του για αποκατάσταση ενός προτεκτοράτου που διατήρησαν οι Οθωμανοί μέχρι τα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, ο Ερντογάν υιοθέτησε ένα επιχείρημα του ΝΑΤΟ.
Ερντογάν και Πούτιν έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσουν τη στρατιωτική-τεχνική συνεργασία της Άγκυρας με το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένου του εξαιρετικά ευαίσθητου ζητήματος των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς.
Πριν από τη συνάντηση στο Σότσι, ο Ερντογάν είχε ήδη εκφράσει στα αμερικανικά ΜΜΕ, ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, την απογοήτευσή του, φτάνοντας στο σημείο να μοιάζει με μία από τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης (Σιίτες) στο Ιράκ. Εάν είχε επιλογή, θα ήθελε οι ΗΠΑ να «αποσυρθούν από τη Συρία και το Ιράκ, με τον ίδιο τρόπο που αποσύρθηκαν από το Αφγανιστάν. ».
Στο Σότσι, το Κρεμλίνο έπαιξε το ήρεμο χαρτί, με την επίσημη ομιλία να τονίζει ότι ο Πούτιν τόνισε την «γόνιμη συνεργασία» μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας στη Συρία και τη Λιβύη.
Ακολούθησαν και άλλα αστεία, με τον Πούτιν να ευχαριστεί τον Ερντογάν για τη «συνεπή στάση» του στην κατασκευή του πολυπόθητου αγωγού φυσικού αερίου Turk Stream. Συγκρίνετε αυτή τη συνέπεια με εκείνη της ΕΕ, η οποία μαχαιρώθηκε πισώπλατα, μη αποδεχόμενη μακροπρόθεσμες συμβάσεις σταθερής τιμής με την Gazprom όταν είχε την ευκαιρία.
Ο Ερντογάν, εν τω μεταξύ, ήταν εκστασιασμένος με την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας, στο Ακούγιου, στη νότια ακτή, ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία το 2022.
Αλλά η καρδιά του θέματος έπρεπε να είναι το Ιντλίμπ.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, έφτασε κατευθείαν στο σημείο σχετικά με την τούρκο-ρωσική ειδική ρύθμιση που απαιτεί από την Άγκυρα να καταπολεμήσει τους τρομοκρατικούς σχηματισμούς στο Ιντλίμπ:
« Το ζήτημα της εφαρμογής αυτής της υποχρέωσης θα εξεταστεί λεπτομερώς. Είναι σαφές ότι εφαρμόζεται αργά ».
Μιλάμε για έναν βροντερό ευφημισμό που καλλωπίζει μια πρακτικά ασυμβίβαστη διαφορά. Οι Ρώσοι γνωρίζουν τα πάντα για το γεγονός ότι το Ιντλίμπ είναι μολυσμένο με Τζιχαντιστές, ενώ η Άγκυρα ανησυχεί μόνο ότι ο Σύρος πρόεδρος Ασάντ και ο Συριακός Αραβικός Στρατός (SAA), όπως μετονομάστηκε, εξαπολύουν την οριστική επίθεση στο Ιντλίμπ με μαζική ρωσική αεροπορική υποστήριξη.
Η μέρα πλησιάζει γρήγορα, με μεγάλο βηματισμό όπου ο SAA θα φτάσει μέχρι το τέλος για να καταλάβει ολόκληρη την επαρχία.
Ο τουρκικός στρατός, από την πλευρά του, διατηρεί περισσότερες από 60 «θέσεις παρατήρησης» στο Ιντλίμπ.
Μια στρατηγική στενωπός που χρήζει προσοχής είναι το Al-Zalwiya, στη νότια ύπαιθρο του Ιντλίμπ. Είναι ένας σημαντικός κόμβος για τον Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) – τους «μετριοπαθείς αντάρτες», τους τόσο αγαπητούς στην Ουάσιγκτον – και στόχος των σχεδόν καθημερινών ρωσικών αεροπορικών επιδρομών που μαίνονται στο Μεγαλύτερο Ιντλίμπ.
Ο Πούτιν σίγουρα θα έχει αμφισβητήσει τον Ερντογάν για τις αδιάκοπες παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από το νεφέλωμα της Αλ Κάιντα. Μέχρι πρόσφατα, οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιντλίμπ ήταν ουσιαστικά περιορισμένες σε αυτά τα «σημεία παρατήρησης» – σημεία ελέγχου – ενισχυμένες με δυνάμεις Τζιχαντιστών υπό τουρκική διοίκηση, αποκαλούμενων εδώ και χρόνια «Ελεύθερος Συριακός Στρατός».
Αλλά τώρα υπάρχουν τακτικά τουρκικά στρατεύματα στο έδαφος – περίπου 3000. Οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι αυτό ισοδυναμεί επίσημα με την κατοχή κυρίαρχου συριακού εδάφους.
Ο Λαβρώφ είναι ανένδοτος εδώ και μήνες. Αμέσως μετά την Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ κήρυξε το Greater Idlib ως το τελευταίο «φυλάκιο τρομοκρατών» στη Συρία – και αυτό είναι τεχνικά σωστό.
Δεν είναι ρεαλιστικό να φανταστεί κανείς τον Ερντογάν να αντιμετωπίζει τον Πούτιν στο Σότσι, προσπαθώντας απεγνωσμένα να υπερασπιστεί τη δική του εκδοχή της κατάπαυσης του πυρός και ικετεύοντας τους Ρώσους να μην βομβαρδίσουν τα 3.000 ή έτσι τουρκικά στρατεύματα στο Ιντλίμπ.
Κάθε κόκκος άμμου στην ύπαιθρο του Ιντλίμπ γνωρίζει ότι η Άγκυρα κάνει λιγότερο από το μηδέν για να σεβαστεί την κατάπαυση του πυρός, καθώς η συμμορία των «μετριοπαθών ανταρτών» προστατεύεται εκ των πραγμάτων από τον τουρκικό στρατό.
Το Σότσι, στο τέλος, δεν έλυσε τίποτα. Αλλά τουλάχιστον ο Πούτιν κατάφερε να πάρει μια γεύση από το τι ετοιμάζει ο Σουλτάνος.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Λίγα διέρρευσαν από την τρίωρη συνάντηση μεταξύ Ρώσων και Τούρκων ηγετών, αλλά η Συρία, η ενεργειακή συνεργασία και οι S-400 ήταν όλα στο τραπέζι.
Όλοι στο τραπέζι το παρατήρησαν, και όλοι σε όλη την Ευρασία το παρατήρησαν επίσης.
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) στο Ντουσάνμπε – όπου το Ιράν έγινε δεκτό ως πλήρες μέλος και το κύριο θέμα συζήτησης ήταν το Αφγανιστάν – η Τουρκία ήταν ουσιαστικά απούσα. Σαν να ήταν μόνο ένας μικρός και επαρχιακός ηθοποιός της Ευρασίας.
Ωστόσο, η Τουρκία είναι παρατηρητής της SCO, στο ίδιο επίπεδο με το Αφγανιστάν.
Δεν ήταν ακριβώς μια θριαμβευτική εισαγωγή σε αυτό που την Τετάρτη στο Σότσι ήταν η πρώτη πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση μεταξύ των Προέδρων Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Βλαντιμίρ Πούτιν από τη συνάντησή τους τον Μάρτιο του 2020 στο Κρεμλίνο.
Κουβέντιαζαν για λιγότερο από τρεις ώρες. Κανένα δελτίο τύπου. Δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαρροές, με εξαίρεση μια άτυπη συζήτηση για τον Covid που αναμεταδόθηκε από την ομάδα του Κρεμλίνου.
Ερντογάν: «Ποιο είναι το επίπεδο αντισωμάτων σας; »
Πούτιν: "15-16 ».
Ερντογάν: "Είναι πολύ χαμηλά ».
Πούτιν: «Οι υπολογισμοί μας είναι διαφορετικοί. Θα πρέπει να σας χορηγηθεί το Sputnik V για να ενισχύσετε την ανοσία σας ».
Ερντογάν: "Έκανα την τρίτη ένεση ».
Τουλάχιστον φαίνεται να είναι καλά προστατευμένοι. ΄Ενας άλλος διάλογος – απόκρυφος – θα μπορούσε να πήγαινε ως εξής:
Ερντογάν: «Χρειάζομαι περισσότερους S-400».
Πούτιν: «Τώρα, σχετικά με αυτούς τους μετριοπαθείς αντάρτες που οπλίζετε στο Ιντλίμπ... ».
Εξάλλου, αυτές ήταν οι δύο ερωτήσεις στο επίκεντρο της συζήτησης:
Το περιβόητο ζιγκ-ζαγκ του Ερντογάν μεταξύ του ΝΑΤΟ και η πλήρους προσήλωσης σε αυτό που η Ρωσία ορίζει ως Μεγάλη Ευρασιατική Εταιρική Σχέση, και...
Τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει στη Συρία.
Όλα για το Ιντλίμπ
Στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Ερντογάν ανέφερε ότι η Κριμαία αποτελεί μέρος της Ουκρανίας, μια «προσάρτηση που δεν αναγνωρίζουμε». Πολύ περισσότερο από το να εκφράσει την επιθυμία του για αποκατάσταση ενός προτεκτοράτου που διατήρησαν οι Οθωμανοί μέχρι τα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, ο Ερντογάν υιοθέτησε ένα επιχείρημα του ΝΑΤΟ.
Ερντογάν και Πούτιν έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσουν τη στρατιωτική-τεχνική συνεργασία της Άγκυρας με το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένου του εξαιρετικά ευαίσθητου ζητήματος των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς.
Πριν από τη συνάντηση στο Σότσι, ο Ερντογάν είχε ήδη εκφράσει στα αμερικανικά ΜΜΕ, ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, την απογοήτευσή του, φτάνοντας στο σημείο να μοιάζει με μία από τις Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης (Σιίτες) στο Ιράκ. Εάν είχε επιλογή, θα ήθελε οι ΗΠΑ να «αποσυρθούν από τη Συρία και το Ιράκ, με τον ίδιο τρόπο που αποσύρθηκαν από το Αφγανιστάν. ».
Στο Σότσι, το Κρεμλίνο έπαιξε το ήρεμο χαρτί, με την επίσημη ομιλία να τονίζει ότι ο Πούτιν τόνισε την «γόνιμη συνεργασία» μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας στη Συρία και τη Λιβύη.
Ακολούθησαν και άλλα αστεία, με τον Πούτιν να ευχαριστεί τον Ερντογάν για τη «συνεπή στάση» του στην κατασκευή του πολυπόθητου αγωγού φυσικού αερίου Turk Stream. Συγκρίνετε αυτή τη συνέπεια με εκείνη της ΕΕ, η οποία μαχαιρώθηκε πισώπλατα, μη αποδεχόμενη μακροπρόθεσμες συμβάσεις σταθερής τιμής με την Gazprom όταν είχε την ευκαιρία.
Ο Ερντογάν, εν τω μεταξύ, ήταν εκστασιασμένος με την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας, στο Ακούγιου, στη νότια ακτή, ο οποίος θα τεθεί σε λειτουργία το 2022.
Αλλά η καρδιά του θέματος έπρεπε να είναι το Ιντλίμπ.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, έφτασε κατευθείαν στο σημείο σχετικά με την τούρκο-ρωσική ειδική ρύθμιση που απαιτεί από την Άγκυρα να καταπολεμήσει τους τρομοκρατικούς σχηματισμούς στο Ιντλίμπ:
« Το ζήτημα της εφαρμογής αυτής της υποχρέωσης θα εξεταστεί λεπτομερώς. Είναι σαφές ότι εφαρμόζεται αργά ».
Μιλάμε για έναν βροντερό ευφημισμό που καλλωπίζει μια πρακτικά ασυμβίβαστη διαφορά. Οι Ρώσοι γνωρίζουν τα πάντα για το γεγονός ότι το Ιντλίμπ είναι μολυσμένο με Τζιχαντιστές, ενώ η Άγκυρα ανησυχεί μόνο ότι ο Σύρος πρόεδρος Ασάντ και ο Συριακός Αραβικός Στρατός (SAA), όπως μετονομάστηκε, εξαπολύουν την οριστική επίθεση στο Ιντλίμπ με μαζική ρωσική αεροπορική υποστήριξη.
Η μέρα πλησιάζει γρήγορα, με μεγάλο βηματισμό όπου ο SAA θα φτάσει μέχρι το τέλος για να καταλάβει ολόκληρη την επαρχία.
Ο τουρκικός στρατός, από την πλευρά του, διατηρεί περισσότερες από 60 «θέσεις παρατήρησης» στο Ιντλίμπ.
Μια στρατηγική στενωπός που χρήζει προσοχής είναι το Al-Zalwiya, στη νότια ύπαιθρο του Ιντλίμπ. Είναι ένας σημαντικός κόμβος για τον Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) – τους «μετριοπαθείς αντάρτες», τους τόσο αγαπητούς στην Ουάσιγκτον – και στόχος των σχεδόν καθημερινών ρωσικών αεροπορικών επιδρομών που μαίνονται στο Μεγαλύτερο Ιντλίμπ.
Ο Πούτιν σίγουρα θα έχει αμφισβητήσει τον Ερντογάν για τις αδιάκοπες παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από το νεφέλωμα της Αλ Κάιντα. Μέχρι πρόσφατα, οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιντλίμπ ήταν ουσιαστικά περιορισμένες σε αυτά τα «σημεία παρατήρησης» – σημεία ελέγχου – ενισχυμένες με δυνάμεις Τζιχαντιστών υπό τουρκική διοίκηση, αποκαλούμενων εδώ και χρόνια «Ελεύθερος Συριακός Στρατός».
Αλλά τώρα υπάρχουν τακτικά τουρκικά στρατεύματα στο έδαφος – περίπου 3000. Οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι αυτό ισοδυναμεί επίσημα με την κατοχή κυρίαρχου συριακού εδάφους.
Ο Λαβρώφ είναι ανένδοτος εδώ και μήνες. Αμέσως μετά την Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ κήρυξε το Greater Idlib ως το τελευταίο «φυλάκιο τρομοκρατών» στη Συρία – και αυτό είναι τεχνικά σωστό.
Δεν είναι ρεαλιστικό να φανταστεί κανείς τον Ερντογάν να αντιμετωπίζει τον Πούτιν στο Σότσι, προσπαθώντας απεγνωσμένα να υπερασπιστεί τη δική του εκδοχή της κατάπαυσης του πυρός και ικετεύοντας τους Ρώσους να μην βομβαρδίσουν τα 3.000 ή έτσι τουρκικά στρατεύματα στο Ιντλίμπ.
Κάθε κόκκος άμμου στην ύπαιθρο του Ιντλίμπ γνωρίζει ότι η Άγκυρα κάνει λιγότερο από το μηδέν για να σεβαστεί την κατάπαυση του πυρός, καθώς η συμμορία των «μετριοπαθών ανταρτών» προστατεύεται εκ των πραγμάτων από τον τουρκικό στρατό.
Το Σότσι, στο τέλος, δεν έλυσε τίποτα. Αλλά τουλάχιστον ο Πούτιν κατάφερε να πάρει μια γεύση από το τι ετοιμάζει ο Σουλτάνος.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.