Η γέννηση των διδύμων μωρών Μια στρατηγική περιστροφή της Ρωσίας αποτρελαίνει το ΝΑΤΟστάν

Zero Hedge, FEB 23, 2022 - 09:00 AM
Authored by Pepe Escobar via The Saker blog,
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού

Η ιστορία θα καταγράψει ότι η γέννηση των διδύμων μωρών – Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ – μόλις λίγες ώρες πριν από τις 22/22, ήταν ταυτόχρονη με τη γέννηση του πραγματικού πολυπολικού κόσμου του 21ου αιώνα.

Όπως τονίζουν οι στήλες μου εδώ και μερικά χρόνια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν καλλιεργεί προσεκτικά το Sun Tzu* ένστικτο του. Και τώρα είναι όλα φανερά: «Αφήστε τα σχέδιά σας να είναι σκοτεινά και αδιαπέραστα ως νύχτα, και όταν ξεκινήσετε, πέστε σαν κεραυνός».

Ο κεραυνός ήταν μήνες στη διαδικασία της σχολαστικής στίλβωσης. Για να παραφράσουμε τον Λένιν, ο οποίος «δημιούργησε την Ουκρανία» (copyright Putin), ζήσαμε πολλές δεκαετίες μέσα στις τελευταίες ημέρες. Όλα ξεκίνησαν με τις λεπτομερείς απαιτήσεις των εγγυήσεων ασφαλείας που στάλθηκαν στους Αμερικανούς, τις οποίες η Μόσχα γνώριζε ότι θα απορριφθούν. Στη συνέχεια, υπήρξε η κοινή δήλωση Ρωσίας-Κίνας κατά την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων – η οποία κωδικοποιεί όχι μόνο τη στρατηγική εταιρική σχέση αλλά και τις βασικές αρχές του πολυπολικού κόσμου.

Το αποκορύφωμα ήταν μια εκπληκτική, σχεδόν μίας ώρας ομιλία προς το έθνος από τον Πούτιν, λίγο μετά τη συνεδρίαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας που εξέτασε το αίτημα για ανεξαρτησία από το DPR και το LPR (εδώ είναι μια συμπυκνωμένη έκδοση).)

Λίγες ώρες αργότερα, σε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσίας Βασίλι Νεμπένζια περιέγραψε με ακρίβεια γιατί η αναγνώριση των διδύμων μωρών δεν θάβει τις συμφωνίες του Μινσκ.

Τα δίδυμα μωρά δήλωσαν την ανεξαρτησία τους τον Μάιο του 2014. Το 2015 υπέγραψαν τις συμφωνίες του Μινσκ ως ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Θεωρητικά θα μπορούσαν ακόμη και να επιστρέψουν στην Ουκρανία εάν το Κίεβο αποφάσιζε ποτέ να σεβαστεί τις συμφωνίες, κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ επειδή οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει βέτο από το 2015. Επιπλέον, ο λαός του Ντονμπάς δεν θέλει να υποβληθεί σε ένα καθεστώς που στεγάζει νεοναζιστές.

Όπως περιέγραψε ο Nebenzya, «Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι κατά τη σύναψη των συμφωνιών του Μινσκ, το LPR και το DPR είχαν ήδη διακηρύξει ανεξαρτησία. Το γεγονός ότι η Ρωσία την αναγνώρισε σήμερα δεν αλλάζει τη σύνθεση των μερών στις συμφωνίες του Μινσκ, δεδομένου ότι η Ρωσία δεν αποελεί μέρος (...) Ένα άλλο πράγμα είναι ότι οι συμφωνίες του Μινσκ σαμποτάρονται εδώ και πολύ καιρό ανοιχτά από την Ουκρανία, υπό την καθοδήγηση των δυτικών συναδέλφων μας. Τώρα βλέπουμε ότι πολλοί συνάδελφοι θέλουν να υπογράψουν ότι οι συμφωνίες του Μινσκ είναι νεκρές. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει (...) Είμαστε ακόμα ανοιχτοί στη διπλωματία, αλλά δεν σκοπεύουμε να επιτρέψουμε μια νέα αιματηρή σφαγή στο Ντονμπάς».

Και εδώ είναι το κρίσιμο επιχείρημα, που απευθύνεται άμεσα στην αυτοκρατορική υποστήριξη για τη δολοφονία των Ρώσων υπηκόων στο Ντονμπάς: «Το κύριο καθήκον της απόφασής μας [για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας] ήταν να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε αυτές τις ζωές. Αυτό είναι πιο σημαντικό από όλες τις απειλές σας.»

Ορίστε: Ευθύνη για την προστασία (R2P), μια έννοια που εφευρέθηκε από τους Αμερικανούς για να ξεκινήσουν πολέμους, που χρησιμοποιείται από τη Ρωσία για την πρόληψη ενός.

Αυτό το πιστοποιημένο μηδενικό, ο Γερμανός καγκελάριος Scholz, χλευάζοντας τον χαρακτηρισμό του Πούτιν για γενοκτονία στο Ντονμπάς ως "γελοίο", ήταν ένας αποφασιστικός παράγοντας για τη γέννηση των διδύμων μωρών. Ο Πούτιν, στην ομιλία του προς το έθνος, αφιέρωσε χρόνο για να περιγράψει λεπτομερώς τη σφαγή της Οδησσού: «Δεν μπορούμε παρά να ανατριχιάζουμε όταν θυμόμαστε την κατάσταση στην Οδησσό, όταν άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί (...) Και αυτοί οι εγκληματίες που το έκαναν αυτό, δεν τιμωρούνται (...) Αλλά γνωρίζουμε τα ονόματά τους και θα κάνουμε τα πάντα για να τους τιμωρήσουμε (...) και να τους φέρουμε ενώπιον της δικαιοσύνης».1

Τι θα γίνει με την Κίνα;

Γεωπολιτικά, με ευρασιατικούς όρους, ξεχωρίζουν δύο τεράστια ερωτήματα: ο ρόλος του ΟΣΣΑ και η απάντηση από την Κίνα.

Αν εξετάσουμε το άρθρο 19, κεφάλαιο VI του χάρτη του ΟΣΣΑ, (Oργάνωση Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας)μαθαίνουμε ότι «κάθε κράτος που μοιράζεται τους στόχους και τις αρχές του Οργανισμού και είναι έτοιμο να αναλάβει τις υποχρεώσεις που περιέχονται στον παρόντα Χάρτη και σε άλλες διεθνείς συνθήκες και ψηφίσματα που ισχύουν στο πλαίσιο του Οργανισμού μπορεί να γίνει μέλος του Οργανισμού».

Αυτό θα άνοιγε την πόρτα στα δίδυμα μωρά, μόλις οριστικοποιήσουν όλες τις γραφειοκρατικές προσπάθειες που αφορούν νέα, ανεξάρτητα έθνη, να ζητήσουν την ένταξη στον ΟΣΣΑ. Παρεμπιπτόντως, ο γενικός γραμματέας του ΟΣΣΑ Πασινιάν έχει ήδη μεταβεί στη Μόσχα για να το συζητήσει.

Η Κίνα είναι μια πολύ πιο περίπλοκη πρόταση. Ένα από τα βασικά δόγματα της εξωτερικής πολιτικής του Πεκίνου είναι ο αγώνας κατά της αυτονόμησης – ενσωματωμένος στα θεμέλια του SCO. Έτσι, το Πεκίνο δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα δίδυμα μωρά, ή ότι θα ισοδυναμούσε με Noβοροσία - ναι, ο Πούτιν ξεστόμισε τη μαγική λέξη - πριν το ίδιο το Κίεβο το κάνει ή -μια σοβαρή πιθανότητα- πριν την πλήρη αποσύνθεση της Ουκρανίας.

Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών μέχρι στιγμής ήταν εξαιρετικά προσεκτικό. Ο Wang Yi επανέλαβε «τη μακροχρόνια θέση της Κίνας ότι οι νόμιμες ανησυχίες για την ασφάλεια όλων των χωρών πρέπει να γίνονται σεβαστές και οι σκοποί και οι αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ πρέπει να τηρούνται».

Πιο πέρα, στην πορεία, πιθανώς μετά από κάποιες σοβαρές ανταλλαγές μεταξύ Wang Yi και Lavrov, η Κίνα μπορεί πάντα να βρει μυριάδες τρόπους για να βοηθήσει ανεπίσημα τα δίδυμα μωρά - συμπεριλαμβανομένης της προώθησης των έργων συνδεσιμότητας και βιώσιμης ανάπτυξης που σχετίζονται με το BRI.

Όσο για τη διάλυση του Κιέβου, αυτό συνδέεται άμεσα με τη Μόσχα που απαιτεί την άμεση διακοπή των βομβαρδισμών του Ντονμπάς γιατί διαφορετικά θα φέρουν την πλήρη ευθύνη. Ναι, στελέχη του καθεστώτος θα κυνηγηθούν και θα τιμωρηθούν – πραγματικά με ένα πιθανό Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου. Δεν είναι περίεργο ότι κάθε είδους ολιγαρχικοί/πολιτικοί αρουραίοι, μικροί και μεγάλοι, τρέχουν μακριά, στο Λβωφ, στην Πολωνία και στην Ηνωμένο Βρετανία.

Η επίδραση του Μονάχου

Η παρέμβαση όλων των 12 μελών στην σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας, σε συνδυασμό με το διάγγελμα του Πούτιν προς το έθνος ήταν η ύλη ενός συναρπαστικού πολιτικού δράματος. Η γλώσσα του σώματος και το βλέμμα στα μάτια του Πούτιν μαρτυρούσαν την τεράστια σοβαρότητα της στιγμής –και όλα ξεδιπλώθηκαν στην κοινή θέα όταν άρχισε ένα συνοπτικό μάθημα ιστορίας που κάλυψε έναν αιώνα.

Μόλις συγκρατώντας τον θυμό του για τους αμέτρητους τρόπους που η Ρωσία διαπομπεύεται από την Δύση και μη φορώντας γάντια όταν αναφερόταν στον κομμουνισμό, αυτό που κυρίως ξεχώρισε ήταν η σαφέστατη παρουσίαση του ανυπέρβλητου ανταγωνισμού μεταξύ των αγγλο-αμερικανικών νησιών και της πολιτισμικής Heartland – ή της σύγκρουσης μεταξύ των Θαλασσίων και των Χερσαίων Δυνάμεων.

Αυτή η κλασσική ανάλυση απασχόλησε το μεγαλύτερρο μέρος της έκθεσης του: η αναγνώριση των διδύμων μωρών πήρε λιγότερο από τρία λεπτά.

Η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, το περασμένο Σαββατοκύριακο, τα είχε καταστήσει όλα τόσο σαφή. Το Μόναχο, όσο τρομακτικό κι αν ήταν από την άποψη μιας συγκέντρωσης ακέφαλων κοτόπουλων που παρίσταναν τους αετούς, τουλάχιστον επιβεβαίωσε ότι όλα είναι ξεκάθαρα.

Ο εχθρός είναι η Ρωσία. Η άπειρη επέκταση του ΝΑΤΟ – στο διάστημα – είναι εναντίον της Ρωσίας. Και στη συνέχεια μια παρέλαση πρόσθετων απειλών: κανένας αφοπλισμός στην Ανατολική Ευρώπη, αποκοπή της ρωσικής οικονομίας από την ΕΕ, τέλος του Nord Stream 2, η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, παγκόσμια τάξη βασισμένη σε "καθολικές φιλελεύθερες αξίες".

Το Μόναχο δεν ψέλισε κανέναν συμβιβασμό – κάτι που ήταν ακριβώς αυτό που περίμεναν ο Πούτιν, ο Λαβρόφ, ο Πατρούσεφ και συνεργάτες, μια πολεμοκάπηλη ρητορική που έθαψε οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση για τη μετανάστευση, τον πληθωρισμό, τους κυβερνοπολέμους, την ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση και, φυσικά, το μόνο πράγμα που έχει σημασία για το MICIMATT (στρατιωτικό-βιομηχανικό-κογκρέσο-νοημοσύνη-μέσα-ακαδημαϊκό-think tank συγκρότημα, όπως ορίζεται από τον Ray McGovern): ας αρμέξουμε αυτόν τον ευρω-σκουπιδότοπο με αμέτρητα δισεκατομμύρια σε νέα συμβόλαια όπλων, ας απομονώσουμε τη Ρωσία, ας καταστρέψουμε τον Nord Stream 2 για να τους πουλήσουμε το εξαιρετικά ακριβό υγραέριό μας, ας τους κρατήσουμε δεμένους για πάντα.

Έτσι, στην πραγματικότητα δεν είναι καν πόλεμος εναντίον της Ρωσίας: Η χρεωμένη αυτοκρατορία των 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων με έναν αποσυντεθειμένο στρατό, απλά δεν μπορούσε να το αντέξει οικονομικά. Για να μην αναφέρουμε το πιστοποιημένο φρικάρισμα σε περίπτωση που λάβουν ένα τηλεφώνημα από τους κυρίους Khinzal και Zircon (ρωσικοί υπερηχητικοί πύραυλοι): σύνθημα για τη θεαματική ρωσική επίδειξη "στρατιωτικής και τεχνικής" ανωτερότητας, υπερηχητικής και άλλης - σκηνοθετημένης, τι ειρωνία, σε συγχρονισμό με το τσίρκο στο Μόναχο.

What we have here is so lame: just a lowlife offer-you-can’t-refuse racket to be inflicted on the EU.

Αυτό που έχουμε εδώ είναι τόσο φτηνό: Απλά η επιβολή στην ΕΕ μιας προσφοράς που δεν μπορεί να αρνηθεί.

Ο αδιαίρετος χορός ασφαλείας

Η λυσσαλέα παράσταση «Όχι συμβιβασμό» του Μονάχου, ο αυτοκρατορικά διατεταγμένος Ουκρο-π΄πολεμος κατά του Ντονμπάς και ο ρόλος των υπηρεσιών Έλλειψης Πληροφοριών των ΗΠΑ σφράγισαν εντελώς τη συμφωνία για τις διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και την απόφαση του Πούτιν.

Λαμβάνοντας υπόψη την ιδεολογική βλακεία της σημερινής συμμορίας των Βρυξελλών – Στόλτενμπεργκ, φον ντερ Λάιεν, Μπορέλ – ανίκανης να κατανοήσει ακόμη και τα βασικά οικονομικά, το γεγονός παραμένει ότι η ΕΕ χωρίς ρωσική ενέργεια είναι καταδικασμένη. Ο Martyanov τονίζει τον αλγόριθμο: η Ρωσία μπορεί να αντέξει οικονομικά την διάζευξη με την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν μπορεί. Οι ΗΠΑ θέλουν μόνο να εισπράξουν. Και δεν μιλάμε καν για τις ολέθριες, επερχόμενες επιπτώσεις της συστημικής κρίσης σε όλο το NATOστάν..

Ακόμα και όταν η Μόσχα παίζει ένα πολύ μακρύ, υπολογισμένο παιχνίδι, ως έχει αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η Ρωσία θα «κερδίσει» τα δίδυμα μωρά ενώ «χάνει» την Ευρώπη. Η στρατηγική στροφή της Ρωσίας μπερδεύει επανειλημμένα τον ατλαντικό συνδυασμό. Η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ προέβλεψε μια ρωσική «επίθεση» κάθε δεύτερη μέρα – και εξακολουθεί να το κάνει. Αντ' αυτού πήραν τα δίδυμα μωρά ως τις τελευταίες ανεξάρτητες δημοκρατίες του Παγκόσμιου Νότου.

Ακόμη και πριν από το Μόναχο, τους ουκρανικούς βομβαρδισμούς, και την αναγνώριση των διδύμων μωρών, η Μόσχα είχε προειδοποιήσει για άλλη μια φορά ότι μπορεί να απαντήσει με «στρατιωτικά και τεχνικά μέτρα» για να εξασφαλίσει τη δική της ασφάλεια, αφού οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αγνόησαν κατάφωρα βασικά σημεία από την πρότασή της για μια μακροπρόθεσμη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, και αντ 'αυτού «επέλεξαν» ζητήματα από μια συμφωνία πακέτο.

Η Μόσχα δεν θα αφήσει τους Αμερικανούς να ξεφύγουν από την περιβόητη πλέον 10σέλιδη ρωσική απάντηση. Ο Πούτιν, απευθυνόμενος στην Στάβκα, είχε ήδη προειδοποιήσει ότι «βρισκόμαστε σε μια κατάσταση (...) όπου είμαστε αναγκασμένοι να το επιλύσουμε." Το οποίο μας φέρνει σε αυτό που ο Τζον Χέλμερ χαρακτήρισε ως άμυνα μαύρου κουτιού της Ρωσίας. Η ομορφιά είναι ότι κανείς δεν ξέρει τι είναι μέσα στο μαύρο κουτί.

Ερχόμαστε, για άλλη μια φορά, στα «στρατιωτικο-τεχνικά μέτρα» που θα είναι «αμοιβαία» (Πούτιν) σε αυτό που ήδη αναπτύσσουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟστάν κατά της Ρωσίας. Δεν θα εφαρμοστούν απαραίτητα στη Μαύρη Θάλασσα, την Αζοφική Θάλασσα, στον εναέριο χώρο πάνω από το Ντονμπάς, ακόμη και στον κυβερνοχώρο. Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε – από το συριακό θέατρο μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Έκπληξη! Αυτό είναι το θέμα της στρατηγικής αμφιθυμίας, της ασάφειας ή – ας μπούμε στο ρυθμό – η περιστροφής. Δεν πιστεύεις στην αρχή της αδιαίρετη ασφάλειας; Πρόστιμο. Τώρα υπαγορεύουμε το ρυθμό ασφαλείας. Δεν θα σταματήσεις να αναπτύσσεις πυρηνικά όπλα έξω από την περιοχή σου; Πρόστιμο. Να λίγη αμοιβαιότητα. Δεν θα δεχτείς νομικά δεσμευτικές εγγυήσεις για την ασφάλειά μας; Πρόστιμο. Γνωρίστε τα "στρατιωτικοτεχνικά" μέτρα μας.

Τώρα χορέψτε, κορόιδα.

· Σημείωση: Sun Tzu: Κινέζος κορυφαίος, και αξεπέραστος δάσκαλος της στρατηγικής τέχνης, του 5ου Αιώνα π,Χ. (Οι ασκούντες πολιτική στην Ελλάδα θα ωφελούντουσαν γνωρίζοντάς τον.)

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου